Σήμερα, 54 χρόνια μετά, στα λαϊκά ζουν οι οικογένειες που ζούσαν στις τρώγλες, στα παραπήγματα, στις καμπίνες, μαζί με  τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους (τα περισσότερα τριώροφα).

Τα έργα, η φιλανθρωπία, ο πατριωτισμός και η τιμιότητα του Σταμάτη Κ. Μανούση είναι τα μόνα που αναμένονται δικαιωματικά για την ιστορική του μνήμη.

Η πολιτική δραστηριοποίηση του δημοκράτη Σταμάτη Κ. Μανούση και η συνεισφορά του δεν δύναται να περιοριστεί σε μια συγκεκριμένη ιστορική περίοδο γιατί ο Σταμάτης Κ. Μανούσης δραστηριοποιήθηκε σ' όλα τα χρόνια της ζωής του έχοντας την Κω και τους συμπατριώτες του, ως κυρίαρχο και πρωταρχικό του μέλημα, με ουσιαστική αφοσίωση, αγάπη, προσφορά κ δράση ,ανιδιοτέλεια, σεβασμό, πλουραλισμό και δοτικότητα.

Είναι ο ίδιος άνθρωπος που αγωνίστηκε για την Απελευθέρωση της Δωδεκανήσου ως φοιτητής εξόριστος από τους Ιταλούς καθώς και μέσα από Δωδεκανησιακά σωματεία ως επικεφαλής ή ως μέλος Δ.Σ. Είναι ο ίδιος που αγωνίστηκε ως εθελοντής στον πόλεμο 40-41, είναι ο άνθρωπος που συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση, που γιάτρεψε τα μάτια των συμπατριωτών του και τους περιέθαλψε στην Κλινική του αφιλοκερδώς. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που φιλοξενούσε και φρόντιζε τους πατριώτες του, που σπούδασε φοιτητές! Είναι εκείνος που επέλεξε την κυβέρνηση Στεφανόπουλου, τη δεδομένη στιγμή, ως τη μόνη οδό, για να εκπληρώσει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις (Νέο Λιμάνι, Νοσοκομείο, οικισμός Σοφοκλή Βενιζέλου, ηλεκτροφωτισμός κ.α.).Και είναι ο ίδιος άνθρωπος που πέθανε φτωχός, όπως ξεκίνησε, έχοντας όμως την ίδια αγάπη στην καρδιά του για τα δύο αυτά γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου Κ Ω, που σημάδεψαν την 77χρονη ζωή του.

Νίκος Σ. Μανούσης