Γιατί δεν μπορεί να εννοηθεί μια κοινωνία πολιτισμένη, όταν δεν ευαισθητοποιείται απέναντι στον ανθρώπινο πόνο, κλείνει τα μάτια στην δυστυχία κατατρεγμένων ανθρώπων και αδιαφορεί όταν ένας ολόκληρος λαός ξεκληρίζεται από τον θρησκευτικό φανατισμό και τα παγκόσμια συμφέροντα.
Μια φούχτα άνθρωποι, έστησαν ένα χώρο περίθαλψης προσφύγων, στα Παλιά Σφαγεία της Καλύμνου, που παραχωρήθηκαν από τον Δήμο και μετατράπηκαν σε έναν ανθρώπινο χώρο διαμονής, λίγων βέβαια ατόμων (25-30) αλλά πολύ σημαντικού, αν σκεφτεί κανείς πως σε άλλα μέρη ούτε αυτή η εγκατάσταση δεν υφίσταται.
Δίπλα στους εθελοντές το σωματείο "Άγιος Νικόλαος" με "εμπειρία" στην ανθρωπιστική προσφορά, ώστε να εξασφαλιστούν τα εντελώς απαραίτητα για ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης. Μετέτρεψαν ένα χώρο σε μια εστία ανθρωπιάς, με προσωπική εργασία και έξοδα, αν και δεν επαρκεί και θα πρέπει ο Δήμος να μεριμνήσει για επιπλέον χώρο.
Είναι ανάγκη να στεγαστούν ανθρώπινες ιστορίες, ζωές που καταστράφηκαν στον παραλογισμό του πολέμου, παιδικές ψυχές τραυματισμένες, ανείπωτος πόνος, μνήμες από μια πατρίδα ισοπεδωμένη από το μίσος των φονταμενταλιστών και την αδιαφορία της διεθνούς κοινότητας. Πρέπει να βρουν καταφύγιο όσοι γλύτωσαν και δεν στοίχειωσαν για πάντα τα νερά του Αιγαίου και την συνείδησή μας.
Η προσφυγιά, είναι η χειρότερη τραγωδία, είναι η πιο απάνθρωπη συνέπεια του πολέμου, είναι πληγή βαθειά στον πολιτισμό μας και δεν μπορεί να αφήνει κανέναν ασυγκίνητο, ούτε να μας φοβίζει η δυστυχία αυτών των ανθρώπων.
"Παλμός της Καλύμνου"
