Τιμής ένεκεν η αίθουσα φέρει το όνομα του αείμνηστου Στέφανου Χατζηγιακουμή. Παρόντες στη σεμνή τελετή ήταν  η μητέρα, η αδελφή, οι συγγενείς του αείμνηστου Στέφανου καθώς και συνάδελφοί του από τον ΔΗΡΑΣ. 

Στον Στεφανή μας...

Mirella Kavadaki

Ένας χρόνος πέρασε χωρίς το θείο μας τον Στέφανο, τον Στεφανή -όπως τον φώναζαν. Δύσκολο ακόμη να το πιστέψουμε και να συνειδητοποιήσουμε την απώλειά του.

Εις μνήμην του, αποφασίσαμε εμείς, η οικογένειά του (η γιαγιά μου η Πετρούλα, η μαμά μου, ο μπαμπάς μου και τα αδέλφια μου -που μας είχε σαν παιδιά του) και οι φίλοι-συνάδελφοί του από το ΔΗΡΑΣ, που ήταν πάντα δίπλα του σε όλα, να συγκεντρώσουμε χρήματα και να τα δωρίσουμε στο Σβουρένειο Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών με Αναπηρίες του Δήμου Κω.

Οι δάσκαλοι και οι υπεύθυνοι του σχολείου, με τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν, κατάφεραν να μετατρέψουν μια αίθουσα από αποθήκη σε ένα χώρο αγκαλιάς -όπως μου αρέσει να το λέω- για τα παιδιά με αυτισμό.

Μία μεγάλη αγκαλιά, λοιπόν, από το θείο Στέφανο σε αυτά τα παιδιά και ένα "μας λείπεις" από όλους εμάς που μαζευτήκαμε σήμερα να σε τιμήσουμε, αγαπημένε μας θείε.

Υ.Γ.: Επειδή ο τοίχος έχει τη δική του ιστορία, από τον τοίχο του ΚΔΑΠμεΑ: "Ν' αγαπάς τα βουνά και τα πέλαγα, τους γνωστούς και τους άγνωστους τόπους, τα πουλιά, τα λουλούδια, τα σύννεφα, και πολύ ν' αγαπάς τους ανθρώπους...".

Πηγή: kostv.gr