Παντού συναντάς τοίχος αδιαφορίας για το δομημένο και αδόμητο περιβάλλον. Την απουσία σχεδιασμού. Την ανυπαρξία μελετών των επιπτώσεων που δημιούργησε η 40-ετής τουριστική μονοδιάστατη μετεξέλιξη της παραγωγής της Κω.Καθώς η υγειονομική κρίση του covid-19 έχει βυθίσει τον τόπο μας σε οικονομική καθήλωση και κοινωνική αποδιοργάνωση, περιορίζεται ο χώρος της ‘’διεκδίκησης περιβαλλοντικής πολιτικής’’. Το περιβάλλον της Κω είναι αφημένο στην δίνη της κοινωνικό-οικονομικής κατάρρευσης. Όμως είναι μέσα σε αυτό το αρνητικό τοπίο πρέπει να υπάρξει διεκδικητική περιβαλλοντική πολιτική. Η σιωπή της δημοτικής αρχής και υπηρεσιών για την μέρα περιβάλλοντος 5-6-2021 είναι επικίνδυνη! Ας δούμε τις 2 φωτογραφίες για τον ΧΥΤΑ ν. Κω που τις χωρίζει ένα διάστημα 2 ετών. Παρατηρείστε το ύψος του επικίνδυνου λόφου εναπόθεσης των σκουπιδιών. Για την άθλια διαχείριση του ΧΥΤΑ έχουν γραφτεί πολλά. Ξεκίνησε το 2009 την λειτουργία του χωρίς άδεια με ολοκληρωτική αγνόηση των υποχρεώσεων του Δημου Κω. Η τότε Δημοτική αρχή (Κυρίτση) ξεκίνησε την διαχείριση με πολιτικά κριτήρια αποφεύγοντας να μας δυσαρεστήσει, κυρίως όμως ‘’τους ξενοδόχους’’ ως μεγακαταναλωτές των υπηρεσιών του, δημιουργώντας ανάλογο δημοτικό ανταποδοτικό τέλος και οργανώνοντας σύγχρονη διαχείριση. Από κει, το πολιτικό κόστος, ξεκινούν όλα! Αποτέλεσμα: σήμερα έχουμε μια επικίνδυνη ΧΩΜΑΤΕΡΗ-ΧΑΔΑ-Μ ΧΥΤΑ! Ο προβλεπόμενος χρόνος λειτουργίας α! φάσης 5 χρόνια, φτάνει φέτος τα 11! Όταν τα 2 κύτταρα της α! φασης γέμισαν, η ανυπαρξία σχεδιασμού της επέκτασης οδήγησε δημιουργία του λόφου των σκουπιδιών που βλέπουμε και στην αναμονή χρηματοδοτήσεων ΕΣΠΑ. Μέσα σε 2 χρόνια 2019-21 ο λοφο-σκουπιδόποτοπος ψήλωσε κατά 7 μετρα! Έτσι όμως οι κίνδυνοι κατολισθήσεων αυξάνονται γεωμετρικά και η κακοδιαχείριση συνεχίζεται! Είμαστε τυχεροί (κυρίως λόγω της ξηρασίας) που εκτός της φωτιας και των κατολισθήσεων των κτηριακών κατασκευών δεν έχουμε ακόμη το ‘’ατύχημα’’ των κατολισθήσεων-κατάρρευσης του λόφου και με έκλυση θανατηφόρων ποσοτήτων βιοαερίου! Καμία πρόνοια και κανένα σχέδιο ασφαλείας λειτουργίας δεν υπαρχει για τους εργαζόμενους στον χώρο! Καμία ενέργεια περιβαλλοντικής παρακολούθησης για τα 2 κύρια υποπροϊόντα του ΧΑΔΑ-ΧΥΤΑ! Κάθε μέρα
παροχετεύονται στον υπόγειο υδάτινο ορίζοντα 80 κυβικά μέτρα στραγγισμάτων που εμπεριέχουν βαρέα μέταλλα (σίδηρο, αργίλιο, ψευδάργυρο) αφού ο βιολογικός του σταθμός καταστράφηκε χωρίς (σχεδόν) να λειτουργήσει! Κάθε μέρα όλα αυτά τα χρόνια (και για 10 χρόνια μετά το σταμάτημα του) παροχετεύονται στην ατμόσφαιρα της περιοχής βιοαέριο 100 κυβικών μέτρων την ώρα, με κύρια συστατικά μεθάνιο και διοξείδιο του άνθρακα! Δεν είναι τυχαίο που η περιοχή ‘’βρωμάει’’. Το σύστημα συγκέντρωσης του βιοαερίου και ο προβλεπόμενος πυρσός καύσης δεν δούλεψαν ποτέ! Θα μπορούσε ο Δήμος να το χρησιμοποιήσει ως καύσιμο σε μονάδα παραγωγής ενέργειας με μια μικρή επένδυση. Από το 2020 η επέκταση της β! φάσης ολοκληρώθηκε μέσω ΕΣΠΑ. Ο ‘’ισχυρός και πρωτοπόρος’’ Δήμος Κω αδυνατεί ή αδιαφορεί να φτιάξει το σύστημα βιολογικού καθαρισμού των στραγγισμάτων! Συνεχίζει το επικίνδυνη λοφο-στοίβαγμα σκουπιδιών, αδυνατώντας να οργανώσει την λύση της αυτοχρηματοδότησης ή της μεταφοράς των στραγγισμάτων στον ‘’σχεδόν ανενεργό’’ βιολογικό της Καρδάμαινας. Δίπλα στον ΧΑΔΑ-ΧΥΤΑ είναι η Δημοτικής ιδιοκτησίας μονάδα ανακύκλωσης που η δημοτική αρχή (Καισερλης) του 2012 ιδιωτικοποίησε σε αντίθεση με την πολιτική της ‘’κοινωνικής οικονομίας’’ που ‘’πουλούσε’’ στην αγορά! Η διαχείριση της ανακύκλωσης Δημου Κω είναι σκανδαλώδης και ο εισαγγελέας θα είχε λόγο βάσει της παραβίασης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Η Δημοτική μας αρχή είναι ‘’αλλού’’ -Η μετάθεση της υπευθυνότητας διαχείριση των ΧΥΤΑ στην Περιφέρεια είναι μια άλλη αμαρτία. Το ξέρουμε από την διαχείριση του υδάτινου ορίζοντα των νησιών μας, όπου επικρατεί η ασυδοσία και η ανυπαρξία οποιασδήποτε Περιφερειακής παρέμβασης. Το μόνο που κάνει ο Περιφερειάρχης είναι να δίνει άδειες γεωτρήσεων στα ξενοδοχειακά συγκροτήματα!Τώρα ο νόμος Χατζηδάκη Ν4685/2020 με πρόσχημα τον «εκσυγχρονισμό της περιβαλλοντικής νομοθεσίας», αφαιρεί κάθε εμπόδιο για επενδύσεις θεσπίζοντας πολιτικές για το περιβάλλον με μοναδικό κίνητρο: να κερδοφορήσουν οι λίγοι με την άδεια των “υπευθύνων”! Χρειαζόμαστε περιβαλλοντικό οικολογικό μοντέλο ανάπτυξης που μπορεί να δώσει λύσεις στην εξοικονόμηση των φυσικών πόρων και την ουσιαστική πρόοδο της κοινωνίας μας. Το περιβάλλον δεν προστατεύεται με πολιτικές άναρχης κερδοφορίας του Κεφαλαίου. Χρειαζόμαστε αναθεώρηση του αποτυχημένου, καταστρεπτικού παραγωγικού μοντέλου τουριστικής ανάπτυξης και την αντικατάσταση του με χαμηλής έντασης πολυδιάστατου πλαισίου παραγωγής που θα ακτινοβολεί την αγάπη στην φύση και την ιστορία του τόπου μας.
Ν. Μυλωνάς
