Στήν ἔκθεση αὐτή κυρίαρχη θέση κατέχει ἡ εἰκόνα τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου τοῦ Γεωργίου Κλόντζα (β΄ μισό 16ου αἰ.), ἡ ὁποία φυλάσσεται στό Ἱερό Μητροπολιτικό Παρεκκλήσιο τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κώου καί Νισύρου καί παραχωρήθηκε, γιά τίς ἀνάγκες τῆς ἐκθέσεως, στό Βυζαντινό καί Χριστιανικό Μουσεῖο μετά ἀπό σχετικό αἴτημα.
Ὁ Σεβασμιώτατος ξεναγήθηκε ἀπό τούς ἀρχαιολόγους τοῦ Βυζαντινοῦ καί Χριστιανικοῦ Μουσείου κ. Νικόλαο Καστρινάκη καί δρα Ἀντώνιο Μπεκιάρη.
Ἡ εἰκόνα τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου τοῦ Γεωργίου Κλόντζα θεωρεῖται ὡς ὁ πλησιέστερος πρός τήν εἰκόνα τῆς Κοιμήσεως τοῦ Δομηνίκου Θεοτοκοπούλου κρίκος. Γιά τό λόγο αὐτό οἱ διοργανωτές τῆς ἐκθέσεως τήν τοποθέτησαν ἀπέναντι ἀπό τήν εἰκόνα τοῦ μεγάλου δημιουργοῦ πού φυλάσσεται σέ ναό τῆς Σύρου.
Παραθέτουμε τό ἐπεξηγηματικό κείμενο πού συνοδεύει τήν εἰκόνα τοῦ Γεωργίου Κλόντζα στήν ἔκθεση:
«Στό γνωστό ἰδιότυπο ὕφος του, ὁ Κλόντζας ζωγραφίζει τίς μορφές συνωστισμένες στό πρῶτο ἐπίπεδο καί διασπᾶ τήν παράσταση σέ διακριτούς, ἀσύνδετους μεταξύ τους χώρους: ἐπίπεδο τῆς δράσης, δόξα γύρω ἀπό τόν Χριστό, ἀρχιτεκτονικά στοιχεῖα, οὐρανός.»

πηγή: http://www.imkn.gr/