Την προσπάθεια που κάνουν όλοι οι άνθρωποι του Ναυτικού Ομίλου της Κω, για να μάθουν κυρίως τα παιδιά να αγαπούν και να σέβονται την θάλασσα, ανέλυσε μιλώντας στον «Σ», ο πρόεδρος του Ομίλου κος Γιάννης Χρυσούλας.
Ο κ. Χρυσούλας τόνισε ότι στόχος του Ομίλου, στα δύο ενεργά τμήματα που διατηρεί (ιστιοπλοΐα και κολύμβηση), είναι «καταρχήν να περάσει αυτή η αγάπη για τη θάλασσα στα παιδιά. Να καταλάβει η νεολαία ότι η θάλασσα δεν είναι μόνο ξαπλώστρα, ομπρέλα και κουβαδάκι στην παραλία».
Αφού ανέφερε ότι, η Κως είναι από τα λίγα νησιά στη χώρα μας που «δυστυχώς δεν υπάρχει ναυτοσύνη», όπως επίσης ότι, ενώ σε άλλα νησιά οι ναυτικοί όμιλοι αποτελούν κόσμημα για τον τόπο, εδώ «είμαστε μόνο με μία αποθήκη», είπε χαρακτηριστικά πως, λόγω έλλειψης κολυμβητηρίου οι μικροί αθλητές του ομίλου αναγκάζονται να μετακινούνται, για δύο μήνες του καλοκαιριού, κάθε Σάββατο στην Κάλυμνο για να προπονηθούν με βατήρα και για να έρχονται σε επαφή με το γλυκό νερό του κολυμβητηρίου ώστε να μπορούν να μετέχουν μετά σε αγώνες.
Δήλωσε απογοητευμένος από τις εγκαταστάσεις του Ν.Ο.Κ. που είναι ελλιπείς με αποτέλεσμα σκάφη να μένουν εκτεθειμένα στον ήλιο λόγω απουσίας χώρου φύλαξης και να παθαίνουν ζημιές διότι, για να τα ρίξουν στη θάλασσα τρίβονται στην άμμο και στα χαλίκια.
Εξέφρασε την άποψη, λόγω εμπειρίας πλέον, ότι η Κως χρειάζεται σωστές ναυαταθλητικές εγκαταστάσεις, οι οποίες με ένα κολυμβητήριο, το οποίο θα μπορούσε να είναι κερδοφόρο, όπως σε άλλες περιοχές της χώρας μας, θα ήταν πόλος έλξης για αρκετές ομάδες από τη βόρεια Ευρώπη, λόγω του καταπληκτικού υγρού στίβου που διαθέτουμε.
Κλείνοντας τη συζήτησή μας ο κ. Χρυσούλας επεσήμανε ότι, έχει ζητήσει από τις ομοσπονδίες το μεταφορικό ισοδύναμο να περάσει σε όλα τα αθλητικά σωματεία, γιατί θα ήταν μια μεγάλη οικονομική βοήθεια γι αυτά, γιατί τα κόστη είναι τεράστια.
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Ερ.: Κύριε Χρυσούλα, πρώτα απ’ όλα θέλω να μας πείτε δυο λόγια για το ιστορικό του Ναυτικού Ομίλου Κω.
Απ.: Ο Ν.Ο.Κ. ιδρύθηκε το 1977 και είναι από τα πιο παλιά σωματεία στο νησί. Βέβαια η δράση του ήταν περισσότερο οικολογική. Μετέπειτα ασχολήθηκαν με τις καταδύσεις. Υπήρχε η εφορία καταδύσεων και υπάρχει ακόμα το τμήμα, ανενεργό βέβαια. Τα τελευταία 9 χρόνια έχουμε δραστηριοποιηθεί περισσότερο στο κομμάτι της ιστιοπλοΐας και στο άθλημα της κολύμβησης τα τελευταία 5 χρόνια πιο ενεργά.
Ερ.: Υπάρχει ενδιαφέρον για την ιστιοπλοΐα;
Απ.: Ναι υπάρχει ενδιαφέρον από τα παιδιά. Υπάρχει όμως και φοβία. Δυστυχώς δεν υπάρχει ναυτοσύνη στο νησί μας. Είναι από τα λίγα νησιά ενδεχομένως στο Αιγαίο που παρατηρείται αυτό το φαινόμενο. Εντάξει, είναι λογικό γιατί οι παλιοί ασχολούνταν κυρίως με αγροτικές εργασίες, μετά με τον τουρισμό και δεν έχουν ασχοληθεί τόσο πολύ με τη ναυτιλία. Παρ’ όλα αυτά υπάρχει ενδιαφέρον, το τμήμα είναι ζωντανό με δάσκαλο όλα αυτά τα 9 χρόνια. Το παλεύουμε, τα μικρά μας πάνε καλά, έχουμε “χτυπήσει” δύο φορές την πόρτα της εθνικής ομάδας με παιδιά από τον όμιλο στα lazer. Είχαμε 3η θέση σε πανελλήνιο στα radial, και είμαι πολύ ικανοποιημένος. Τώρα, αυτές οι δύο τελευταίες χρονιές με τον covid ήταν πάρα πολύ δύσκολες. Παρ’ όλα αυτά, φέτος πήγαμε αρκετά καλά στο περιφερειακό μας που έγινε στη Αθήνα και αυτό για να διευκολυνθούν όλοι οι σύλλογοι. Πρέπει να σας πω ότι η περιφέρειά μας είναι πολύ μεγάλη, γιατί είναι από τη Μυτιλήνη έως και την Κρήτη και συμπεριλαμβάνει όλα τα νησιά του Αιγαίου. Είμαστε περί τους 20 Ναυτικούς Ομίλους και απ’ ότι καταλαβαίνετε τα έξοδα είναι πάρα πολύ μεγάλα για τις μετακινήσεις.
Ερ.: Θα έρθουμε και σε αυτό. Θα ήθελα να σημειώσω ότι παρ’ όλο που είμαστε νησιωτική χώρα, έχουμε εκατοντάδες νησιά, εμφανίζουμε τους περισσότερους πνιγμούς. Αυτό σημαίνει ότι δεν είμαστε τόσο συμφιλιωμένοι σαν λαός με τη θάλασσα.
Απ.: Αυτή είναι η γκρίνια μου εμένα, αν και δεν μου αρέσει να γκρινιάζω ούτε να μεμψιμοιρώ. Γι’ αυτό το λόγο πιστεύω ότι υπάρχουμε. Και αυτή η προσπάθεια γίνεται, καταρχήν για να περάσει αυτή η αγάπη για τη θάλασσα στα παιδιά. Να καταλάβει η νεολαία ότι η θάλασσα δεν είναι μόνο ξαπλώστρα, ομπρέλα και κουβαδάκι στην παραλία. Θέλουμε να περάσει το αίσθημα της ασφάλειας και στα παιδιά και στους γονείς, μετά την αγάπη. Γι’ αυτό έχουμε προσπαθήσει μέσω της κολύμβησης όλα αυτά τα χρόνια να κάνουμε τουλάχιστον τα παιδιά να κολυμπάνε σωστά. Έχουμε φτάσει στο σημείο να έχουμε αγωνιστική ομάδα βέβαια, η οποία τρέχει, με αξιώσεις, όπου μπορούμε, γιατί δεν υπάρχει κολυμβητήριο στο νησί μας και δυσκολευόμαστε πάρα πολύ. Μετακινούμαστε κάθε Σάββατο και πάμε στην Κάλυμνο όλο το καλοκαίρι για να γίνονται προπονήσεις των παιδιών με βατήρα, για να έρχονται σε επαφή με το γλυκό νερό του κολυμβητηρίου, για να μπορούμε να μετέχουμε μετά σε αγώνες. Αυτή τη στιγμή έχουμε δύο παιδάκια που τελείωσαν με πολύ καλούς χρόνους και συμμετείχαν στο πανελλήνιο πρωτάθλημα για 9 και 11 χρονών. Το ένα αγωνίστηκε στο Αιγάλεω και το άλλο στο Περιστέρι.
Ερ.: Είπατε για κολυμβητήριο. Η Κάλυμνος έχει ένα. Πώς κατάφερε και το συντηρεί; Και βέβαια το έκανε σε έναν χώρο κατάλληλο.
Απ.: Η Κάλυμνος έχει ανοιχτό κολυμβητήριο και δυσκολεύεται πολύ στη συντήρηση. Το λειτουργεί μόνο δύο μήνες το χρόνο. Τα μηχανήματα που δουλεύει τώρα, για τη σύγχρονη εποχή θεωρούνται παλιά. Είναι πολλά τα κόστη καυσίμου και δεν μπορεί ο δήμος να το συντηρήσει, γι’ αυτό ανοίγει μόνο δυόμιση μήνες το καλοκαίρι. Είναι πρόβλημα και αυτό. Δεν μπορούν να ζεσταίνουν όλο το χειμώνα το νερό. Αν γινόταν, έστω δύο τρεις φορές την εβδομάδα, το χειμώνα θα πηγαίναμε στην Κάλυμνο.
Ερ.: Θυμάμαι τότε που ήταν να γίνει το κολυμβητήριο εδώ, ότι είχαμε επικοινωνήσει με το Δήμο Περιστερίου και μας είχαν πει οι υπεύθυνοι του εκεί κολυμβητηρίου ότι το ύψος συντήρησης του είναι δυσθεώρητο. Πώς θα μπορούσε να γίνει στην Κω ένα κολυμβητήριο, σε μια άλλη περιοχή, όχι πάνω στην παραλία; Με ποιο τρόπο θα μπορούσε να συντηρηθεί;
Απ.: Κοιτάξτε να δείτε. Καταρχήν υπάρχει ζήτηση και από τα παιδιά και από τους μεγάλους για ένα κολυμβητήριο. Υπάρχουν τρόποι για να συντηρηθεί ένα κολυμβητήριο. Λειτουργούν κολυμβητήρια στην Ελλάδα και με κέρδη. Δεν είναι ζημιογόνα. Προχθές μίλησα με τον υπεύθυνο κολυμβητηρίου του Άργους, το οποίο είναι ένα καινούργιο κολυμβητήριο με μια πισίνα 25Χ33. Δεν είναι ολυμπιακών διαστάσεων αλλά είναι μια χαρά. Μου είπε ότι τα κόστη τους είναι γύρω στις 7.000€ και τα έσοδα είναι κοντά στις 10.000€. Άρα καταλαβαίνετε ότι το κολυμβητήριο μπορεί να είναι κερδοφόρα επιχείρηση. Το Άργος μαζί με τα γύρω χωριά αγγίζουν τους 45.000 κατοίκους. Είμαστε κοντά δηλαδή σε νούμερα πληθυσμού. Τον πρώτο μήνα λειτουργίας του είχε γράψει ήδη 500 άτομα στα προγράμματα του κολυμβητηρίου. Έχουν βέβαια και τους συλλόγους τους, που κρατάνε ζωντανό ένα κομμάτι, αλλά ανεξάρτητα των συλλόγων υπάρχει αντίτιμο και για τους ανήλικους αθλητές αλλά και τους ενήλικους που θέλουν να πάνε για φυσικοθεραπεία ή να πάνε για κολύμπι ως άσκηση. Όλο αυτό έχει ένα τίμημα που πρέπει να πληρωθεί. Δεν μπορεί να γίνονται πράγματα και να είναι δωρεάν.
Ερ.: Άρα λέτε ότι είναι εφικτή η κατασκευή ενός κολυμβητηρίου στην Κω, αρκεί να βρεθεί ο σωστός χώρος;
Απ.: Το κολυμβητήριο του Άργους στοίχισε γύρω στο 1,2 με 1,4 εκ. Πιστεύω ότι είναι ένα ποσό που μπορεί να διατεθεί. Δεν είναι ανάγκη να γίνει με χρήματα του δήμου. Υπάρχουν τα χρηματοδοτικά προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πληθυσμιακά το «σηκώνουμε», αφού είμαστε 33.000 κάτοικοι περίπου. Εγώ νομίζω ότι μπορεί να γίνει ένα κολυμβητήριο. Η παρούσα δημοτική αρχή το έχει στο πρόγραμμά της και πιστεύω ότι θα το πραγματοποιήσει. Έχω συζητήσει με τον κ. Δήμαρχο, ο οποίος το θέλει πραγματικά, δεν του αρέσουν τα μεγάλα λόγια και γι’ αυτό πιστεύω ότι θα γίνει πραγματικότητα.
Ερ.: Υπάρχει ενδιαφέρον από τους γονείς και τα παιδιά να έρθουν στο Ναυτικό Όμιλο για να μάθουν να κολυμπούν σωστά;
Απ.: Υπάρχει. Το δύσκολο θέμα σε εμάς ξέρετε ποιο είναι; Εγώ φέρνω προπονητές από την Αθήνα. Δηλαδή τελείωσε το πανελλήνιο και ήρθε ο Γιώργος Χρυσικός, ο οποίος είναι μαζί μας 4 χρόνια. Ο Γιώργος ήταν αθλητής της ανοιχτής θάλασσας στο κολύμπι, με τον Γιαννιώτη. Είναι γυμναστής με ειδικότητα κολύμβηση. Αυτή η ειδικότητα δεν υπάρχει στο νησί μας. Οπότε όπως καταλαβαίνετε αναγκαζόμαστε να το πληρώνουμε. Βοηθό του έχω φέρει την 4η πανελληνιονίκη φέτος την Μαρία Αργυροπούλου. Προσπαθούμε να ανεβάσουμε τον πήχη και σε αυτό το κομμάτι. Ακόμα και στο βοηθό προπονητή. Εγώ όσα ακόμα παιδιά θα έρθουν, τόσους προπονητές θα πρέπει να φέρω. Υπάρχει διάθεση από τη μεριά μας να γίνεται κάθε χρόνο και κάτι καλύτερο.
Ερ.: Τα αιτήματά σας εκτός του κολυμβητηρίου ποια είναι; Και το ρωτάω αυτό γιατί αναφέρουμε συνέχεια στα ρεπορτάζ για το Ναυτικό Όμιλο και φυσικά δεν εννοούμε το σύλλογο αλλά την πέριξ περιοχή, ξέρετε τα 70 στρέμματα για τα οποία γίνεται πολύς λόγος.
Απ.: Όπως και να ‘χει η περιοχή έχει πάρει το όνομά της από το Ναυτικό Όμιλο. Δηλαδή το έχουν συνδυάσει με αυτό το πράγμα. Εάν η έλλειψη ναυτοσύνης στο νησί δεν μας επιτρέπει να το δούμε έτσι, για μένα είναι κακώς. Ο Ναυτικός Όμιλος σε όλα τα υπόλοιπα νησιά της Ελλάδας είναι κόσμημα. Και τον κρατάνε οι ίδιοι οι κάτοικοι ψηλά. Έχουμε ένα καταπληκτικό υγρό στίβο. Εγώ χρειάζομαι βοήθεια, χρειάζομαι δουλειά στις εγκαταστάσεις. Οι εγκαταστάσεις που έχουμε είναι τίποτα. Εάν θα πάτε σε άλλα μέρη της Ελλάδας και δείτε τους Ναυτικούς Ομίλους που έχουν δεν ξέρω τι πάθετε. Έχουν εντευκτήρια, έχουν εστιατόρια, έχουν έσοδα οι άνθρωποι. Είναι κοσμήματα για τον τόπο τους. Μόνο εμείς είμαστε με μία αποθήκη, για να βάζουμε το 1/4 των σκαφών μέσα και όλα τα’ άλλα να τα τρώει ο ήλιος. Είναι από πανάκριβο υλικό που συντηρείται δύσκολα. Εμείς στο νησί μας δεν έχουμε εφοπλιστές για να μας πάρουν στην πλάτη τους. Για να σας δώσω να καταλάβετε, στην Άνδρο είναι πρόεδρος του εκεί Ναυτικού Ομίλου ο εφοπλιστής Πολέμης και έχουν απίστευτες εγκαταστάσεις. Σε εμάς πέφτουν τα σκάφη στην άμμο και τρίβονται στα χαλίκια για να μπουν στο νερό. Τις μέρες που έχει νοτιοανατολικό άνεμο, σοροκάδα, δεν μπορούμε να ρίξουμε τα σκάφη να κάνουμε προπόνηση. Παρότι ο υγρός στίβος είναι καταπληκτικός και μπορούμε να ταξιδεύουμε, δεν μπορούμε να ρίξουμε τα σκάφη στο νερό και παθαίνουνε ζημιές. Στους υπόλοιπους ομίλους φεύγουν από ασφαλή λιμανάκια. Στην Άνδρο, επειδή το χειμώνα έχει πολλές κακοκαιρίες, στέλνουν τα παιδιά στο Καλαμάκι για να προπονούνται. Το λέω για να καταλάβετε το πώς αντιμετωπίζουν αλλού το άθλημα και εμείς δεν έχουμε εδώ ούτε καν προβλήτα. Χρόνια προσπαθούμε να κάνουμε κάτι μέσω του Τεχνικού Επιμελητηρίου. Τώρα τελευταία μίλησα και με τον κ. Χρυσουλάκη τον οποίο και ευχαριστώ όπως και τον κ. Γιαννικουρή, γιατί ξέρω ότι όλο αυτό είναι αφιλοκερδώς, για το σχέδιο που φτιάχτηκε για την περιοχή, αλλά και αυτό εμένα δεν με καλύπτει. Ναι μεν έχει αποδυτήρια, ναι μεν μια καινούργια αποθήκη σκαφών, αλλά πάλι δεν προβλέπει τίποτα για εμάς.
Ερ.: Άρα κ. Χρυσούλα, να ιεραρχήσουμε τις ανάγκες για να κάνουμε κι εμείς έναν Ναυτικό Όμιλο ζηλευτό, που να αποδίδει όπως είπατε. Θα είναι, δηλαδή, υπέρ της τοπικής κοινωνίας και της οικονομίας.
Απ.: Αν είχαμε σωστές εγκαταστάσεις στο ναυτικό όμιλο, με τον υγρό στίβο που έχουμε, γιατί είναι η Τουρκία που μας κόβει τον πολύ μεγάλο βοριά, ο καιρός είναι εδώ συνήθως στο 4 με 5, που είναι καταπληκτικές καιρικές συνθήκες, θα μπορούσε ακόμα και η βόρεια Ευρώπη να προπονείται σε εμάς. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνετε τι σας λέω. Θα είχαμε όλη τη βόρεια Ευρώπη να προπονείται σε εμάς. Εάν είχαμε και κολυμβητήριο ακόμα καλύτερα. Φανταστείτε στην Κάλυμνο τα τελευταία χρόνια έχουμε καθυστερήσει λίγο να πάμε γιατί προπονείται η εθνική της Νορβηγίας!!
Ερ.: Άρα τι χρειαζόμαστε; Ας τα ιεραρχήσουμε μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.
Απ.: Ναυταθλητικές εγκαταστάσεις και κολυμβητήριο. Πρέπει κάποια στιγμή αυτή η ιεράρχηση που είπατε, επειδή την έχω συζητήσει και με τοπικούς φορείς, να γίνει σε όλα τα αθλήματα και να δούμε τις ανάγκες που υπάρχουν. Και να μοιραστεί σωστά η πίτα. Αυτό είναι για μένα το σημαντικό. Εγώ θέλω τα παιδιά να είναι στον αθλητισμό, θέλω να είναι στα γήπεδα, θέλω να είναι στο κομμάτι της υγείας, αλλά έξω από το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ που έχουν πάρει το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας, υπάρχουν και άλλα αθλήματα που δεν είναι οι φτωχοί συγγενείς του χώρου. Έχουν ανθρώπους που τα λατρεύουν και τα αγαπούν. Είναι παιδιά που αγαπούν τη θάλασσα πραγματικά. Έχω παιδιά που έχουν προπόνηση στις 12 και είναι στον Όμιλο από τις 9 το πρωί γιατί θέλουν να είναι κοντά στη θάλασσα.
Ερ.: Φέτος το camp τι περιλαμβάνει; Έχει ξεκινήσει ήδη.
Απ. Κοιτάξτε, το δικό μας camp δεν είναι φέρτε εδώ τα παιδιά σας για να τα φυλάξουμε, να κάνουν παιχνίδια, να τους δίνουμε σάντουιτς κλπ. Εμείς έχουμε αυτά τα δύο αθλήματα και προσπαθούμε όσο το δυνατόν περισσότερο να περάσουμε την αγάπη για τη θάλασσα στα παιδιά. Κοιτάμε πολύ τα θέματα ασφαλείας, κοιτάμε ότι τα παιδιά όταν πάνε στη θάλασσα θα πρέπει τουλάχιστον δυο με τρεις ώρες πριν να μην έχουν φάει. Είναι βασικό για εμάς, Πάω στη θάλασσα και ο ήλιος καίει, πρέπει να έχω βάλει το αντηλιακό μου. Δηλαδή από μόνο του το παιδί μαθαίνει από την ηλικία των 5 χρόνων τι πρέπει να κάνει πηγαίνοντας στη θάλασσα. Να την αγαπάει και να τη σέβεται. Είναι τρομερή ικανοποίηση να βλέπω έναν 6χρονο να μου λέει «κύριε Γιάννη πήγα στα μπλε νερά», εννοώντας τα πιο βαθιά. Για μένα είναι συγκινησιακό αυτό το πράγμα.
Κλείνοντας, θέλω να πω ότι ζητήσαμε το μεταφορικό ισοδύναμο να περάσει σε όλα τα αθλητικά σωματεία, εγώ το έχω ζητήσει και από τις ομοσπονδίες. Θα ήταν μεγάλη οικονομική βοήθεια γιατί τα κόστη είναι τεράστια.
ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
