Α. Τα πρώτο θέμα είναι η απραξία στην πολιτική γης και στην διαχείριση του νερού.
1 . Χρειαζόμαστε καθορισμό χρήσεων γης με στόχο την παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου μας: καθορισμός γεωργικής γης, διαχείρισης της παράκτιας ζώνης, ανάδειξης- περιοχών με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (δάσος κέδρων, περιοχή Πολέμης Κεφάλου, περιοχή αμμοθινών Μαστιχαριου, ορεινός όγκος Ασφενδιου, περιοχή Πίσω Θέρμη Κω, Αγία Ειρήνη, Μάρμαρα κλπ)! Η αδιαφορία δημιουργίας πλέγματος δεσμεύσεων στις χρήσεις γης και διαχείρισης κοινοχρήστων αγαθών σε συνδυασμό με την κεντρική πολιτική εκποίησης δημόσιας περιουσίας διευκολύνει την απομάκρυνση μας από περιουσιακά αναπτυξιακά μέσα συλλογικού συμφέροντος δρομολογώντας την περιθωριοποίηση της τοπικής κοινωνίας.
2. Για το νερό έγινε προσπάθεια βελτίωσης για Αντιμάχεια, Καρδάμαινα, Κέφαλο όμως αναποτελεσματική αφού τα προβλήματα ποιότητας και ποσότητας παραμένουν. Είναι αδιευκρίνιστη η ποιότητα του νερού στο ‘’τρίγωνο της στέρησης’’ αφού δεν υπάρχουν οι συστηματικές μετρήσεις που με ασφάλεια να μας έδιναν μια οδηγία χρήσης νερού στην περιοχή. Η Υφαλμύρωση νερού στην παραθαλάσσια ζώνη του νησιού σε Ψαλίδι, Καρδάμαινα και Κέφαλο που αναφέρεται και στο σχέδιο του νόμου διαχείρισης υδάτων Ν. Αιγαίου του ΥΠΕΚΑ
(www.opengov.gr/minenv/?p=6237), βρίσκει την εφαρμογή της στην πρόσφατη πρόταση του Δήμου μας να εντάξει στο ΣΕΣ 2013-1019 τις αναγκαίες επενδύσεις αφαλάτωσης. Θα πρέπει να αποφύγουμε την λογική οι επενδύσεις αυτές να λύσουν το πρόβλημα του νερού των τεράστιων ξενοδοχειακών επιχειρήσεων. Και αν αυτό προγραμματίζεται τότε είναι ένας ακόμη λόγος ΑΜΕΣΗΣ ανακοστολόγησης των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης για να υπάρχει κοινωνικό τιμολόγιο και να χρηματοδοτηθούν τοπικά έργα εμπλουτισμού του υπόγειου ορίζοντα και αποτροπής υφαλμυρωσης των υπογείων υδάτων. Μερικά μεγάλα ξενοδοχεία λειτουργούν μονάδες αφαλάτωσης χωρίς έλεγχο και χωρίς περιβαλλοντική αδειοδότηση και ο έλεγχος τους πρέπει να περάσει στον Δήμο!
3. στα λιμάνια μας λείπουν εγκαταστάσεις για την υποδοχή λυμάτων, λαδιών και πετρελαίων των σκάφων! Η μόλυνση της θάλασσας είναι και αυτό ένα γραμμάτιο προς μελλοντική πληρωμή!
4. η διαχείριση των 2 υγροβιότοπων και της περιοχής NATURA του Δήμου μας απαιτεί την δημιουργία φορέα διαχείρισης. Αλλιώς θα συνεχίζεται η κατάσταση που υπάρχει.
Το νερό είναι ο ανυπεράσπιστος τοπικός φυσικός πόρος σε πολιορκία που όπως το πάμε από το 1990 και εδώ, θα πληρώσουμε ακριβά!
Β. Το δεύτερο μεγάλο θέμα είναι τα απορρίμματα.
Ο ΧΥΤΑ εξάντλησε τον χρόνο ζωής του και η χρήση του είναι στα όρια. Η επέκταση είναι στο ΕΣΠΑ 2007-13, δεν προλαβαίνει να υλοποιηθεί και υπάρχει διαβεβαίωση παράτασης χρηματοδότησης. Αυτό δεν μας απαλλάσσει των ευθυνών μας για προχειρότητα και κακοδιαχείριση και μη τήρηση των υποχρεώσεων μας με βάση την σύμβαση κατασκευής. Κακώς δεν έγινε αυτόνομη δημοτική επιχειρηματική δράση και κακώς υποχρεωτική επέκταση του σε ανακύκλωση έγινε με μια ετεροβαρή ιδιωτικοποίηση που επιλέχτηκε από την απελθούσα αρχή. Για τα οικοδομικά απορρίμματα που είναι προϊόν του αναπτυσσόμενος τομέας των κτηριακών επισκευών πρέπει να ξεκινήσουν οι διαδικασίες αδειοδοτησης αυτού που γίνεται σιωπηρά ‘’στο παλιό Λατομείο στο Πυλί’.
Νίκος Μυλωνάς
