Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Ερ: Κύριε Παπαποστόλου, θέλω να ξεκινήσουμε τη συνέντευξη με ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Το νερό. Τόσο για τη επάρκειά του όσο και την ποιότητά του.
Η.Π.: Ένα από τα πρώτα θέματα που έχουμε συζητήσει στο διοικητικό συμβούλιο είναι το νερό και γενικότερα το περιβάλλον. Απ’ ότι έχουμε αντιληφθεί, υπάρχει ερημοποίηση. Με τον τρόπο που χρησιμοποιούμε το νερό, το σπαταλάμε, χάνουμε όλες τις πηγές, δεν έχουμε αρκετά φράγματα, δηλαδή, δεν έχουμε κάνει τις απαραίτητες υποδομές για να το συγκρατήσουμε και αυτό σημαίνει ότι, κάποια στιγμή θα τελειώσει. Η κατάσταση είναι επιβαρυμένη από τη δράση όλων μας, γιατί όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης. Το θέμα είναι ότι πρέπει να το δούμε πολύ σοβαρά το πρόβλημα, εάν θέλουμε να υπάρχουμε και σαν αγρότες και σαν κοινωνία στο νησί.
Ερ: Μπήκατε κατ’ ευθείαν στην καρδιά του ζητήματος. Κύριε Παπαποστόλου, γίνεται ορθολογική διαχείριση του νερού από τους αγρότες;
Η.Π.: Ας πούμε ότι γίνεται σε ένα μεγάλο βαθμό, γιατί πλέον οι αγρότες ποτίζουν με σταγόνες. Βέβαια, η χρήση του νερού πάντα εξαρτάται απ’ την προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου. Δηλαδή, κάποιοι άνθρωποι σίγουρα σπαταλάνε πολύ νερό, κάποιες καλλιέργειες εδώ στην Κω, όπως είναι το τριφύλλι και ο σόργος που δεν χρησιμοποιούνται για ίδια χρήση αλλά για το εμπόριο, χρειάζονται πάρα πολύ νερό και θα πρέπει να το δούμε και αυτό.
Ερ: Με αφορμή αυτό που μόλις τώρα είπατε, μήπως επιβάλλεται πλέον η ενημέρωση και η επιμόρφωση των αγροτών;
Η.Π.: Ο αγρότης χρειάζεται επιμόρφωση. Δυστυχώς όμως, δεν έχουμε αυτή την πολυτέλεια. Έχουμε κάνει κάποιες προσπάθειες και σαν Αγροτικός Σύλλογος και με την κυρία Μαίρη Τριανταφυλλοπούλου για να γίνουν κάποια σεμινάρια. Βέβαια, αυτά δεν είναι αρκετά. Εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να υπάρχει συνεχώς εκπαίδευση γιατί κάθε μέρα αλλάζουν τα πράγματα. Η τεχνογνωσία είναι απαραίτητη για τον αγρότη. Πέρα από αυτό, ο αγρότης πρέπει να αποκτήσει συνείδηση και για το περιβάλλον γιατί είναι ο ίδιος η φύση. Είναι ο πρώτος που έρχεται σε επαφή με τη φύση, είναι ο άνθρωπος που βλέπει πρώτος τις αντιδράσεις της. Είμαστε οι πρώτοι που έχουμε δει να συμβαίνει η κλιματική αλλαγή.
Ερ: Εύλογο το επόμενο ερώτημα. Πόσο θα επηρεάσει η ανομβρία την παραγωγή του νησιού μας;
Η.Π.: Θα την επηρεάσει πάρα πολύ. Ήδη φέτος έχει επηρεάσει πάρα πολύ τα ελαιόδεντρα, δηλαδή, θα έχουμε μια μείωση τουλάχιστον γύρω στο 40% και ίσως περισσότερο. Η απώλεια φέτος από τις ελιές θα είναι πάρα πολύ μεγάλη. Αυτό οφείλεται και στις καιρικές συνθήκες του Μαΐου που είχαμε πολύ ζέστη και στο ότι δεν έχει βρέξει. Τα ελαιόδεντρα που είναι ψηλά στο βουνό, που είναι τα πιο παλιά που έχουμε με τις ντόπιες ελιές, που υποτίθεται είναι προσαρμοσμένα στο συγκεκριμένο περιβάλλον, ήδη δείχνουν μια αστάθεια. Κάποια έχουν ξεραθεί. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μεγάλη έλλειψη νερού, οπότε πρέπει εμείς να σκεφτούμε να κάνουμε κάτι.
Ερ: Η ανομβρία έχει παίξει ρόλο και στην ποιότητα του ελαιόλαδου;
Η.Π.: Νομίζω όχι, ελπίζοντας βέβαια ότι θα κάνει κάποιες βροχές, γιατί ακόμα υπάρχει περιθώριο.
Ερ: Φέτος υπάρχει τεράστια διαφορά στις τιμές αγοράς αγροτικών προϊόντων σε σχέση με προηγούμενα χρόνια. Έχουν εκτιναχθεί στα ύψη, όπως βέβαια και μια σειρά άλλων καταναλωτικών αγαθών. Πού οφείλεται αυτό;
Η.Π.: Πρέπει να σας πω ότι, ο παραγωγός είναι ο πρώτος που δέχεται αυτή την πίεση. Στις πρώτες ύλες των αγροτών, όπως είναι τα λιπάσματα, τα φυτοφάρμακα κ.λ.π., μέχρι τέλος του Οκτώβρη η αύξηση θα φτάσει στο 100%. Αυτό σημαίνει πως του χρόνου θα δουλέψουμε με διπλάσιο και ίσως με τριπλάσιο κοστολόγιο. Κάποιοι παραγωγοί θα σκεφτούν να μειώσουν τις παραγωγές τους.
Ερ: Αυτό που λέτε, είναι δυσοίωνο…
Η.Π.: Ναι, είναι δυσοίωνο για την παραγωγή του νησιού μας και όχι μόνο.
Ερ: Φέτος πώς πήγε η παραγωγή;
Η.Π.: Επειδή εμείς στο νησί κάνουμε πρώιμες καλλιέργειες, στην αρχή δεν είχαμε πολύ τουρισμό. Το αισιόδοξο είναι ότι, με την αύξηση του τουρισμού τελικά πουλήθηκε το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής. Θα έλεγα ότι ήταν μια πολύ καλή χρονιά η φετινή γιατί ήταν αξιόλογη η τιμή των προϊόντων. Αυτό έδωσε λίγο ζωή στον αγροτικό τομέα. Το θέμα είναι τι κάνουμε παρακάτω.
Ερ: Τα τελευταία χρόνια γίνεται μεγάλη προσπάθεια για τη σύνδεση του πρωτογενή τομέα με τον τουρισμό. Σε ποιο επίπεδο βρίσκεται η υπόθεση;
Η.Π.: Αυτό, οι ίδιοι οι αγορές έχουν καταφέρει να το κάνουν, είναι συνδεδεμένοι με αυτό το κομμάτι. Το θέμα είναι πως μπορούμε εμείς να προωθήσουμε τα δικά μας προϊόντα δίνοντάς τους μια υπεραξία, αν όχι σε όλα, τουλάχιστον σε κάποια. Αν πάμε στα τυποποιημένα προϊόντα, έχουμε εξαιρετικά κρασιά, εξαιρετικά τυριά, εξαιρετικά ελαιόλαδα, εξαιρετικά μέλια, αλλά και κάποια νωπά προϊόντα παίρνουν ένα όνομα. Για παράδειγμα, πέρσι πολλοί τοπικοί παραγωγοί θερμοκηπίων έστειλαν ντομάτες και αγγούρια στην Αθήνα. Αυτό μας έδειξε πως, οι άνθρωποι της αγοράς της Αθήνας μάθανε την ντομάτα της Κω και την εμπιστεύτηκαν που σημαίνει ότι φτιάχνουμε προϊόντα υψηλής ποιότητας. Το θέμα είναι πως, αυτός που βάζει στο παιχνίδι την αγορά είναι ο ντόπιος καταναλωτής ο οποίος εάν ενισχύσει τα τοπικά αγροτικά προϊόντα, αυτό θα δώσει τη δυνατότητα στον παραγωγό να γίνει ακόμα καλύτερος. Όλα είναι μια αλυσίδα. Πιστεύω ότι ο καταναλωτής είναι το κλειδί για όλα.
Για τα ξενοδοχεία, σκεφτόμαστε κάποια στιγμή να κάνουμε πιο πιστοποιημένα το eco life. Ίσως έτσι να αναδείξουμε λίγο τα προϊόντα μας και πάρουν μια υπεραξία. Μη ξεχνάμε ότι, εμείς αγοράζουμε πολύ ακριβότερα από άλλες περιοχές τις πρώτες μας ύλες, οπότε, κι αν ζητήσουμε και κάτι παραπάνω, θα έλεγα ότι το αξίζουμε.
Ερ: Ο αγροτικός κόσμος της Κω είναι ενωμένος; Διότι, για να καταφέρετε να κερδίσετε την υπεραξία αυτών που παράγετε, θα πρέπει να έχετε και δύναμη…
Η.Π.: Είμαστε ενωμένοι, αλλά πάντα στις κοινωνικές ομάδες δεν τραβάνε όλοι τον ίδιο δρόμο. Ο στόχος μας είναι αυτός. Να καταλάβουμε όλοι ότι παλεύουμε για ένα κοινό σκοπό. Στόχος του Αγροτικού Συλλόγου δεν είναι μόνο να πουλήσουμε τα προϊόντα μας, αλλά να συσπειρωθούμε, να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας, αλλά και για άλλα θέματα, όπως τι θα γίνει με το νερό, με τις λιμνοδεξαμενές, τι θα γίνει με τη γη μας, για να μπορέσουμε να αφήσουμε κάτι στα παιδιά μας, στους μεθεπόμενους και όχι να το κάψουμε, γιατί έτσι όπως οδεύουμε, δυστυχώς δεν θα αφήσουμε ούτε γη ούτε νερό για τους επόμενους.
Ερ: Μιας και αναφερθήκατε στα παιδιά, νέοι παραγωγοί υπάρχουν;
Η.Π.: Ευτυχώς υπάρχουν και μέσα στα καινούργια σχέδια βελτίωσης που έχουν βγει, έχουν μπει κι άλλα παιδιά. Υπάρχει η τάση να μπουν νέοι στον αγροτικό τομέα, αλλά πρέπει να τους δώσουμε κίνητρα. Πιστεύω ότι με τα νέα παιδιά θα πάμε καλύτερα και ίσως ξεχάσουμε τις παλιές κακές μας νοοτροπίες και προχωρήσουμε.
Ερ: Σε ποιο επίπεδο μπορεί να βοηθήσει τον πρωτογενή τομέα ο δήμος;
Η.Π.: Νομίζω ότι ο δήμος έχει κι αυτός ένα μερίδιο ευθύνης όπως είναι το αρδευτικό καθαρά για τους αγρότες αλλά και οι αγροτικοί δρόμοι, γιατί οι αγρότες, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι δυστυχώς σε άθλια κατάσταση, καταπονούν τα μηχανήματά τους.
Το δε νερό, το οποίο δεν αφορά μόνο τους αγρότες, ο δήμος θα έπρεπε να το έχει βάλει σε προτεραιότητα.
Εμείς έχουμε προτείνει στο δήμο το πώς μπορεί η άρδευση για τους αγρότες να γίνει καλύτερη, πώς μπορούμε να χρησιμοποιούμε λιγότερο νερό, κ.λ.π. Να γίνουν κάποιες μελέτες για λιμνοδεξαμενές και επίσης, να γίνει κάτι με το νερό της λίμνης Πυλίου το οποί, δυστυχώς, το χειμώνα καταλήγει στη θάλασσα ή σε κάποια ποτάμια. Αν δεν κάνω λάθος, η πηγή βγάζει 175 κυβικά νερό την ώρα. Εμείς θα θέλαμε αυτό το νερό να συσσωρεύεται κάπου. Πιστεύω ότι, με λίγη καλή θέληση πάντα υπάρχει λύση.
Ερ: Ένα θέμα που έχουμε πολυσυζητήσει, είναι αυτό της λαϊκής αγοράς. Μοιάζει σαν να μαδάμε μια μαργαρίτα. Θα γίνει, δεν θα γίνει, θα γίνει, δεν θα γίνει… Τελικά, τι θα γίνει;
Η.Π.: Τελικά, ούτε κι εμείς ξέρουμε. Μάλλον δεν θα γίνει. αυτό που ξέρουμε είναι ότι, ο δήμος έχει πάρει μια πολιτική απόφαση και δεν συμφωνεί με τις ανοιχτές κινούμενες λαϊκές.
Ο Αγροτικός Σύλλογος με την προηγούμενη δημοτική αρχή είχαμε καταλήξει στο ότι περιμέναμε δύο υπογραφές, μια από τον περιφερειάρχη και μία από τον δήμαρχο για να κλείσει το θέμα. Δυστυχώς δεν έκλεισε για Χ, Ψ λόγους. Η σημερινή δημοτική αρχή, όπως σας είπα, διαφωνεί.
Ερ: Έχει εξηγήσει στον Σύλλογό σας τους λόγους;
Η.Π.: Βεβαίως. Είναι το εμπορικό κομμάτι, δηλαδή, ότι μπορεί να έρθουν παραγωγοί και μικροέμποροι από Αθήνα ή άλλες περιοχές.
Ερ: Στέκει αυτό ως δικαιολογία;
Η.Π.: Προσωπικά σας λέω ότι δεν στέκει. Από την άλλη πλευρά, ο νόμος περί λαϊκών αγορών είναι σε διαβούλευση. Περιμένουμε να ψηφιστεί. Απ’ ότι έχουμε διαβάσει, μιλάει για έκθεση προϊόντων η οποία μπορεί να γίνεται μια δυο φορές την εβδομάδα. Αυτό όμως δεν αρκεί. Έτσι, περιμένουμε το νόμο για να πάρουμε μια καινούργια απόφαση. Το σίγουρο είναι πως, μια ανοιχτή – κινούμενη λαϊκή τη χρειάζεται το νησί όχι μόνο για τους παραγωγούς ή τους καταναλωτές, αλλά και ως ατραξιόν. Σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου κι αν πας, οι λαϊκές αγορές είναι οι ατραξιόν του τουρισμού. Θα έπρεπε να μας παρακαλάνε να στήσουμε λαϊκές αγορές όχι έξω από τα κέντρα, αλλά μέσα σε αυτά. Αυτό για εμένα θα ήταν το ιδανικό.
Ερ: Κύριε Παπαποστόλου, κλείνοντας αυτή την πρώτη μας συνέντευξη, πείτε μου δυο λόγια και για το workshop της Ένωσης Ξενοδόχων με θέμα «Αγροτικά προϊόντα και τουρισμός» στο οποίο συμμετείχατε.
Η.Π.: Η αλήθεια είναι ότι, η Ένωση Ξενοδόχων κάνει κάποιες καλές προσπάθειες. Όσες φορές συνεργαστήκαμε, η συνεργασία ήταν άψογη. Η ουσία είναι ότι αυτό που έγινε στο workshop δεν ήταν μόνο ότι μας μίλησαν κάποιοι άνθρωποι, αλλά στην ουσία αυτό που καταλάβαμε είναι ότι μας λείπει η συνεργασία και όχι η συνεργασία η δική μας αλλά σε ευρύτερο κλίμα. Μας λείπει το συνεργατικό πνεύμα το οποίο δεν το έχουμε δυστυχώς.
Ερ: Πάντως, η συνειδητοποίηση του προβλήματος, ότι δηλαδή δεν υπάρχει συνεργατικό πνεύμα, θεωρώ πως είναι και η αρχή της λύσης…
Η.Π.: Συμφωνώ απόλυτα. Με την ευκαιρία, να μου επιτρέψετε να ευχαριστήσω τις κυρίες Σβύνου και Τριανταφυλλοπούλου γι αυτή τη συνεργασία μας
πηγή: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ"
