Πολλά ερωτηματικά και απορίες, γεννά η συνέντευξη που παραχώρησαν στον «Σ» η πρόεδρος και η γραμματέας του ζωοφιλικού συλλόγου ANIMAL RESCUE KOS (Κιβωτός) Σούζαν Μακ Γκρέιν και Ντίνα Καρανάσιου.
Να σημειώσουμε πως, ο εν λόγω Σύλλογος λειτουργεί εδώ και 20 χρόνια, έχοντας προσφέρει εθελοντικά τεράστιο έργο στον τόπο μας. Συγκεκριμένα, έχουν στειρώσει 5.300 γάτες και 520 σκυλιά. Ένα έργο το οποίο αναγνωρίζουν πολλοί οι οποίοι έχουν βοηθηθεί, όπως και οι τοπικοί μας «άρχοντες».
Όμως, όπως έχουμε ξαναγράψει, οι επί σειρά ετών προσπάθειές τους για να τους χορηγηθεί άδεια λειτουργίας του κτήματος που έχουν αγοράσει στην Αντιμάχεια μετά από επίπονες προσπάθειες και ο οποίος – να διευκρινιστεί - ανήκει στον σύλλογο και όχι σε πρόσωπο, έχουν αποβεί άκαρπες…
Στο εύλογο ερώτημα, από πού προέρχονται τα έσοδά τους, άμεση η απάντηση: «Τα έσοδά μας προέρχονται από τα μέλη μας και από φιλοζωικές οργανώσεις του εξωτερικού». Σημειώνουν δε, πως δεν έχουν βοηθηθεί οικονομικά από το δήμο, διαχρονικά, διότι ο Σύλλογος είναι μη κερδοσκοπικός και όχι εταιρεία. Δηλαδή, για να ενισχυθούν οικονομικά από το δήμο, ουσιαστικά θα έπρεπε να αλλάξουν το καταστατικό τους και τη «μορφή» τους.
Όμως, μια κάποια βοήθεια έλαβαν επί δημαρχίας Γιώργου Κυρίτση, όπως λ.χ. την ευκολία να βγάζουν φωτοτυπίες φυλλαδίων που μοίραζαν σε τουρίστες ή το σταντ πληροφοριών. Θετικοί στο να βοηθήσουν, όπως μας τόνισαν, ήταν η Ιωάννα Ρούφα και ο Γιάννης Φραγκούλης.
«Τα έσοδά μας, εκτός από τη συνεισφορά των μελών μας, προέρχονται από κάποιες δωρεές ή από κάποιους μεγάλους Συλλόγους οι οποίοι μια φορά το χρόνο στέλνουν ένα ποσό για να χρησιμοποιηθεί για τις στειρώσεις και τα φάρμακα των ζώων» ξεκαθαρίζουν.
Αυτό που επεσήμαναν ήταν ότι, παλαιότερα, επί δημαρχίας Κώστα Καΐσερλη, τους είχε δοθεί ένα άτυπο έγγραφο, το οποίο χρειάζονται όλοι οι Σύλλογοι οι οποίοι προσπαθούν να μαζέψουν αδέσποτα ζώα για να τα στειρώσουν. Το έγγραφο αυτό ανέφερε ότι, επιτρέπεται στον συγκεκριμένο Σύλλογο να περισυλλέγει ζώα, να τα περιθάλπει και να τα στειρώνει. Όμως, μετά τον Κ. Καΐσερλη το άτυπο αυτό έγγραφο δεν ανανεώθηκε ποτέ, από καμία δημοτική αρχή, με την αιτιολογία ότι ήταν προσωπική επιλογή του κ. Καΐσερλη.
«Ο κόσμος δεν είναι ενημερωμένος για το τι σημαίνει καταφύγιο ζώων, τι σημαίνει να είσαι εθελοντής και να τρέχεις όλη μέρα για να σώσεις ένα ζώο… Μερικοί δε, νομίζουν πως βγάζουμε χρήματα και αυτό είναι το χειρότερο απ’ όλα» σημειώνουν.
Ενημερωτικά να αναφέρουμε πως, η υιοθεσία ενός αδέσποτου σκύλου δεν είναι μια απλή υπόθεση. Απαιτείται επίπονη και λεπτομερής διαδικασία που ξεκινά από ποστάρισμα μέσω διαδικτύου για να διαπιστωθεί εάν έχει χαθεί και δεν είναι αδέσποτο, στη συνέχεια η διαδικασία απαιτεί τον έλεγχο υγείας του ζώου, τη στείρωση και το τσιπάρισμά του - ακόμα και του χαρακτήρα του και των βιωμάτων του - και φτάνει μέχρι την «παρακολούθηση» της πορείας της ζωής του (ελέγχεται και η οικογένεια ή το μεμονωμένο άτομο που το υιοθέτησε) από τις αντίστοιχες οργανώσεις του εξωτερικού με τις οποίες συνεργάζονται οι ελληνικές φιλοζωικές οργανώσεις.
«Η απόκτηση ή η υιοθεσία ενός ζώου, δεν είναι δώρο Χριστουγέννων ή γενεθλίων. Είναι απόφαση ζωής» τονίζουν με έμφαση οι εκπρόσωποι του ANIMAL RESCUE KOS, συμπληρώνοντας πως, τα χρήματα που ξοδεύει αυτός που θα το υιοθετήσει, είναι μόνο το κόστος του αεροπορικού του ταξιδιού.
Ο Γολγοθάς της άδειας λειτουργίας
Μετά την απόκτηση του κτήματος, με πολύ κόπο και επιμονή όπως προαναφέραμε, προσπάθησαν να πάρουν άδεια λειτουργίας καταφυγίου. Το θέμα όμως «κόλλησε» διότι, ο Κτηνίατρος με τον οποίο συνεργάζονταν, είχε κάποια καθήκοντα στο δήμο. Στη συνέχεια και αφού αυτό το θέμα επιλύθηκε, η Κτηνιατρική Υπηρεσία τους υπέδειξε κάποιες αλλαγές που έπρεπε να γίνουν σε κτίσμα που υπήρχε στο κτήμα το οποίο φιλοξενεί τους ανθρώπους της φιλοζωικής που προσέχουν τα ζώα. Έγιναν οι αλλαγές (χωρίστηκε το οίκημα στη μέση, με το μισό να μετατρέπεται σε γραφεία και χώρο υποδοχής των ζώων) αλλά και πάλι δεν τους δόθηκε η άδεια. Η αιτία αυτή τη φορά ήταν μια πισίνα (προφανώς είχε καταγραφεί στο κτηματολόγιο ως αποθήκη) που υπήρχε στο κτήμα από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη, η οποία ουδέποτε είχε λειτουργήσει. Δεν υπήρχαν καν τα απαραίτητα μηχανήματα. Τους ζητήθηκε να την σκεπάσουν και να φτιάξουν αποθήκη, όπως και έκαναν, όπως επίσης κατασκεύασαν και ειδικό βόθρο για τα λύματα των ζώων. Και πάλι δεν πήραν την άδεια. Η αιτιολογία αυτή τη φορά ήταν ότι, το μισό οίκημα ήταν κατοικήσιμο και το καταφύγιο πρέπει να απέχει συγκεκριμένα μέτρα από κατοικία… Κάτι που δεν τους είχε επισημανθεί την πρώτη φορά, με αποτέλεσμα να ξοδέψουν τόσα χρήματα τσάμπα!!! Όπως επίσης, να γκρεμίσουν την κατασκευή άνωθεν της πισίνας, η οποία όπως προαναφέραμε, τους είχε γίνει σύσταση να την κατασκευάσουν… Και το έπραξαν και αυτό...
Στην τελευταία δε επιθεώρηση, τους κατέστησαν υπεύθυνους επειδή, τρεις αδέσποτες γάτες που είχαν μπει στο κτήμα, δεν είχαν ειδοποιήσει το δήμο να τις πάρει.
Στην εύλογη απορία μας, γιατί τους υποδείχθηκε αυτή η δράση αφού ο δήμος δεν έχει ακόμα αρμόδια υπηρεσία, απάντησαν: «Δεν γνωρίζουμε το λόγο. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι τέτοιο μηχανισμό δεν τον έχει ο δήμος» σημειώνοντας πως, πολλές φορές τους καλούσε ο ίδιος δήμος για περισυλλογή αδέσποτων, ενώ αναρωτήθηκαν, γιατί τόσα χρόνια που λειτουργούσαν δεν τους είχε ενοχλήσει κανείς;
Όσον αφορά στην κατασκευή δημοτικού καταφυγίου αδέσποτων, όποτε αυτό γίνει, η ANIMAL RESCUE KOS κρατά κάποιες επιφυλάξεις διότι, για την ορθή λειτουργία του απαιτείται εξειδικευμένο και μόνιμο προσωπικό σε 24ωρη βάση για 365 ημέρες το χρόνο (ειδικά τα νεογέννητα θέλουν ειδική φροντίδα), ένας Κτηνίατρος για κάθε 50 ζώα, υπεύθυνος για τις υιοθεσίες τόσο στην Κω όσο και στο εξωτερικό, όπως επίσης ανησυχούν ότι θα δοθεί η «ευκαιρία» σε κάθε ανεύθυνο να «πετάει» τα ζώα του στο δημοτικό καταφύγιο και όχι μόνο από την Κω, αλλά και τα γύρω νησιά. Μάλιστα, για την Κάλυμνο μας είπαν πως, υπάρχει θέμα με την λεϊσμανίαση. «Ευτυχώς, έχουμε περιφρουρήσει το νησί και δεν έχει κολλήσει κανένα ζώο μέχρι σήμερα» τόνισαν. Πρόσθεσαν δε πως, με βάση το νόμο, το δημοτικό καταφύγιο πρέπει να διαθέτει και ελεγκτικό μηχανισμό για να ελέγχει τους ιδιοκτήτες εάν έχουν στειρώσει τα ζώα τους.
Μέχρι όμως να κατασκευαστεί και να λειτουργήσει το δημοτικό καταφύγιο, τι θα γίνει με τα αδέσποτα;
«Αυτό που κάνουμε τόσα χρόνια. Βοηθάμε τους ιδιοκτήτες να τα στειρώσουν και να τα τσιπάρουν, ούτως ώστε να σταματήσουμε αυτόν τον φαύλο κύκλο» απάντησαν, εκφράζοντας την αγωνία τους για τα σκυλιά τα οποία δεν θα υιοθετούνται, αλλά μετά τη στείρωση θα επιστρέφουν στο δρόμο. «Τα σκυλιά που πεινάνε θα γίνουν κοπάδια με ό,τι αυτό συνεπάγεται…» σημειώνουν με νόημα.
Τι απαντούν σε όσους υποστηρίζουν πως, εάν στειρωθούν όλες οι γάτες θα υπάρχει πρόβλημα; «Εμείς, αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε, είναι να μειώσουμε τον αριθμό των γατιών και να κρατήσουμε έναν ελεγχόμενο υγιή σωματικά πληθυσμό» απαντούν.
Η ANIMAL RESCUE KOS, μετά τις τελευταίες «διορθώσεις» των εγκαταστάσεων, ελπίζει ότι, το αίτημά της για άδεια λειτουργίας του καταφυγίου αυτή τη φορά θα εγκριθεί. «Προς το παρόν, έχουμε μια πολύ περιορισμένη δυνατότητα να βοηθήσουμε κάποιους ιδιοκτήτες σκυλιών να στειρώσουν τα ζώα τους και να μην βρεθούν προ εκπλήξεως, δηλαδή, να πληρώσουν πρόστιμο» σημειώνουν.
«Αυτό που θέλουμε είναι να εφαρμοστεί ο νόμος, δηλαδή, να καταγραφούν αρχικά τα σκυλιά και οι ιδιοκτήτες τους, να είναι τσιπαρισμένα έτσι ώστε να ελέγχονται, παράλληλα να έχουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής τα δεσποζόμενα και να υπάρχει συνεχής ενημέρωση και εκπαίδευση» καταλήγουν.
Σημείωση του «Σ».
Η μοναδική ζωοφιλική Οργάνωση στην Κω μέχρι και σήμερα, είναι η GASAH, με την οποία υπέγραψε τον Απρίλιο του 2021 συμφωνία συνεργασίας ο δήμος Κω και έχει τη δυνατότητα περίθαλψης έως και δέκα αδέσποτων ζώων. Να σημειωθεί πως, η επικοινωνία με την εν λόγω οργάνωση είναι μόνο μια ώρα την ημέρα. Τις υπόλοιπες ώρες, η επικοινωνία γίνεται με μήνυμα.
πηγή: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
