Μια είναι η ευχή όλων, ευχή για μια θητεία παραγωγική, με στόχους την επίλυση των προβλημάτων που βασανίζουν τον τόπο και τους κατοίκους και την υλοποίηση πολιτικών προετοιμασίας του τόπου μας για την αντιμετώπιση του αύριο. Υπάρχει και μια ουρά στην ευχή, που δεν θα πρέπει να ξεχνάτε, στο αρχοντικό που κάνατε ποδαρικό δεν είναι ιδιοκτησία σας, είναι ιδιοκτησία του κοσμάκη. Μη βγάλετε ποτέ από το μυαλό σας, ότι δεν υπάρχει χειρότερο ηδύποτο από την εξουσία, είναι πολύπλευρος, πολυτάλαντος και πλανεύτρα εταίρα, αν δεν στέκεσαι στα πόδια σου, σε παρασύρει σε ατραπούς σκολιούς. Κάτι μάλλον πιο πολλά από εμάς ήξερε ο ΑΓΑΘΩΝ, ειλικρινά δεν ξέρω αν ήταν από προσωπική εμπειρία ή από μελέτη των όσων συνέβαιναν γύρω του. Όπως και άλλοι σαν αυτόν, αγόρευε στην αγορά κρίνοντας τα πεπραγμένα, τις συμπεριφορές και παραλείψεις των αρχόντων και ένιωσε έντονη την επιθυμία σε αυτούς να απευθυνθεί και να τους θυμίσει, το ποιες αρχές και αξίες οφείλουν να τηρούν απαρέγκλιτα.
ΤΟΝ ΑΡΧΟΝΤΑ ΤΡΙΩΝ ΔΕΙ ΜΕΜΝΗΣΘΑΙ
ΠΡΩΤΟΝ ΟΤΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΑΡΧΕΙ
ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΚΑΤΑ ΝΟΜΟΝ ΑΡΧΕΙ
ΚΑΙ ΤΡΙΤΟΝ ΟΥΚ ΑΕΙ ΑΡΧΕΙ
Τραγικός ποιητής, φιλόσοφος, φίλος του Πλάτωνα, του Ευριπίδη, του Παυσανία και μαθητής του Σωκράτη, στο σπίτι του εξελίσσεται το Συμπόσιο του Πλάτωνα. Μια κάποια εποχή, ήταν μια Αυτοκρατόρεισα από γενιά παρακατιανή, ο έρωτας του Αυτοκράτορα, της έδωσε το τίτλο και το αξίωμα, τρανός μαγευτής και δολοπλόκος αυτός ο έρωτας, ξεσηκώθηκε ο Λαός και ζητούσε το κεφάλι του Αυτοκράτορα, δείλιασε και της πρότεινε την φυγή από την πόλη για να σώσουν τα τομάρια τους. Στάθηκε μπροστά του και φάνταζε πιο ψηλή από το μπόι της και με ύφος που δεν χωρούσε καμιά αντίρρηση και αμφισβήτηση του είπε, δεν πάω πουθενά σκότωσε τους όλους, η Βασιλική μου τήβενος είναι και θα παραμείνει το ταφικό μου ένδυμα. Η χρυσόσκονη της εξουσίας, πολλές είναι οι φορές που οδηγεί σε σκέψεις που καμιά σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα, η εξουσία της όποιας μορφής, δεν αυγατίζει το μπόι του έχοντος την εξουσία, το μπόι του φέροντος την εξουσία αυγατίζει το μπόι της εξουσίας, η καρέκλα δεν κάνει τον άρχοντα, ο άρχοντας δίνει αξία στην καρέκλα. Καβάλα σαν είσαι τον κόσμο να χαιρετάς, για να σε χαιρετούν και αυτοί, σαν ξεκαβαλήσεις. Το ένδυμα της εξουσίας ταφικό ένδυμα δεν γίνεται, οι μνήμες και το αποτύπωμα της όποιας εξουσιαστικής περιόδου, είναι αυτά που συνοδεύουν τους άρχοντες. Τα αποτυπώματα των αρχόντων, είναι και τα βήματα της προόδου μιας πόλης, μιας περιοχής. Να θυμίσω κάτι που μου ήρθε στο μυαλό, με την ευκαιρία του ερχομού του νέου χρόνου, με βασάνιζε η έννοια του χρόνου, γενικά δεν δέχομαι την αριθμολαγνία, θυμήθηκα λοιπόν ότι οι πρόγονοι μας, κατέγραφαν τα γεγονότα και το πότε συνέβησαν, με το όνομα του επώνυμου άρχοντα. Η εκλογή στο όποιο αξίωμα δεν σημαίνει ποτέ εκχώρηση λευκής επιταγής για την διαχείρηση των κοινών, είναι προτροπή στον εκλεγέντα να αποδείξει ότι ορθώς οι πολίτες τον εξέλεξαν και ότι είναι έτοιμος και ώριμος να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των πολιτών και στις αναγκαιότητες της πόλης, της Περιφέρειας, του Κράτους. Χρόνο με τον χρόνο, έχουν αποδυναμωθεί οι θεσμοί της Αυτοδιοίκησης και έχουν καταστεί, εκτελεστικά όργανα της Κεντρικής Εξουσίας, χρέος όλων η διαμόρφωση ισχυρού και τεκμηριωμένου διεκδικητικού πλαισίου για την ενίσχυση των θεσμών της Αυτοδιοίκησης, της Διοικητικής τους αυτοτέλειας και οικονομικής τους αυτοδυναμίας. Θα θυμίσω μια ρήση ενός παλιού πολιτικού, όταν η χρυσόσκονη της εξουσίας σε περιβάλλει, το κινητό κτυπά ακατάπαυστα, όταν χαθεί η σκόνη, έρχεται η σιγή του τηλεφώνου. Χρόνια πολλά σε όλους.
Παρασκευάς Γιάννης
Ρόδος, 5/1/2024
