Το παραπάνω συμπέρασμα προέκυψε μέσα από μια σχετική μελέτη που έγινε από μια ομάδα επιστημόνων του Πανεπιστημίου του Surrey, με επικεφαλής την καθηγήτρια Denise Robertson, και η οποία είχε ως θέμα της τους άπεπτους υδατάνθρακες.

Στα πλαίσια της μελέτης, οι εθελοντές κατανάλωσαν ζυμαρικά που είχαν προμαγειρευτεί, με τους μισούς να τα τρώνε κρύα και τους άλλους μισούς ξαναζεσταμένα. Έπειτα, όλοι τους υποβλήθηκαν σε εξετάσεις, ενώ τους μέτρησαν και τα επίπεδα σακχάρου και ινσουλίνης στο αίμα. Την επόμενη ημέρα, το πείραμα πραγματοποιήθηκε ξανά, με το μενού όμως να αντιστρέφεται.

Όπως διαπιστώθηκε, τα κρύα ζυμαρικά ανέβασαν λιγότερο το επίπεδο του σακχάρου και της ινσουλίνης στο αίμα, σε σχέση με τα πρόσφατα βρασμένα. Επιπλέον, φαίνεται πως τα ζυμαρικά που είχαν μαγειρευτεί, είχαν κρυώσει και είχαν ξαναζεσταθεί, επηρέασαν σε ακόμα μικρότερο ποσοστό τις τιμές των παραπάνω ουσιών.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι απλοί υδατάνθρακες μετατρέπονται σχεδόν αμέσως σε σάκχαρα και απορροφώνται γρήγορα από τον οργανισμό, κάτι που προκαλεί την αύξηση της ινσουλίνης στο αίμα, η οποία με τη σειρά της οδηγεί στην απότομη πτώση της, με αποτέλεσμα το αίσθημα της πείνας να αυξάνεται περισσότερο και πιο σύντομα.

Αντίθετα, οι άπεπτοι υδατάνθρακες διασπώνται και απορροφώνται πιο αργά, με συνέπεια τα επίπεδα ινσουλίνης να μην αυξάνονται, αλλά και να μην πέφτουν απότομα, κάτι που κάνει τον οργανισμό να νιώθει κορεσμό για περισσότερο διάστημα.

Επιπροσθέτως, οι άπεπτοι υδατάνθρακες περνούν στο παχύ έντερο, όπου και ζυμώνονται στην εντερική μικροχλωρίδα και μετατρέπονται σε πολύ χρήσιμες ουσίες για τον οργανισμό, ενώ παράλληλα βελτιώνουν και τη λειτουργία του εντέρου.