49 χρόνια μετά το «Πολυτεχνείο» και η χώρα μας συνεχίζει να είναι στενά συνδεδεμένη στο Αμερικανονατοϊκό άρμα. Το «Πολυτεχνείο» μας καλεί να μείνουμε ανυπότακτοι, να διαδηλώσουμε ενάντια στον πόλεμο και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην Ουκρανία, απέναντι στα ιμπεριαλιστικά μπλοκ που ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ-Ρωσία που δολοφονούν αμάχους, σπέρνουν προσφυγιά και σκορπούν φτώχεια και πείνα σε πολλές γωνιές του πλανήτη.
Αποκτάει ιδιαίτερη βαρύτητα σήμερα το αίτημα για απεμπλοκή της χώρας μας από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και από τον πόλεμο που εξελίσσεται αμείωτα με εξάρσεις και υφέσεις, να σταματήσει η παροχή «γη και ύδωρ» στους εκμεταλλευτές μας και στις πολεμικές μηχανές τους, που μετατρέπουν τις υποδομές της χώρας, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια σε “ορμητήρια πολέμου” αλλά και πιθανούς “στόχους”. Να καταργηθεί η Ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις Στρατιωτικές Βάσεις. Να ξηλωθούν οι βάσεις του θανάτου από τη χώρα μας. Να μη εγκατασταθούν πυρηνικά στον Άραξο, στη Σούδα και οπουδήποτε αλλού στην Ελλάδα.
Φέτος, να ακουστεί ακόμη πιο δυνατά πως ο λαός δεν διαλέγει στρατόπεδο ληστή στον πόλεμο, αλλά βρισκόμαστε στο πλευρό των δύο λαών που σηκώνουν τα βάρη του πολέμου και δεν σταματούν να μετρούν τάφους και νεκρούς. Το σύνθημα «Έξω αι ΗΠΑ, Έξω το ΝΑΤΟ» που το 1973 ήταν γραμμένο πάνω στην πύλη του Πολυτεχνείου, σήμερα πρέπει να γίνει πράξη με άμεση απεμπλοκή της χώρας από ΝΑΤΟ, από ΕΕ.
49 χρόνια μετά η ζωή των εργαζομένων όχι απλά δεν έχει γίνει καλύτερη, αλλά έχει χειροτερέψει. Όλες οι κυβερνήσεις και τα κόμματα του κεφαλαίου μας καλούν ακόμη μία φορά να σφίξουμε το ζωνάρι, να σκύψουμε το κεφάλι και να συμβιβαστούμε με τα ψίχουλα που μας ρίχνουν μέσα από τα καλάθια της ντροπής, τα διάφορα Voucher και Pass και τις επιδοτήσεις που δεν φτάνουν ούτε για ζήτω! 49 χρόνια μετά το σύνθημα «ψωμί – παιδεία – ελευθερία» παραμένει επίκαιρο, όμως πλέον αποκτά μεγαλύτερο νόημα προσαρμοζόμενο στις συνθήκες της εποχής και τον αγώνα για σύγχρονα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα.
Το Πολυτεχνείο πριν από 49 χρόνια έγινε φωτεινό παράδειγμα πως ο ενωμένος λαός όταν αγωνίζεται μπορεί να νικήσει. Έτσι και σήμερα η πάλη του λαού να γίνει η πυξίδα, ώστε από καλύτερες βάσεις οι εργαζόμενοι να δείξουμε τη δύναμή μας απέναντι στους επιχειρηματικούς ομίλους και το πολιτικό προσωπικό τους.
Μια εβδομάδα μετά την επιτυχημένη απεργία της 9ης Νοέμβρη, είναι στο χέρι μας η συνέχεια της πάλης για μια καλύτερη ζωή.
Το Εργατικό Κέντρο Βορείου Συγκροτήματος Δωδεκανήσου και η Β’ ΕΛΜΕ Δωδεκανήσου καλούν εργατικά σωματεία, συλλόγους, φορείς και συμβούλια των μαθητών σε συγκέντρωση την Πέμπτη 17 Νοέμβρη, στις 11:00πμ, στην είσοδο του 1ου Λυκείου (επί της Ιπποκράτους), ενώ αμέσως μετά θα ακολουθήσει κατάθεση στεφάνων.
