Σε ρεπορτάζ της Μαρίας Πολίτου για τη δημοτική τηλεόραση, αναφέρονται τα εξής: «Ο π. πρόεδρος και μέλος του ιατρικού συλλόγου Κω Γιώργος Τάλλαρος τονίζει πως η απόφαση αυτή τιμά την ιστορία του νησιού μας και «ανοίγει» τον δρόμο για συγκρότηση πλήρους φακέλου του Ασκληπιείου , ώστε να αξιολογηθεί και να ενταχθεί στον Κατάλογο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO .
Μια πρωτοβουλία που ξεκίνησε το 2011 από την περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου (αρ.αποφ. 47890/4718 του 2011) και τους 27 ιατρικούς συλλόγους της Ευρώπης που συμμετείχαν στο συμβούλιο Ευρωπαϊκών Ιατρικών συλλόγων στην Κω στις 10-11 Ιουνίου 2011 κι οι οποίοι υπέγραψαν ψήφισμα ώστε να προωθηθεί στην UNESCO, ένας πλήρης φάκελος υποψηφιότητας του Ασκληπιείου, ως μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Η απόφαση αυτή είχε δημοσιευθεί μαζί με όλες τις υπογραφές, στο περιοδικό του ΠΙΣ "Ιατρικό βήμα" τεύχος 129 Ιούνιος-Ιούλιος Αύγουστος 2011.
Μια προσπάθεια που δυστυχώς παρέμεινε μόνο στα χαρτιά.
Ο κ. Τάλλαρος απευθύνει έκκληση στους ιθύνοντες να επανεκκινήσεων την όλη διαδικασία και να φτιάξουν φάκελο για το Ασκληπιείο της Κω ώστε να προωθηθεί στην UNESCO.
ΝΑ ΘΥΜΙΣΟΥΜΕ
- Στο φύλλο 726, (1/10/2014), δημοσιεύσαμε το κάτωθι δελτίο τύπου του κ. Τάλλαρου
Στην Ιπποκρατική Κω αναζητώντας τα Αυτονόητα της Ιστορίας
Γράφει ο Γεώργιος Η. Τάλλαρος
Ιατρός Ω.Ρ.Λ. – μέλος του Π.Ι.Σ.
π. πρόεδρος Ι.Σ. Κω
Επί δεκαετίες στην Μεταπολεμική Ελλάδα, τα μνημεία Πολιτισμού και κληρονομιάς, η πολιτεία και οι τοπικοί παράγοντες τα στήριζαν με κριτήρια που ενέχουν και το προσωπικό ενδιαφέρον ανθρώπων που διαχειρίζονταν τα κοινά των πολιτών. Συνήθως ο ισχυρότερος παράγοντας επέβαλε τις προτεραιότητες, αναδεικνύοντας τα Ιστορικά και Τοπογραφικά ανά την Ελλάδα. Ωστόσο, τα κριτήρια ανάδειξής τους παραμένουν το ζητούμενο και επισφαλές στην πορεία του χρόνου (κριτήρια αξιολόγησης;).
Στα χρόνια που ακολούθησαν από την δημιουργία του ΔΙΙΚΩ, συμπληρώθηκε η απουσία του οργανισμού που θα καθόριζε την πορεία και την εξέλιξη και του Ασκληπιείου της Κω. Στο χώρο αυτό επιτελέσθη η σύγχρονη προσέγγιση και απαλλαγή των θεοκρατικών δοξασιών στην θεραπευτική του ανθρώπου και έκτοτε, ως επιστήμη η Ιατρική ασκήθηκε στα τότε θεραπευτήρια «Ασκληπιεία». Μετά τον Μέγα Ιπποκράτη τον Κώο, όλοι ακολουθούν τα βήματα και τις οδηγίες του στην άσκηση αυτή της θεραπευτικά ανθρωπιστικής προσφοράς στον πάσχοντα. Ως ο πραγματικός τόπος γέννησης της Ιατρικής Επιστήμης και Τέχνης η Κως, θα ήταν φυσιολογικό και να της αναγνωριστεί παγκόσμια αυτή η πατρότητα της καταγωγής με όλα τα συνακόλουθα αυτής της αλήθειας. Πλην όμως έως σήμερα υπάρχουν «ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ», που διεκδικούν χωροχρονικά αυτό το Ιστορικό γεγονός και συνάμα εθελοτυφλούν δημιουργώντας αναχώματα στην μεγάλη Ιπποκρατική Ιδέα.
Επίσης, αμφισβητούν και δεν αποδέχονται την αυθεντική και μοναδική στα ανθρώπινα χρονικά προσέγγιση του πάσχοντα ως ολότητα κατά τα Ιπποκρατικά συγγράμματα, παρερμηνεύοντάς τα. Εκφράζονται δε και με άλλους Κώδικες Ιατρικής Δεοντολογίας και Ηθικής και δεν τους εκφράζει ο Όρκος, αυτό το απαράμιλλου κάλλους και περιεχομένου κείμενο της Ιπποκρατικής Συλλογής ως κεντρική ιδέα της επιστημονικής παρέμβασης προς τον άνθρωπο, όπως ορίστηκε από τότε. Όλα αυτά τα στοιχεία που συνθέτουν την ταυτότητα – ιδιαιτερότητα αυτού του τόπου, λοιπόν, στην Παγκόσμια Ιστορική πραγματικότητα, επιβάλλεται όχι μόνο να αποδέχονται όλοι οι λαοί της οικουμένης, αλλά να μην δύναται ουδείς να παραποιήσει ή να αντιγράψει και να είναι κατοχυρωμένα με παγκόσμιες αποφάσεις και ψηφίσματα στα Ηνωμένα Έθνη και την UNESCO, ώστε να αποτελούν σημείο αναφοράς και παγκόσμια αποδεκτό πολιτισμικό αγαθό, καθορίζοντας την πορεία και την εξέλιξη του ανθρώπου ανά τους αιώνες σε όλα τα μήκη και πλάτη τη υφηλίου.
Υλικά και άυλα στοιχεία της κληρονομιάς ως μέγιστος εγγυητής, μας εξασφαλίζει και προστατεύει την παρουσία αυτής της μικρής Ελληνικής γης στο διεθνές στερέωμα πολιτισμού και επιστημών στο μέλλον. Τα τελευταία δρώμενα στο ΔΙΙΚω, ως ελπιδοφόρος προσέγγιση καθιστούν αυτό το εγχείρημα ρεαλιστικό πλέον και αδίκως καθυστερεί να αναδειχθεί και να περιφρουρηθεί από την Πολιτεία μας.
Δεν είναι τυχαίο γεγονός το ότι, εδώ στην Κω μας ζήτησαν να αναδείξουμε ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτισμικής Κληρονομιάς το Ασκληπιείο μας, ως τον γνήσιο εκφραστή της Ιπποκρατικής Ιδέας στην UNESCO.
Αυτό το μοναδικής αξίας Μνημείο, μας ζητήθηκε να είναι υποψήφιο στην UNESCO από όλη την Ευρωπαϊκή Ιατρική Κοινότητα (27 εθνότητες) στις 10 Ιουνίου του 2011 (C.E.O.M.) με απόφαση των αντίστοιχων εθνικών τους Ιατρικών αντιπροσωπειών την οποία και συνυπέγραψαν. Αυτό είναι και το ισχυρότερο διαπραγματευτικό μας χαρτί για να μας αναγνωριστεί και διακρατικά η μοναδικότητά μας επίσημα.
Πρέπει να γνωρίζουμε πως, «ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ» υπάρχουν πολλοί και όσο καθυστερεί η αναγνώριση, τα προβλήματα θα πολλαπλασιάζονται, αφού μέσα από τις μεγάλες Ιδέες κάποιοι ορίζουν την ανάπτυξη των περιοχών τους με οικονομικά κριτήρια με την στήριξη και των ευρωπαϊκών προγραμμάτων.
Εν κατακλείδι.
Εάν υπάρχει ένας φυσικός προορισμός παγκόσμια που όσον αφορά τα ιατρικά δρώμενα και συνέδρια των απανταχού επιστημόνων τουλάχιστον στο αντικείμενο των υγειονομικών επιστημών, αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από την Ιπποκρατική Κω στην Ελλάδα του Πολιτισμού, των Μύθων και των Ιστορικών γεγονότων. Η παρουσία μας πρέπει να δράσει ως καταλύτης στην Σύγχρονη Ιστορία του ανθρώπινου γένους, οικουμενικά αποδεκτή.
Η Ελληνική Ιατρική Κοινότητα μαζί με το ΔΙΙΚω και την Πολιτεία σε ένα νέο ξεκίνημα, θα πετύχει το όνειρο της ανάδειξης της μοναδικότητας αυτού του τόπου παγκόσμια, όπως είχαμε οραματιστεί πριν λίγα χρόνια στον μικρό αλλά τόσο απαραίτητο σε όλους Ιατρικό Σύλλογο της Κω «Ιπποκράτη τον Κώο».
Η Ιθάκη είναι κοντά και το ταξίδι μας τελειώνει.
- Στο φύλλο 728 (15/10/2014) γράφαμε:
Υπόθεση υποψηφιότητας Ασκληπιείου Κω για ένταξη στον κατάλογο των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Ουνέσκο
Περί άλλων τυρβάζουν…
Εντάσσονται μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ως υποψήφια, η Σπιναλόγκα του δ. Αγίου Νικολάου και οι ενετικές φυλακές του δ. Ηρακλείου, ενώ για το Ασκληπιείο Κω περιμένουμε ένα… θαύμα!!!
Με αφορμή άρθρο του Ιατρού Ω.Ρ.Λ., μέλους του Π.Ι.Σ. και π. προέδρου του Ι.Σ. Κω Γιώργου Τάλλαρου με τίτλο «Στην Ιπποκρατική Κω αναζητώντας τα Αυτονόητα της Ιστορίας» το οποίο δημοσιεύσαμε σε προηγούμενο φύλλο του «Σ», θα ασχοληθούμε επ’ ολίγον με το θέμα, όχι γιατί δεν αξίζει περισσότερο, αλλά επειδή θεωρούμε πως, ένα επιπλέον σχόλιο ίσως και να περιττεύει… Έχουν γραφεί τόσα πολλά και δεν έχει γίνει το παραμικρό. Οπότε, ένας επιπλέον σχολιασμός τι μπορεί να προσφέρει; Θα το αποτολμήσουμε όμως, έτσι, για το ονόρε…
Έγραφε, λοιπόν, μεταξύ άλλων ο κ. Τάλλαρος πως, «το Ασκληπιείο, αυτό το μοναδικής αξίας Μνημείο, μας ζητήθηκε να είναι υποψήφιο στην UNESCO από όλη την Ευρωπαϊκή Ιατρική Κοινότητα (27 εθνότητες) στις 10 Ιουνίου του 2011 (C.E.O.M.) με απόφαση των αντίστοιχων εθνικών τους Ιατρικών αντιπροσωπειών την οποία και συνυπέγραψαν. Αυτό είναι και το ισχυρότερο διαπραγματευτικό μας χαρτί για να μας αναγνωριστεί και διακρατικά η μοναδικότητά μας επίσημα».
Αναρωτιόμαστε λοιπόν, από τον Ιούνιο του 2011 έως και σήμερα, Οκτώβρης του 2014, δηλαδή, κάτι περισσότερο από τρία χρόνια, γιατί αδράνησαν όλοι όσοι μέχρι και σήμερα ακόμα κόπτονται και διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την Ιπποκρατική Ιδέα και το Ασκληπιείο; Θεωρούμε ότι, αδράνησαν σκανδαλωδώς διότι, είχαν στα χέρια τους σχετική απόφαση του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου (την είχε εισηγηθεί και το είχαμε αναφέρει τότε, το 2008, ο κ. Τάλλαρος, ως νεοεκλεγείς πρόεδρος του Ι.Σ. Κω και το Σώμα την είχε αποδεχτεί ομόφωνα ) η οποία οδήγησε στην έκδοση ψηφίσματος σύμφωνα με το οποίο, προτεινόταν εις άπαντες (υπουργεία, κόμματα και Ουνέσκο) το Ασκληπιείο Κω να είναι υποψήφιο για να αναγορευτεί ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Ουνέσκο.
Και δεν είναι μόνο αυτό. Μετά από τρία ολόκληρα χρόνια, το 2011, βγαίνει έτερο ψήφισμα, αυτή τη φορά από τη συνδιάσκεψη της Ευρωπαϊκής Ιατρικής Κοινότητας (φωτό), το οποίο αποτελεί ένα ισχυρότατο «όπλο» για τους ιθύνοντες, αφού υποστηρίζει το αίτημα του Ι.Σ. Κω και του Π.Ι.Σ. για το Ασκληπιείο Κω.
Επιπλέον, τον Ιούλιο του 2011, σε συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου το οποίο πραγματοποιήθηκε στην Κω, μετά από σχετική εισήγηση του κ. Τάλλαρου, αποφασίζεται να ανακηρυχθεί ως υποψήφιο προς ένταξη μνημείο το Ασκληπιείο Κω. Για την επίτευξη του σκοπού, ορίστηκαν τα μέλη της επιτροπής η οποία θα συνέτασσε τον σχετικό φάκελο (εκπρόσωποι του περιφερειακού συμβουλίου, του δήμου, του Ιατρικού Συλλόγου, του ΤΕΕ, της αρχαιολογικής υπηρεσίας και ένας ιστορικός. Είχε προταθεί ο κ. Βασίλης Χατζηβασιλείου). Δυστυχώς, η εν λόγω επιτροπή δεν συνεδρίασε ούτε μία φορά.
Και το τραγικό της όλης υπόθεσης είναι πως, μόλις ο υπουργός Περιβάλλοντος προέβη σε εξαγγελίες για το Ασκληπιείο Επιδαύρου, ξεσηκώθηκαν άπαντες!!!
Και αναρωτιόμαστε, τόσα χρόνια πού βρίσκονταν;
Και κάτι ακόμα, προκειμένου να διαπιστώσουμε ότι, εάν υπάρχει θέληση όλα δύνανται να πραγματοποιηθούν, ειδάλλως…. επτά μέρες κοσκινίζουν.
Μόλις τώρα πληροφορηθήκαμε πως, καρποφόρησαν οι προσπάθειες του δημοτικού συμβουλίου του δήμου Αγίου Νικολάου στην Κρήτη και το νησί Σπιναλόγκα σε ένα χρόνο θα είναι υποψήφιο για ένταξη στον κατάλογο των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Ουνέσκο. Το ίδιο έγινε και με το δήμο Ηρακλείου Κρήτης, ο οποίος θα αναδείξει ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς τις ενετικές φυλακές που βρίσκονται μέσα στα τείχη της πόλης.
Κατά τα λοιπά, είμαστε απόγονοι του Ιπποκράτη και ζούμε στον τόπο που γεννήθηκε και δίδαξε ο «πατέρας» της ιατρικής!!!
- Συμπέρασμα
Σε τούτον τον τόπο, «πέραση» έχουν μόνο τα μικρά κι ασήμαντα. Οι μεγάλες ιδέες, αυτές που θα μας πάνε ένα βήμα παραπέρα, μένουν λέξεις σκαλισμένες σε χαρτιά.
