Βαρύ και γνώριμο το φορτίο της καρέκλας, που σας περιμένει. Η σκέψη και το ενδιαφέρον μου όμως επικεντρώνονται κατά προτεραιότητα στην αδιαφορία που δείχνετε επί δεκαετίες ως τοπική αυτοδιοίκηση μαζί με τους φορείς του νησιού για το εθνικό θέμα της ξενιτιάς. Πιστεύω πως ήρθε η ώρα να γονατίσετε με αφοσίωση και σοβαρό στοχασμό στις επιταγές του, για να το υπηρετήσετε με σθένος, όπως οφείλετε.
Αποτελεί χρέος όλων -κυρίως του Δήμου- η τιμή της μνήμης των χιλιάδων Κώων που κράτησαν ως φυλαχτό στην καρδιά τους άσβηστη τη φλόγα της γλυκιάς πατρίδας στα πέρατα του κόσμου.
Είναι καιρός να σκύψουμε έντιμα στην ιστορία του τόπου και να διασώσουμε τη θύμηση του αγώνα τους, καταγράφοντας με υπομονή και σεβασμό τη βιογραφική τους οδοιπορία σε κάθε ήπειρο, χώρα, πόλη, χωριό.
Η συλλογική θέληση για την επίτευξη του στόχου μπορεί να μεγαλουργήσει μόνο με μια διπλή προϋπόθεση: την αρχή της αμοιβαιότητας και την αποδοχή της ευθύνης μας με πίστη για την καρποφορία του.
Ξυπνήσετε τα μέλη της Επιτροπής Αποδήμων (αν υφίσταται ακόμα), για να ανταποκριθούν στη λησμονημένη αποστολή τους. Ελπίζω να σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων και των καιρών. Μη ντρέπεστε να συνεργαστείτε με τον υπογράφοντα.
Η συνεχιζόμενη επί 40 και πλέον έτη έρευνα-συγγραφή της εργασίας «Μάνα Πατρίδα, Ξενιτιά. Η Παγκόσμια Μετανάστευση των Κώων διά μέσου των αιώνων» και το εμπλουτιζόμενο (χειρόγραφο, φωτογραφικό κ.ά.) υλικό της εκατοντάδων σελίδων αποτελούν τη δική μου συμβολή στην κοινή προσφορά. Μην την αψηφήσετε.
Κως, 4.6.2019
Κώστας Ζαμάγιας
----
Η ανάγκη της συγγραφής
Στην ερώτηση: «Πώς δικαιολογείται η τόση θέρμη για την συγγραφή της παρούσας εργασίας;» η απάντηση είναι μία: «Από την ηθική ανάγκη να αποτίσουμε φόρο τιμής στους μετανάστες της οικογένειάς μας (θείους, θείες, λοιπούς συγγενείς) και κατ΄ επέκταση σε όλους τους Κώους, που γεύτηκαν σε δύσκολους χρόνους το πικρό ποτήρι της ξενιτιάς, εργάστηκαν, πόνεσαν, κουράστηκαν, δημιούργησαν οικογένεια με προκοπή και τελικά αναπαύτηκαν στο ξένο χώμα μιας δεύτερης πατρίδας, μακριά από το γενέθλιο νησί τους, χωρίς να δουν πολλοί από αυτούς ούτε μια φορά τον ήλιο της ελεύθερης Δωδεκανήσου.
Την ανάγκη αυτή στηρίζουμε με την απαραίτητη υπομονή και με κύριο σύμμαχο την προσευχή για υγεία τολμούμε το δύσκολο μονοπάτι της έρευνας για την καταγραφή -όσο θα μπορέσουμε- της ζωής των συμπατριωτών μας, που δοκίμασαν την πίκρα αυτή μέσα από άγνωστες αντιξοότητες.
Η δυσκολία της προσπάθειας μας βρίσκει από τη δεκαετία του 1970 (επίσημα από τις 9.4.1998, μέρα Πέμπτη, ώρα 00.01-05.30, έναρξη εγγραφής της εργασίας ως σήμερα, βρισκόμαστε ήδη στις 5.6.2019, μέρα Τετάρτη, ώρα 15.01) αντιμέτωπους με την αδιαφορία των τοπικών κοινωνικών φορέων, της αυτοδιοίκησης -δημάρχων, δημοτικών συμβούλων, ληξιαρχικών υπαλλήλων- και άλλων δήθεν αρμόδιων μελών κάποιας ανύπαρκτης ουσιαστικά, μαγικής [!] επιτροπής αποδήμων. ’Ολοι αυτοί, χωρίς να έχουν προσφέρει καμιά ουσιαστική υπηρεσία για τον συγκεκριμένο σκοπό, αφενός βαυκαλίζονται για τη συνεισφορά τους, αφετέρου αρνούνται την συνεργασία, γιατί δεν εννοούν να εκτιμήσουν την έννοια της λέξης «ξενιτιά» και όσα αυτή κρυφά αλλά με βαρύ τίμημα ηχηρά καταμαρτυρεί για την κοινωνική ζωή του τόπου και των ανθρώπων του.
Όχι μόνο δεν συμπαραστέκονται στο έργο αυτό, που απηχεί τον «μέγιστο πόνο» του πληθυσμού του νησιού μας, αλλά αντίθετα αντικρούουν υποτιμητικά με την αδιάφορη συμπεριφορά τους και λοιδωρούν την ειλικρινή πρόθεσή μας να υπηρετήσουμε την εργασία αυτή, αποδεικνυόμενοι τελικά «εχθροί» του τόπου. Φτάνει να αναφέρομε ότι οι επιστολές μας: από 10.2.2009 προς τον τότε Μητροπολίτη Αιμιλιανό, από 11.2.1999, 12.2.1999, 16.4.1999 και 13.2.2006 (με αρ,. πρωτ, 2357) προς τα τότε Δημοτικά Συμβούλια Κω, Δικαίου και Ηρακλειδών έμειναν αναπάντητες, ενώ άλλες: με αρ. πρωτ. 28329 από 18.8.2015 προς τις πέντε Δημοτικές Κοινότητες Κω (Ασφενδιού, Πυλίου, Αντιμάχειας, Καρδάμενας, Κεφάλου), 40499 από 1.12.2015 προς το Ληξιαρχείο του Δήμου Κω και 28782 από 24.8.2015 προς το γραφείo του δημάρχου Γ. Κυρίτση, απαξιώθηκαν ή αποσιωπήθηκαν (βλ. περισσότερα στο παράρτημα «Οι Επιστολές»).
Στείλαμε επίσης τις εξής επιστολές: από 17.4.1999 προς τον τότε υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, από 17.3.1999 και 17.5.1999 προς τα Δ.Σ. των Παγκωακών Συλλόγων Ελλάδος-Εξωτερικού, για τις οποίες επίσης οι αποδέκτες τους αδιαφόρησαν προκλητικά.
Στα κάθε είδους τοπικά ειδησεογραφικά και κοινωνικά μέσα ενημέρωσης δημοσιεύτηκαν οι από 7 και 10 Αυγούστου 2016 δύο «ανοιχτές» επιστολές μας προς τον Κωακό Λαό για την ανάγκη επιτακτικής ανάδειξης του κεφαλαίου «ξενιτιά».
Μηδενική εκτίμηση και συμπαράσταση δείχνουν οι εκπρόσωποι του Δήμου Κω στην πολύχρονη προσπάθεια ενός συμπατριώτη τους, που αναλώνει τη ζωή του για το μέγιστο αυτό εθνικό θέμα. Αντί να την αγκαλιάσουν με συμπάθεια, αντί να την ενισχύσουν, την πολεμούν δίχως ουσιαστικό αντίλογο, ορθώνοντας μόνο εμπόδια. Ας πιστέψουν όμως πως δεν κλονίζουν την απόφασή μας, που έχει τη δύναμη να φτάσει ως κάποιο επιθυμητό τέρμα, τουλάχιστον όσο έχουμε διαυγή την υγεία μας. Γένοιτο.
(απόσπασμα)
