Αυτός ο προγραμματισμός των αρθρωτών για την πραγμάτωση της ομιλίας συμβαίνει εκούσια σε κλάσματα του δευτερολέπτου. Ωστόσο, υπάρχουν παιδιά που συναντούν μεγάλη δυσκολία σε αυτή τη διαδικασία με αποτέλεσμα να επηρεάζεται σημαντικά η ικανότητα παραγωγής ήχων, συλλαβών και λέξεων. Η συγκεκριμένη διαταραχή του λόγου ονομάζεται Εξελικτική Λεκτική Απραξία και τα αίτιά της είναι κατά βάση νευρολογικά. Η δυσκολία των παιδιών με εξελικτική λεκτική απραξία εντοπίζεται στην συγκεκριμένη διαδικασία παραγωγής του λόγου που έχει να κάνει με τον προγραμματισμό για την κίνηση των αρθρωτών για την επίτευξη της ομιλίας.
Τα παιδιά με εξελικτική λεκτική απραξία έχουν ανεπτυγμένες δεξιότητες κατανόησης του λόγου σε σύγκριση με τις δεξιότητες έκφρασης του λόγου. Αυτό σημαίνει πως γνωρίζουν πολύ καλά τι θέλουν να πουν αλλά αδυνατούν να συντονίσουν τις κινήσεις των οργάνων της άρθρωσης για να το εκφράσουν. Έτσι τα παιδιά με εξελικτική λεκτική απραξία παρουσιάζουν σημαντική καθυστέρηση του λόγου καθώς αντιμετωπίζουν μεγάλη δυσκολία στο να μιμηθούν τους ήχους, τις συλλαβές και τις λέξεις. Συνήθως ο λόγος τους αποτελείται από επαναλαμβανόμενες συλλαβές (π.χ. μπαμπαμπα) ή ελάχιστες απλές λέξεις και χαρακτηρίζεται από ασυνέπεια δηλαδή μπορεί να παράγει κάποια λέξη μια δεδομένη στιγμή αλλά να αδυνατεί να ανακαλέσει την συγκεκριμένη λέξη όταν του ζητηθεί. Ακόμα και στις περιπτώσεις που τα παιδιά αποκτούν αργότερα λόγο, αυτός χαρακτηρίζεται από ελλείψεις και απλοποιήσεις κυρίως πολυσύλλαβων λέξεων. Τις περισσότερες φορές τα παιδιά με εξελικτική παιδική απραξία έχουν μεγάλη δυσκολία στην μίμηση μη λεκτικών κινήσεων των αρθρωτών, για παράδειγμα δυσκολεύονται να κινήσουν την γλώσσα δεξιά και αριστερά κατά βούληση ή να εκτελέσουν διαδοχικές κινήσεις της γλώσσας και των χειλιών.
Η εξελικτική λεκτική απραξία δεν αποτελεί μια απλή καθυστέρηση του λόγου αλλά μια σοβαρή νευρολογική διαταραχή η οποία χρήζει άμεσης λογοθεραπευτικής αντιμετώπισης. Η θεραπεία του λόγου απαιτεί εξατομικευμένη προσέγγιση του προβλήματος και συνήθως είναι μακροχρόνια λόγω της πολυπλοκότητας της συγκεκριμένης διαταραχής.