Αναλυτικά, ο κ. Καΐσερλης αναφέρει:
«Κύριε Διευθυντά,
Περίμενα με υπομονή πολλά χρόνια μέχρι να ολοκληρωθεί η δικαστική μου περιπέτεια. Περίμενα για να του απαντήσω για την ασέβεια και την απρέπεια του όταν δημόσια εξέθετε δεκάδες ανθρώπους, όταν κατηγορούσε αναίτια εντίμους, όταν εκβίαζε νέους ανθρώπους, όταν σπίλωνε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, δεκάδες εκατοντάδες φορές!
Ο κ. Κυρίτσης ουδέποτε διδάχθηκε ότι η ευπρέπεια και ο σεβασμός αφορά τον εσωτερικό κόσμο και όχι την ενδυμασία του ανθρώπου και προχθές ούτε λίγο ούτε πολύ αναφέρθηκε σε αυτές τις ανθρώπινες αρετές ως υπέρμαχός τους, φορώντας και πάλι φανταχτερή ενδυμασία! Ποιός; Ο κ. Κυρίτσης......
Ο κ. Κυρίτσης νόμιζε ότι εκδίδοντας εκείνην την υποκριτική ανακοίνωση του για την ανάγκη απόδοσης τιμών από τον Δήμο στον αείμνηστο Σωτήρη ότι όλοι θα σιωπούσαν και μάλιστα ίσως και να τον ευχαριστούσαν! Άλλωστε το έχει ξανακάνει.
Τα πικρά μειδιάματα των περισσοτέρων, και το κούνημα του κεφαλιού τους , όταν διάβασαν την ανακοίνωση του δεν τα είδε, γιατί δεν μπορεί να δει την αλήθεια και φυσικά δεν περίμενε να γραφτεί αυτή η πικρή αλήθεια επώνυμα. Μπέρδεψε τον σεβασμό στον νεκρό με τον σεβασμό και την ευπρέπεια προς το πρόσωπο του!
Δεν βλέπει την αλήθεια που δεν αφορούσε μόνο τον Σωτήρη, ούτε μόνο εμένα, αλλά και τους συνεργάτες του στην ΚΕΑΣ, τους δεκάδες συναδέλφους του στον Δήμο και στο ΚΤΕΛ, τους φίλους και υπαλλήλους που διώχθηκαν, εξευτελίστηκαν και ακόμα βρίσκονται στα δικαστήρια ως απατεώνες κατηγορούμενοι από τον κ. Κυρίτση!
Έπρεπε να ειπωθεί έστω και από έναν άνθρωπο ότι δεν γίνεται σε αυτήν την κοινωνία να εξευτελίζεις κάποιον στην ζωή και όταν πεθάνει να του βγάζεις επικήδειο γιατί αυτό επιβάλει ο ανύπαρκτος σεβασμός και η ευπρέπεια του κ. Κυρίτση. Ούτε η σιωπή του δυστυχώς δεν αρκεί!
Μια κοινωνία που δεν μιλά και ζει μέσα στην υποκρισία δεν μπορεί να έχει αυτοσεβασμό και ανθρώπινη υπόσταση. Αυτή την ψεύτικη κοινωνία μπορεί κάποιοι να την θέλουν. Το υποκριτή όμως κανένας δεν τον θέλει φίλο.
Και κάτι για την ήττα μου στις εκλογές. Ο κ. Κυρίτσης ποτέ δεν έμαθε ότι οι αγώνες ενός ανθρώπου για τις ιδέες του δεν γνωρίζουν νίκες και ήττες και αγνοεί ότι ο αγώνας ξεκινά από την νιότη του ανθρώπου γιατί αυτές έμαθε στο σχολείο και στην οικογένεια του και συνεχίζεται μέχρι το τέλος της ζωής του.
Σας ευχαριστώ
Κώστας Καϊσερλης».
