Από μέρα σε μέρα η ψήφιση νομοθετικής διάταξης για την υγεία

Αθανάσιος Εξαδάκτυλος: «Δεν υπάρχει μια κατανόηση της αποστολής των γιατρών μέσα στο νοσοκομείο»

«Θα ξεκινήσω τη συνεδρίαση αυτή, που είναι πολύ παραγωγική όπως  προηγούμενη της και πιστεύω ότι θα είναι πολύ παραγωγική και αυτή, να καθιερωθεί και να γίνεται κάθε χρόνο, εντός του Ιανουαρίου, διότι τότε είναι η σωστή χρονική στιγμή, για να βλέπουμε σε τι κατάσταση θα βρεθούν τα νησιά μας το καλοκαίρι και τι έχουμε κάνει τον προηγούμενο χρόνο, τι έχει υλοποιηθεί και τι χρειάζεται να γίνει διορθωτικά, μέχρι τότε που ο πληθυσμός των νησιών όπως γνωρίζουμε, κάθε έτος πολλαπλασιάζεται.

Από πέρσι, μέχρι φέτος, η κατάσταση στην καλύτερη περίπτωση έχει παραμείνει ίδια ή έχει επιδεινωθεί, διότι αν δείτε στη «Διαύγεια» καθημερινά έχουμε δυο, τρεις, τέσσερις, καμιά φορά και πέντε παραιτήσεις γιατρών από το Εθνικό Σύστημα Υγείας.

Από το 2022, ειδικά για τις νησιωτικές και τις άγονες περιοχές, ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος έχει αποστείλει γραπτώς προτάσεις, τις οποίες έχετε και εσείς στα μέλη σας. Παρακαλούμε θερμά, να ανοίξετε και να τις διαβάσετε, γιατί καλύπτουν όλο το φάσμα που πρέπει να αντιμετωπιστεί έτσι, ώστε, να γίνουν ελκυστικά τα νοσοκομεία της Περιφέρειας.

Δυστυχώς, δεν είχαμε να σας αποστείλουμε καμία απάντηση. Θα ήταν πάρα πολύ ενδιαφέρον αυτό και θα ήταν και πάρα πολύ χρήσιμο. Όπως, επίσης, δεν έχουμε να πούμε ό,τι κάποια από αυτές τις προτάσεις ή κάποια άλλη πρόταση πέραν αυτών, έχει υλοποιηθεί στο ενδιάμεσο.

Δυστυχώς, ακόμα και η προβλεπόμενη από το νόμο του 2022, (ΚΕΑ),  για τα επίδομα αγόνων που είναι το μοναδικό κίνητρο που διαφοροποιεί τους γιατρούς που υπηρετούν στα νησιά μας 12 μήνες το χρόνο, όχι τρεις μήνες το χρόνο, 12 μήνες το χρόνο από τα μισθολόγια των υπολοίπων υπηρετούντων στο ΕΣΥ, παραμένει στα επίπεδα του 1983.

Έχουμε μια καθυστέρηση από την πρόβλεψη του νόμου 12 μηνών και 19 ημερών, δεν ξέρουμε για πόσο ακόμα θα είναι, περιμένουμε τη στιγμή που θα το δούμε να υλοποιείται, δυστυχώς όμως τα γραπτά είναι τα σημαντικότερα.

Θα προσθέσω και κάτι ακόμα, το οποίο θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους όσοι σχεδιάζουν τις πολιτικές. Λήγει η πενταετία των γιατρών που έχουν διοριστεί στα νοσοκομεία των νησιών και των ακριτικών περιοχών. Λήγοντας η πενταετία, έχουν δικαίωμα να μετακινηθούν και αυτό λήγει στους επόμενους 12 μήνες.

Τα κίνητρα, τα οποία χρειάζονται είναι πολλαπλά, περιγράφονται στα γραπτά και δεν θα επεκταθώ σε αυτά, βεβαίως, κυρίως είναι οικονομικά να μην κρυβόμαστε, να είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας. Αυτό είναι το κύριο κίνητρο, το οποίο μπορεί να καλύψει όλα τα άλλα, αλλά και όλα τα άλλα μπορούν να καλυφθούν με κάποιο τρόπο.

Ματίνα Παγώνη: «Οι κάτοικοι πρέπει να αισθάνονται ασφαλείς και πρέπει να έχουν οργανωμένα και κέντρα υγείας και νοσοκομεία»

«Οι γιατροί ιδιώτες κάνουν άλλο έργο. Είναι τελείως διαφορετικό από το έργο των νοσοκομειακών γιατρών και των γιατρών που βρίσκονται στα Κέντρο Υγείας»

«Ως γιατροί του Εθνικού Συστήματος Υγείας, είμαστε αυτοί που βιώνουμε την κατάσταση αυτή, γιατί από τα δικά μας νοσοκομεία, από την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και τις μεγάλες πόλεις, είναι οι γιατροί που αποσπώνται με εντέλλεστε για να πάνε στην επαρχία και να εξυπηρετήσουν και τον πληθυσμό εκεί.

Πιστεύω ότι οι προτάσεις που έχουμε κάνει εδώ και πάρα πολύ καιρό και στις προηγούμενες κυβερνήσεις, είναι περίπου 8 με 10 χρόνια, όσον αφορά αυτό το θέμα, το οποίο είναι πάρα πολύ δύσκολο και πρέπει να λυθεί. Οι κάτοικοι έχουν απόλυτο δίκιο, γιατί πρέπει να αισθάνονται ασφαλείς. Κι εγώ εδώ επιμένω ότι δεν το κάνουμε αυτό μόνο για τον τουρισμό. Δηλαδή, δεν πρέπει τα κέντρα υγείας της επαρχίας, τα νοσοκομεία της επαρχίας, να εξοπλιστούν με γιατρούς και νοσηλευτές επειδή έχουμε τουρισμό το καλοκαίρι, άρα πρέπει να εξυπηρετούνται. Πρέπει να το βλέπουμε τελείως διαφορετικά για όλο τον χρόνο. Οι κάτοικοι, λοιπόν, πρέπει να αισθάνονται ασφαλείς και πρέπει να έχουν οργανωμένα και κέντρα υγείας και νοσοκομεία.

Είχαμε προτείνει στον Υπουργό και σαν ΕΙΝΑΠ και σαν Ομοσπονδία ένα πακέτο. Δηλαδή, τι σημαίνει. Ότι ένας νέος γιατρός για να πάει στην επαρχία, δεν είναι τόσο εύκολα τα πράγματα. Πρώτον, το οικονομικό κομμάτι το γνωρίζετε όλοι και ξέρετε πολύ καλά πόσο έχουν τα εισιτήρια για ένα νησί να πηγαινοέρχεται όταν θα αφήσει εδώ την οικογένειά του και πρέπει να γυρίζει να βλέπει μία φορά το μήνα την οικογένειά του και τα παιδιά του.

Δεύτερον, ένας γιατρός που θα πάει σε μία επαρχία, σε ένα νησί και είναι νέος γιατρός, θα πρέπει να ξέρει κάποια πράγματα. Πρώτα ήταν πενταετία, η οποία δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Θα πρέπει να ξέρει ότι στα πέντε χρόνια πρέπει να γυρίσει είτε στην Αθήνα, είτε στη Θεσσαλονίκη, είτε σε ένα Πανεπιστημιακό της Πάτρας, της Κρήτης, όπου αυτός έχει επιλέξει. Εκτός εάν ο ίδιος αποφασίσει μετά να παραμείνει εκεί. Πρέπει, λοιπόν, ο γιατρός αυτός να ξέρει - αυτό είχαμε προτείνει – ότι στην τριετία μπορεί να γυρίσει και να πάει ο επόμενος γιατρός σε κάθε νοσοκομείο, σε κάθε κέντρο υγείας, που θα επιλεγεί. Έτσι θα ξέρει ότι έχει «ταβάνι» στο να μείνει σε ένα νησί ή σε μία επαρχία.

Τρίτον, το θέμα της στέγης. Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι το καλοκαίρι είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα ιδιαίτερα στα νησιά. Και γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι είχαμε στείλει γιατρούς με εντέλλεστε και γύρισαν πίσω γιατί δεν είχαν βρει πού να μείνουν. Μάλιστα τους καλοκαιρινούς μήνες τους είχαν πει ότι τα σπίτια πρέπει να τα αφήσουν για τρεις, τέσσερις μήνες. Όλα αυτά είναι προβλήματα πολύ βασικά.

Άδωνις Γεωργιάδης: «Την άλλη θα ψηφίσουμε διάταξη, που θα μου δίνει πλήρη ελευθερία κινήσεων»

«Ζούμε σε μία περίοδο, έχει συγκεκριμένες αιτίες, μεγάλου ελλείμματος ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, τουλάχιστον στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μάλλον, ισχύει το ίδιο και για τη βόρεια Αμερική, αλλά ας μείνουμε σε εμάς.

Πώς η αλυσίδα των γεγονότων φτάνει από το έλλειμμα στο Βερολίνο και στη Στοκχόλμη στο Κέντρο Υγείας Μήλου και Νάξου; Ξεκινάει το έλλειμμα, πολύ ωραία, γιατρών και νοσηλευτών. Πώς αντιδρούν οι χώρες;

Περίπου όπως προτείνατε κι εσείς και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και η Πλεύση Ελευθερίας και όλοι, αυξάνοντας τους μισθούς των γιατρών. Λογικό. Στον καπιταλισμό, για να μιλήσουμε επιτέλους σοβαρά, όλα τα αγαθά υπόκεινται στο νόμο προσφοράς και ζήτησης και η μισθωτή εργασία. Άρα, η μισθωτή εργασία στην προκειμένη περίπτωση έχει έλλειψη, άρα η αξία της ανεβαίνει, άρα τα κράτη δίνουν περισσότερα χρήματα. Πολύ ωραία.

Ποια κράτη μπορούν να δώσουν περισσότερα χρήματα; Τα πλουσιότερα, προφανώς, διότι αυτά έχουν περισσότερες αντοχές στους προϋπολογισμούς τους.

Ποια κράτη, λοιπόν, έδωσαν πολύ περισσότερα χρήματα; Όλες οι βόρειες χώρες. Πολύ ωραία. Το γεγονός ότι οι βόρειες χώρες αύξησαν πολύ τους μισθούς στα δικά τους δημόσια συστήματα, για να καλύψουν το δικό τους έλλειμμα ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, πιστεύετε βοήθησε τις νότιες χώρες ή μεγάλωσε το πρόβλημα στις νότιες χώρες;

Σας λέω, μεγάλωσε το πρόβλημα στις νότιες χώρες, γιατί, πολύ απλά, επειδή η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένας χώρος που τον χτίσαμε ως ενιαία αγορά, δηλαδή ως τη δυνατότητα των ανθρώπων να ταξιδεύουν και να βρίσκουν δουλειά ελεύθερα εντός των 27 χωρών. Είναι πάρα πολύ εύκολο, δηλαδή, να πας από τη μία χώρα στην άλλη και να βρεις δουλειά. Πάρα πολλοί γιατροί και νοσηλευτές επέλεξαν αυτήν την πενταετία, το πρόβλημα έχει ξεκινήσει από το2017, να πηγαίνουν προς τις βορειότερες χώρες, όπου έχουν καλύτερους μισθούς και καλύτερες συνθήκες εργασίας και όσο αυτή η διαφορά μεγαλώνει τόσο αυτό το φαινόμενο θα εντείνεται, γιατί η ανθρώπινη φύση είναι χτισμένη στο να ακολουθούν οι άνθρωποι το συμφέρον τους. Τελεία. Γι’ αυτό και επικρατεί ο καπιταλισμός. Γι’ αυτό και ο κομμουνισμός είναι μια χαζομάρα.

Πάμε, λοιπόν, τώρα στην ουσία. Άρα, οι βόρειες χώρες έχουν τραβήξει περισσότερους γιατρούς και νοσηλευτές, για να καλύψουν το δικό τους έλλειμμα. Άρα, αυτό έχει προσθέσει μεγαλύτερη πίεση στα δικά μας συστήματα. Αυτό όμως, έχει και μια δεύτερη εσωτερική επίδραση, το έλλειμμα ανθρώπινου δυναμικού σε γιατρούς και νοσηλευτές που οδηγεί; Οδηγεί και στην ιδιωτική υγεία τώρα στην Ελλάδα να αυξάνουν τους μισθούς, γιατί και αυτοί έχουν λιγότερο προσωπικό.

Άρα, τι κάνουν κι αυτοί; Και αυτοί ανάλογα αυξάνουν τους μισθούς, για να μπορούν να καλύψουν τις θέσεις που τους λείπουν. Άρα, τραβούν και αυτοί από το δημόσιο τομέα υγείας.

Προσέξτε τώρα μια λεπτομέρεια που δεν έχει επισημανθεί, γιατί αν δεν την καταλάβετε δε θα καταλάβετε το πρόβλημα. Τόσο οι βόρειες χώρες που έχουν λεφτά και δεν τους νοιάζει τι θα γίνει στην Ελλάδα ή στη Μήλο ή στη Νάξο όσο και τα ιδιωτικά μεγάλα συμφέροντα στην Ελλάδα, που δεν τους νοιάζει αν θα βρω εγώ γιατρό στο αγροτικό ιατρείο τάδε ή στο κέντρο υγείας τάδε, πού δίνουν τους μισθούς;

Εκεί που έχουν κερδοφόρες μονάδες. Γιατί η βασική διαφορά του δημοσίου με το ιδιωτικό σύστημα υγείας είναι ότι το ιδιωτικό λειτουργεί μόνο εκεί που είχε κέρδη. Εγώ, είμαι φιλελεύθερος πολιτικός και δεν έχω κανένα πρόβλημα να μιλάω υπέρ του ιδιωτικού τομέα. Όμως, όσον αφορά την Παροχή Υπηρεσιών Υγείας, πάντα ό τι και να γίνει το κεντρικό σύστημα και το κυρίαρχο ζήτημα και αυτό πρέπει πρώτιστα να φροντίζουμε για την παροχή υπηρεσιών υγείας, είναι το δημόσιο σύστημα. Δεν είναι το δημόσιο σύστημα γιατί εγώ  ξαφνικά έγινα σοσιαλιστής, που δεν έγινα. Είναι το δημόσιο σύστημα διότι, δεν μπορεί να υπάρξει καθολικό ιδιωτικό σύστημα γιατί οι ιδιώτες, δεν ενδιαφέρονται να πάνε εκεί που έχουν ζημιές.  Αντιστρόφως και σωστά η ευθύνη του Κράτους να παρέχει ισότιμες υπηρεσίες υγείας παντού είτε, οι μονάδες είναι κερδοφόρες ή οι μονάδες είναι ζημιογόνες.

Άρα, δεν μπορεί με οικονομικούς όρους το δημόσιο, να ανταγωνιστεί ούτε τις βόρειες χώρες, ούτε τους ιδιώτες. Αυτό λοιπόν, είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σήμερα. Χρειαζόμαστε, μεγαλύτερες  απολαβές; Χρειαζόμαστε και έχουμε κάνει αύξηση μισθών στο ΕΣΥ, μεγαλύτερη των αναλογικών αυξήσεων που έχουμε κάνει στον υπόλοιπο πληθυσμό αυτήν την πενταετία. Όμως,  παραμένει χαμηλή αμοιβή ενός γιατρού του ΕΣΥ. Θέλω, να είμαι ειλικρινής. Κατά τη γνώμη μου, είναι εξαιρετικά χαμηλή, αν υποτιθέμενα είχα άπειρα χρήματα στα χέρια μου, εμένα η πραγματική μου γνώμη για ένα γιατρό ήταν τουλάχιστον τα τριπλάσια χρήματα από όσα παίρνει σήμερα, τουλάχιστον τα τριπλάσια. Έτσι, αξιολογώ  την προσφορά τους στο ΕΣΥ.  Όμως, εγώ δεν έχω αυτά τα χρήματα να τους δώσω, ούτε εσείς αν γίνετε αύριο Υπουργός, ούτε κανένας, γιατί αυτά τα χρήματα απλά δεν υπάρχουν. Μπορεί ο κύριος Βελόπουλος,  με τα πετρέλαια και τα αέρια να βρει κάπου, που  δεν τα έχουμε υπολογίσει.

Πάμε λοιπόν, στο τι κάνουμε εμείς. Αυξάνουμε τους μισθούς, έχουμε αντιμετωπίσει ένα αίτημα των ιατρών που θέλω να το πω γιατί είναι η κυρία Παγώνη εδώ, που είναι και στην (ΕΙΝΑΠ) και τα  ξέρει που λένε, να έχουν αφορολόγητες εφημερίες. Εγώ προσωπικά, το υποστηρίζω αυτό το αίτημα, το θεωρώ σωστό. Θέλω, να εξηγήσω τη θέση του Υπουργείου Οικονομικών, όπου έχουμε καταλήξει τουλάχιστον μέχρι σήμερα. Το Υπουργείο Οικονομικών λέει, ότι αν πάω σε ένα κλάδο και δώσω αφορολόγητο κάτι σπάσω δηλαδή, τον ενιαίο τρόπο φορολόγησης, διακινδυνεύω αντανακλαστικά να έρθουν και πολλοί άλλοι κλάδοι, όπως οι Πυροσβέστες, οι Δικαστές, οι Αστυνομικοί, οι Στρατιωτικοί, με παρόμοια επιχειρήματα, να διεκδικήσουν παρόμοιο αφορολόγητο. Εάν αυτό συμβεί, δικαστικά στο συμβούλιο της επικρατείας, που το πιθανότερο είναι να το κερδίσουνε κιόλας, στην πραγματικότητα δεν μπορούμε να κάνουμε προϋπολογισμό. Άρα, τί είπε το Υπουργείο Οικονομικών σε μένα;  Έτσι έγινε από πρώτη Ιανουαρίου και το ξέρετε. Θα σου δώσω αύξηση στις εφημερίες, τόση αύξηση όση θα κερδίζανε, αν παίρνανε το αφορολόγητο, αυτή είναι η …… που έχουμε κάνει σήμερα. 

Πάμε τώρα να δούμε για το συγκεκριμένο, τι έχουμε κάνει. Είναι, σε διαδικασία υπογραφής και έκδοσης, η νέα κοινή Υπουργική απόφαση, η οποία προήλθε μετά από ενδελεχή συζήτηση δική μου και με βουλευτές, όπως ο  Πάνος ……. παριστάμενος βουλευτής Λακωνίας, έχει συμβάλει σε αυτό, της Σπάρτης. Είναι, ένα από τα προβλήματα που έχουμε ιδιαιτέρως αντιμετωπίσει, η ΕΙΝΑΠ, ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος, ο  Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών και πολλοί άλλοι. Τι κάνουμε λοιπόν;

Στη νέα (ΚΥΑ), που θα έχει εκδοθεί το αργότερο σε (ΦΕΚ) μέχρι τα μέσα Αυγούστου, χρειάζομαι μια νομοτεχνική εξουσιοδότηση που θα πάρω την άλλη εβδομάδα στο νομοσχέδιο για να την υπογράψω και για τον λόγο αυτό δεν την  έχω υπογράψει ακόμα. Δεν έχω την αναγκαία νομοθετική εξουσιοδότηση, θα ψηφίσει η Ολομέλεια την άλλη βδομάδα, να λάβω την αναγκαία νομοθετική εξουσιοδότηση και μετά θα την υπογράψω για να βγει στο (ΦΕΚ) και έτσι σας απαντώ, γιατί δεν έχει βγει ακόμα. Τι λέει αυτό; Σας το λέω  πολύ χονδρικά. Άγονα που έχουν θεσπιστεί την δεκαετία του 80 σε δύο κατηγορίες, στην κατηγορία α και στην κατηγορία β. Εμείς χονδρικά σας λέω διευρύνουμε τα κριτήρια πως εντάσσεται μια περιοχή στην κατηγορία α, και την κατηγορία β. Δηλαδή, προσθέτουμε, αυξάνουμε  περιοχές που χαρακτηρίζονται άγονες π.χ. την Σπάρτη, την βάζουμε στις άγονες περιοχές, με ποια λογική; Όπου έχεις διαδοχικές προσκλήσεις γιατρών και αυτές καταλήγουν να  είναι άγονες,  δεν υπάρχει ενδιαφέρον ιατρικού προσωπικού, γίνεται άγονη και η περιοχή και μπαίνει και παίρνει τα κίνητρα και  αναλόγως του μεγέθους προβλήματος, είναι στην κατηγορία α ή είναι στην κατηγορία β.

Στην κατηγορία α, δίνουμε σε όλους  τους γιατρούς 3.600 επιπλέον μεικτά το χρόνο και στις ειδικότητες  που έχουν την πολύ μεγάλη έλλειψη, όπως  είναι  Εσωτερικής Παθολογίας, Αναισθησιολογίας, Νεφρολογίας, Παθολογικής, Ανατομικής Ακτινολογίας,  Ιατρικής ………..και Εργαστηριακής Ιατρικής, δίνουμε τα διπλάσια 7.200 μεικτά επιπλέον το χρόνο. Δεν τα δίνουμε μόνο σε αυτούς που θα πάνε τώρα να κάνουν αίτηση, τα δίνουμε σε όλους τους γιατρούς που υπηρετούν στο νοσοκομείο. Διότι, αν τα  δώσουμε σε αυτούς που θα πάνε να κάνουνε αίτηση τώρα,  θα πουν οι  άλλοι εμείς χαζοί είμαστε που  καθόμαστε;

Άρα, από την ΚΥΑ αυτή και μετά όλοι οι γιατροί του ΕΣΥ σε αυτές τις περιοχές που είναι Άγονη Κατηγορία Α΄, έχουμε τα κριτήρια πώς γίνεται, θα παίρνουν όλοι οι γιατροί 3.600 ευρώ παραπάνω τον χρόνο, 7.200 ευρώ παραπάνω, μεικτά πάντα, οι συγκεκριμένες ειδικότητες. Στην Κατηγορία Β΄ τώρα, 2.400 ευρώ μεικτά και στην περίπτωση που είναι στις έξι ειδικότητες 4.800 ευρώ μεικτά.

Αυτό είναι ένα κίνητρο προσέλκυσης για να μπορούμε να έχουμε περισσότερες συμμετοχές κατά τη γνώμη μας, κατά την ελπίδα μας αν θέλετε, στις προσκλήσεις που θα επαναπροκηρύξουμε αμέσως μετά τη δημοσίευση της ΚΥΑ. Γιατί πρέπει να βγει η ΚΥΑ ώστε η προκήρυξη που θα κάνουμε να συμπεριλαμβάνει αυτό το μισθολογικό καθεστώς και να το ξέρουν και οι γιατροί πριν κάνουν την αίτηση. Πολύ ωραία. Δεν κάνουμε μόνο αυτό. Κάνουμε και διαρθρωτικά μέτρα τα οποία εσάς μπορεί να σας βρίσκουν φοβερά αντίθετους για ιδεολογικούς λόγους. Εγώ τα πιστεύω πάρα πολύ και έχουν αρχίσει ήδη να λειτουργούν. Όπως ήδη υπέγραψα την Υπουργική Απόφαση για τη δυνατότητα των γιατρών του ΕΣΥ να ασκούν παράλληλα με την υπηρεσία του ΕΣΥ ιδιωτικό έργο. Γιατί την έχω βγάλει αυτή την απόφαση; Για ποιο λόγο το κάνω; Διότι πιστεύω ότι εφόσον πια το ΕΣΥ ανταγωνίζεται πολύ τον ιδιωτικό τομέα της υγείας στον τρόπο που σας περιέγραψα στην αρχή της τοποθέτησής μου, πρέπει να του δώσουμε και τα όπλα να μπορεί να γίνει περισσότερο ανταγωνιστικό. Άρα, τι λέμε στους γιατρούς που θέλουμε να έρθουν, είτε να μείνουν στο ΕΣΥ και να μην συνταξιοδοτούνται ή να μη φεύγουν όπως φεύγουν με πολύ μεγάλη ταχύτητα, είτε να έρθουν στο ΕΣΥ όταν το σκέφτονται και δεν έρχονται; Ότι αν αποφασίσεις να έρθεις στο ΕΣΥ δεν εγκλωβίζεσαι στο δημόσιο σύστημα όπως μέχρι σήμερα συνέβαινε, αλλά μπορείς εάν επιθυμείς να έχεις και ιδιωτικό ιατρείο, και την ιδιωτική άσκηση ιατρικής να την κάνεις. Άρα, να έχεις και τον αυξημένο μισθό που σου δίνουμε αν πας σε άγονες περιοχές και τον αυξημένο διπλά μισθό που σου δίνουμε και αν θες κάνεις και ιδιωτικό έργο για να μπορείς να βγάζεις επιπλέον χρήματα. Δηλαδή, ένας παιδίατρος ας πούμε που λείπει στα περισσότερα νησιά, είναι ειδικότητα που λείπει πολύ, θα μπορεί να έχει και ιδιωτικό ιατρείο ως παιδίατρος στο νησί. Άρα, θα μπορεί να έχει και επιπλέον εισόδημα από αυτό, πέραν αυτών που ήδη σας περιέγραψα των επιπλέων οικονομικών κινήτρων.

Ήδη, και μόνο που το έχουμε εξαγγείλει, χωρίς να έχει εφαρμοστεί ακόμα, τώρα εφαρμόζεται, έχουμε γιατρούς που ήρθαν για αυτόν τον λόγο από τον ιδιωτικό τομέα πίσω στο ΕΣΥ με ονοματεπώνυμα. Πήγα στο Καραμανδάνειο, κύριε Πρόεδρε, πριν από μια βδομάδα και έπεσα πάνω σε έναν αναισθησιολόγο. Μου λέει, «Γεια σας, κ. Υπουργέ. Ευχαριστώ πολύ». Γιατί με ευχαριστείτε του λέω; Μου λέει, «Εγώ πριν από τρεις μήνες δούλευα στο τάδε ιδιωτικό νοσοκομείο και ήρθα στο Καραμανδάνειο». Σας λέω αυτό το νοσοκομείο γιατί είναι πραγματικό γεγονός. Αναισθησιολόγος η ειδικότητά του. Γιατί αποφάσισες να έρθεις από τον ιδιωτικό τομέα στο Καραμανδάνειο; Μου λέει, «Αφού μπορώ να κάνω ιδιωτικό έργο, γιατί να μην έρθω να πάρω σύνταξη από εδώ;» Και πήγε στο Καραμανδάνειο. Τόσο απλά. Θα έρθουν πολλοί περισσότεροι. Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις θα λειτουργήσουν.

Πέραν αυτού αυξήσαμε με την απόφασή μας, θα ψηφιστεί την άλλη εβδομάδα, το οικονομικό κίνητρο, το έκτακτο, που δίνουμε στον γιατρό ο οποίος θα επιλέξει να φύγει από ένα αστικό κέντρο για να πάει σε ένα νησί κατά τους θερινούς μήνες ως επιπλέον αμοιβή adhoc. Αυτό γίνεται ανά μήνα έως τρεις μήνες για να πιάσει την τουριστική περίοδο. Θα παίρνει ο κάθε γιατρός που θα επιλέξει να πάει από την ηπειρωτική χώρα στα νησιά το καλοκαίρι, κάθε μήνα, συν 2.100 ευρώ. Καθαρά αυτά.

Συν 2.100 ευρώ καθαρά. Overtop του μισθού του. Για ένα μισθό που είναι περίπου 2.000 στο ΕΣΥ, είναι διπλάσιος μισθός. Άρα, στα συνεχόμενα επιχειρήματά σας ότι δεν δίνουμε χρήματα, δίνουμε και πολλά οικονομικά κίνητρα δίνουμε. Πιθανόν να μην είναι αρκετά. Πιθανόν να λέτε ότι πρέπει να δοθούν παραπάνω. Θα δούμε. Πιστεύω και είμαι αισιόδοξος ότι σταδιακά θα δουλέψουν, διότι δεν τα θεωρώ μηδέν. Διότι, ναι μεν ο ιδιωτικός τομέας εξακολουθεί να δίνει περισσότερα, αλλά δεν είναι και η μονιμότητα που δίνει το δημόσιο μηδέν για έναν γιατρό. Γιατί πιστεύω ότι αν μπορεί κάποιος να συνδυάσει και τα δύο έχει ένα κίνητρο μεγαλύτερο. Άρα, πιστεύω ότι αυτό σιγά σιγά θα αρχίσει να λειτουργεί και θα είναι το μεγάλο μας όπλο του χρόνου, το τονίζω του χρόνου, για να έχουμε καλύψει σε μεγαλύτερο βαθμό τις κενές θέσεις.

Στο ερώτημα που ακούω συνέχεια, κάντε προκηρύξεις για προσωπικό. Μα, κάνουμε προκηρύξεις. Το πρόβλημά μας δεν είναι αν έχουμε πιστώσεις για προκηρύξεις. Το πρόβλημα είναι ότι δεν βρίσκουμε προσωπικό. Δεν είμαστε στη φάση που δεν κάνουμε προκηρύξεις. Προκηρύξεις κάνουμε συνέχεια.

Πήγα χθες στη Σύρο. Μου λέει ο Διοικητής,  «Θέλω τραυματιοφορείς. Δεν έχω τραυματιοφορείς.» Του λέω, «Έχεις παιδί μου εύκαιρο κάποιον να έρθει εδώ στη Σύρο με ραντεβού στο νοσοκομείο;» Μου λέει, «Δεν έχω.» Μα, άμα έχεις τον προσλαμβάνω σήμερα. Πες μου τώρα στο κινητό το ονοματεπώνυμό του να στον βγάλω αύριο να προσληφθεί. Δεν έχει να πάρει. Δεν είναι ότι δεν τον πληρώνουμε.

Έχει η Σύρος, αυτή τη στιγμή, ανεργία 0%. Δεν υπάρχει ένας άνεργος. Έχει πάει καλά ο τουρισμός, χτίζονται ξενοδοχεία, ανακαινίζονται, είναι γεμάτα τα εστιατόρια, δεν έχουμε έναν άνεργο και δεν μπορούμε να βρούμε έναν τραυματιοφορέα να προσλάβουμε σήμερα.  Αν κάποιος έχει να μας πει ένα ονοματεπώνυμο, ένα κινητό τηλέφωνο κάποιου που θέλει να προσληφθεί τραυματιοφορέας στο νοσοκομείο της Σύρου αύριο, θα τον προσλάβω αύριο. Προσπαθώ να εξηγήσω, ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τα νομίζει η αντιπολίτευση. Είναι πιο σύνθετα. Όμως, δουλεύουμε για τη λύση αυτού του πιο σύνθετου προβλήματος.

Έρχομαι τώρα στο θέμα που έχει προκύψει τον τελευταίο καιρό, το οποίο έχει πάρει μεγάλη έκταση στο δημόσιο διάλογο και είναι το θέμα της συνεργασίας με τους ιδιώτες γιατρούς. Είναι εδώ η κυρία Παγώνη, η οποία  θέλω να ακούσει αυτά τα οποία θα πω. Η κυρία Παγώνη είναι από την άλλη μεριά, διότι εκπροσωπεί τους νοσοκομειακούς γιατρούς.

Κατ’ αρχάς, τα κενά σε αυτά τα νοσοκομεία τα οποία συζητάμε, τα νοσοκομεία στο σύνολο που έχουν διαδοχικά συνεχόμενα προβλήματα σε αυτές τις ειδικότητες άγονων διαγωνισμών, είναι στο σύνολο 14. Όμως, τα πραγματικά «σκληρά», δηλαδή, αυτά που έχουν πρόβλημα στις εφημερίες, που έχουν πρόβλημα στη λειτουργία τους, είναι τέσσερα. Είναι το νοσοκομείο της Κω, είναι το νοσοκομείο της Ξάνθης, είναι το νοσοκομείο της Δράμας και είναι το νοσοκομείο της Σπάρτης. Αυτά τα τέσσερα, είναι αυτά που λέμε «ως εδώ και μη παρέκει».

Τι είπε το Υπουργείο Υγείας; Ακούστε. Δεν μπορεί να έχω ένα νοσοκομείο στην Κω, να μην έχω κανέναν πια παθολόγο, να έχω εννέα παθολόγους απέξω, που όλοι είναι γύρω-γύρω από το νοσοκομείο στα 500 μέτρα και κανένας από αυτούς να μην ενδιαφέρεται να μπει στο νοσοκομείο. Θέλω να μπουν. Τους πήραμε τηλέφωνο, προτείναμε να μπουν με μπλοκάκι, είπαν όχι, τους ξαναπήραμε, μίλησα με την Πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου, ξαναμίλησα δεύτερη φορά. Κάναμε σύσκεψη προχθές με όλους παράγοντες του νήσου Κω, Δήμαρχο, Αντιπεριφερειάρχη, δημοτικούς συμβούλους, την Πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου, την Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου, τον Πρόεδρο του Λιμενικού Ταμείου, την Πρόεδρο των Ξενοδόχων, ακόμα δεν υπάρχει πρόοδος στην Κω.

Λέει η κυρία Παγώνη – την έχω ακούσει να τα λέει στην τηλεόραση – «Μα, δεν μπορούν αυτοί να πάνε γιατί είναι ελευθερογιατροί 20 χρόνια, σιγά μην ξέρουν να κάνουν εφημερία». Αυτό αγαπητή Ματίνα -  μου επιτρέπετε τον προσωπικό τόνο, της έχω τρομερή αδυναμία, μιλάμε για σατανικά ιδιοφυές άτομο - είναι εν μέρει αληθές αυτό. Εν μέρει. Να εξηγήσω το «εν μέρει» πρώτα απ’ όλα.

Πρώτον. Οι μισοί ήταν μέχρι πριν από λίγο καιρό στο ΕΣΥ και έχουν παραιτηθεί από το ΕΣΥ και έχουν ανοίξει ιδιωτικό ιατρείο. Ε! Δεν μπορεί να ξέχασαν σε ένα - δύο χρόνια τη λειτουργία του ΕΣΥ. Αυτοί ξέρουν και το νοσοκομείο το συγκεκριμένο. Δηλαδή, ξέρουν τους διαδρόμους, ξέρουν τα γραφεία, ξέρουν τους καναπέδες, ξέρουν τα μηχανήματα, ξέρουν τα πάντα. Άρα, αυτοί είναι έτοιμοι να πάνε να δουλέψουν αύριο το πρωί. Δεν το ακούω καν ότι δεν μπορούν να πάνε. Είναι αστείο.

Πάμε τώρα στους άλλους μισούς. Θα μπορούσε να πει κανείς «ας πάνε οι μισοί». Αν πάνε οι μισοί, δεν είναι για δύο εφημερίες το μήνα, είμαι πια για τρεις εφημερίες, για τέσσερις εφημερίες το μήνα. Εγώ, αν πάνε οι μισοί και μου πουν «εγώ θα δουλεύω και θα κάνω τις εφημερίες», δεν θα υποχρεώσω κανέναν, δεν με νοιάζει. Εγώ οι εφημερίες θέλω να βγαίνουν. Δεν έχω, δηλαδή,  πολεμικά ένστικτα κατά των ιδιωτών ελευθερογιατρών. Φίλοι μου είναι, έχω και πολλούς ψηφοφόρους ανάμεσά τους, είναι αυτό που λένε, θα με βλάψει κιόλας, αλλά εγώ πρέπει να κάνω το καθήκον μου. Πολύ ωραία.

Δεν μπορώ, αγαπητή Ματίνα Παγώνη, να δεχθώ ως Υπουργός Υγείας το επιχείρημα, ότι έχουμε γιατρούς δύο ταχυτήτων. Εάν υιοθετούσα εγώ αυτή τη λογική, θα έπρεπε να βγάζω άδεια ασκήσεως επαγγέλματος δύο ταχυτήτων και να πω, γιατροί α’, γιατροί β’. Μπορώ να κάνω κάτι τέτοιο; Όχι. Άρα, εγώ απριόρι, έχοντας εκδώσει μια άδεια ασκήσεως επαγγέλματος σε έναν  παθολόγο, του έχω αναγνωρίσει ότι είναι παθολόγος. Αυτό σπούδασε, αυτό ασκεί. Δεν μπορώ να δεχθώ το επιχείρημα ότι είναι ένας παθολόγος, αλλά, εντάξει, δεν είναι και τόσο ικανός παθολόγος, τελικά. Δεν μπορώ να το δεχθώ. Το είπα και στην Πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου της Κω, ότι δεν μπορεί να τεθεί τέτοιο επιχείρημα, γιατί αυτό ανοίγει  άλλου είδους θέματα. Αν κάνουν γι’ αυτή τη δουλειά και του ιδιωτικού παθολόγοι πια, αν δεν είναι ικανοί. Άρα, ας το αφήσουμε από το δημόσιο διάλογο. Είσαι κύριε παθολόγος, έχεις ιατρείο, βλέπεις ασθενείς. Δίπλα σου το νοσοκομείο δεν μπορεί να λειτουργήσει, πρέπει να πας να βάλεις πλάτη, ωσότου λειτουργήσουν όλα τα άλλα που σας είπα. Του χρόνου, πιθανόν, να μην χρειάζεται.

Ακούω το επιχείρημα του κυρίου Εξαδάκτυλου ότι ξεκινήσαμε με απειλές και θέλω να δώσω μια απάντηση σε αυτό. Χθες, ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος έβγαλε μια ανακοίνωση. Το πρώτο κομμάτι της ανακοίνωσης, είναι όλο το κομμάτι το κριτικό προς εμένα και κυρίως, το κομμάτι που έχουν βγάλει και με μαύρα γράμματα, οι απειλές και το κλίμα κ.λπ.. Κύριε Πρόεδρε, εμένα στην πολιτική μου ζωή με έχουν βρίσει τόσο, που σε τέτοιου είδους κριτικές, είμαι απρόσβλητος. Δεν με ενδιαφέρουν καθόλου. Εμένα με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα. Γιατί, το δεύτερο μισό της ανακοίνωσης - αυτό είναι το ενδιαφέρον, αγαπητέ Πρόεδρε της ΚΕΔΕ - ήταν μια σειρά προτάσεων, για το πως θα πεισθούν οι ιδιώτες γιατροί να πάνε να δουλέψουν στα νοσοκομεία.

Έως και 1.000 ευρώ ανακοίνωσαν ότι θα δώσω πίσω από την τσέπη του, ως επιπλέον κίνητρο στον κάθε ιδιώτη ελευθερογιατρό, που θα πάει να δουλέψει για λίγες εφημερίες το μήνα μέσα στο νοσοκομείο. Δηλαδή, ο κάθε ιδιώτης γιατρός πια, θα παίρνει τα χρήματα των εφημεριών που δίνουμε στο ΕΣΥ. Εμείς δεν πληρώνουμε παραπάνω, το ξεκαθαρίζω. Δεν θέτω ζήτημα επιπλέον αμοιβής των ιδιωτών ελευθερογιατρών, κυρία Παγώνη. Γιατί εγώ δεν δέχομαι ότι αυτός που θα έρθει απέξω θα πάρει παραπάνω από αυτόν που είναι μέσα. Γιατί αυτό θα σήμαινε ότι αυτός που είναι από μέσα είναι κορόιδο και αυτό δεν μου αρέσει καθόλου. Τώρα, αν θα τα βρουν μεταξύ τους οι γιατροί με τα συνδικαλιστικά σωματεία, αυτό είναι δικό σας θέμα, δεν με αφορά, δεν είναι δικά μου χρήματα, δεν είναι δική μου απόφαση, ότι θέλετε κάνετε.

Το μείζον είναι ότι, για πρώτη φορά, μετά από επτά χρόνια που υπάρχει το πρόβλημα στην Κω, γιατί επτά χρόνια είναι το πρόβλημα, δεν είναι τωρινό, όποιες αποφάσεις να πήρα να  δώσω και 1000 ευρώ για να μπούνε μέσα. Και έκανα και δημόσια έκκληση στους γιατρούς να μπούνε. Θετική η κίνηση............................τους ευχαριστώ γι’ αυτό, το αναγνωρίζω. Είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Αλλά θα μου επιτρέψετε να πω, πριν ξεκινήσουν και οι απειλές, δεν θυμάμαι να είχαν κάνει καμία τέτοια πρόταση. Άρα, με συγχωρείται, τελικά, μάλλον, κάπως χρήσιμη ήταν και αυτή η συζήτηση, για να λύσουμε τελικά το πρόβλημα. Γιατί δήθεν πείραξε το ύφος μου. Εγώ επαναλαμβάνω,  το ξεκαθαρίζουμε. Την άλλη εβδομάδα στη Βουλή θα φέρουμε διάταξη και θα ψηφίσουμε τη διάταξη, που θα μου δίνει πλήρη ελευθερία κινήσεων, ως προς το πώς θα χειριστώ αυτό το θέμα.

Όπως ακούσατε τον κύριο Πρωθυπουργό, στην προχθεσινή του συνέντευξη στο Σκαϊ, είναι απολύτως σύμφωνος με αυτό τον χειρισμό και στηρίζει τις πολιτικές επιλογές του Υπουργείου Υγείας στο 100%. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχει κάποιος που θα ήταν αντίθετος. Γιατί και στη συζήτηση που κάναμε στην Κω, για να ξέρετε -σχετικό βίντεο κυκλοφόρησε στα σόσιαλ μίντια μετά- όλοι οι φορείς οι παριστάμενοι στο τέλος, ήταν κατά της Προέδρου του Ιατρικού Συλλόγου. Όλοι, μηδενός εξαιρουμένου. Διότι, δεν υπάρχει, κύριοι συνάδελφοι, ένας άνθρωπος που  θα πει στα σοβαρά δεν με νοιάζει αν θα λειτουργεί το νοσοκομείο. Εγώ τέτοιο άνθρωπο στη ζωή μου δεν έχω ξανασυναντήσει.

Στα  δε διάφορα νομικά ζητήματα που ακούω, που έχουν θέσει και γιατροί του ΕΣΥ, επειδή πολλές φορές κάνουμε εντέλλεσθε  και λέμε πηγαίνετε από εδώ πηγαίνετε από εκεί, πρέπει να σας ενημερώσω ότι προχθές εξεδόθη και μία συγκλονιστική δικαστική απόφαση. Τέσσερις γιατροί, έκαναν μήνυση κατά του κυρίου Τσαλικάκη, του Διοικητού της 4ης Υγειονομικής Περιφέρειας στη Θεσσαλονίκη, διότι είχε κάνει εντέλλεσθε στους γιατρούς αυτούς για να πάνε σε νοσοκομεία της Δράμας, των Σερρών και της Καβάλας, σε διάφορα νοσοκομεία της περιοχής. Μετά από κάποια εντέλλεσθε, οι γιατροί αυτοί είπαν εμείς θα σου κάνουμε μήνυση. Καλά κάνανε, δικαίωμα τους, δεν αντιδικώ ως προς το δικαίωμά τους να κάνουν μήνυση, ότι θέλει κάνει ο καθένας μας,  ελεύθεροι πολίτες είμαστε, τα συνταγματικά μας δικαιώματα είναι αναμφίβολα και οι γιατροί που αν πάνε τελικά κάποιοι με το ζόρι θα έχουν δικαίωμα να κάνουν σχετικές προσφυγές, καμία αντίρρηση, αυτό δεν είναι δικό μου θέμα.

Τι είπε το δικαστήριο, όμως, έχει ενδιαφέρον. Αθώωσε τον κ. Τσαλικάκη, αναγνωρίζοντας ότι, η ανάγκη λειτουργίας του νοσοκομείου υπερβαίνει πάσης άλλης  νομοθεσίας. Γιατί; Το καταλαβαίνετε γιατί. Γιατί είναι ζήτημα δημόσιας υγείας και δεν υπάρχει δικαστήριο που θα βγει να πει κύριε, ναι το δικαίωμα σας σε ελεύθερο ιατρείο είναι ανώτερο του να πεθάνει κόσμος γιατί δεν έχει  ευημερία το νοσοκομείο. Τέτοιο δικαστήριο δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει στην Ελλάδα ποτέ και σε καμία χώρα. Μπαίνουμε στον πραγματικό κόσμο τώρα. Ναι, είσαι  ιδιώτης ελευθερογιατρός, έχεις δικό σου ιατρείο, μάλιστα. Το σεβόμαστε; Εκατό τοις εκατό. Κάνεις εκεί τη δουλειά σου; Μπράβο σου. Είσαι καλός; Άριστος. Αυτό σημαίνει ότι σου είναι αδιάφορο αν το νοσοκομείο δίπλα σου δεν λειτουργεί; Κατά τη γνώμη του Υπουργείου Υγείας, όχι. Γιατί δεν είσαι βιβλιοπώλης, για να βάλω το επάγγελμα το δικό μου. Εγώ ως βιβλιοπώλης, δεν έπαιρνα τίποτα το κράτος. Άνοιξα ένα βιβλιοπωλείο, πλήρωνα τις εισφορές μου στο κράτος, ότι μου έμενε το κρατούσα στην τσέπη και πήγαινα σπίτι μου. Ο γιατρός δεν είναι ίδια περίπτωση. Ο γιατρός έχει σπουδάσει σε ένα δημόσιο πανεπιστήμιο, άρα έχει λάβει από το κράτος μια συγκλονιστική παροχή, την εκπαίδευσή του. Λαμβάνει από το κράτος το σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης δωρεάν, το οποίο του επιτρέπει να μπορεί να έχει πρόσβαση σε όλους τους ασθενείς. Οι ασθενείς του λαμβάνουν αποζημίωση για τις ιατρικές του υπηρεσίες από το κράτος, είτε στα φάρμακα είτε στις διαγνωστικές του εξετάσεις. Άρα, χωρίς αυτήν την παρέμβαση του κράτους δεν θα είχε προφανώς τον ίδιο αριθμό ασθενών. Άρα, το ιδιωτικό του επάγγελμα είναι ιδιωτικό επάγγελμα μεν, αλλά με συγκλονιστικές παροχές από το κράτος. Καλώς το κράτος δίνει αυτές παροχές, άριστα, αλλά δεν μπορεί όμως την ώρα που το ίδιο το κράτος που σου δίνει όλα αυτά, να λες δεν με νοιάζει αν δεν λειτουργεί το νοσοκομείο του ΕΣΥ, του κράτους.

Αυτό το ξεκαθαρίζω, δεν έχω όρεξη να πάρω κανένα καταναγκαστικό μέτρο για κανέναν ελεύθερο γιατρό, αλλά δεν μπορώ να ξανακούσω από γιατρό «δεν με νοιάζει» αν λειτουργεί το νοσοκομείο, όποιος και να είσαι. Εφόσον έχεις πάρει τον όρκο του Ιπποκράτη και ονομάζεις τον εαυτό σου γιατρό και σε ονομάζει το κράτος γιατρό, σε ενδιαφέρει αν λειτουργεί το νοσοκομείο.

Για να είμαι ειλικρινής μαζί σας, έχω εκπλαγεί από το κύμα αντιδράσεων των διαφόρων  συνδικαλιστικών οργανώσεων, έχω εκπλαγεί και θα σας πω και το γιατί. Κανονικά, στον κόσμο που τον φαντάζομαι εγώ, θα έπρεπε οι ίδιοι  οι ιατρικοί σύλλογοι των περιοχών που δεν δουλεύουν τα νοσοκομεία σωστά, λόγω της έλλειψης των διακινούντων να έχουν τι; Εμείς οι σύλλογοι θα πάμε να ….. μέσα στο το νοσοκομείο, γιατί εσείς σαν κράτος δεν είστε ικανοί να φέρετε  γιατρούς. Αυτό θα ήταν λογικό να το κάνουν και όχι να ζητάνε αμοιβή και «τζάμπα», για να δουλεύει το νοσοκομείο και να έχει ο κόσμος υγεία. Αυτό θα ήταν πραγματική άσκηση ιατρικού λειτουργήματος άξια σεβασμού. Όχι, να τσακωνόμαστε όλη την ημέρα αν πρέπει να δουλεύει ή όχι το νοσοκομείο.

Επαναλαμβάνω, λοιπόν, το Κράτος που αναγνωρίζει το μεγάλο έλλειμμα γιατρών σε αυτές περιοχές και που αναγνωρίζει ό,τι καθυστέρησε και που αναγνωρίζει ότι αυτά που είχε τα εργαλεία δεν ήταν αρκετά, κάνει ήδη όλα αυτά που σας είπα. Νέες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, επιπλέον χρήματα, επιπλέον οικονομικά κίνητρα, όλα θα τα κάνουμε καθώς και άλλα.

Ήδη υπάρχουν μερικές καλές ιδέες θα τις υιοθετήσουμε και αυτές -των γιατρών εννοώ- παράλληλα θα πρέπει στο ενδιάμεσο διάστημα, έως ότου όλα αυτά αρχίσουν να αποδίδουν, για να λειτουργήσει το νοσοκομείο οι ιδιώτες γιατροί με αμοιβή να πάνε να δουλέψουν και να βγαίνουν εφημερίες. Το να κάνουν, δυο με τρεις εφημερίες το μήνα δεν είναι κάποια συγκλονιστική θυσία κατά τη δική μας γνώμη.

Πρέπει να σας πω, ότι εκτιμώ -δεν το ξέρω αν θα γίνει- ό,τι όπως πηγαίνουν τα πράγματα δεν θα χρειαστεί να επιβάλουμε -τουλάχιστον στο εύρος που νομίζαμε- διότι απ’ ότι βλέπω οι ιατρικοί σύλλογοι που μιλήσαμε χθες και της Ξάνθης και της Σπάρτης και της Δράμας, έδειξαν αρκετά εποικοδομητικό πνεύμα και έχουμε νέα συνάντηση, όπου θα προτείνουν γιατρούς μέλη τους που θα θελήσουν να μπουν στο Σύστημα. Εάν μπουν αυτοβούλως, επαναλαμβάνω, δεν έχω καμία διάθεση να επιβάλω σε κανέναν καταναγκασμό. Το ξεκαθαρίζω, για μένα το μέτρο είναι η έσχατη λύση -σαν το «μουρουνέλαιο»- φανταστείτε το κάτι, δεν το θέλω καθόλου θα το εφαρμόσω μόνον, εάν δεν έχω καταφέρει να λύσω το πρόβλημα σε μία καλόπιστη συνεννόηση. Αλλά αν δεν έχει βρεθεί λύση και η επιλογή είναι, να κάνω αυτό που δεν μου αρέσει, αλλά  να λειτουργεί το νοσοκομείο ή να υποκρίνομαι ότι λειτουργεί   το νοσοκομείο, για  να το παίζω καλός συνδικαλιστικά, με συγχωρείτε, θέλω να είμαι ξεκάθαρος η ευθύνη μου ως Υπουργού Υγείας της Ελλάδας, είναι να λειτουργεί το  νοσοκομείο.

Τέρμα και να πω κάτι και συναδελφικά να το δουν, δηλαδή, οι γιατροί του ΕΣΥ σε αυτές τις περιοχές που αναγκάζονται και δουλεύουν δύο και τρεις βάρδιες, δεν έχουν δικαίωμα σε μια ξεκούραση και σε μία ελάφρυνση στις πιέσεις τους. Και συναδελφικά να το δούνε, να το κάνουν για δύο, τρεις, τέσσερις μήνες, πιστεύω ό,τι δεν είναι κάτι φοβερό.

Έχουμε χάσει περισσότερο χρόνο στο να διεκδικούμε γι’ αυτό το θέμα από την ουσία του. Επαναλαμβάνω, δεν λέω ό,τι θα κάνουμε αυτό για να μην κάνουμε όλα τα άλλα, έχουμε κάνει πρώτα όλα τα άλλα για την ενδιάμεση για την …. …. αυτό. Το λέω, γιατί δεν θέλω να φανεί ότι δεν σέβομαι τα δικαίωμα τους να έχουν δικό τους ιατρείο.

Δεν θέλω να μπω στον πυρήνα της ζωής τους ούτε να αλλάξουν τις επιλογές τους με το ζόρι, όχι, τα σέβομαι όλα αυτά πάρα πολύ, απλώς στην ιεραρχία αυτού του σεβασμού, το να λειτουργεί το νοσοκομείο είναι μία σκάλα πιο πάνω, άρα πρέπει σε αυτό «να βάλουν πλάτη».