Στις επισκέψεις τους στο νησί μας μη έχοντας να παρουσιάσουν θετικά βήματα, περιορίζονται σε επαφές με τους τοπικούς παράγοντες (Δήμαρχο, Έπαρχο, Διοικήσεις υπηρεσιών), μέσω ελαφρών συζητήσεων, φωτογραφίες και δελτία τύπου. Μετά από αυτά γίνονται και κάποιες επιλεκτικές συναντήσεις με πολίτες και προ πάντων επιχειρηματίες για την προώθηση ατομικών υποθέσεων. Το ερώτημα είναι: αρκούν αυτού του τύπου οι κινήσεις για την επίλυση των τοπικών μας ανοικτών προβλημάτων; Όχι βεβαίως! Οι βουλευτές νομοθετούν και η κύρια υποχρέωσης τους είναι οι νομοθετικές ρυθμίσεις που λύνουν τοπικά προβλήματα και σε αυτό το επίπεδο οι κυβερνητικοί 4 βουλευτές ιδίως είναι δυστυχώς απόντες αφού περιορίζονται στις εντυπώσεις, στην εξυπηρέτηση ημετέρων και όχι στην ουσία των προβλημάτων μας.
Β, ΜΕΡΙΚΑ ΚΡΙΣΙΜΑ ΤΟΠΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ:
--- για το ΝΕΡΟ φυσικό πόρο με ληστρική εκμετάλλευση: Ενώ σαν κοινωνία ζούμε τα προβλήματα λειψυδρίας την ίδια στιγμή τεράστιες ξενοδοχειακές μονάδες υδροδοτούνται μέσω γεωτρήσεων αδειοδοτημένων από την περιφέρεια χωρίς να χρεώνονται αποζημίωση στον Δήμο, για να συμβάλλουν έτσι σε δαπάνες προστασίας και εμπλουτισμού του υπεδάφους. Αυτή η εκμεταλλευτική ασυδοσία εδράζεται στην κυβερνητική πολιτική και χρεώνεται η απουσία παρεμβάσεων των τοπικών Βουλευτών.
---για την ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ που πρέπει να αποδοθεί στον ΔΗΜΟ: Από την δεκαετία του 1990 το κτήριο της ανωτέρας 80 ΑΔΤΕ διεκδικείται από τον Δήμο, χωρίς αποτέλεσμα. Σε αυτό από το 2010 με την μνημονιακή καθήλωση της χώρας και την μεταφορά της δημόσιας περιουσίας στο διαβόητο ΤΑΙΠΕΔ, η τοπική κοινωνία μέσω του Δήμου διεκδικεί 5 κτήρια. Υπάρχουν δηλώσεις των τοπικών βουλευτών ότι συμφωνούν και υποστηρίζουν το αίτημα. Όμως στα 10 χρόνια δεν υπάρχει θετική εξέλιξη. Η περίοδος δημοσιονομικής χαλάρωσης 2020-22 της τροΐκανικής επιτήρησης, επιβάλει την παραχώρηση στον Δήμο ΤΩΡΑ και το να περιορίζονται οι 4 βουλευτές της ΝΔ σε ουδέτερες φραστικές εκφράσεις στήριξης που δεν έχουν αποτέλεσμα ακούγονται ως κοροϊδευτικές στα αυτιά των γηγενών.
---για την ΑΝΑΠΤΥΞΗ χωρίς ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ και ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΑ σχέδια: έχουν κολλήσει όχι τόσο στις τοπικές αντιδράσεις όσο στο περίπλοκο νομικό καθεστώς που εμποδίζει και στην πράξη ακυρώνει τις προσπάθειες που έχουν γίνει. Για την Κω π.χ. τα πολεοδομικά σχέδια: βιοτεχνικής ζώνης, οικισμών πόλεως Κω, Καρδάμαινας, Κεφάλου ξεκίνησαν το 1990 και είναι βαλτωμένα! Εκτός αυτού μικροζητήματα όπως αυτά της γειτνίασης κτημάτων με καταγεγραμμένα κτηματολογικά ρέματα δεν μπορούν να οικοδομηθούν εδώ και 5 χρόνια, η ένταξης όλου του νησιού στην αρχαιολογική ζώνη Α που απαιτεί τον έλεγχο κάθε δραστηριότητας γίνεται με τρομερές καθυστερήσεις λόγω του ενός και μόνο αρχαιολόγου! Η μη μεταγραφή στο κτηματολόγιο των πράξεων εφαρμογής κλπ, κλπ, συνιστούν ένα πλέγμα απουσίας κυβερνητικής παρέμβασης με ευθύνη των τοπικών βουλευτών της ΝΔ κυρίως.
---για το ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΩ: Είναι εμπαιγμός των Κώων η παρουσίαση και η όλη διαχείριση με ευθύνη των 4 νεοδημοκρατών (και του 5ου συριζαίου και του κ. Νικηταρά που υπέθαλψε όλη αυτή την παρωδία) του σπουδαίου τοπικού αιτήματος από τέθηκε από το 1965. Τώρα ούτε λίγο ούτε πολύ μας λένε ότι κόλλησε στην απόφαση του δημοτικού συμβουλίου για την παραχώρηση οικοπέδου! ΕΛΕΟΣ! Το πρόβλημα για το ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΩ είναι η απουσία κυβερνητικής βούλησης και προγραμματισμού για την υλοποίηση του.
Γ. Τα παραπάνω πιστοποιούν το αδιέξοδο της παραγωγής τοπικής πολιτικής μέσω των διαφημιστικών δελτίων τύπου των κυβερνητικών βουλευτών! Οι 4 κυβερνητικοί βουλευτές πρέπει πρώτα να συνεργαστούν μεταξύ τους! Δεν επιτρέπεται να έχουμε 4 ανακοινώσεις για το ίδιο θέμα: πχ νοσοκομείο Κω (ο κ. Παππάς μάλιστα ανερυθρίαστα ενέπλεξε και τον πρωθυπουργό σε αυτό-διαφημιστικά δελτία τύπου του). Χρειαζόμαστε κοινές παρεμβάσεις και των 5 Δωδεκανήσιων βουλευτών για το θέμα της παραχώρησης των 5 ακινήτων στον δήμο Κω, του νοσοκομείου κλπ! Οι 4 γνωρίζουν τις εσωτερικές αντιστάσεις του συστήματος κυβέρνησης-δανειστές, και αν θέλουν πραγματικά να υπηρετήσουν το τοπικό συμφέρον πρέπει να επιδιώξουν την συνεργασία της Δωδεκανησιακής Βουλευτικής ομάδας με όλους τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης. Τελευταίο βήμα είναι η επεξήγηση των εμποδίων στην Δωδεκανησιακή κοινωνία, τα ανοικτό κάλεσμα σε ενεργό συμμετοχή στις διεκδικήσεις και σε τοπικές κινητοποιήσεις για την προώθηση λύσεων, (χωρίς κατ΄ ανάγκη να πάρουν αντικυβερνητική χροιά).
