Κοινωνία Δευ 28 Σεπ 2020

Κύριε διευθυντά
Όσο κι αν μονοπωλεί τους τελευταίους μήνες την επικαιρότητα ο κορωνοϊός, και όσο κι αν τρομάζει ο καθένας για την ατομική του ασφάλεια, το συλλογικό ιστορικό «είναι» μας δονεί τις καρδιές όσων ακόμα διατηρούν πατριωτικά αισθήματα και στρέφει τις ματιές μας προς τον Έβρο και τα νησιά του Αιγαίου.

Μέσα σε όλα αυτά ίσως θεωρηθεί ασήμαντη η αναφορά μου σε κάποιο μνημείο της περιοχής. Αναφέρομαι συγκεκριμένα στο επιβλητικό ιπποτικό κάστρο της παλαίφατης Αντιμάχειας Κω. Πρόκειται για μεγάλο οχυρωμένο οικισμό που κτίστηκε τον 15ο αι. για την προστασία των κατοίκων από τις συνεχείς τουρκικές επιδρομές. Με την εκκένωσή του στην Επανάσταση του 1821 και μέχρι σήμερα βρίσκεται τελείως εγκαταλελειμμένο με συνέπεια συχνές πτώσεις τμημάτων του. Κι όμως, το μνημείο αυτό έχει όλως ιδιαίτερη ιστορική σημασία, εμβληματική θα λέγαμε: Τον Ιούνιο του 1457 περίπου 300 Αντιμαχείτες μαζί με ελάχιστους Ιππότες κατόρθωσαν να αποκρούσουν 23ήμερη πεισματώδη πολιορκία ισχυρών τουρκικών δυνάμεων. Οι πολιορκητές (όσοι επέζησαν από τη δυσεντερία που σύμφωνα με σαφείς ενδείξεις προκάλεσαν οι αμυνόμενοι) επέστρεψαν στην Καλλίπολη (Kalibolu) ακυρώνοντας την προγραμματισμένη πολιορκία της Ρόδου.

Πρόκειται για σοβαρή ήττα των Τούρκων 4 μόλις χρόνια μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως!

Το μεγάλο αυτό γεγονός αμαυρώνεται από τη σημερινή άθλια εικόνα του μνημείου, το οποίον, ειρήσθω, βρίσκεται κοντά στο διεθνές αεροδρόμιο «Ιπποκράτης» και το επισκέπτονται πολλοί ξένοι.

Απεναντίας, οι γείτονές μας αξιοποιούν με κάθε τρόπο τα μνημεία που «κληρονόμησαν». Ιδιαίτερα δε το κάστρο του Αγίου Πέτρου της Αλικαρνασσού (Bodrum) απέναντι από το λιμάνι της Κω, που κτίστηκε επίσης τον 15ο αι. για την αντιμετώπιση, ω της ειρωνείας, του ίδιου (τουρκικού) κινδύνου, ανακαινίζεται τελευταία για να γίνει προφανώς σε δύο χρόνια το επίκεντρο «νέο-οθωμανικών» εκδηλώσεων επί τη συμπληρώσει 500 ετών από την κατάκτηση της Ρόδου και όλης της Δωδεκανήσου το 1522.   

Η διαφύλαξη της ιστορικής μας μνήμης καθώς και η ανακαίνιση των μνημειακών τεκμηρίων της, όπως το (φευ, εγκαταλελειμμένο) κάστρο του αρχαίου δήμου Αντιμαχειδών, θα μας δώσουν πολύτιμα διδάγματα που θα ενισχύσουν την εθνική αυτοπεποίθηση και την αποφασιστικότητά μας για την ουσιαστική φύλαξη των συνόρων μας στον Έβρο και στο Αιγαίο.   

Σημείωση:

Το άρθρο της κας Κατερίνας Παπαθωμά-Μαστοροπούλου, δημοσιεύθηκε στην «Καθημερινή» στις 27/8/2020

 

Γράφει η Κατερίνα Παπαθωμά-Μαστοροπούλου 

Φιλόλογος-Αρχαιολόγος, Λέκτωρ Κλασ. Φιλολ. Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών           

Zogas_dimitris