από την συλλογή ποιημάτων του: ‘’Η ΠΛΗΓΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΑΤΙ’’
‘’Από το φιλότιμο ξεκίνησαν και το αρνί και ο λύκος.
Κάποτε μέτρησαν τα άστρα απορώντας.
Πριν από την επίθεση και τον μεγάλο φόβο.
Αυτός εκεί, δεμένος πάνω στο φεγγάρι, πετροβολούσε το άπειρο,
τις περιστροφές των ουρανίων σωμάτων .
Πύρινοι λόγοι για την παγκόσμια επανάσταση
που θα γινόταν με το αίμα, όχι στάλα στάλα,
αλλά κρουνοί που θα έπνιγαν τις άνομες πολιτείες.
Και ήρθε η ύπουλη μαχαιριά έργων και λόγων.’’ (1985)
Ο Μανώλης Φουρτούνης γεννήθηκε στην Κέφαλο της Κω, στις 3 Οκτωβρίου του 1926.
Έκανε τις γυμνασιακές του σπουδές στην Κω και στη Ρόδο. Το 1946 γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Από το 1947 έως το 1958, με μικρά διαλείμματα αδείας, εκτοπίζεται στη Μακρόνησο και στον Άη-Στράτη.
Το 1958 γίνεται μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού Επιθεώρηση Τέχνης.
Από το 1967 έως το 1971 εξορίζεται από τη δικτατορία στη Γυάρο, στη Λέρο (Παρθένι) και στον Ωρωπό.
Άσκησε επί πολλά χρόνια το δημοσιογραφικό επάγγελμα. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.
Στα γράμματα πρωτοπαρουσιάστηκε το 1950 από τη λογοτεχνική στήλη της εφημερίδας Ο Δημοκρατικός.
Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Εγγραφές και προσωπεία (1962, Εκδόσεις Κουλουφάκου), Βιογραφίες (1972, Διογένης), Τοπία του χρόνου (1978, Ανθολογία), Η πληγή και το αλάτι (1985, Θεμέλιο) και Διαδρομές (2010, Εκδόσεις Γαβριηλίδη).
Έχει μεταφράσει: Παλμίρο Τολιάτι, Με δημοκρατία και ειρήνη στο σοσιαλισμό (1964, Εκδόσεις Παπακώστα), Ντίνο Μπουτσάτι, Η έρημος των Τατάρων (1971, Διογένης), Ζακ Λορύ, Οδηγός δίσκων κλασικής μουσικής (1972, Λέσχη του Δίσκου) και Παγκόσμια ανθολογία παραμυθιού, τόμοι 5 (χ.χ., Ανθολογία).
