Διαβάστε παρακάτω τις επιστολές που έχουν σταλεί στην εφημερίδα μας, υπέρ του κ.κ. Ναθαναήλ

ΚΑΜΑΤΕΡΟΣ ΗΛΙΑΣ

Το αναγνωρισμένο έργο του Μητροπολίτη, από τους συμπατριώτες μας, δε μπορεί να σπιλωθεί από κανέναν ανώνυμο συκοφάντη.

Η Κωακή κοινωνία έχει την τύχη να διακονείται τα τελευταία χρόνια από τον αγαπητό συμπατριώτη μας σεβασμιότατο Μητροπολίτη Κώου και Νισύρου κ.κ. Ναθαναήλ.

Το αναγνωρισμένο έργο του, από τους συμπατριώτες μας, δε μπορεί να σπιλωθεί από κανέναν ανώνυμο συκοφάντη.

Η αποδοχή του λόγου του αναδεικνύει τα βαθιά ανθρώπινα χαρακτηριστικά της κοινωνίας μας. Της αλληλεγγύης, της αλληλοβοήθειας και της συναδέλφωσης.

Όλα αυτά προσωποποιούνται στο έργο και στην καθημερινή παρουσία του σεβασμιότατου Μητροπολίτη μας.

Η εύκολη και ανέξοδη ανώνυμη συκοφαντία, από όπου κι αν προέρχεται, δεν στοχεύει μόνο στους άμεσους αποδέκτες της.

Αφορά όλους μας γιατί πληγώνει την κοινωνία μας και όσοι ανέχονται ή προβάλλουν τις ανώνυμες ή ανέξοδες καταγγελίες, που τείνουν να γίνουν συνήθεια σε κάποιους κύκλους, έχουν σοβαρές ευθύνες.

Τα ανώνυμα συκοφαντικά δημοσιεύματα κάθε τύπου εξυπηρετούν μόνο ακραίες και βαθιά συντηρητικές φωνές.

Οι δημοκρατικοί πολίτες της Κω απορρίπτουν τους οργανωτές τους και τα όσα εκφράζουν.

Δεν θα επιτρέψουν να κυριαρχήσουν τα μικροσυμφέροντα σε βάρος της συλλογικότητας.

ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

«Σεβασμιώτατε συγχωρέστε τους για να επικρατήσει και εδώ η αγάπη έναντι του μίσους.

Αγαπητοί συμπατριώτες,

Το τελευταίο διάστημα βιώνουμε μια ενορχηστρωμένη επίθεση ενάντια στην πίστη μας, τον Χριστιανισμό, την Ορθόδοξη Εκκλησία και τους ποιμενάρχες μας. Εδώ και δύο μέρες ‘ανώνυμοι σχολιαστές’ προσπαθούν να σπιλώσουν την προσωπικότητα ενός δικού μας ανθρώπου, του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κω και Νισύρου κ.κ. Ναθαναήλ.

Ο Δεσπότης μας δέχθηκε μια ύπουλη, χυδαία και άνανδρη επίθεση από ανώνυμους.  Δυστυχώς όμως για τους εμπνευστές της, τίποτα δε μπορεί να ακουμπήσει τον Μητροπολίτη της αγάπης, της ανθρωπιάς και της προσφοράς.  Όλοι μας γνωρίζουμε το ήθος και το μεγαλείο  της ψυχής του Δεσπότη μας. Η προσφορά του στην τοπική κοινωνία, στους νέους και στους έχοντες ανάγκη είναι γνωστή σε όλους και το τεράστιο έργο του έχει ξεφύγει από τα στενά όριο της περιοχής μας.

Σεβασμιώτατε,

Συγχωρέστε τους επειδή δεν καταλαβαίνουν τι ακριβώς κάνουν.

Συγχωρέστε τους όχι μόνο επειδή αυτοί είναι ‘λίγοι και μικροί’, αλλά επειδή εσείς είστε μεγάλος.

Συγχωρέστε τους επειδή εσείς έχετε μάθει να λειτουργείτε στο φως, ενώ αυτοί έχουν μάθει να ζουν και να δρουν στο σκοτάδι.

Συγχωρέστε τους για να επικρατήσει και εδώ η αγάπη έναντι του μίσους.

Συγχωρέστε τους επειδή ως Χριστιανοί έχουμε μάθει να αγαπάμε αλλήλους και να συγχωρούμε.

Καλές γιορτές και καλή Ανάσταση σε όλον τον κόσμο!

Γιάννης Κρητικός

Εκπαιδευτικός, Πολιτευτής με τη Νέα Δημοκρατία

Γιάννης Τοπαλίδης

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟ

(ελάχιστο δείγμα ευγνωμοσύνης και αγάπης στονΕπίσκοπο π. Ναθαναήλ - Μητροπολίτη Κώου & Νισύρου)

            Έχω μεγαλώσει σε περιβάλλον χριστιανικό. Ο πατέρας μου παπάς, από μικρό παιδί με είχε κοντά του. Για χάρη του, και εξαιτίας των αναγκών του ναού που διακονούσε προσπάθησα από μικρός να γίνω ψάλτης. Χάρη στην εκκλησιαστική μουσική άρχισα να κατηχούμαι με έναν διαφορετικό τρόπο, ενώ συνάμα στο ψαλτηλίκι χρωστώ τις μετέπειτα σπουδές μου στη μουσική γενικότερα. Η έννοια της κατήχησης φάνταζε στα μάτια μου ως μέρος της καθημερινότητας, κουβαλώντας συνάμα και κάθε στοιχείο προκατάληψης. Μ' άρεσε από μικρό περισσότερο να ψάλλω και να λειτουργούμαι, παρά να ακούω τη δασκάλα του ενοριακού κατηχητικού, εκτός κι αν μας μάθαινε παιχνίδια και τραγούδια.

            Το ιερατικό περιβάλλον πάντοτε μου ήταν οικείο και λιγάκι βαρετό. Οι ιερείς, όταν άρχισε μέσα μου η εφηβική επανάσταση, μου φαίνονταν όλο και πιο αφύσικοι άνθρωποι. Τα ρούχα τους, η οσφυοκαμψία τους, ο ολιγογραμματισμός τους... Οι επίσκοποι επίσης. Μάλιστα στους επισκόπους και στους άγαμους ιερείς το εφηβικό μου μυαλό διέβλεπε πάντα την ψυχολογική διάθεση του να πουλήσουν στυλ. Δεν γελούσαν συχνά, ήταν σοβαροί, ήθελαν πάντα να «κηρύξουν», να κάνουν την καθημερινότητα διδαχή για κάποιον παράξενο «Χριστό» του μυαλού τους.

            Γνώρισα αρκετούς επισκόπους στη ζωή μου, λόγω και της ιδιότητας του πατέρα μου. Πάνω κάτω, η ίδια εντύπωση με διακατείχε για όλους.

            Τον Αύγουστο του 2010, λόγω διορισμού της συζύγου μου στο νησί της Κω, εγκαταστάθηκα σ' αυτόν τον πανέμορφο τόπο. Κάθε νέα εγκατάσταση - μετακόμιση, έχει πάντα τις δυσκολίες της. Πρώτ' απ' όλα αναρωτιέσαι τι ανθρώπους θα βρεις για να συνεννοηθείς, να συνεργαστείς, να εμπιστευθείς για τα παιδιά σου, την καθημερινότητά σου, την χρεία της κάθε ημέρας. Λίγες μέρες αφότου μπήκαμε στο πρώτο σπίτι στο νησί, ένα νησί γεμάτο τουρισμό, τόσον που ουδέποτε ως τότε είχαμε ξαναδεί, προσπαθούσαμε να γνωρίσουμε το περιβάλλον. Στο δρόμο μας σε απογευματινή βόλτα συναντήσαμε έναν παππούλη. Ήταν ίσως ο μόνος που βλέπαμε στο τουριστικό αυτό νησί να κάνει καθημερινά μια βόλτα και να περπατά φυσιολογικά σαν άνθρωπος... Μας καλησπέριζε πρώτα αυτός, μέχρι που την τρίτη φορά του πιάσαμε κουβέντα. Μέσα σε λίγην ώρα μας κατατόπισε για όλα στο νησί, μας σύστησε μέχρι και ανθρώπους για να μας κρατάνε τα -τότε- μωρά παιδιά μας. Καταπληκτικός ο παπάς. Χαρωπός και χαροποιός. Παίρναμε την ευχή του και κατόπιν πάντα μας αγκάλιαζε και μας ασπαζόταν. Το ίδιο και τα παιδιά μας.

            Μετά λίγες μέρες, αυτοβούλως πήγα στα γραφεία της τοπικής Μητροπόλεως, για να πάρω ευχή από τον τοπικό μητροπολίτη και να συζητήσω ενδεχομένως την ανάληψη ευθύνης εκκλησιαστικού αναλογίου σε ναό του νησιού. Το ψαλτηλίκι για 'μένα είναι μεράκι που δεν ξεπερνιέται με τίποτε. Κρατούσα στα χέρια μου μάλιστα κι έναν φάκελλο με τα πτυχία και τα διπλώματα μουσικής που κατείχα μπας και χρειαστεί να πείσω κάποιον γι' αυτό που είμαι. Οι ιερωμένοι της υποδοχής μ' έβαλαν κατευθείαν στο γραφείο του μητροπολίτη και αίφνης διαπιστώνω ότι μπροστά μου είχα τον παππούλη του απογευματινού περιπάτου. Τα 'χασα από τη χαρά μου... «Κύριε καθηγητά καλώς ήρθατε» μου είπε... Ναι ήταν ο μητροπολίτης Ναθαναήλ. Με κέρασε ο ίδιος γλυκό και νερό και σε 10 λεπτά μαζί με τον πρωτοσύγκελλό του κι έναν λαϊκό παππού που βρισκόταν εκεί, με πήγαν σ' ένα ναό που όντως ζητούσε ψάλτη για τις ανάγκες του. Δεν χρειάστηκε να αποδείξω τίποτε. Η εμπιστοσύνη και η αγάπη που μου έδειξε από την πρώτη στιγμή εντυπώθηκαν μέσα μου σαν να επρόκειτο για άνθρωπο που με γνώριζε χρόνια.

            Τον Οκτώβρη της ίδιας χρονιάς, έμαθα για τις κατηχήσεις της Τετάρτης στην Κω. Ανακοινώθηκε ότι ο Μητροπολίτης κατηχεί στις 5.00 μ.μ.  τους ενηλίκους και στις 6.00 μ.μ. τα νέα ζευγάρια. Περίεργο... Μητροπολίτης σε ρόλο κατηχητή... Πρωτόγνωρο και πρωτάκουστο... Μου ήρθαν στο μυαλό οι «Κατηχήσεις» του Αγίου Κυρίλλου Πατριάρχου Ιεροσολύμων! Δεν υπερβάλλω. Κατήχηση από επίσκοπο είναι σχεδόν αδύνατο πράγμα στην ελλαδική εκκλησιαστική κατάσταση. Αλλά πώς αλλιώς; Που η Κως έδειχνε αποίμαντη και ακατήχητη χριστιανικά για δεκαετίες! Η γνωριμία μου με τον π. Ναθαναήλ ήταν τόσο ζεστή απ' την αρχή που δεν χρειάστηκε πολλήν σκέψη. Επέλεξα να πηγαίνω στο «τμήμα» των 6.00 μ.μ.. Το τμήμα των 5.00 ήταν πολυπληθές και απαρτιζόμενο από το γνωστό εκκλησιαστικό πλην γεροντικό πλήρωμα. Το δικό μας είχε σαφώς νεότερους ανθρώπους αλλά συχνά λιγότερα από 10 άτομα. Ο π. Ναθαναήλ μοιράζει ή δωρίζει στον καθένα μας μια Καινή Διαθήκη και ξεκινά καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς το σχολιασμό και την ερμηνεία συνεχόμενων περικοπών από τις Παύλειες επιστολές. Τούτα τα χρόνια ασχοληθήκαμε με τις επιστολές Προς Κορινθίους Α' και Β', Προς Φιλιππησίους, Προς Γαλάτας, Προς Ρωμαίους, ενώ συχνά πυκνά ασχολούμαστε είτε με τις Πράξεις είτε με κάποια Ευαγγελική περικοπή. Το κατηχητικό μάθημα ήταν/είναι το πιο ελεύθερο μάθημα για την Εκκλησία που έχω γνωρίσει ως τώρα. Η περικοπή είναι η αφορμή για ένα σχόλιο του επισκόπου. Εμείς μπορούμε να ρωτήσουμε ή να σχολιάσουμε, ή να επεκτείνουμε την κουβέντα σε ό,τι μας έρχεται στο νου σχετικά με την περικοπή και την εκκλησιαστική ζωή. Ανάμεσά μας, άνθρωποι με αγνή καρδιά, με γνώση, με αγάπη και διάθεση εκκλησιαστικής διακονίας, πάντοτε χαρούμενοι από τη χαρά και το γέλιο που σκορπά ο «δεσπότης» και κατηχητής μας. Σχεδόν κάθε Τετάρτη, η παρέα πηγαίνει κατόπιν για ένα καφέ, ή τσάι ή κρασί, συνεχίζοντας με τρόπο χαλαρό και χαρωπό την κουβέντα. Ο «δεσπότης» πάντοτε μπαίνει τελευταίος στην καφετέρια ασπαζόμενος ή συνομιλώντας ή απλά χαιρετώντας όλες και όλους τους παρισταμένους και τις παριστάμενες μέσα στο καφέ. Έχει καταφέρει να αποτελεί το πιο «must» πρόσωπο στην πόλη της Κω. Το ίδιο και στο ναό μας, όποτε έρχεται για αρχιερατική λειτουργία ή για χοροστασία.

            Είναι αξέχαστος ο τρόπος του με τις κόρες μου. Πάντοτε είχε και έχει κάτι μαζί του για να τις δώσει: παιχνιδάκι, καραμελίτσα, μικρή εικόνα... Πάντοτε. Η αποθέωση ήταν μια φορά στο γραφείο του όπου πήγαμε οικογενειακώς να τον επισκεφθούμε... Παραμονές Πάσχα ήταν. Κέρασε εμένα και τη σύζυγο, και πήρε τις κόρες μου μαζί του, τις έδωσε κάτι ποντικάκια με ρόδες και αυτόματα ελατήρια που τα έκαναν να τρέχουν γρήγορα. Έσκυψε και έδειξε στα κορίτσια πώς παίζεται το παιχνίδι, γονάτισε για να τις χαρεί και να γίνει και αυτός λίγο παιδί μαζί τους. Η αγάπη του για τα παιδιά μου μα κι η απλότητα αυτού του ανθρώπου τον έκανε ολοένα και περισσότερο να φαντάζει στα μάτια μας ως παράδειγμα προς μίμηση στην ειλικρίνεια και στην ευθύτητα, στην κοινωνικότητα και στην ευγένεια. Ο π. Ναθαναήλ μιλά με έναν απλό πιστό όπως θα μιλούσε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ενώ υποδέχεται τον Π.τ.Δ. όπως υποδέχεται έναν από εμάς στο γραφείο του.

            Οι εκπαιδευτικοί και οι διευθυντές των σχολείων, συχνά πυκνά τον καλούν σε κάθε εκδήλωσή τους. Συχνά και μέσα στο μάθημα, είτε των θρησκευτικών, είτε άλλο, εφόσον η παρέμβασή του μπορεί να είναι σχετική.

            Οι μεταπτυχιακές σπουδές του στη λαογραφία, οι καλλιτεχνικές ευαισθησίες του και η αγωνία για τη σωτηρία της πολιτισμικής μας κληρονομιάς, έκαναν πολλούς από εμάς τους εκπαιδευτικούς να τον συμβουλεύονται για ανάλογα ζητήματα. Αξέχαστη θα μου μείνει η ξενάγηση την οποία μας έκανε στους παλιούς ναούς της πόλης, στα πρωτοχριστιανικά μνημεία, στα βαπτιστήρια του νησιού μας. Πρόσφατα με τεράστιες προσπάθειες σε κόπο, κούραση, ιδρώτα και σε χρήμα συνέβαλε στην αναστήλωση δυο μοναστηριών και πολλών κατεστραμμένων ναών. Κατάφερε βρήκε τους ιδιοκτήτες και αγόρασε την πατρογονική οικεία του νεομάρτυρα Αγίου Νικήτα στη Νίσυρο, ενώ τον τελευταίο καιρό ετοιμάζει πυρετωδώς το νέο Εκκλησιαστικό Μουσείο της Κω, στην ανακαινισμένη παλαιά οικία του εκάστοτε μητροπολίτη, μια και ο ίδιος επέλεξε ως κατοικία του ένα μοναχικό κελλί πάνω από το γραφείο του, δίπλα στην Ευαγγελίστρια. Με τα ίδια μου τ' αυτιά τον άκουσα να λέει κάποιες φορές «φτάσαμε στο αμήν στα οικονομικά με τα έξοδά μας όμως τελευταία στιγμή ο Κύριος μας φρόντισε και συνεχίζουμε...». Επρόκειτο για τη λειτουργία του καθημερινού συσσιτίου σε 560 ενδεείς συμπολίτες μας οι οποίοι στηρίζονται διακριτικά από ομάδες εθελοντών της τοπικής Εκκλησίας με delivery παράδοση του γεύματός τους. Το συσσίτιο δεν γνωρίζει διακρίσεις, ενώ ο π. Ναθαναήλ κατάφερε να κινητοποιήσει δεκάδες συμπολίτες...

            Κάθε Γενάρη, στις 30, ανήμερα της εορτής των Τριών Ιεραρχών, ετοιμάζει εορτή για εμάς τους εκπαιδευτικούς του νησιού: «Είστε αυτοί που συνεχίζουν το έργο της δημιουργίας του Θεού» μας λέει και μας ξαναλέει. Κάποιος ομιλητής αναφέρεται στην εορτή ή παίρνει αφορμή από αυτήν, ενώ κάποιο μαθητικό μουσικό και θεατρικό σύνολο παρουσιάζει ένα μικρό πρόγραμμα.

            Τον Δεκέμβρη του 2012, στο τέλος μιας μουσικής παράστασης του σχολείου μου, της οποίας είχα την επιμέλεια με πιάνει και μου λέει: «Θέλω να αναλάβεις τη γιορτή των Τριών Ιεραρχών φέτος. Κάνε ό,τι νομίζεις, σου έχω εμπιστοσύνη. Μην κινηθείς σε κάτι ιδεολογικά ορθόδοξο, να είσαι ελεύθερος σε κάθε τι». Οργανώσαμε με μια συνάδελφο, μουσικά και θεατρικά, την απόδοση ενός παραμυθιού/διηγήματος της Ευγενίας Φακίνου «Ο Νικητάκης θέλει να γίνει Άγιος». Μια δημοσιογράφος παρακολουθώντας την ξενάγηση στη Σύμη από ένα βοσκόπουλο, πέφτει και κτυπά το πόδι της. Το βοσκόπουλο έχοντας κάποιες βασικές γνώσεις πρώτων βοηθειών από τα πρόβατά του την βοηθά πάρα πολύ. Αυτή με ευγνωμοσύνη τον ρωτά τι θέλει να γίνει όταν μεγαλώσει και το βοσκόπουλο -ο Νικητάκης- της απαντά με μια φυσικότητα «Άγιος». «Θέλω να γίνω Άγιος και να πετώ με τα φτερά του αγγέλου από εδώ κι από εκεί για να πηγαίνω να βοηθώ δωρεάν στο νησί όποιον με έχει ανάγκη». Το παραμύθι επενδύθηκε με μουσικές και στίχους του Διονύση Τσακνή, του Αλκίνοου Ιωαννίδη, της Λίνας Νικολακοπούλου, του Άρη Δαβαράκη... Συγκινήθηκε ο δεσπότης μας... Πάντα συγκινείται. Είτε εκφωνεί «λάβετε φάγετε...», είτε αναφέρεται στα παιδιά και τους δασκάλους, είτε στους ανθρώπους που προσφέρουν, πάντοτε σπάει και δακρύζει, συναισθανόμενος το βάρος της ευθύνης του και της αγάπης...

            Τις επόμενες μέρες, μας έστειλε μια θερμή, θερμότατη ευχαριστήρια επιστολή. Την γιορτή αυτή μας την ανέθεσε άλλες δυο φορές έκτοτε... Πάντοτε με εμπιστοσύνη για την επιτυχία της.

            Ο π. Ναθαναήλ κατάφερε να έχει στο νησί μας τις καλύτερες σχέσεις με τη μουσουλμανική κοινότητα. Είναι εκπληκτικό να τον καλούν οι μουσουλμάνοι συμπατριώτες μας να τους μιλήσει στο τέλος της προσευχής τους σε κάθε Μπαϊράμ. Είναι εκπληκτικό επίσης να τους βλέπεις να συμμετέχουν με κάθε τρόπο στην ενίσχυση του συσσιτίου. Είναι συγκινητικό να βλέπεις μουσουλμάνους μαθητές των γυμνασίων που είναι απαλλαγμένοι από το μάθημα των Θρησκευτικών να ζητούν να παρακολουθήσουν το μάθημα όταν είναι καλεσμένος ο «δεσπότης» μας στην τάξη!

            Στην κατήχηση την πρώτη χρονιά που συμμετείχα, ήμασταν μια παρέα ανθρώπων που γέμιζε ταξί. Πλέον ξεπερνάμε τους 40. «Αδέρφια, εσείς είστε η οικογένειά μου. Την κατήχηση αυτή τη χρειάζομαι κι εγώ για να σας ακούω, να πιάνω το σφυγμό της δικής σας σκέψης, την καρδιά σας». Κυριολεκτικά, σχεδόν μας αναγκάζει να μιλήσουμε, να ερμηνεύσουμε, να πούμε τη σκέψη μας πάνω στο αγιογραφικό ανάγνωσμα. Τελευταία έφτασα στο σημείο για την συνάντησή μας να μελετώ βιβλικά ερμηνευτικά υπομνήματα καθηγητών θεολογίας... Του Αγουρίδη, του Βασιλειάδη, του Καραβιδόπουλου πριν τη σύναξή μας. Και Θανάση Παπαθανασίου και Γιανναρά και Ζηζιούλα. Ο μητροπολίτης μας και όλη η παρέα του ... κατηχητικού αναζητούμε μαζί τρόπους και λόγους να γίνουμε «Εκκλησία». Και η Εκκλησία μας «γίνεται» όταν ανοίγεται.

            Ο π. Ναθαναήλ, είναι και ένα πρότυπο λιτότητας και κοινωνικότητας. Αλήθεια πόσους Μητροπολίτες έχει δει κάποιος με όχημα «πολυτελείας» μάρκας Suzuki Ιgnis και με ποδήλατο; Προχτές το βράδυ, βγήκα για περίπατο. Τον συνάντησα κατά τις 9.00 το βράδυ κοντά στη ΔΕΗ, στο λιμάνι. Σαν πατέρας με γιο, σαν δυο καρδιακοί φίλοι, πορευτήκαμε σε κοινό περίπατο. Μιλούσαμε για την Πόλη, τη συνάντηση της Μυτιλήνης, τη Θεολογία του Προσώπου, το διαχριστιανικό διάλογο, είπαμε καμιά διακοσαριά θερμές καλησπέρες, περάσαμε μπροστά από το μελλοντικό Εκκλησιαστικό Μουσείο της Μητροπόλεώς μας και χωρίσαμε κοντά στη Μητρόπολη. Ένα άλλο βράδυ με βρήκε με το ποδήλατό μου χωρίς φώτα και με φώναξε! «Έλα λίγο στο γραφείο μου... Τώρα!». Έβγαλε κατσαβίδι και μου έφτιαξε κυριολεκτικά το φως του ποδηλάτου...

            Γιατί τα μνημονεύω άραγε όλα αυτά; Ο π. Ναθαναήλ εορτάζει τούτες τις ημέρες τα ονομαστήριά του ενώ πριν λίγες ημέρες είχε την επέτειο της ενθρόνισής του ως Μητροπολίτου Κώου και Νισύρου. Τον βλέπω συχνά από μακριά στο δρόμο και τον παρακολουθώ να χαιρετά και να καλολογεί τους πάντες. Θέλω να του φωνάξω από μακριά «Ρε Ναθαναήλ, σε πάω και σ' αγαπώ πολύ», μα δεν προλαβαίνω. Γίνεται αισθητή η παρουσία μου και η αγκαλιά του δεν μ' αφήνει περιθώρια να πω κάτι παραπάνω...

            Την περασμένη Τετάρτη, περιμένοντας να μπω στην «κατήχηση» πριν τη Μεγαλοβδομάδα, έχοντας ετοιμαστεί να παρέμβω σε κάθε πιθανή πρόσκλησή του στο αγιογραφικό κείμενο, συνάντησα τον παπα-Σταύρο στενοχωρημένο... Κρατούσε μια ανώνυμη επιστολή με απειλές και ύβρεις προς τον «δεσπότη» μας. Κλονίστηκα. Ακόμη κι ο π. Ναθαναήλ ήταν λιγάκι τρακαρισμένος. Θεέ μου... Τέτοια και τόση ανθρώπινη κακία, ιδιοτέλεια, βλακεία και σαχλαμάρα μέσα σε δυο σελίδες ανώνυμης συνωμοσιολογίας... ΚΥΠατζίδικες απειλές, σκιώδης αλητεία απέναντι σ' έναν άνθρωπο που είναι πάντα ανοιχτός σε όλα... Ο οποίος μάλιστα, έφτασε στο σημείο να μας δώσει αντίγραφο της υβριστικής επιστολής...

            Δεσπότη μου, διάβασα και ξαναδιάβασα τις ανοησίες. Το πέταξα κατόπιν το παλιόχαρτο γιατί θέλησα να σου γράψω κάτι. Να σου πω το πόσο πολύ σ' αγαπώ και σ' ευχαριστώ για την παρουσία σου και τη στοργή σου προς εμένα και προς όλους μας...

Καλήν Ανάσταση... Καλό Πέρασμα σεβασμιώτατε πατέρα Κώου και Νισύρου

Γιάννης Τοπαλίδης

Εκπ/κός Γαλλικής Φιλολογίας & Μουσικής

στα Γυμνάσια Αντιμάχειας & Ζηπαρίου

Μ. Α. Ορθόδοξης Θεολογίας

Αγγελική Παπιδά-Μουστάκη, Νέο Φάληρο Πειραιάς

Ο Ναθαναήλ που γνωρίζω καλά . . .

Γνωριστήκαμε πριν από 32 χρόνια. Ήταν κατηχητής στην ενορία μας στον Άγιο Δημήτριο Νέου Φαλήρου. Ταυτόχρονα έμενε πολύ κοντά μας.

Ως παλαιά και έμπειρη δασκάλα αμέσως εξετίμησα τη μεταδοτικότητά του στη μεταφορά γνώσεων αφού τα παιδιά μου τον είχαν κατηχητή, την απλότητα του λόγου του και την αμεσότητά του στη διδαχή. Πάντοτε γελαστός, δραστήριος, δυναμικός, προσηνής προς όλους.

Θυμάμαι τα μικρά του δημοτικού να τρέχουν από πίσω του και να γελάνε με αυτά που τους έλεγε. Θυμάμαι το σεβασμό και την ευγένεια που έδειχνε προς τους ιερείς της ενορίας μας, προς τα στελέχη και όλους τους ενορίτες.

Δύο χρόνια μετά τη γνωριμία μας, όταν όλοι εκτιμούσαμε τον Φίλιππο και τον θαυμάζαμε για τα πόσα είχε προσφέρει στην ενορία μας (κατηχητικά, εφημεριδάκι που έγραφαν τα παιδιά, εκδρομές, αγρυπνίες, παρέα εκτός του κατηχητικού) μαζί με τον υπεύθυνο ιερέα νεότητος π. Ιωάννη Λιακόσταυρο, μάθαμε ότι θα γινόταν κληρικός. Δεν σας κρύβω ότι «μπερδευτήκαμε» λίγο: πώς θα του απευθυνόμαστε πλέον, πώς θα επικοινωνούμε μαζί του, θα συνηθίσουμε το νέο του όνομα, ποιο θα είναι αυτό και άλλα πολλά.

Πράγματι, αφού γιορτάσαμε μαζί την τελευταία του γιορτή ως Φιλίππου έφυγε για την Κάρπαθο για να γίνει μοναχός και να χειροτονηθεί διάκονος.

Όταν επέστρεψε διαπιστώσαμε με χαρά ότι τίποτα δεν είχε αλλάξει. Βέβαια τον έλεγαν Ναθαναήλ πλέον και ήταν διάκονος, αλλά κατά τα άλλα δεν είχε αλλάξει σε τίποτα: απλός, καταδεκτικός, άνετος στην επικοινωνία, φιλικός με όλους, σεβαστικός στους μεγαλυτέρους, αεικίνητος. Με απίστευτο ενθουσιασμό για την κατήχηση, με πίστη στο Θεό και αγάπη στους συνανθρώπους του.

Τέτοιες μέρες πριν από τριάντα χρόνια γιορτάσαμε την πρώτη του γιορτή ως Ναθαναήλ, ενοριακά, φιλικά ανθρώπινα . . . Θυμάμαι είχα φτιάξει αμυγδαλωτά και μαζευτήκαμε οι ιερείς, οι επίτροποι, οι κυρίες του φιλοπτώχου, τα κατηχητόπουλα, όλη η ενορία γύρω από το διάκο μας.

Το επόμενο καλοκαίρι στην ενορία μας έγινε ιερέας και συνειδητοποιήσαμε ότι σιγά σιγά θα έφευγε, θα ρίζωνε αλλού, θα έκανε νέους φίλους, νέους ανθρώπους που να τον αγαπούν και να τον στηρίζουν και θα είχε νέες ευθύνες και νέες υποχρεώσεις.

Έτσι έγινε, αλλά ταυτόχρονα δεν μας ξέχασε, συνέχισε να είναι κοντά μας, μάθαινε τα νέα μας, επικοινωνούσε μαζί μας, νοιαζόταν για εμάς, τα παιδιά μας, τους οικείους μας.

Πέρασαν τα χρόνια, πήγε στην Κω, έγινε επίσκοπος μπήκε σε νέους αγώνες και πάλι δεν άλλαξε: με αγάπη και απλότητα, με σεβασμό και ταπείνωση πάντα μας είχε στο μυαλό και στην καρδιά του.

Στεναχωρήθηκα πολύ όταν μου διάβασαν το κείμενο που, του έστειλαν πριν από λίγες μέρες, σαν ένα ιδιότυπο δώρο για τη γιορτή του.

Οργίστηκα! Για τον Ναθαναήλ μπορούμε να μιλήσουμε εμείς που τον ζούμε πάνω από τριάντα χρόνια, που γιορτάσαμε μαζί, φάγαμε μαζί, γελάσαμε μαζί, προσευχηθήκαμε μαζί . . . Ο Ναθαναήλ δεν ήταν ποτέ καιροσκόπος, δεν ήταν ποτέ φιλοχρήματος, δεν ήταν ποτέ υπολογιστής και δεν πρόκειται να γίνει ποτέ τέτοιος άνθρωπος.

Με όλο το σεβασμό θα μου επιτρέψει να του θυμίσω αυτό που του είπα στη χειροτονία του σε πρεσβύτερο, σε κάποια στιγμή που από τη συναίσθηση της ευθύνης ένοιωσε τα πόδια του να λυγίζουν: «Κουράγιο Ναθαναήλ!» και θα συμπληρώσω «θα περάσει και αυτό».

ΤΡΙΠΟΛΙΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑ

Ο ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΩΟΥ-ΝΙΣΥΡΟΥ κ.κ.ΝΑΘΑΝΑΗΛ

Σεβασμιώτατε Ναθαναήλ, είναι ο μοναδικός τρόπος που προσωπικά ξέρω για να απαντήσω, χωρίς να αναπαράγω, στον ανελέητο πόλεμο που δια μέσω ανωνύμου επιστολής προσπαθούν “ευσεβείς Ορθόδοξοι”, να αλλοιώσουν την προσωπικότητα σας και το έργο σας.Μην πτοείστε, το ξέρετε μέσα από την βαθιά γνώση σας και προσφορά ότι, όταν ένα έργο - ένας άνθρωπος αξίζουν, πάντα οι δυνάμεις της “εντροπίας“ θα βρουν τον τρόπο να τραβήξουν προς τα κάτω την δημιουργική εξέλιξη πράξεων και δράσεων.

Σας εύχομαι χρόνια πολλά για την γιορτή σας, Καλό Πάσχα και ανάταση ψυχής!

“ Τίποτα δεν είναι τυχαίο!

Η ενθρόνιση του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Κώου-Νισύρου κ.κ. Ναθαναήλ είναι ένα πρότυπο δημιουργικής ανάπτυξης στην κοινωνία του νησιού μας. Είναι ένα Θείο δώρο, που νομίζω ότι όλοι οι άνθρωποι ανεξαρτήτου θρησκευτικών αντιλήψεων μπορούμε να αντιληφθούμε. Ένα πρότυπο, που τόσο πολύ χρειαζόμαστε μέσα σε μία συνεχώς μεταβαλλόμενη και πολυπολιτισμική κοινωνία. Αυτός ο άνθρωπος έφηβος ακόμα, είχε το όραμά του και διένυε μία πορεία αφοσιωμένος στον στόχο του, στην ιερατική του αποστολή, με ταπεινοφροσύνη, επιμονή, υπομονή και σπουδαία δράση. Μορφώθηκε, ανέπτυξε τις κοινωνικές του δεξιότητες και έβαλε σε εφαρμογή στην υπηρεσία του Θεού και των συνανθρώπων του όσους θησαυρούς περισυνέλεξε όλα αυτά τα χρόνια. Έφτασε προς το παρόν, στο ανώτερο αξίωμα της εκκλησιαστικής δομής. Έγινε μητροπολίτης, ο ανήσυχος και πολυπράγμων Ναθαναήλ.

Θα μου επιτρέψετε, Σεβασμιώτατε Μητροπολίτη, να θυμάμαι τις συζητήσεις που κάναμε είκοσι χρόνια πριν. Τότε που χαράζαμε ακόμα με πολύ προσοχή την πορεία της ζωής μας. Είχατε πάντα έμφυτη την πραότητα. Όταν κάποιος μιλούσε μαζί σας, γαλήνη πλημμύριζε την ψυχή του. Είχατε εκείνο το καθάριο βλέμμα, που μαρτυρούσε ότι ο σκοπός σας ήταν αδιαπραγμάτευτος. Γνώριζα ότι μία μέρα θα ηγούσασταν των αντιλήψεών σας, γνώριζα ότι μία μέρα η στάση ζωή σας θα γινόταν ένα φωτισμένο παράδειγμα, ειδικότερα για τους νέους. Γιατί είμαι πλέον πεπεισμένη μέσα από την κοινωνιολογική οπτική και διερεύνηση των πραγμάτων ότι η μετασχηματίζουσα μάθηση οδηγεί στην κοινωνική αλλαγή.

Όταν ένας στόχος είναι συγκεκριμένος, μετρήσιμος και επαληθεύσιμος, ελκυστικός, ρεαλιστικός και χρονικά προσδιορισμένος τότε μόνο οδηγείται η ζωή σε μία πετυχημένη πορεία. Και αυτός ο προγραμματισμός ισχύει για τον καθένα από μας σε ό,τι θέλουμε και πραγματικά επιθυμούμε να πετύχουμε στην ζωή μας. Αρκεί να πιστεύουμε και να διοχετεύουμε αυτή την πίστη στο οικογενειακό, κοινωνικό και επαγγελματικό μας περιβάλλον. Το όραμα και ο στόχος σας, σας οδήγησαν με ταπεινοφροσύνη στην επιτυχία. Σας άξιζε να αξιολογηθείτε και πράγματι συνέβηκε. Σε μία χώρα που συνεχώς αμφισβητείται η κάθε πρακτική αξιολόγησης, εσείς καταφέρατε να ανατρέψετε αυτή την άποψη. «Όταν έχεις προχωρήσει τόσο μακριά που δεν μπορείς να κάνεις ούτε βήμα, τότε έχεις διανύσει μόνο την μισή απόσταση από αυτή που είσαι ικανός να διανύσεις» (Γνωμικό της Γροιλανδίας). Σας ευχαριστούμε για την ελπίδα που μας δίνετε. Σεβασμιώτατε, καλώς ήλθατε και φωτισμένο να είναι το έργο σας. “

Διονυσία Τριπολίτου, Κοινωνιολόγος

* Αυτό το άρθρο είναι από το βιβλίο μου “Στάση επικοινωνία” σελ 255.

ISBN: 978-960-931479-4/2009

ΔΙΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ ΘΕΟΔΟΣΗΣ

Ένα ποίημα για το Δεσπότη μας

ΣΤΟΝ ΔΕΣΠΟΤΗ    

Μόνος στο Κώτικο ακρογιάλι
με συντροφιά τη μοναξιά του
αναπολούσε τις μέρες που περάσαν
τις σχέσεις του με το Θεό και τον άνθρωπο.Πόσο αδύναμος αυτός
μπροστά στη δύναμη των ουρανών
και πώς να κατορθώσει
να βάλει έστω, ένα πετραδάκι,
στο θείο οικοδόμημα;
 
Από τα μάτια του τρέχανε δάκρια
γεμάτα αγάπη
για αυτούς που ξεστρατίσαν
για αυτούς που χάνονται.Μα όπως κοιτούσε το απέραντο,
ελπίδες γέμιζε η ψυχή του
κι ονειρευότανε τη μέρα
της επιστροφής των ασώτων
τη μέρα που θα σφάξει
τον μόσχο τον σιτευτόν.        

Θ. Ν. Διακογιάννης

ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ & ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΝΤΙΜΑΧΕΙΑΣ «Η ΠΡΟΟΔΟΣ»

Ο συντάκτης της επιστολής πρέπει να πάσχει  από πολύ μεγάλη ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ ΝΟΣΟ!!

Με αφορμή την αναίσχυντη επιστολή προς την Ι.Μ.Κω-Νισύρου  και δη την κατάφορη επίθεση στο πρόσωπο του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Κω-Νισύρου Ναθαναήλ, το Διοικητικό Συμβούλιο του Πολιτιστικού Συλλόγου Αντιμάχειας συνεδρίασε εκτάκτως την Παρασκευή 22 Απριλίου2016 στο χώρο του Παραδοσιακού Σπιτιού και ώρα 20:00μμ με μοναδικό θέμα προς συζήτηση την ως άνω επιστολή.

Σύσσωμο το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου συνεδρίασε και αποφάσισε ομόφωνα να προχωρήσει στην παρακάτω ανακοίνωση:

Αγαπητοί Κύριοι

Το να συντάξει κανείς μία μιαρή επιστολή, όπως προκύπτει από την δημοσιοποίησή της, κρυμμένος  πίσω από την ανωνυμία και την αοριστολογία, να κατονομάζει με ευτελείς χαρακτηρισμούς  και ξεδιάντροπο τρόπο πράξεις, σκέψεις και επιλογές  προσώπου τέτοιου βεληνεκούς όπως ακούει στο πρόσωπο του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη μας, χρειάζεται πολύ μεγάλο ΘΡΑΣΟΣ!!!, πρέπει να πάσχει  από πολύ μεγάλη ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ ΝΟΣΟ!!!, τέλος , μάλλον εφαρμόζει το κοινώς λεγόμενο «Εξ’ ιδίων κρίνει τα αλλότρια»!!!

Σήμερα, Σάββατο του Λαζάρου χαράς Ευαγγέλια στην Βηθανία πολλά  χρόνια πριν. Αυτήν ακριβώς  την χαρά εμείς οι Κώες & οι Κώοι ,καθώς και οι κάτοικοι της γειτονική μας Νισύρου,  την γευτήκαμε με την άφιξη και ενθρόνιση του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη μας κ.κ. Ναθαναήλ στην Ι.Μ. ΚΩ-ΝΙΣΥΡΟΥ. Το ποίμνιο των δύο Γειτονικών  Νήσων πιστεύουμε ότι ΄΄Αναστήθηκε΄΄ από την παρουσία του Σεβασμιότατου στην γενέτειρά του γη, ωσάν ο Λάζαρος από τον Κύριο Ιησού Χριστό στη Βηθανία!!!

 Πιστεύουμε ότι το μόνο που έχει να κάνει ο Κωακός, αλλά και ο εκ Νισύρου λαός, είναι να ευχαριστεί τον Ύψιστο  Κύριο καθημερινά για την τύχη που μας επιφύλαξε να έχουμε Έναν Θεόσταλτο Ηγέτη Πίστης, Αγάπης, Αλληλεγγύης  και προπάντων Ειλικρίνειας  και Αλήθειας  στο τιμόνι της τοπικής Θρησκευτικής ευλάβειας  της κοινωνίας των Κώων & Νισύρων

Πιστεύουμε ότι, οι ¨¨νοσηροί αυτοί νόες¨¨ δεν είναι σε θέση να προσάψουν στο πρόσωπο του Σεβασμιότατου απολύτως καμία κατηγορία, αλλά και ούτε είναι σε θέση να υποβάλλουν προειδοποιητικά  μηνύματα στο αυτό πρόσωπο του Θρησκευτικού  μας τοπικού Ηγέτη για το απλούστατο λόγο ότι αυτοί οι ¨Κύριοι¨??? δεν απαρτίζουν την τοπική κοινωνία  ούτε είναι μέλη του ανθρώπινου συνόλου του μόχθου και της ταπεινότητας που χαρακτηρίζουν   τους συνανθρώπους μας. Μόνο η φυσική τους παρουσία είναι δεδομένη και μόνο την μορφή ανθρώπου φέρουν, εφόσον διαθέτουν τόσο δόλιο και βρώμικο πνεύμα

Πιστεύουμε τέλος, οι έννοιες  της Αγάπης, της Ταπεινοφροσύνης, της Ευγένειας, της Αλληλεγγύης, της Ανιδιοτέλειας  και της Ανθρώπινης  Προσφοράς βρίσκουν στο πρόσωπο του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη μας στέγη και θαλπωρή, διότι έχει αποδείξει εμπράκτως ουκ ολίγες φορές  στο παρελθόν αλλά και στο παρών, ότι σκέπτεται και  ενεργεί πάντα με γνώμονα   τις ως άνω αρετές  του ανθρώπινου γένους μας. Ο κατά κόσμο συνάνθρωπός μας  Φίλιππος  Διακοπαναγιώτης ο Πρώτος πρόεδρος του Συλλόγου Αγροτόπαιδων Αντιμάχειας, προκάτοχος του σημερινού Συλλόγου «Η ΠΡΟΟΔΟΣ»  στην Αντιμάχεια  και νυν Ποιμένας Σεβασμιότατος Μητροπολίτης  ποιμνίου Κω- Νισύρου, πιστεύουμε ότι θα συνεχίσει να είναι και στο μέλλον, με τη χάρη του Θεού, ο ίδιος ταπεινός Αλιέας  των πονεμένων, των ανήσυχων και κατατρεγμένων ψυχών.   

Τέλος, στηρίζουμε την καθημερινή προσπάθεια του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη για την συνεχή βελτίωση συνθηκών διαβίωσης στην τοπική Κοινωνία πολλών από τους συνανθρώπους μας, Θα μας βρει δίπλα του σε κάθε στιγμή της υλοποίησης του Έργου του και το γεγονός ότι καταγράφονται τέτοιου είδους περιστατικά στις μέρες μας, ας  τα εκλάβουμε ως «Δοκιμασίες Πίστης και Αφοσίωσης» του ευχόμαστε δε,  να τον έχει ο Ύψιστος  καλά, να έχει μακροημέρευση, να περάσει ήσυχο, φιλειρηνικό Άγιο Πάσχα, να του δώσει γαλήνη ο Μεγαλοδύναμος, γιατί……κατά την λαϊκή ρύση «Οπου γαπά παιδεύει»!!!

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Με τιμή

Το Δ.Σ. του Συλλόγου

ΕΝΩΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΚΩ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ Δ.Σ. ΕΓΕ-ΚΩ ΓΙΑ ΤΟ  ΑΝΩΝΥΜΟ ΛΙΒΕΛΟΓΡΑΦΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ

Το θλιβερό γεγονός της διακίνησης  ανυπόγραφων συκοφαντικών  καταγγελιών σε βάρος του Μητροπολίτη για το στιγματισμό της προσωπικότητάς  του και την εξυπηρέτηση ιδιοτελών σκοπών συγκλονίζει  την μικρή, φιλήσυχη τοπική  κοινωνία. Πρόκειται για μια  σκοτεινή επιστολή-λίβελο  «μασκοφόρου /ων»  γεμάτη   ύβρεις,  ανυπόστατες κατηγορίες , συκοφαντίες και  απειλές  προς έναν άνθρωπο ο οποίος  από τη θέση του επικεφαλής της  τοπικής εκκλησίας,  με το έργο και τη στάση του προσπαθεί να αναδείξει τον αληθινό ρόλο της εκκλησίας με την πρωτοχριστιανική της σημασία. Ταυτόχρονα προσπαθεί να βρίσκεται συνεχώς ανάμεσα στους συνανθρώπους του κάθε ηλικίας , να στηρίζει   κάθε ανθρωπιστική- κοινωνική - πολιτιστική δραστηριότητα , εμπνέοντας έτσι σεβασμό και αγάπη.

Δυστυχώς, η «καννιβαλική»  νοοτροπία ότι ο  καθένας, κρυμμένος πίσω από την ανωνυμία ή την ψευδωνυμία, μπορεί ελεύθερα  να θίγει ασύδοτα με κακεντρεχή σχόλια την  τιμή  και την υπόληψη κάθε  προσώπου  που έχει παρουσία στα κοινά, είναι κι αυτό σημάδι των καιρών. Χρειάζεται  προσωπικό θάρρος και κουράγιο -που φαίνεται ότι σπανίζει στις μέρες μας - η  κριτική να έχει ονοματεπώνυμο!

Είναι ενθαρρυντικό το  ότι η κακοήθης  αυτή επιθετική ενέργεια   βρίσκει  αντιμέτωπη και αρραγή σύσσωμη  την τοπική κοινωνία που την   καταδικάζει απερίφραστα. γεμάτη οργή και  αγανάκτηση.

Ας ελπίσουμε ότι θα αποτελέσει την αφορμή να  σταματήσει  επιτέλους το αισχρό φαινόμενο  της δημοσίευσης των ανώνυμων και  συκοφαντικών κειμένων.

Κως, 24-4-2016

ΤΟ ΔΣ. ΕΓΕ –ΚΩ

ΛΥΚΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ - ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΚΩ

Ψευδείς και ανυπόστατες οι κατηγορίες κατά του Μητροπολίτη.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Λυκείου των Ελληνίδων Κω, εκφράζει τη βαθειά αγανάκτησή του για την αήθη και συκοφαντική επίθεση στο πρόσωπο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Κω και Νισύρου κ.κ. Ναθαναήλ.

Τέτοιες ενέργειες, και μάλιστα όταν κρύβονται πίσω από την ανωνυμία, είναι καταδικαστέες και ξένες προς τα ήθη του κωακού λαού.

Οι ψευδείς και ανυπόστατες κατηγορίες, όχι μόνο δεν καταφέρνουν να αμαυρώσουν την προσωπικότητα και το αναμφισβήτητο έργο του Μητροπολίτη, αλλά αντίθετα ενισχύουν την αγάπη, το σεβασμό και την εκτίμηση του κόσμου προς το πρόσωπο του και τον συσπειρώνουν γύρω του.

Η Πρόεδρος και τα Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου

 ως έκφραση στήριξης  προς το Μητροπολίτη μας.

ΟΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΩΟΥ ΚΑΙ ΝΙΣΥΡΟΥ

Ἀγαπητοί, ἐν Χριστῷ, Ἀδελφοί,

Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες ὁ Ἐπίσκοπος καί Πατέρας μας, Σεβ. Μητροπολίτης Κώου καὶ Νισύρου κ. Ναθαναήλ, ἔλαβε μία ἀνώνυμη ἐπιστολή, ἡ ὁποία ὄχι μόνο δέν ἁρμόζει σέ πιστούς πού ἀπευθύνονται πρός τόν Ἐπίσκοπό τους, ἀλλά εἶναι ἄκρως προσβλητική, συκοφαντική, ψευδής καί κακοήθης.

Μᾶς λύπησε ἰδιαίτερα τό γεγονός ὅτι αὐτοί, οἱ ὁποῖοι αὐτοαποκαλοῦνται «εὐσεβεῖς (ἀλλά ὄχι ἀφελεῖς) ὀρθόδοξοι χριστιανοί» ἔστειλαν τήν ἐπιστολή λίγες μόνο μέρες πρίν ἀπό τήν ὀνομαστική του ἑορτή καί ἀπό τό Πάσχα, τήν ἑορτή τῆς χαρᾶς καί τῆς νίκης ἐπάνω στό θάνατο καί στό κακό.

Ἡ ἐπιλογή τοῦ χρόνου ἀποστολῆς τῆς ἐπιστολῆς κατά τήν περίοδο πού ἐντείνεται ἡ προσπάθεια ὅλων μας νά μετανοήσουμε γιά τίς ἁμαρτίες καί τά σφάλματά μας δείχνει ἀνθρώπους ἀνάλγητους, σκληρόκαρδους καί ἀήθεις. Σκοπός μας αὐτές τίς ἡμέρες εἶναι νά καθαρίσουμε τούς ἑαυτούς μας σωματικά καί πνευματικά, ὥστε νά ζήσουμε τά φρικτά καί σωτήρια Πάθη καί τήν Λαμπροφόρο Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ μας.

Τό πολύπλευρο ἔργο τοῦ Ἐπισκόπου μας μιλᾶ ἀπό μόνο του καί δέν ὑπάρχει καμμία ἀνάγκη ἰδιαίτερης προβολῆς καί παρουσίασης.

Ὁ Ποιμενάρχης μας ἀπό τήν ἄφιξή του στήν Κῶ καί στή Νίσυρο προσέφερε ὁλοπρόθυμα καί ἀκούραστα τόν ἑαυτό του στή διακονία τοῦ συνανθρώπου του καί ἀφιέρωσε τή ζωή του στή στήριξη καί ἐνίσχυσή του.

Ποιός δέν γνωρίζει ὅτι ὁ Σεβασμιώτατος προσφέρει ὅ,τι ἔχει γιά τόν πάσχοντα;

Ἑκατοντάδες εἶναι αὐτοί πού βρίσκουν κοντά του ἀνακούφιση ἀπό τά προβλήματά τους, ἀνάμεσά τους καί ἐμεῖς, οἱ κληρικοί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κώου καί Νισύρου.

Ἡ καθημερινή ζωή του εἶναι ἀνοικτή πρός ὅλους. Ἡ πόρτα τοῦ γραφείου του δέν κλείνει ποτέ. Μοιράζεται κάθε στιγμή του μέ ἀσθενεῖς, μέ ἀνθρώπους πού ἔχουν ἀνάγκη νοσηλείας καί στήριξης, πού εἶναι ἐξαρτημένοι, πού στεροῦνται ἀκόμη καί τά ἀναγκαῖα. Δίπλα του βρίσκουν παρηγοριά αὐτοί πού δέν ἔχουν κανένα νά τούς στηρίξει, πού δέν μποροῦν νά ἐξασφαλίσουν τά πρός τό ζῆν, πού δέν ἔχουν τή δυνατότητα νά πληρώσουν τό ἐνοίκιό τους καί νά θρέψουν τήν οἰκογένειά τους.

./.

Ἡ ἀπορία μας ἀπέναντι στήν ἐπιστολή καί στούς στόχους της μεγαλώνει ὅσο τή διαβάζουμε καθώς δέν μποροῦμε νά βροῦμε καμμία δικαιολογία γιά τήν ἀποστολή της πέρα ἀπό τή θλιβερή κακοήθεια των συντακτῶν της.

Μία τέτοια κίνηση στοχεύει στή σύγχυση, στήν ταραχή καί στόν ἀποπροσανατολισμό.

Μέ μεγάλη ἔκπληξη καί ἀγανάκτηση διαβάσαμε ὅτι κάποιοι ἀπό ἐμᾶς ἀνήκουμε στόν κύκλο τοῦ Ἐπισκόπου καί κάποιοι ὄχι. Κανένας ἀπό ἐμᾶς δέν ἀνήκει σέ κανένα κύκλο γιατί τέτοιος κύκλος δέν ὑπῆρξε, δέν ὑπάρχει καί οὔτε πρόκειται νά ὑπάρξει στό μέλλον.

Ὅλοι μας, ὁ καθένας ἀνάλογα μέ τίς δυνάμεις του, ἀγωνιζόμαστε νά διαφυλάξουμε τήν Θεία Χάρη πού λάβαμε κατά τή χειροτονία μας καί νά διακονήσουμε τό ποίμνιο πού ὁ Ἐπίσκοπός μας μέ ἀγάπη καί διάκριση μᾶς ἔχει ἐμπιστευθεῖ.

Ὅπως μᾶς διδάσκει ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος «ὅπου ὁ Ἐπίσκοπος, ἐκεῖ καί ἡ Ἐκκλησία» καί «ἄνευ τῆς γνώμης ἐκείνου, οὐδέν πράττομεν». Ἔτσι ἐπιθυμοῦμε νά πορευόμαστε καί ἐμεῖς δίπλα στόν Ἐπίσκοπό μας, ὅπως τά παιδιά πού καταφεύγουν στόν πατέρα τους πού τά στηρίζει μέ τήν εὐχή καί τήν εὐλογία του. Θέλουμε νά ἀνταποκρινόμαστε μέ προθυμία στήν ἀγάπη πού σέ κάθε στιγμή μᾶς δείχνει καί νά πράττουμε ἔργο Χριστοῦ.

Ἀνάγκη γιά «κάθαρση» δέν ὑπάρχει. Φυσικά, ἔχουμε ἀνάγκη γιά μετάνοια καί πνευματικό ἀγῶνα. Πρέπει νά καλλιεργοῦμε μέσα μας τή διάθεση διακονίας τοῦ ἀδελφοῦ μας καί νά αἰσθανόμαστε τήν εὐθύνη μας ἀπέναντι στόν Θεό.

Ὁ Ἐπίσκοπός καί Πατέρας μας, Μητροπολίτης Κώου καί Νισύρου κ. Ναθαναήλ, γνωρίζοντας πολύ καλά ὅτι ἡ ἀρχιερωσύνη εἶναι μεγάλο βάρος καί ὕψιστη εὐθύνη ἀγωνίζεται, καθημερινά, τιμώντας καί καταξιώνοντας τή διακονία, τήν ὁποία ἡ Ἐκκλησία τοῦ ἀνέθεσε, πρός ἀνακούφιση τοῦ ἐμπεριστάτου ἀδελφοῦ μας καί πρός δόξα τοῦ Κυρίου μας, Ἰησοῦ Χριστοῦ.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

(ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ)

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΚΩΩΝ «Ο ΦΙΛΗΤΑΣ»

Καταδικάζουμε μετά μεγάλης αγανακτήσεως όλα όσα εις βάρος του Μητροπολίτη μας σεβασμιοτάτου κ. κ Ναθαναήλ γράφτηκαν. Τα θεωρούμε κακοπροαίρετα.

Παρόμοιες ανώνυμες ενέργειες πετυχαίνουν μόνο να ενισχύουν την αγάπη μας και το σεβασμό  μας στο πρόσωπο του ποιμενάρχη μας.

Τον τίμησαν και τον τιμούν οι απανταχού Δωδεκανήσιοι και Καρπάθιοι. Τον τιμούμε κι εμείς για την αγάπη του στον άνθρωπο, για τη σοφία του και γιατί βλέπουμε καθημερινά τα έργα του.

Η ζωή του , η πορεία του, η επιστημονική του διαδρομή, μόνο τιμή και έπαινο αξίζουν.

Η ανωνυμία δεν εκφράζει τους πολίτες της Κω, γιατί δεν ήταν ποτέ δειλοί.

Ο πρόεδρος : Κώστας Ιωάννου                              

Η Γεν. Γραμματέας: Μ. Τουλαντά-Παρισίδου

Το κείμενο προσυπογράφουν, ο καθηγητής του Παν/μίου Αθηνών Μηνάς Αλεξιάδης, το  Δ.Σ του ομίλου και μελη μας.

ΣΟΜΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ, ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ

O ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΩΝΥΜΟΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΣ

Δεν θα συγχωρούσα ποτέ τον εαυτό μου εάν έμενα απαθής σε όσα είδαν το φως της δημοσιότητας της τελευταίες μέρες. Τη γαλήνη τάραξε μία ανώνυμη επιστολή, γεμάτη κακότητα και ξεκάθαρη συκοφαντική διάθεση.

Διαβάζοντας προσεκτικά τις γραμμές της, διαπιστώνει κανείς πολύ εύκολα ότι ο στόχος δεν είναι μόνο ο Δεσπότης, αλλά και κάτι άλλο πέραν από τον ίδιο… εκκλησία, θρησκεία. Ασφαλής ο Ιεράρχης μας δεν έχει ανάγκη στήριξης, γιατί στη μικρή μας κοινωνία είμεθα όλοι γνωστοί. Πολύ δε περισσότερο ο Μητροπολίτης μας, που έχει να επιδείξει τέτοια κοινωνικότητα και τέτοιο έργο που νομίζω ότι υπερκαλύπτει όλα (τα καλά) όσα έκαμαν οι προκάτοχοί του.

Όμως ας μου επιτραπεί, λόγω του ότι είμεθα συγχωριανοί και μακροσυγγενείς και επειδή ήταν μαθητής μου επί 3 χρόνια στο Γυμνάσιο Αντιμάχειας, αλλά προπάντων επειδή  από της ενθρόνισής του τυγχάνει να είμαι εκλεκτό μέλος του Δ.Σ. του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Γηροκομείου «Άγιος Νεκτάριος», είμαι σε θέση να γνωρίζω περισσότερο από κάθε άλλον τον άνθρωπο.

Θα πω λοιπόν πολύ απλά και με σιγουριά ότι τα όσα αναφέρονται στην επαίσχυντη επιστολή, ουδόλως αγγίζουν τον Μητροπολίτη μας.

Γι’ αυτό και θα έλεγα στον συντάκτη της ανώνυμης επιστολής:

«Τυφλός τα τ΄ώτα τον τε νουν τα τ’ ομματ’ ει». Αν δηλαδή είχε αυτιά να ακούνε την κοινωνία, μάταια να δει το έργο ή νουν να κρίνει, δεν θα έγραφε ποτέ με τόση αφέλεια μία τέτοια επιστολή. Πέραν όμως αυτών με εκπλήττει η ανωνυμία. Πιστεύω πως όποιος πονάει γιακα΄τι και ποθεί να το διορθώσει… πηγαίνει ευθέως και όχι πλαγίως. Πιστεύω πως η ανωνυμία δεν κρύβει παρά μονον κακία. Μάσκες φορούσαν οι δοσίλογοι, οι αναρχικοί και όσοι θέλουν να κάμουν το κακό χωρίς να φανερωθούν.

Οι κακοποιοί μόνο στο σκοτάδι δρουν. Δυστυχώς αν ανατρέξουμε στην παλιά αλλά και στη νεότερη ιστορία μας, θα βρούμε σωρεία αδικιών.

Το Σωκράτη τον πότισαν κώνειο  επειδή ήταν νομοταγής. Τον Αριστείδη τον εξωστράκησαν γιατί ήταν δίκαιος. Τον Χριστό τον σταύρωσαν, τον Κολοκοτρώνη τον εξόρισαν κτλ/

Και εσείς Σεβασμιώτατε αγνοήστε  την ζήλια και τον φθόνο των ελαχίστων. Η μεγάλη πλειονότητα του ποιμνίου σας γνωρίζει καλά ποιος είστε . Γι’ αυτό και σας πιστεύει, σας έχει εμπιστοσύνη και σας αγαπά.

Εύχομαι και πιστεύω πως έχετε και θα βρείτε την ψυχική δύναμη να συνεχίσετε το δημιουργικό έργο σας (που το έχει ανάγκη ο τόπος) παρακάμπτοντας κάθε εμπόδιο. Αδιαφορήστε για τους συκοφάντες «ως μη γνωρίζοντας τι ποιούν». Είναι επίκαιρο άλλωστε το «ου γαρ οιδασι τι ποιούσι¨.

Μιχάλης Σομός,

συνταξιούχος εκπαιδευτικός

ΔΙΕΘΝΕΣ ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ ΙΔΡΥΜΑ ΚΩ

Σεβασμιότατε,

Το Διεθνές Εκτελεστικό Συμβούλιο του Ιδρύματός μας, επ’ ευκαιρία της ονομαστικής  εορτής σας, εύχεται να έχετε υγεία και δύναμη για να συνεχίσετε το εκκλησιαστικό έργο σας και την εξαιρετική κοινωνική προσφορά σας στην οποία μας έχετε ουσιαστικούς συμπαραστάτες.

 Με ιδιαίτερη εκτίμηση.

Εκ μέρους του ΔΕΣ-ΔΙΙΚΩ

Ο Πρόεδρος

Αριστοτέλης Α. Παυλίδης

Στέφανος Δράκος:

Μετρήσιμο και πολύπλευρο το έργοτου Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Κω και Νισύρου Ναθαναήλ

Η ανήκουστη υβριστική ανακοίνωση, που κυκλοφόρησε σε βάρος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Κω και Νισύρου Ναθαναήλ, ανυπόγραφη και συκοφαντική, μόνο έκπληξη, οργή και απορία, μπορεί να προκαλέσει. Πρόκειται για μία προσβλητική, συκοφαντική και κακοήθη ανώνυμη επιστολή, η οποία επιχειρεί να προσβάλλει και να σπιλώσει το αξιοσέβαστο και αναγνωρίσιμο έργο του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Κω και Νισύρου Ναθαναήλ. Ένα έργο, το οποίο είναι γνωστό, μετρήσιμο και πολύπλευρό, από την ημέρα ανάληψης των καθηκόντων του έως και σήμερα.

Εδώ και επτά (7) συναπτά έτη, από το 2009 μέχρι και σήμερα, οπότε και εξελέγη ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Κω και Νισύρου Ναθαναήλ (κατά κόσμον Φίλιππος Διακοπαναγιώτης), ύστερα από πρόταση του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου, εργάζεται σιωπηλά και ακούραστα, έχοντας ανοιχτή την αγκαλιά του σε όλους όσοι την έχουν ανάγκη. Ερχόμενος από την ακριτική Κάρπαθο, ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Κω και Νισύρου, έχει προσφέρει τα μέγιστα στο σύνολο των πολιτών, στεκόμενος συμπαραστάτης, οδηγός και αρωγός. Τέτοιου είδους ανακοινώσεις προσβάλλουν μόνο τους γράφοντες.

Δρ Στέφανος Δράκος

Δρ Πολιτικός Μηχανικός ΑΠΘ

Πολιτευτής Δωδεκανήσου ΝΔ

Δημοτικός Σύμβουλος Ρόδου