Η περίοδος των 2 χρόνων 2019-21 χαρακτηρίζεται από την συνεχιζόμενη στασιμότητα λόγω των κρατικών μνημονιακών δεσμεύσεων που έχουν διαλύσει το εθνικό σκέλος δημοσίων έργων και την διοχέτευση των πόρων του ΕΣΠΑ σε πολιτικές ενισχύσεων αντιμετώπισης των προβλημάτων από την υγειονομική κρίση λόγω πανδημίας. Η ευθύνη στο κυβερνητικό επίπεδο είναι ότι το μεγάλο μέρος των ενισχύσεων δόθηκε σε τουριστικούς επιχειρηματικούς ομίλους χωρίς σοβαρά κριτήρια επιλογής και συμμετοχής τους στην αντιμετώπιση της κρίσης. Δεν σημειώθηκαν επικρίσεις για τις συντηρητικές-επιλεκτικές χρηματοδοτήσεις και δεν διατυπώθηκαν αιτήματα από τους ‘’γαλάζιες τοπικές Δημοτικές αρχές’’ για χρηματοδότηση τοπικών έργων υποδομής. Κάποιες αντιδράσεις σημειώθηκαν από τους μικρομεσαίους. Οι τοπικές κοινωνίες με τον αποσυντονισμό λογω την απογοήτευσης της πολιτικής ήττας από την στροφή 2015 του ΣΥΡΙΖΑ δεν αντέδρασαν. Στο πολυδιαφημισμένο πρόγραμμα ανάκαμψης ΕΛΛΑΔΑ 2.0 δεν προβλέπονται εξειδικευμένα έργα για τον νησιώτικο χώρο για την βελτίωση των υποδομών τους και την παραγωγική τους ενδυνάμωση. Οι γενικότερες επιδιώξεις της Ε.Ε. για ενεργειακή στροφή επιβάλλουν ενεργειακές εκμεταλλεύσεις με Φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες χωρίς σχεδιασμό και πρόνοια προστασίας των ευαίσθητων περιβαλλοντικά νησιωτικών μας χώρων. Η απουσία σχεδιασμού αφορά και την Δημοτική αρχή που έχει την ευθύνη σύνταξης του τοπικού χωροταξικού σχεδίου. Η τουριστική κίνηση και η διάρκεια της μειώθηκε στο 20% δημιουργώντας μια πρωτοφανή κοινωνικό-οικονομική κρίση που μεγέθυνε όλες τις αδυναμίες της τοπικής διαχείρισης. Για παράδειγμα, το ποσοστό εμβολιασμού στην Κω βρίσκεται μόλις στο 40% ενώ πασχίζουμε να ξεπεράσουμε τον χαρακτηρισμό πορτοκαλί στο σύστημα έλεγχου traffic light system της Μ. Βρετανίας για να αυξηθεί η τουριστική κίνηση. Στην γειτονική ανταγωνίστρια περιοχή της χερσονήσου της Αλικαρνασσού, ο Δήμος της ανακοινώσε χθες ποσοστό εμβολιασμού 79%! Στην Κω στα 2 αυτά χρόνια δεν δρομολογήθηκε κάποιο αναπτυξιακό έργο υποδομής με ευθύνη
της κυβερνητικής και τοπικής αρχής. Το μόνο μεγάλο έργο της περιόδου είναι η επεκταση του ΠΡΟΚΕΚΑ. Έργο στο οποίο με την στείρα αρνητική μας θέση μέσω του Δημου, δεν εκμεταλλευόμαστε αποσπώντας ειδικά ανταλλάγματα, από τον φόβο της εκάστοτε δημοτικής αρχής να φορτωθεί πολιτικό κόστος πιθανών αρνητικών γεγονότων από την αποδοχή του έργου και την εμπλοκή μας στην διαχείριση. Εμπλοκή όμως που αντικειμενικά υπαρχει! Στο έργο γίνεται και εκεί πολλοί συμπατριώτες μας βρίσκουν εργασία και αρκετοί ‘’βγάζουν χρήματα’’! Αρνητικό στην Νεοδημοκρατική διαχείριση της περιόδου 2019-21 είναι η ατομική πολιτική των 4 Δωδεκανησίων βουλευτών. Ενώ ζούμε σε μια εξόχως κρασιακή περίοδο όπου η συλλογικότητα και η κοινή προσπάθεια πρέπει να είναι κανόνας, βλέπουμε καθημερινές ανακοινώσεις ατομικής προβολής γύρω από τα σοβαρά τοπικά θεματα. Εφτασαν στο ακραίο γεγονός της υιοθέτησης του νέου νοσοκομείου της Κω από τον κ. Παππά, ο οποίος εντελώς απαράδεκτα ενέπλεξε και τον πρωθυπουργό στην υιοθέτηση του! Έχει γίνει σύστημα ο κάθε νεοδημοκράτης βουλευτής να παίρνει Δήμαρχο νησιού, να τον πηγαίνει σε στημένες συναντήσεις με κυβερνητικούς παράγοντες, να βγαίνουν φωτογραφίες και να διατυπώνουν υποσχέσεις. Οι προσωπικές ευθύνες
των Δημάρχων είναι σοβαρές, γιατί έτσι εμπλέκονται σε παραπλανητικές πράξεις και σε αδιέξοδη διαχείριση που δεν οδηγεί σε λύσεις! Αντί να έχουν ως άξονα τους το ότι η πολιτική είναι θεμα διεκδίκησης, οδηγούνται σε παθητικές λογικές παραχώρησης μεγάλων έργων! Έργων που αντικειμενικά λόγω περιόδου δεν μπορούν να γίνουν. Τελευταίο ατόπημα τα περί πανεπιστημιακής σχόλης στην Κω (για ποια φορά άραγε ακούμε τα ίδια λόγια;). Απομένουν 2 χρόνια ακόμη διαχείρισης. Τα μέχρι τώρα βήματα δεν είναι καλά ούτε ελπιδοφόρα.
Η κυβέρνηση πρέπει να νιώσει την πίεση της τοπικής κοινωνίας μέσω της ηγεσίας της:Βουλευτές, Περιφερειακή αρχή και δημοτικές αρχές, έχουν λόγο και θα κριθούν. Η απραξία τους θα οδηγήσει στην αντικατάσταση τους!
Ν. Μυλωνάς
