Το πρώτο χριστουγεννιάτικο δέντρο που στολίστηκε στην Ελλάδα

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο, σύμβολο πλέον της γιορτής των Χριστουγέννων, ως έθιμο υπάρχει από τον 8ο αιώνα, όταν ο Άγιος Βονιφάτιος θέλησε περί το 750 μ.Χ. να εξαλείψει την μέχρι τότε αποδιδόμενη ιερότητα των ειδωλολατρών στη βελανιδιά, αντικαθιστώντας τη με το έλατο, δηλαδή το δέντρο των Χριστουγέννων.

Ο στολισμός του δέντρου συμβολίζει την ευτυχία των ανθρώπων και της φύσεως με τη Γέννηση του Θεανθρώπου. Σύμφωνα με ερευνητές του αντικειμένου, το πρώτο στολισμένο δέντρο εμφανίστηκε στη Γερμανία το 1539 και τα πρώτα στολίδια ήταν συσκευασμένα φαγητά ή είδη ρουχισμού ή άλλα χρήσιμα είδη, που στο πέρασμα των χρόνων και με την άνοδο του βιοτικού επιπέδου εξελίχθηκαν μόνο σε διακοσμητικά αντικείμενα.

Κατά την παράδοση, ο πρώτος που στόλισε δέντρο ήταν ο Μαρτίνος Λούθηρος. Έχει εκφραστεί όμως και η άποψη ότι το έθιμο έχει ανατολίτικη προέλευση. Σύμφωνα με αυτή, ο Αναστάσιος Α' το 1512 έχτισε στη Συρία έναν ναό με δύο ορειχάλκινα δέντρα.

Το έθιμο του χριστουγεννιάτικου δέντρου το έφεραν στη χώρα μας οι Βαυαροί και στην Ελλάδα για πρώτη φορά στολίστηκε δέντρο στα Ανάκτορα του Όθωνα το 1833, κάτι που σημαίνει πως το έθιμο είχε ήδη καθιερωθεί στη Γερμανία.

Αρχικά στολίστηκε στα ανάκτορα του Ναυπλίου και εν συνεχεία στην Αθήνα, όπου οι κάτοικοι έκαναν ουρές για να το θαυμάσουν. Σημειώνεται, ότι στη Γαλλία ως έθιμο εισήχθηκε αρκετά χρόνια μετά απ' ότι στην Ελλάδα, από την Κόμισσα της Ορλεάνης.

Πρόδρομος του χριστουγεννιάτικου δέντρου στην Ελλάδα ήταν το παραδοσιακό Χριστόξυλο ή Δωδεκαμερίτης ή Σκαρκάνζαλος, κυρίως στα χωριά της Βορείου Ελλάδος.