«Πήραμε αυτή την πρωτοβουλία για να μπορέσουμε να στηρίξουμε όλα αυτά τα παιδιά, όλες αυτές τις οικογένειες στον τιτάνιο αγώνα που δίνουν»
«Το σχολείο έχει πλέον γίνει ένα ατελείωτο σαφάρι για να παίρνουν τα παιδιά αποσπασματικές γνώσεις»
«Όταν οι χώροι του εργατικού κέντρου δεν θα μας χωρούν, θα διεκδικήσουμε από το δήμο και την περιφέρεια σχολικό συγκρότημα που θα μπορέσει να στεγάσει όλα αυτά τα παιδιά κι αυτό το σημαντικό εγχείρημα που παίρνουμε»
Ξεκίνησαν τα μαθήματα στο Λαϊκό Φροντιστήριο Αλληλεγγύης, μια πρωτοβουλία του Εργατικού Κέντρου, για την οποία εργάστηκε επισταμένα το μέλος της διοίκησής του Δημήτρης Τσάμπαλας.
Ο κ. Τσάμπαλας, μιλώντας στον «Σ», αναπτύσσει το σκεπτικό της δημιουργίας του Φροντιστηρίου, μιλά για τις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών, οι οποίες – ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο – είναι τεράστιες, για τα «μηνύματα» που λαμβάνουν από μαθητές και γονείς, τα οποία, όπως λέει χαρακτηριστικά «μας δίνουν την ψυχική ανάταση, τη διάθεση για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε».
Παράλληλα, μας ενημερώνει ότι, το Λαϊκό Φροντιστήριο Αλληλεγγύης θα δέχεται νέες εγγραφές όλο το χρόνο «γιατί δεν σταματάνε τα προβλήματα τα οποία ωθούν σήμερα μία οικογένεια σ’ αυτό το σημείο, να μην έχει δηλαδή την οικονομική δυνατότητα να στηρίξει τα παιδιά της στην μόρφωσή τους». Αναφέρει τα μαθήματα που θα παρέχονται και αφορούν σε όλες τις τάξεις γυμνασίου, λυκείου, αλλά και στο ΕΠΑΛ, ενώ σημειώνει πως, «όταν οι χώροι του εργατικού κέντρου δεν θα μας χωρούν, θα καλέσουμε τους γονείς, τα παιδιά και όλο τον κόσμο ο οποίος συσπειρώνεται στο πλευρό του εργατικού κέντρου και τους υπόλοιπους εργαζόμενους να έρθουν μαζί μας και να διεκδικήσουμε από το δήμο και την περιφέρεια σχολικό συγκρότημα που θα μπορέσει πραγματικά να στεγάσει όλα αυτά τα παιδιά κι αυτό το σημαντικό εγχείρημα που παίρνουμε».
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Ερ.: Κύριε Τσάμπαλα, πως γεννήθηκε η ιδέα για τη δημιουργία του Λαϊκού Φροντιστηρίου Αλληλεγγύης;
Δ.Τ.: Τα Λαϊκά Φροντιστήρια Αλληλεγγύης δεν είναι μια καινούργια πρωτοβουλία που παίρνουν σωματεία και συνδικάτα. Υπάρχουν εδώ και πάρα πολλά χρόνια σε πάρα πολλές γωνιές της Ελλάδας, με πρωτοβουλία των συνδικάτων, των σωματείων, των επιτροπών γειτονιών και ενίοτε δήμων που συσπειρώνονται γύρω από το ταξικό εργατικό κίνημα. Με την καθοδήγηση των φροντιστηρίων που υπάρχουν εδώ και πάρα πολύ καιρό και των συναδέλφων μας από άλλες περιοχές, πήραμε κι εμείς την πρωτοβουλία στην Κω, με αφορμή και το Εργατικό Κέντρο που μπορεί να την στηρίξει. Μπροστά στις τεράστιες ανάγκες που δημιουργούνται αυτό το χειμώνα, με βάση και την οικονομική κρίση η οποία έχει έρθει και μας χτυπάει την πόρτα, λόγω και της πανδημίας του κορωνοϊού που έχει δυσκολευτεί η κατάσταση αλλά και λόγω των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν πάρα πολλές εργατικές και λαϊκές οικογένειες που δουλεύουν σε κλάδους γύρω από τον τουρισμό ή σε ξενοδοχεία που βλέπουν το εισόδημά τους να εξανεμίζεται, πήραμε αυτή την πρωτοβουλία για να μπορέσουμε να στηρίξουμε όλα αυτά τα παιδιά, όλες αυτές τις οικογένειες στον τιτάνιο αγώνα που δίνουν. Να προσθέσω πως, υπάρχουν κι άλλα εμπόδια που βρίσκουν μπροστά τους στα σχολεία, όπως, με τους καθηγητές οι οποίοι έρχονται τελευταία στιγμή, με βιβλία τα οποία έρχονται ακόμα και μέχρι σήμερα, με τα τεράστια κενά που δημιουργούνται αλλά και με τις συνθήκες ειδικά τώρα με τον κορωνοϊό που βλέπουμε το σχολείο να γίνεται πραγματικά ένα «χωνευτήρι» για να μπορέσουν να περάσουν μόνο τα παιδιά που έχουν την οικονομική δυνατότητα. Βλέπουμε για παράδειγμα την τράπεζα θεμάτων, βλέπουμε τους αντιεκπαιδευτικούς νόμους που έχουν περάσει όλες οι τελευταίες κυβερνήσεις οι οποίες πραγματικά δημιουργούν αυτό που λέμε, ταξικά εμπόδια μπροστά από τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών για να μπορέσουν να κάνουν αυτό που σας είπα, ένα τεράστιο «χωνευτήρι» και να περάσουν μόνο αυτοί που έχουν την οικονομική δυνατότητα. Δηλαδή έχει γίνει η εκπαίδευση ένα πανάκριβο προϊόν.
Ερ.: Είναι αστείο να μιλάμε για δωρεάν εκπαίδευση εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Θα ήθελα να μου πείτε, πέρα από το Εργατικό Κέντρο υπήρξε άλλη στήριξη; Δηλαδή ο δήμος της Κω στηρίζει την προσπάθεια αυτή; Και από την άλλη πλευρά, υπήρξαν αντιδράσεις;
Δ.Τ.: Όσον αφορά στο πρώτο ερώτημα, δεν υπάρχει στήριξη κάποιου άλλου φορέα όπως ο δήμος, η εκκλησία ή κάποιος άλλος, μέχρι στιγμής τουλάχιστον ή δεν έχει γίνει κάποια ανακοίνωση.
Ερ.: Έχετε ζητήσει στήριξη εσείς;
Δ.Τ.: Να σας πω την αλήθεια όχι. Μέχρι στιγμής δεν έχουμε ζητήσει, όχι επειδή το βλέπουμε εγωιστικά το ζήτημα, αλλά επειδή στεκόμαστε πάνω στη δύναμη που μας δίνουν οι συνάδελφοί μας στα σωματεία που συσπειρώνονται στο εργατικό κέντρο. Το εργατικό κέντρο δεν είναι κάτι απρόσωπο, είναι τα μέλη των σωματείων του, είναι η διοίκησή του, είναι όλος ο κόσμος, όλοι οι εργαζόμενοι οι οποίοι συσπειρώνονται στο πλευρό μας και μας στηρίζουν σε αυτό τον τιτάνιο αγώνα. Είναι οι γονείς των παιδιών που έχουν γραφτεί και που μας εμπιστεύονται τα παιδιά τους, μας εμπιστεύονται τη μόρφωσή τους. Άλλωστε, τα μηνύματα που παίρνουμε όταν οι γονείς έρχονται και γράφουν τα παιδιά τους, μας δίνουν και εμάς την ψυχική ανάταση, τη διάθεση για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε γιατί όλοι μας συγχαίρουν για την πρωτοβουλία που κάνουμε, όλοι μας λένε ότι πραγματικά είναι μια τεράστια ανάσα, γιατί όπως είπαμε πριν, το οικονομικό βάρος για να πάει μια οικογένεια σε φροντιστήρια τα παιδιά της πλέον φτάνει στον ένα μισθό το μήνα. Αν λοιπόν μία οικογένεια έχει μόνο ένα μισθό εισόδημα ή ένα επίδομα το μήνα, πραγματικά το σκέφτεται διπλά και τριπλά για να πάει να τα γράψει. Από την άλλη, εμείς επειδή ακριβώς ξεκαθαρίσαμε από την πρώτη στιγμή ότι, δεν ερχόμαστε να ανταγωνιστούμε καμία ιδιωτική δομή εκπαίδευσης αλλά ούτε και το σχολείο, γιατί το ταξικό κίνημα, το εργατικό κέντρο, τα σωματεία του και τα συνδικάτα σε όλη την Ελλάδα όπως και το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, πανελλαδικά παλεύουμε για ένα πραγματικά δημόσιο και δωρεάν σχολείο που να καλύπτει όλες τις ανάγκες των παιδιών χωρίς να δημιουργείται ποτέ η ανάγκη για να πάμε τα παιδιά σε φροντιστήριο ή σε κάποια άλλη ιδιωτική δομή εκπαίδευσης. Εμείς εξ’ αρχής είχαμε ανακοινώσει ότι το Λαϊκό Φροντιστήριο είναι ανοιχτό για όλα τα παιδιά που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να μπορέσουν να πάνε σε κάποια ιδιωτική δομή εδώ στην Κω, ούτε να κάνουν φροντιστήριο, ούτε να κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα, οπότε εμείς πραγματικά δεν τους ανταγωνιζόμαστε γιατί «ψαρεύουμε σε διαφορετικά νερά» αν μπορούμε να πούμε αυτή την έκφραση, που δεν είναι και η πλέον σωστή αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα.
Ερ.: Μακάρι να δούμε ένα πραγματικό δημόσιο και δωρεάν σχολείο που θα προσφέρει μια πλήρη μόρφωση.
Δ.Τ.: Όλοι γι’ αυτό ζούμε, γι’ αυτό παλεύουμε. Γι’ αυτό είμαστε κι εμείς εδώ αυτή τη στιγμή. Γιατί δεν θέλουμε να το αντικαταστήσουμε, θέλουμε, όπως λέμε και στις ανακοινώσεις μας, να μορφώσουμε πέρα από το να δώσουμε στα παιδιά τις γνώσεις που χρειάζονται για να μπορέσουν να επιτύχουν στο σχολείο για να μπορέσουν να πάνε μπροστά, θέλουμε να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά, να τα διαπαιδαγωγήσουμε στις αξίες της αλληλεγγύης, της αγωνιστικής διεκδίκησης, της συναδελφοσύνης, γιατί πραγματικά οι αξίες που μαθαίνουν στο σχολείο είναι του ατομισμού, είναι της ατομικής λύσης, είναι ο θάνατός σου η ζωή μου. Μαθαίνουν στα παιδιά να πατάνε επί πτωμάτων κι εμείς θέλουμε να δείξουμε ακριβώς το αντίθετο, ότι, μόνο όταν έρχεσαι και συνεργάζεσαι με τον συνάδελφό σου, στηρίζεσαι πάνω στη βοήθειά του και οργανωμένα παλεύεις για να αλλάξεις σήμερα αυτή την κατάσταση, μόνο τότε μπορείς να έχεις νίκες. Αυτό μάλιστα φαίνεται και από την πραγματικότητα, γιατί αν δούμε για παράδειγμα το τελευταίο διάστημα το πως 700 σχολεία σε όλη την Ελλάδα έκλεισαν επειδή μαθητές έκαναν καταλήψεις, επειδή οι μαθητές διεκδικούσαν το αυτονόητο, ανοιχτά σχολειά με όλα τα μέτρα προστασίας, για να μπορέσουν να μορφωθούν χωρίς κανένα εμπόδιο, δείχνει λοιπόν και ο φόβος που έδειξε η κυβέρνηση στέλνοντας τα ΜΑΤ, με τις κλειστές πόρτες στα υπουργεία, με την άρνηση να μπουν σε διάλογο ουσιαστικό και να κουβεντιάσουν με τα παιδιά, δείχνει πραγματικά πως η οργανωμένη πάλη σήμερα είναι αυτή η οποία μπορεί να λύσει τα προβλήματα όλων μας.
Ερ.: Ας έρθουμε και στα πρακτικά ζητήματα. Πριν από λίγες ημέρες συνεδριάσατε και καταλήξατε στα μαθήματα αλλά και στον αριθμό των μαθητών. Πόσοι μαθητές θα παρακολουθήσουν τα μαθήματα;
Δ.Τ.: Το θετικό της κατάστασης είναι ότι παρόλο που έχει λήξει ο «πρώτος κύκλος εγγραφών», οι εγγραφές δεν έχουν σταματήσει. Ίσα ίσα θα έλεγα ότι από τη συνάντηση που κάναμε με τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές που παίρνουν μέρος στο Λαϊκό Φροντιστήριο, έχουμε πάρει μια καινούργια ανάσα. Μέχρι στιγμής έχουν γραφτεί περίπου στα 30 παιδιά, στα μαθήματα του γυμνασίου και του λυκείου και το θετικό είναι ότι συνεχίζουν να εμφανίζονται και άλλοι εκπαιδευτικοί που θέλουν να πάρουν μέρος και να διαθέσουν ώρες από τον πολύτιμο ελεύθερο χρόνο τους.
Ερ.: Πόσοι καθηγητές έχουν προσφερθεί μέχρι σήμερα;
Δ.Τ.: Είναι γύρω στα 15 άτομα.
Ερ.: Ποια μαθήματα κύριε Τσάμπαλα θα παρακολουθούν τα παιδιά;
Δ.Τ: Τα μαθήματα που διαθέτουμε είναι: στην 1η γυμνασίου μαθηματικά και αρχαία, στην 2α γυμνασίου μαθηματικά, αρχαία, γλώσσα, φυσική, χημεία, στην 3η γυμνασίου μαθηματικά, αρχαία, γλώσσα, χημεία, στην 1η λυκείου χημεία και φυσική, στην 2α λυκείου μαθηματικά και φυσική τόσο γενικής παιδείας όσο και προσανατολισμού και στην 3η λυκείου έχουμε αρχαία, το άγνωστο, έκθεση, ιστορία και κοινωνιολογία, όλα αυτά προσανατολισμού καθώς και το ελεύθερο σχέδιο που είναι ειδικό μάθημα πανελλαδικά εξεταζόμενο που η κυβέρνηση αποφάσισε να το βγάλει από το ωρολόγιο πρόγραμμα, οπότε όλα τα παιδιά τα οποία θέλουν να πάνε και να βρουν μία διέξοδο για να πάνε σε μία σχολή που χρειάζονται ελεύθερο και γραμμικό σχέδιο πραγματικά πρέπει να πάνε να πληρώσουν φροντιστήριο πλέον για να μορφωθούν και να εκπαιδευτούν πάνω σ’ αυτό. Τέλος, έχουμε και μαθηματικά και έκθεση για την 3η λυκείου του ΕΠΑΛ.
Ερ.: Φαντάζομαι ότι τα μαθήματα θα γίνονται στο εργατικό κέντρο.
Δ.Τ.: Ναι. Το εργατικό κέντρο έχει παραχωρήσει κάποιες από τις αίθουσες που διαθέτει, αλλά πέρα από το εργατικό κέντρο είναι και τα σωματεία που συσπειρώνονται σε αυτό, τα οποία έχουν διαθέσει τα γραφεία τους για να μπορέσουν να γίνονται μαθήματα. Το πρόγραμμα είναι μεγάλο, γιατί πιάνει ουσιαστικά όλη την εβδομάδα. Είναι από τη Δευτέρα έως και την Κυριακή για κάποιους συναδέλφους που δεν έχουν άλλες ώρες και κάνουμε μια τεράστια προσπάθεια να μπορέσουμε να βολέψουμε και όλα τα παιδιά τα οποία έχουν και άλλες υποχρεώσεις, όπου αυτό βέβαια είναι δυνατό, για να μπορέσουμε να στηρίξουμε όσο περισσότερα παιδιά γίνεται.
Ερ.: Ο στόχος σας ποιος είναι, πέρα από αυτά που προαναφέρατε; Προβλέπετε ότι θα συνεχιστεί;
Δ.Τ.: Φυσικά. Εμείς δεν πρόκειται να κλείσουμε τις εγγραφές των μαθητών για όλη τη χρονιά. Και δεν πρόκειται να τις κλείσουμε γιατί δεν σταματάνε τα προβλήματα τα οποία ωθούν σήμερα μία οικογένεια σ’ αυτό το σημείο, να μην έχει δηλαδή την οικονομική δυνατότητα να στηρίξει τα παιδιά της στην μόρφωσή τους. Άλλωστε, δεν πρόκειται να σταματήσει, όπως πάει η κατάσταση και η ίδια η αιτία που σήμερα γεννά την ανάγκη τα παιδιά να ψάχνουν να μορφωθούν έξω από το σχολείο. Γιατί ακριβώς το σχολείο έχει πλέον γίνει ένα ατελείωτο φροντιστήριο, ένα ατελείωτο σαφάρι για να παίρνουν τα παιδιά αποσπασματικές γνώσεις. Άρα λοιπόν η ευθύνη η δική μας είναι να τα στηρίξουμε όσο γίνεται περισσότερο χωρίς να σταματήσουμε τις εγγραφές. Αυτό όμως τι σημαίνει; Ότι, όταν πλέον οι χώροι του εργατικού κέντρου δεν θα μας χωρούν, εμείς θα καλέσουμε τους γονείς, τα παιδιά και όλο τον κόσμο ο οποίος συσπειρώνεται στο πλευρό του εργατικού κέντρου και τους υπόλοιπους εργαζόμενους να έρθουν μαζί μας και να διεκδικήσουμε από το δήμο και την περιφέρεια σχολικό συγκρότημα που θα μπορέσει πραγματικά να στεγάσει όλα αυτά τα παιδιά κι αυτό το σημαντικό εγχείρημα που παίρνουμε. Γιατί εμείς αντιλαμβανόμαστε σε μια τέτοια κατάσταση, από τη στιγμή που κάποιος άλλος δεν παίρνει την πρωτοβουλία να κάνει αυτή την κίνηση, και πως θα μπορούσε άλλωστε, μόνο το ταξικό εργατικό κίνημα αντιλαμβάνεται τα προβλήματα που βιώνει μια εργατική οικογένεια σήμερα στην ολότητά τους, ακριβώς γι’ αυτό το λόγο θα διεκδικήσουμε χώρους που θα μπορέσουν να καλύψουν τις ανάγκες μας.
Άλλωστε, για εμάς φέτος είναι η πρώτη χρονιά. Δεν πρόκειται να το σταματήσουμε όσο υπάρχουν εκπαιδευτικοί οι οποίοι θέλουν να στηρίξουν αυτά τα παιδιά, όσο οι γονείς, όσο οι μαθητές, όσο οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στέκονται στο πλευρό μας και μπορούν να μας βοηθήσουν να αντιταχθούμε απέναντι σε οποιαδήποτε δυσκολία και να την αντιμετωπίσουμε, όσο λοιπόν έχουμε αυτή τη βοήθεια, δεν πρόκειται να σταματήσουμε. Κάθε χρόνο έχουμε στόχο να γινόμαστε και καλύτεροι. Στόχος μας είναι κάποια στιγμή να καταφέρουμε να εντάξουμε ξανά στο πλαίσιο του λαϊκού φροντιστηρίου μαθήματα ελληνικών που γινόντουσαν παλαιότερα στους χώρους του εργατικού κέντρου για πρόσφυγες και για μετανάστες, αλλά και να ανοίξουμε τις πόρτες μας και σε άλλες δραστηριότητες όπως είναι για παράδειγμα ξενόγλωσσα τμήματα ή πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Τώρα σας λέω κάποια πράγματα τα οποία όμως είναι για πολύ αργότερα αφού ορθοποδήσει και πατήσει σε στέρεες βάσεις το λαϊκό φροντιστήριο όπως λειτουργεί αυτή τη στιγμή.
ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΑΘΜΟΣ
