ΤΙΤΛΑΚΙΑ
«Να μην ξαναματώσουμε εμείς για άλλη μια φορά. Για αυτό και το σύνθημα των ημερών είναι ότι
και τα στόματα με μάσκα έχουν φωνή και μάλιστα δυνατή!»
«Αυτή την στιγμή στην Κω, στο 4 ο τουριστικό προορισμό έχουμε απλήρωτους εργαζόμενους από
την προηγούμενη σαιζόν, έχουμε απολύσεις»
«Είναι απαράδεκτο να μην υπάρχει πνευμονολόγος - πρώτης γραμμής ειδικότητα – στο νοσοκομείο
Κω και μόνο ένας παιδίατρος»
«Η κυβέρνηση για άλλη μια φορά φροντίζει με τα μέτρα που παίρνει να βγάλει από τη δεινή θέση
τους μεγάλους επιχειρηματίες και να φορτώνει την αντιμετώπισή της στους εργαζόμενους»
«Η επιδότηση με 800 ευρώ για 45 ημέρες, είναι το “τυρί στην φάκα”, για να μη δει τα νέα μέτρα που
θεσμοθετούνται υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων, που δεν έρχονται ως προσωρινά, αλλά θα
υλοποιούνται και μετά την αντιμετώπιση της επιδημίας»
«Το Εργατικό Κέντρο στις διεκδικήσεις του θεωρώντας συνοδοιπόρους και τους μικρούς
επαγγελματίες, τους καλούμε να συμπαραταχθούν μαζί μας, απέναντι στους μεγάλους και ισχυρούς»
«Η ανησυχία και η ανασφάλεια κυριαρχούν, αλλά αν μπορέσουμε να διακρίνουμε την αιτία των
εξελίξεων, τι είναι αυτό που τις προκαλεί με αυτόν τον τρόπο, πιστεύω πως θα μας οδηγήσει στα
σωστά συμπεράσματα ώστε να καταφέρουμε με καλύτερους όρους να μείνουμε δυνατοί σήμερα και
πολύ περισσότερο να παλέψουμε για τις ανάγκες μας μετά από αυτήν την δύσκολη κατάσταση»
δηλώνει μεταξύ άλλων σε συνέντευξη που παραχώρησε στον «Σ» η πρόεδρος του Εργατικού
Κέντρου Βόρειας Δωδ/σου Ιωάννα Λάμπρου.
Η κα Λάμπρου αναφέρεται στις ελλείψεις στο νοσοκομείο Κω, στο ήδη επιβαρυμένο δημόσιο
Σύστημα Υγείας «με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων» όπως σημειώνει, ενώ θεωρεί απαράδεκτο να
μην υπάρχει πνευμονολόγος - πρώτης γραμμής ειδικότητα – και μόνο ένας παιδίατρος.
«Με την «ατομική ευθύνη», το πλύσιμο των χεριών, το να κλειστείς στο σπίτι σου, ακολουθώντας
μόνο τις οδηγίες του ΕΟΔΥ, δεν μπορείς να πολεμήσεις έναν «αόρατο εχθρό» αν δε λάβεις
ουσιαστικά μέτρα προστασίας για όλους. Ο εχθρός για εμάς είναι ορατός και πολύ ξεκάθαρος. Είναι
η εκμετάλλευση που στηρίζει το πολιτικό μας σύστημα που βάζει στη ζυγαριά κόστους – οφέλους
τη ζωή του λαού μας» λέει χαρακτηριστικά, σχολιάζει τα μέτρα που έχει λάβει η κυβέρνηση, καθώς
και προηγούμενες ενέργειές της σε βάρος των εργαζόμενων, καταγγέλλει πως στην Κω υπάρχουν
απλήρωτοι εργαζόμενοι από την προηγούμενη σαιζόν, χαρακτηρίζει «τυρί στη φάκα» την επιδότηση
των 800 ευρώ, «για να μη δουν οι εργαζόμενοι τα νέα μέτρα που θεσμοθετούνται υπέρ των
επιχειρηματικών ομίλων, που δεν έρχονται ως προσωρινά, αλλά θα υλοποιούνται και μετά την
αντιμετώπιση της επιδημίας». Τέλος, τονίζει πως το «μένουμε σπίτι» δε σημαίνει ότι μένουμε
σιωπηλοί και χωνόμαστε στο καβούκι μας, καλεί τους εργαζόμενους να έρθουν σε επαφή με τα
σωματεία τους, να ενημερώνονται, να καταγγέλλουν κάθε εργοδοτική αυθαιρεσία και
επιθετικότητα» και παραθέτει τις διεκδικήσεις του Εργατικού Κέντρου.
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Ερ: Κυρία Λάμπρου, κατ’ αρχάς, θα ήθελα να μου περιγράψετε τα συναισθήματα που νοιώθετε
μπροστά σε αυτή την «απειλή». Ποιες οι σκέψεις σας όταν ακούτε για «πόλεμο με έναν αόρατο
εχθρό»;
Ι.Λ.: Ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις, οι συνθήκες είναι δύσκολες, πρώτα και κύρια για την υγεία
μας και στη συνέχεια για τις επιπτώσεις που θα έχει όλο αυτό την επόμενη μέρα στη ζωή μας. Η
ανησυχία και η ανασφάλεια κυριαρχούν, αλλά αν μπορέσουμε να διακρίνουμε την αιτία των
εξελίξεων, τι είναι αυτό που τις προκαλεί με αυτόν τον τρόπο, πιστεύω πως θα μας οδηγήσει στα
σωστά συμπεράσματα ώστε να καταφέρουμε με καλύτερους όρους να μείνουμε δυνατοί σήμερα και
πολύ περισσότερο να παλέψουμε για τις ανάγκες μας μετά από αυτήν την δύσκολη κατάσταση.
Το Εργατικό Κέντρο πολλές φορές έχει κινητοποιηθεί και έχει εκφράσει την ταξική του θέση για τα
ζητήματα Υγείας.
Το ήδη επιβαρυμένο δημόσιο Σύστημα υγείας με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, με πάνω από
30.000 ελλείψεις σε προσωπικό, δημιουργεί ανασφάλεια για το τι θα γίνει αν σε περίπτωση
χρειαστεί κάποιος νοσηλεία. Στον τόπο μας, στο νησί του Ιπποκράτη, ζούμε όλα αυτά τα χρόνια τις
τεράστιες ελλείψεις στο νοσοκομείο, σε ιατρικό, παραϊατρικό, νοσηλευτικό προσωπικό, αλλά και σε
υλικοτεχνικές υποδομές.
Ακόμα και σήμερα σε αυτήν την κρίσιμη κατάσταση, δεν έχει γίνει τίποτα από τη μεριά της
κυβέρνησης για να υπάρξει άμεση στελέχωση προσωπικού, να υπάρχουν τα κατάλληλα μέτρα
προστασίας, γάντια, μάσκες, αντισηπτικά κ.α. Είναι απαράδεκτο να μην υπάρχει πνευμονολόγος -
πρώτης γραμμής ειδικότητα – και μόνο ένας παιδίατρος.
Με την «ατομική ευθύνη», το πλύσιμο των χεριών, το να κλειστείς στο σπίτι σου, ακολουθώντας
μόνο τις οδηγίες του ΕΟΔΥ, δεν μπορείς να πολεμήσεις έναν «αόρατο εχθρό» αν δε λάβεις
ουσιαστικά μέτρα προστασίας για όλους. Ο εχθρός για εμάς είναι ορατός και πολύ ξεκάθαρος. Είναι
η εκμετάλλευση που στηρίζει το πολιτικό μας σύστημα που βάζει στη ζυγαριά κόστους – οφέλους
τη ζωή του λαού μας.
Ερ: Ας έρθουμε στο πώς αντιμετωπίζουμε αυτή την πρωτόγνωρη – τουλάχιστον για την πλειοψηφία
του πληθυσμού μας – κατάσταση. Η κυβέρνηση έχει λάβει κάποια μέτρα, τα οποία διαμορφώνονται
συνεχώς, ανάλογα με τις εξελίξεις. Πώς τα σχολιάζετε;
Ι.Λ.: Η κυβέρνηση για άλλη μια φορά φροντίζει με τα μέτρα που παίρνει να βγάλει από τη δεινή
θέση τους μεγάλους επιχειρηματίες και να φορτώνει την αντιμετώπισή της στους εργαζόμενους.
Δεν έχει κάνει το παραμικρό για τους 40.000 απολυμένους από την αρχή του Μάρτη, το μόνο που
κάνει είναι να σφυρίζει κλέφτικα. Έδωσε αέρα στα πανιά της εργοδοσίας με την αναστολή των
συμβάσεων εργασίας, όπως και ότι έβαλε λουκέτο στην Επιθεώρηση Εργασίας, σμπαράλιασε τους
ελεγκτικούς μηχανισμούς. Επιπλέον φροντίζει για το αύριο… Ενδεικτικά τα μέτρα που παίρνει και
απαγορεύει τη συγκέντρωση άνω των 10 (ενώ δε κάνει το παραμικρό σε χώρους δουλειάς που οι
εργαζόμενοι στοιβάζονται σαν σαρδέλες, βλέπε τηλεφωνικά κέντρα, οικοδομές, σούπερ μάρκετ κ.α.)
αλλά και την άρση της απαγόρευσης επιστράτευσης και την επίταξη απεργών.
Δεν υπήρχε κανένας λόγος για τη συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία. Η λήψη του μέτρου τώρα
δείχνει πως η κυβέρνηση δεν φοβάται το ενδεχόμενο να υπάρξουν σε συνθήκες πανδημίας,
εργατικοί αγώνες που θα πάνε κόντρα στην προστασία της Δημόσιας υγείας και στην ανάγκη να
προφυλαχτεί η υγεία του λαού, αλλά την προετοιμασία της για την επόμενη μέρα. Βρήκε ευκαιρία
να διαμορφώσει εργασιακό καθεστώς γαλέρας με τις πολιτικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες στο
γύψο, με τα εργατικά- λαϊκά δικαιώματα σε καραντίνα. Λογαριάζει όμως χωρίς να παίρνει υπόψη
της ότι δεν θα είναι πάντα «τα ‘σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά».
Ερ: Σε συνέχεια αυτών που λέτε, να αναφέρω ότι, σε δελτίο τύπου που εξέδωσε το Σωματείο
Ξενοδοχοϋπαλλήλων και Σερβιτόρων Κω, γίνεται λόγος για «εργοδοτική αυθαιρεσία». Πείτε μου,
έχετε διαπιστώσει κάτι τέτοιο στην Κω;
Ι.Λ.: Τον κλάδο του τουρισμού όλα αυτά τα χρόνια τον διέπει η εργοδοτική αυθαιρεσία και
ασυδοσία και στα προηγούμενα 7 χρόνια των ρεκόρ σε κέρδη και διανυκτερεύσεις, οι μισθοί ήταν
ψίχουλα, τα δικαιώματα των εργαζομένων σχεδόν εξαφανισμένα. Αυτά κάνουν και σήμερα που
επιδιώκουν να ξαναπληρώσει η εργατική τάξη τις οικονομικές συνέπειες της πανδημίας. Εκτιμάται
ότι και με τα νέα μέτρα που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση, με ό,τι έχει προηγηθεί, διαγράφεται τι
πρόκειται να ακολουθήσει. Αυτή την στιγμή στην Κω, στο 4 ο τουριστικό προορισμό έχουμε
απλήρωτους εργαζόμενους από την προηγούμενη σαιζόν, έχουμε απολύσεις – μη επαναπροσλήψεις
εργαζομένων.
Το χειρότερο, όμως, που αφορά και το σύνολο των εργαζομένων, είναι η αβεβαιότητα για το αύριο.
Η πιθανότητα να νοσήσει κανείς δίχως τις απαραίτητες υγειονομικές υποδομές, η ανασφάλεια για
την δουλειά αυτή τη σεζόν, πόσο θα διαρκέσει, με τι όρους, τι μισθούς και δικαιώματα. Στον ισχυρό
κλάδο του τουρισμού δεν είναι μυστικό πως οι εργαζόμενοι αδυνατούν να καλύψουν βασικές
ανάγκες και υποχρεώσεις. Σε αυτήν την αδυναμία και τον προβληματισμό επενδύουν η κυβέρνηση
και η μεγαλοεργοδοσία, για να φέρουν τα πράγματα πάλι προς όφελος τους. Ήδη από τώρα
στρώνεται το έδαφος από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό που λέει να είμαστε καλά να βάλουμε πλάτη να
σηκώσουμε την χώρα και άλλα τέτοια. Μόνο που τα χρόνια της κρίσης που οι εργαζόμενοι μάτωσαν
κυριολεκτικά με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που μείωναν σε μία νύχτα τους πενιχρούς
μισθούς στο μισό, που ξήλωσαν σιγά σιγά τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα δεν είναι
μακριά. Να μην ξαναματώσουμε λοιπόν εμείς για άλλη μια φορά. Για αυτό και το σύνθημα των
ημερών είναι ότι και τα στόματα με μάσκα έχουν φωνή και μάλιστα δυνατή!
Ερ: Γενικότερα, έχετε «εικόνα» του νησιού μας; Δηλαδή, πόσοι εργαζόμενοι σε ξενοδοχεία αλλά και
στα επαγγέλματα που άπτονται του τουρισμού, βρίσκονται σε «αναμονή» και τι σημαίνει αυτό;
Ι.Λ.: Χιλιάδες είναι οι εργαζόμενοι που βρίσκονται στον αέρα αυτή τη στιγμή, που δεν ξέρουν τι
τους ξημερώνει. Ήδη στα περισσότερα σπίτια των εργαζομένων τα όποια εισοδήματα έχουν
εξανεμιστεί. Οι 4 και 5 μήνες δουλειάς είναι φύση αδύνατο να καλύψουν τις ανάγκες τους.
Υπάρχουν σπίτια που δεν έχουν να πάρουν ούτε ψωμί, έχουν απλήρωτους λογαριασμούς, ενοίκια.
Άρα, η κατάσταση δεν παίρνει από κυβερνητικά ευχολόγια, ούτε τα καλέσματα να επιμεριστούμε
όλοι μαζί τις επιπτώσεις από τον κορονοϊό. Οι εργαζόμενοι έχουν ανεχτεί αρκετά όλα αυτά τα
χρόνια, χρειάζεται άμεσα μέτρα προστασίας των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, θέτοντας στην
πρώτη γραμμή την ανάγκη προστασίας της υγείας τους, τα μέτρα για την προστασία τους από την
επιδημία, αλλά και μια σειρά από αιτήματα απέναντι στην επίθεση της εργοδοσίας. Αυτό που πρέπει
άμεσα να γίνει είναι να δοθεί το επίδομα ανεργίας για όσο καιρό παραμείνουμε άνεργοι σε όλους
τους άνεργους, να δοθεί και επιπλέον επίδομα για να στηριχτεί το οικογενειακό εισόδημα. Να
ανασταλούν όλες οι πληρωμές προς το Δημόσιο, τις τράπεζες, τις ΔΕΚΟ. Να σταματήσουν άμεσα
όλοι οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις, οι εντολές για διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος,
ύδρευσης, κινητής και σταθερής τηλεφωνίας .
Ερ: Ζητάτε να απαγορευτούν οι απολύσεις και να διατηρηθεί η εργασιακή σχέση των εργαζομένων
με τις επιχειρήσεις που, είτε έχουν αναστείλει υποχρεωτικά τη λειτουργία τους, είτε με ευθύνη των
επιχειρηματιών, είτε έχουν μειώσει τη δραστηριότητά τους λόγω των έκτακτων μέτρων της
κυβέρνησης και των επιπτώσεων από τον κορωνοϊό. Η κυβέρνηση έλαβε κάποια μέτρα πάνω σε
αυτά τα ζητήματα, όπως λ.χ. ότι, οι εργαζόμενοι των οποίων έληξε η κάρτα ανεργίας τον Ιανουάριο,
Φεβρουάριο και Μάρτιο θα λάβουν επιπλέον το επίδομα ανεργίας για τους μήνες Απρίλιο και Μάιο
όπως και οι εργαζόμενοι του τουριστικού κλάδου, οι οποίοι υπό ομαλές συνθήκες δε θα είχαν
απώλειες εισοδημάτων, θα λάβουν το ειδικό προνoιακό επίδομα των 800 ευρώ. Ποια η θέση σας;
Ι.Λ.: Οι εργαζόμενοι θα πρέπει να διεκδικήσουν, να παλέψουν συλλογικά μαζί με τα σωματεία τους
για να παρθούν μέτρα ώστε να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν σε αυτές τις συνθήκες. Τα 800 ευρώ
δεν καλύπτουν τις αυξημένες ανάγκες μας. Όσο για την επιδότηση του εργαζόμενου, του άνεργου ή
του αυτοαπασχολούμενου με 800 ευρώ για 45 ημέρες, είναι το “τυρί στην φάκα”, για να μη δει τα
νέα μέτρα που θεσμοθετούνται υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων, που δεν έρχονται ως προσωρινά,
αλλά θα υλοποιούνται και μετά την αντιμετώπιση της επιδημίας όπως:
Η αναστολή της σύμβασης εργασίας
Η μη υποχρέωση στην επιχείρηση να δηλώνει το ωράριο εργασίας του εργαζόμενου
Η θέσπιση ουσιαστικά του 10ωρου δουλειάς των εργαζομένων στα super market, η λειτουργία τους
και τις Κυριακές
Η αμφισβήτηση του Δώρου Πάσχα
Η περιστολή δημοκρατικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών
Ερ: Είναι δεδομένο ότι και επιχειρηματίες του τουρισμού, είτε είναι ξενοδόχοι, είτε έχουν συναφείς
επιχειρήσεις, βρίσκονται σε ιδιαίτερα δυσμενή θέση.
Ι.Λ.: Προφανώς οι αυτοαπασχολούμενοι αντιμετωπίζουν κι αυτοί δυσκολίες, αλλά δεν είναι το ίδιο
με τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους που κάθε φορά, έτσι και τώρα, η κυβέρνηση στηρίζει
και φροντίζει και για το δικό τους αύριο. Η μέχρι σήμερα προσαρμογή των εργασιακών σχέσεων
στις ανάγκες της «ανταγωνιστικότητας» και της καπιταλιστικής ανάπτυξης, δίνει τη δυνατότητα
στους μεγαλοεργοδότες να μεταφέρουν ακόμα περισσότερο στις πλάτες των εργαζομένων τις ζημιές
από οικονομικές κρίσεις, φυσικά φαινόμενα και επιδημίες.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι στις σημερινές συνθήκες η εργοδοσία δεν θα απαιτήσει πιο επιτακτικά
πρόσθετα μέτρα στήριξης, είτε με χρηματοδοτήσεις από τα ματωμένα πλεονάσματα που πληρώνει ο
λαός είτε βρίσκοντας την ευκαιρία σήμερα αλλά και στο εγγύς μέλλον να επιταχύνει την επίθεση σε
όσα δικαιώματα και κατακτήσεις έχουν απομείνει στην εργατική τάξη.
Έτσι, ο ΣΕΤΕ έχει ήδη ανακοινώσει τη διεκδίκηση μιας σειράς μέτρων, που ξεκινούν από την
πολυπόθητη για τους εργοδότες παραπέρα μείωση του «μη μισθολογικού κόστους» για να
απαλλαγούν από ασφαλιστικές εισφορές και καταλήγουν σε νέες φοροαπαλλαγές και δάνεια με
εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου. Γι αυτό το Εργατικό Κέντρο στις διεκδικήσεις του θεωρώντας
συνοδοιπόρους και τους μικρούς επαγγελματίες, τους καλούμε να συμπαραταχθούν μαζί μας,
απέναντι στους μεγάλους και ισχυρούς.
Ερ: Εν κατακλείδι, τι προτείνετε και ποιο το μήνυμά σας προς τους συναδέλφους σας;
Ι.Λ.: Θα ήθελα να τονίσω ότι το «Μένουμε σπίτι» δε σημαίνει ότι μένουμε σιωπηλοί και χωνόμαστε
στο καβούκι μας. Οι εργαζόμενοι μπορούν να αξιοποιήσουν την τεχνολογία, ίντερνετ ή τηλέφωνο,
να έρθουν σε επαφή με τα σωματεία τους, να ενημερώνονται, να καταγγέλλουν κάθε εργοδοτική
αυθαιρεσία και επιθετικότητα. Η κοινωνική ευθύνη και αλληλεγγύη είναι να αντιμετωπίσουμε
συλλογικά και οργανωμένα, με την ανάλογη αποφασιστικότητα, τα όποια προβλήματα έρθουν
μπροστά μας. Να είμαστε έτοιμοι να διεκδικήσουμε τη ζωή μας απέναντι σε αυτούς που μας θέλουν
με καλυμμένα στόματα και μετά την πανδημία. Γι’ αυτό λοιπόν προσεκτικά τις επόμενες μέρες να
παίρνουμε τις προφυλάξεις, αλλά να μην ξεχνάμε πως αν σήμερα τα εργατικά -λαϊκά νοικοκυριά
ταλαιπωρούνται, υπάρχουν υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις. Οπότε, γι αυτό να ετοιμαζόμαστε να τις
αντιπαλέψουμε, για να ικανοποιηθούν τα αιτήματα για δουλειά-μόρφωση-υγεία όπως απαιτούν και
επιβάλλουν οι σημερινές συνθήκες. Επιβάλλεται κ. Αυγούλη για άλλη μια φορά να κοινοποιήσουμε
τα αιτήματα που το Εργατικό Κέντρο διεκδικεί:
1. Να απαγορευτούν οι απολύσεις και να διατηρηθεί η εργασιακή σχέση των εργαζομένων με τις
επιχειρήσεις που, είτε έχουν αναστείλει υποχρεωτικά τη λειτουργία τους, είτε με ευθύνη των
επιχειρηματιών, είτε έχουν μειώσει τη δραστηριότητά τους λόγο των έκτακτων μέτρων της
κυβέρνησης και των επιπτώσεων από τον κορονοϊό.
2. Να ανασταλούν όλες οι πληρωμές προς το Δημόσιο, τις τράπεζες, τις ΔΕΚΟ. Να σταματήσουν
άμεσα όλοι οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις, οι εντολές για διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος,
ύδρευσης, κινητής και σταθερής τηλεφωνίας.
3. Να διασφαλιστεί το εισόδημα όλων των εργαζομένων, ανεξάρτητα από το είδος της εργασιακής
σχέσης, σε όλες τις επιχειρήσεις του κλάδου που έκλεισαν ή θα κλείσουν. Να πληρώσει το κράτος
και η εργοδοσία.
4. Να παραταθεί το επίδομα ανεργίας στους εποχικούς εργαζόμενους μέχρι να ανοίξουν τα εποχικά
ξενοδοχεία και επισιτιστικά καταστήματα. Να δοθεί επιπλέον έκτακτο βοήθημα για να στηριχτεί το
οικογενειακό εισόδημα.
5. Να διασφαλιστεί από τώρα για όλο το επόμενο έτος ασφαλιστική ικανότητα για όλους τους
εργαζόμενους του κλάδου. Να εξασφαλιστούν από την εργοδοσία και το κράτος τα ένσημα των
εργαζομένων για όσο διαρκέσει η πανδημία.
6. Να χορηγηθούν πρόσθετες άδειες επιπλέον της κανονικής, με πλήρεις αποδοχές και ασφάλιση για
όσους εργαζόμενους είναι φορείς του κορονοϊού ή νοσήσουν, ή έχουν στην οικογένεια μέλος που
είναι φορέας ή έχει νοσήσει.
7. Να εξασφαλιστεί η θέρμανση για όλα τα σπίτια, για όσο καιρό χρειαστεί.
Από τώρα και μέχρι να εξαλειφθεί κάθε κίνδυνος από την πανδημία:
1. Να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας της υγείας, με πρόσληψη μόνιμου ιατρικού,
νοσηλευτικού προσωπικού ώστε να γίνει 24ωρη η λειτουργία όλων των μονάδων Πρωτοβάθμιας
Φροντίδας υγείας και να αποσυμφορηθούν τα νοσοκομεία.
2. Να ξανανοίξουν άμεσα τα νοσοκομεία που έκλεισαν οι κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ το 2013 και να
στελεχωθούν άμεσα, με μόνιμο προσωπικό.
3. Να ικανοποιηθούν όλες οι πρόσθετες ανάγκες νοσηλείας και κάθε ιατρικής πράξης με την επίταξη
των υποδομών υγείας του ιδιωτικού τομέα.
4. Να υπάρξει πλήρης εξοπλισμός όλων των δημόσιων υπηρεσιών με τα προβλεπόμενα είδη
απολύμανσης και προφύλαξης, που θα παρέχονται δωρεάν στον πληθυσμό, ώστε να σταματήσει η
απαράδεκτη αισχροκέρδεια.
