Μακριά από τους Ναούς, το φυσικό χώρο των μυστηρίων, της κατάνυξης της προσευχής και της περισυλλογής, πώς μπορεί κανείς να συμμετάσχει στη μυσταγωγία των καθηλωτικών ψαλμών της Μεγάλης βδομάδας. Πώς μπορεί κανείς να αφεθεί στις ωδές των Εγκωμίων από τηλεόρασης; δεν γίνεται, παρά την προσπάθεια που όλοι καταβάλαμε. Ποια ΄΄ζωή εν Τάφω΄΄ από το σαλόνι, ποιο ΄΄Άξιον Εστί΄΄ στον καναπέ, ποιο ΄΄αι Γενεαί πάσαι΄΄ με το κινητό να χτυπά κι εμείς να ανταποκρινόμαστε. Όχι, δεν είναι Μεγάλη Παρασκευή αυτό όπως δεν είναι Μεγάλη Πέμπτη να ακούς ΄΄Ιδού ο Νυμφίος έρχεται΄΄ χωρίς να αισθανθείς το δέος της στιγμής, Τον Εσταυρωμένο να σε πλησιάζει χωρίς να οσμίζεσαι το θυμίαμα, ενώ η καμπάνα έξω χτυπά νεκρώσιμα κι εσύ να σκύβεις το κεφάλι από ευλάβεια αλλά και ντροπή για το γένος σου… Όχι δεν είναι Πάσχα αυτό, δεν είναι το Πάσχα των Ελλήνων, το Πάσχα της Αγάπης.
Ίσως πρέπει να προβληματιστούμε -αλήθεια, μήπως και αυτό που συμβαίνει δεν είναι τυχαίο, όπως δεν είναι τυχαία και η περίοδος αφού συνέπεσε με το Πάσχα Καθολικών και Ορθοδόξων. Μήπως ο συμβολισμός της πανδημίας ήρθε ως ένα μήνυμα για να θυμηθούμε την προέλευσή μας αλλά και την πορεία μας σε ένα δρόμο που έχει τα χαρακτηριστικά ενός πρόσκαιρου Γολγοθά, που περιλαμβάνει τη δοκιμασία στον πόνο, τη θλίψη, το φόβο, που εμπεριέχει το θάνατο αλλά και την ελπίδα που ίσως κρύβει στο τέλος; Ίσως! Τα χρόνια είναι μπροστά μας, άδηλα βέβαια.
Η αγορά και η οικονομία της
Η εικόνα στους δρόμους του νησιού, δεν θύμιζε όλο αυτό το διάστημα περίοδο εγκράτειας παρά μόνον εφησυχασμού και σχετικής ανάπαυλας. Μια ευκαιρία να αποδράσουμε, να απολαύσουμε το νησί και τις ομορφιές που ανέδειξε απλόχερα ο πολύ ωραίος καιρός. Παρά την επιβολή μέτρων και περιορισμών, ήταν ολοφάνερο πως το είχαμε όλοι ανάγκη. Οι επαγγελματικές υποχρεώσεις αυτής της εποχής ήταν πάντα απαγορευτικές για ανέμελους περίπατους και ξέγνοιαστα χαμόγελα. Αυτή την περίοδο υπό κανονικές συνθήκες, επικρατούσε οργασμός ετοιμασιών για την επερχόμενη τουριστική περίοδο που εξ αιτίας της πανδημίας έχει τεθεί και αυτή σε καραντίνα. Οι επαγγελματικοί κλάδοι παραμένουν σε κατάσταση εγρήγορσης γιατί οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι εξαιτίας των οικονομικών συμφερόντων που διακυβεύονται στον ξενοδοχειακό χώρο. Οι μεγάλες εταιρίες του παγκόσμιου τουρισμού, καραδοκούν να εκμεταλλευτούν την κρίση που δημιουργεί στην αγορά η εξάπλωση του covid 19, ιδιαίτερα σε αγορές μονοκαλλιέργειας όπως η δική μας, όπου μικρές και μεσαίες μονάδες αν δεν ανταποκριθούν ψύχραιμα και μεθοδικά θα κινδυνεύσουν να αλλάξουν χέρια χάρη στα ΄΄ευεργετήματα’’ των εταιριών κολοσσών. Η ρήση ΄΄οι κρίσεις γεννούν ευκαιρίες΄΄ είναι αποκλειστικό τους προνόμιο. Πόσω μάλλον όταν γνωρίζεις πως ο Άδωνις, συζητά μαζί τους -όχι ως πλασιέ αλλά ως υπουργός ανάπτυξης αυτή τη φορά. Κι αυτό έχει τη σημασία του όταν αφορούν σε πρόσωπο που γέμει από εγγενείς και συγγενείς ιδεολογικές πεποιθήσεις.
Προσοχή στην τεχνητή ύπνωση
Είναι αλήθεια πως οι συνθήκες δεν μας επιτρέπουν να προάγουμε κλίμα πολιτικής αντιπαράθεσης αλλά συμβαίνουν τόσα -κρυμμένα πίσω από πρόσωπα με μειλίχιο ύφος που πρώτα αυτά εκμεταλλεύονται τις περιστάσεις και δημιουργούν γεγονότα χωρίς δυνατότητα ανατροπής τους όταν θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα. Σε όλους τους βασικούς πυλώνες της Ελληνικής κοινωνίας, στην Παιδεία, στην Υγεία, και στην Εργασία. Για όσους δεν πάψατε όλο αυτό το διάστημα να παρακολουθείτε παράλληλα και το πολιτικό προσκήνιο -γιατί όχι και το παρασκήνιο, τεκταίνονται σημεία και τέρατα που θα διαμορφώσουν ένα αύριο (με το καλό) και στους τρεις πυλώνες, με εμφανή τα σημάδια της παράδοσής τους στην επιχειρηματικότητα. Οι κρίσεις αποτελούν ευκαιρίες, όντως, παρέχουν συγκάλυψη και πεδίο δράσης στους λύκους. Στο εν τω μεταξύ διάστημα, στις οθόνες θα εμφανίζεται μόνο η άδολη κοκκινοσκουφίτσα και η γιαγιάκα με τις τόσες απορίες για το μεγάλο στόμα και τα δόντια των… λύκων.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
