Η έννοια της αναβάθμισης είναι συγκριτική, σε σχέση βέβαια με όσα γνωρίζαμε μέχρι πρόσφατα, όταν οι κάτοικοι της περιοχής απευθύνονταν πρωτίστως στον αγροτικό γιατρό, ο οποίος όμως, εκτός ότι διέθετε μικρή πείρα, δεν προλάβαινε στη σύντομη θητεία τού ενός έτους να γνωρίσει περισσότερο τους ασθενείς και να δημιουργηθεί σ’ αυτούς το βασικότατο αίσθημα της εμπιστοσύνης.
Τα πράγματα άλλαξαν άρδην με την μόνιμη εγκατάσταση (στο κτίριο που προορίζεται να λειτουργήσει ως Κέντρο Υγείας) του εμπειρότατου επιμελητή Γενικής Ιατρικής, με εμπειρία σε δημόσια νοσοκομεία Αθηνών και διαφόρων επαρχιών, κ. Αναστασίου Μεταξά.
Ο ιατρός αυτός επιτελεί έναν προσωπικό άθλο, ασυνήθιστο πιστεύομε στην εποχή μας, αντιμετωπίζοντας αρχικά μόνος, ύστερα με τη βοήθεια ενός νοσοκόμου και τον τελευταίο χρόνο και ενός αγροτικού, εκατοντάδες περιστατικά επωμισθείς (με τη συμπαράσταση κάποιων εθελοντών) και παράπλευρες ευθύνες όπως γραφειοκρατικά, καθαριότητα χώρων κ.α.
Δεν έχομε υπ’ όψη μας κατά πόσον οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Υγείας γνωρίζουν (και προπάντων αν αναγνωρίζουν, γιατί όχι και επιβραβεύσουν) την πανθομολογούμενη σημαντικότατη προσφορά του εν λόγω δημοσίου λειτουργού. Την αναγνωρίζει πάντως, χωρίς αμφιβολία, η τοπική κοινωνία.
Κάθε φορά που συμβαίνει να επισκεφθούμε τον δημόσιο αυτό ιατρικό χώρο της Αντιμάχειας, γινόμαστε «αυτόπτες και αυτήκοοι». Διαπιστώνομε πρώτα-πρώτα την ουσιαστική επικοινωνία και την ολόψυχη ιατρική φροντίδα προς τους ασθενείς, των οποίων σε σύντομο διάστημα έμαθε όλων τα ονόματα, το οικογενειακό περιβάλλον, το ιατρικό και φαρμακευτικό ιστορικό τους. Είναι εντυπωσιακό να παρακολουθεί κανείς από τον προθάλαμο τον χωρίς όρια χρόνο και την υπευθυνότητα που αφιερώνει στον καθένα να του αναλύσει επιστημονικά και να τον κατατοπίσει ακόμα και εκλαΐκευμένα για τη φύση, την πορεία της ασθένειάς του και τις οδηγίες για την καλύτερη αντιμετώπισή της. Χωρίς υπερβολή σε κάθε επίσκεψη ασθενούς γίνεται ένα ολόκληρο ιατρικό μάθημα, προσαρμοσμένο στις ανάγκες του. Παρόλο που δεν έχομε ασφαλώς ιδιαίτερες ιατρικές γνώσεις, μπορούμε, πιστεύομε, να αντιληφθούμε το εύρος και την εγκυρότητα των επιστημονικών γνώσεων, σε όλους τους κλάδους της Ιατρικής, του κ. Μεταξά.
Σε μια εποχή όλο και πιο απρόσωπη (ακόμα και στους χώρους των Νοσοκομείων) και εκμεταλλευτική, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να βλέπεις ένα δημόσιο γιατρό να αφιερώνει όλες του τις δυνάμεις χωρίς ουσιαστική βοήθεια (αν δεν συμβαίνει να υποσκάπτεται αθεάτως, όπως δυστυχώς παρατηρείται συχνά στον δημόσιο τομέα σε περιπτώσεις ανθρώπων που θέλουν πραγματικά να δουλέψουν και να ανοίξουν δρόμους). Το κέρδος του πάντως είναι αναμφίβολα η μεγάλη εμπιστοσύνη με την οποία τον περιβάλλει η τοπική κοινωνία και δι αυτής η εμπιστοσύνη στις δυνατότητες που μπορεί να έχει η βαρύτατα νοσούσα δημόσια υγεία.
Οι παρεχόμενες ιατρικές υπηρεσίες στην Αντιμάχεια αν και εξαιρετικά σημαντικές δεν παύουν με τα σημερινά και τοπικά δεδομένα να παραμένουν στοιχειώδεις και ανεπαρκείς μπροστά σ’ αυτά που πρέπει να γίνουν. Το Κέντρο Υγείας Αντιμάχειας δεν λειτούργησε μεν ποτέ (όπως αναφέρεται σε σοβαρή επιστολή του Δημάρχου Κω προς τον Υπουργό Υγείας) ο καθημερινός όμως μόχθος του κ. Μεταξά ο οποίος σε διάστημα πέντε ετών αντιμετώπισε χιλιάδες περιστατικά δεν πρέπει να παρασιωπάται, αφού αποτελεί ασφαλώς μια προειδοποίηση, ένα, θα λέγαμε, πρώτο στάδιο, μια προετοιμασία για την ελπιζόμενη πλήρη κατά το δυνατόν λειτουργία του Κέντρου Υγείας Δυτικής Κω στο ίδιο κτίριο. Στις συνειδήσεις των ντόπιων πάντως ο κ. Μεταξάς δεν είναι όπως αναγράφεται «φιλοξενούμενος», αλλά καταξιωμένος στυλοβάτης της πρωτοβάθμιας ιατρικής περίθαλψης και της προσπάθειας, που είναι και γενικότερο αίτημα να λειτουργήσει – επί τέλους – το κτίριο ως Κέντρο Υγείας καθαρά δημοσίου χαρακτήρα, χωρίς δηλαδή την εμπλοκή ιδιωτικών φορέων, οι οποίοι ασφαλώς, ας μην κρυβόμαστε, θα έχουν αποκλειστικά μόνον ανομολόγητο κερδοσκοπικό κίνητρο.
Πρόκειται για ένα Κέντρο Υγείας που τόσο ανάγκη έχει το νησί, μετά και το «μάθημα»που πήραμε όλοι μας, από την επέλαση του covid-19.
Είναι, θεωρούμε, η χρυσή ευκαιρία, με τη συνδρομή όλων των Πολιτικών και τοπικών Αρχών, αλλά και των κατοίκων της Δυτικής Κω, να διεκδικήσομε την άμεση στελέχωση και λειτουργία του.
