Ανάρτηση του Κώστα Κογιόπουλου στο FB

Εκπληκτικό! Κρατήρες από βόμβες στον παλιό βοηθητικό αεροδρόμιο της Λάμπης που ανακάλυψε τυχαία ο Βησσαρίων Μπαλαλής σε πτήση Drone. Ο χώρος έμεινε χέρσος και έτσι διατηρήθηκαν οι κρατήρες μέχρι σήμερα.

Ευχαριστούμε τον Βησσαρίωνα για τις αεροφωτογραφίες.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΩΝ ΣΤΗΝ ΚΩ

Η ιστορία των αεροδρομίων στην Κω έχει ως εξής: Τον Αύγουστο του 1938 η ιταλική αεροπορική διοίκηση Αιγαίου αποφάσισε να δημιουργηθεί στην Κω το μυστικό αεροδρόμιο με αρ. 55. στην Αντιμάχεια. Η κατασκευή του ολοκληρώθηκε το 1941, ονομάσθηκε Aeroporto di Coo (Antimachia) και έλαβε τον πολεμικό κωδικό αρ. 804 (αρ. αεροδρομίου στα Δωδεκάνησα VI).

Το 1943 με την γερμανική επίθεση έγιναν και δύο βοηθητικοί διάδρομοι στην Αλυκή και στην Λάμπη που ήταν κοντά στην πόλη Το αεροδρόμιο της Λάμπης κατασκευάσθηκε στο τέλος Σεπτεμβρίου/1943 γιατί ήταν κοντά στην πόλη και χρησιμοποιήθηκε εναλλακτικά ως προς το αεροδρόμιο της Αντιμάχειας όταν βομβαρδιζόταν από τους Γερμανούς.

Για το αεροδρόμιο της Λάμπης υπάρχει η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΒΡΕΤΑΝΟΥ ΛΟΧΙΑ ΤΟΥ D.L.I. ALBERT HARRY BARCOTT.

Ο λοχίας Albert Harry Barcott είχε καταταγεί από την αρχή του πολέμου και πολέμησε στην Αβησσυνία και στη βόρεια Αφρική. Το 1943 ανήκε στο 1ο τάγμα του D.L.I.• έφθασε στην Κω σε μια από τις τελευταίες αεροπορικές αποστολές. «Βρισκόμασταν στην Παλαιστίνη και μας δόθηκε διαταγή να μεταφερθούμε αεροπορικώς σε κάποιο μέτωπο. Τις πρώτες πρωινές ώρες επιβιβαστήκαμε σε μεταγωγικά αεροπλάνα C47• περίπου 30 άτομα στο καθένα χωρίς να ξέρουμε που πάμε. Όταν απογειωθήκαμε ήταν σκοτάδι, αλλά καθώς ξημέρωνε διέκρινα από το παράθυρο του αεροπλάνου την Κύπρο και την ακτογραμμή της Τουρκίας. Κατάλαβα πως μας μετέφεραν βόρεια, κάπου στο Αιγαίο.

Πετώντας χαμηλά κοντά στην Τουρκία διέκρινα καθαρά το νησί της Κω, την πόλη με το λιμάνι. Προσγειωθήκαμε εκεί κοντά (αεροδρόμιο της Λάμπης). Μόνο δύο αεροπλάνα μπόρεσαν να προσγειωθούν τα άλλα κτυπήθηκαν από γερμανικά αεροπλάνα και δεν γνωρίζω τι έγιναν.

Μόλις άνοιξαν οι πόρτες με δυνατές φωνές μας διέταξαν να βγούμε αμέσως έξω και να σκάψουμε ορύγματα για να προφυλαχτούμε. Ενώ έφερα μαζί μου αυτόματο πολυβόλο «tommy gun» και ασύρματο, μου είπαν να τα αφήσω μέσα στο αεροπλάνο και να πάρω μαζί μου μόνο το ατομικό μου όπλο. Γύρω από το πρόχειρο αεροδρόμιο που οχυρωθήκαμε, οργανώσαμε το αρχηγείο μας και περιμέναμε. Μετά λάβαμε διαταγή να μετακινηθούμε βόρεια προς Τιγκάκι• βρέθηκα σε ένα πορτοκαλεώνα με πέτρινους φράχτες γύρω.

Στις 4.00’ αποβιβάστηκαν οι Γερμανοί• γρήγορα μας έφθασαν και μετά από μικρή αντίσταση μας συνέλαβαν. Ένας απ’ αυτούς με πλησίασε, μου έκανε νεύμα να σηκώσω ψηλά τα χέρια και μου είπε για «σένα τελείωσε εδώ ο πόλεμος».

Από το βιβλίο μου: ΚΩΣ 1912 – 1948. ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ. Δίτομο έργο. Κως, 2011. Στο Αναγνωστήριο https://www.koshistory.gr/bivlia-pdf