Με το τελευταίο κείμενο του όμως υπερβαίνει την ευπρέπεια και τον σεβασμό στο γεγονός της απώλειας ενός ανθρώπου. Μπορεί να θυσιάζει στο βωμό της προσωπικής του παρουσίας τα πάντα, υπάρχουν όμως και όρια που οφείλει να σέβεται όπως όλοι οι άνθρωποι. Ας βγάζει την πίκρα και τη χολή του όπως θέλει. Όχι όμως χρησιμοποιώντας και τη μνήμη ανθρώπων που δεν φρόντισε να σεβαστεί όταν αυτοί ήταν εν ζωή. Τέλος αφού έχει μείνει στην ήττα του το 2014, ας φρόντιζε να μη «κόψει» (την επομένη που έχασε τις εκλογές), γιατί δεν μπορούσε να αποδεχθεί ότι αυτός ο παντοδύναμος έχασε παταγωδώς, να έμενε στο δημοτικό συμβούλιο, στη θέση που τον έταξαν οι πολίτες της Κω και να υπερασπιζόταν το όποιο «μεγάλο» κατ’ αυτόν έργο έκανε την περίοδο 2011-2014.

 

ΓΙΩΡΓΟΣ Ι. ΚΥΡΙΤΣΗΣ