Για αυτό και είναι καλό δύο ερωτευμένοι άνθρωποι που θέλουν να παντρευτούν, να περιμένουν λίγο να περάσει ο έρωτας και μετά να δουν αν όντως μπορούν να πορευθούν μαζί.
Ο καθηγητής, μέσω της χρήσης νευρο-απεικονιστικών τεχνικών, κατάφερε να μελετήσει το νευρωνικό υπόβαθρο των συναισθηματικών καταστάσεων, όπως της επιθυμίας του έρωτα και της απόλαυσης της ομορφιάς. Ο έρωτας, απασχολεί και τα δύο φύλα, για αυτό και η εγκεφαλική δραστηριότητα τη στιγμή που το συναίσθημα αυτό βιώνεται, είναι στα ίδια τμήματα του εγκεφάλου και των δύο.
Και μπορεί τα εγκεφαλικά τμήματα που εμπλέκονται στην αντίληψη του έρωτα, να οδηγούν σε διαφορετικές περιοχές του οργανισμού, όμως ουσιαστικά, δεν υπάρχει καμιά διαφορά στους εμπλεκόμενους μηχανισμούς του εγκεφάλου ενός ερωτευμένου άντρα και μιας ερωτευμένης γυναίκας.
Επομένως, ο έρωτας εκφράζεται με τον ίδιο τρόπο από άντρες και γυναίκες και αυτό γιατί, επικρατεί η ανθρώπινη επιθυμία της ένωσης με τον εραστή. Βέβαια, ο εγκέφαλος διαθέτει ένα σύστημα αγάπης, με παραλλαγές, που διαμορφώνει το είδος της, ανάλογα με τις σχέσεις που έχουν μεταξύ τους οι άνθρωποι, π.χ. φιλικές και γονεϊκές. Όμως, στον ρομαντικό έρωτα, ενεργοποιούνται άλλα τμήματα του εγκεφάλου, από εκείνα που ενεργοποιούνται για παράδειγμα στη μητρική αγάπη.
Παρόλα αυτά, είτε κάποιος είναι ομοφυλόφιλος, είτε ετεροφυλόφιλος, όταν ερωτεύεται, η συγκεκριμένη εγκεφαλική δραστηριότητα παραμένει ίδια. Και μπορεί ο έρωτας να μην μπορεί να διαχωριστεί από τη σεξουαλικότητα, η σεξουαλικότητα όμως, μπορεί να διαχωριστεί από τη ρομαντική αγάπη, καθώς οι περιοχές του εγκεφάλου που δραστηριοποιούνται κατά τη σεξουαλική έξαψη, διαφέρουν από τις περιοχές που ενεργοποιεί ο έρωτας. Υπάρχουν ορισμένες ορμόνες, που μπλέκονται μεταξύ τους, όπως η ντοπαμίνη, η οποία επιβραβεύει τον οργανισμό και η σερετονίνη, που συνδέεται με τη ντοπαμίνη, σε μια αντιστρόφως ανάλογη σχέση: όσο η ντοπαμίνη αυξάνεται, η σερετονίνη μειώνεται.
Μετά, υπάρχουν η βασοπρεσίνη και η οξυτοκίνη, όπου η πρώτη, εκφράζεται στον άντρα μετά τη γέννηση του παιδιού του και αφορά στη σύνδεση με την οικογένεια του και η δεύτερη, είναι μια πολύ σημαντική γυναικεία ορμόνη, για τον θηλασμό. Όπως έχει ανακαλυφθεί όμως, τα ζώα που έχουν πολλούς υποδοχείς οξυτοκίνης, έχουν την τάση να είναι πολύ μονογαμικά, οπότε το αν ο αρουραίος π.χ. θα έχει πολλούς συντρόφους εξαρτάται από το πόσο χαμηλή είναι η οξυτοκίνη στον οργανισμό του.
Πάντως, ο έρωτας, είναι μια αρρώστια, απολύτως επιθυμητή βέβαια, που μειώνει την κρίση του ανθρώπου και τον κάνει να τρελαίνεται για το πρόσωπο που αγαπά. Για αυτό και καλύτερα τα ζευγάρια που θέλουν να παντρευτούν από παθιασμένο έρωτα, να περιμένουν να καταλαγιάσει το συναίσθημα τους και μετά να πάρουν την απόφαση. Συνήθως αυτή η ηρεμία έρχεται μετά από 3 ή 7 χρόνια σχέσης, όμως τα στατιστικά στοιχεία στη Δύση, αποδεικνύουν πως το 32% των ζευγαριών που παντρεύτηκε από έρωτα, χωρίζει.
