Κριτικές της παράστασης:
«Ο Χρ. Καλαβρούζος, υπήρξε και ερμηνευτικά ιδανικός. Σπαρακτικός, με μια λερή φουστανέλα, αντιδικών αγωνιστής, υποκειμενικός, είρων κατά σημεία, επιθετικά περιγραφικός, με ανάγλυφη την ασπούδαστη λαϊκή σοφία του Μακρυγιάννη, ο Καλαβρούζος τεχνολόγησε έτσι την ιδιότυπη γλώσσα ώστε να παραγάγει το ύφος της και να εικονογραφήσει πειστικότατα τον άνθρωπό της. Θεωρώ την κατάθεσή του ευθεία, ειλικρινή και γνήσια». Γ. Βαρβέρης, «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» 18/6/2006 «Σε μια συγκλονιστική παράσταση ο Χρίστος Καλαβρούζος, καθήλωσε τους θεατές. Είναι μια παράσταση που αξίζει να τη δουν όλοι, γιατι προβάλλει γυμνή την αλήθεια που είπε ο Μακρυγιάννης, μια αλήθεια που έχει διαρκή επικαιρότητα».
«Ριζοσπάστης» 17/8/1999
«Ο Χρίστος Καλαβρούζος ενδύεται ως συγγραφέας, σκηνοθέτης και ηθοποιός τη
μορφή του μεγάλου αγνώστου, στρατηγού Μακρυγιάννη. Ο Καλαβρούζος είναι καθαρός από λογοτεχνικές έριδες. Η σχέση του με το κείμενο είναι ριζιμιά. Είναι αθώος του τεχνήματος της μιμήσεως, αυθεντικός και γνήσιος ως λόγος, ως κίνηση και κυρίως ως χορός και ως τραγούδι.
«Αυγή» 17/8/1999
Ο Γιώργος Σεφέρης για το Μακρυγιάννη. Το περιεχόμενο γραφής του Μακρυγιάννη είναι ο ατελείωτος και ο τραγικός αγώνας ενός ανθρώπου, που με όλα τα ένστικτα της φυλής του ριζωμένα βαθιά μέσα στα σπλάχνα του, αναζητά την ελευθερία, το δίκαιο, την ανθρωπιά. Ο Μακρυγιάννης είναι ο πιο σημαντικός πεζογράφος μας, τον νομίζω σαν ένα μεγάλο διδάσκαλο της γλώσσας μας. Αν εξαιρέσω την ερειπωμένη «Γυναίκα της Ζάκυνθος» του Σολωμού, δεν ξέρω άλλο κείμενο στα νέα μας γράμματα που να διδάσκει τόσα πολλά όσο το κείμενο του Μακρυγιάννη. Για το Χρίστο Καλαβρούζο: Ο Χρίστος Καλαβρούζος γεννήθηκε στο χωριό Καλαβρούζα της Ναυπακτίας. Έχει εμφανισθεί σε πάρα πολλές θεατρικές παραστάσεις, καθώς και σε κινηματογραφικά έργα και σίριαλ της τηλεόρασης από τα τέλη της δεκαετίας του 1950. Γνωστότερες είναι οι παρουσίες του στην ταινία «Μάθε παιδί μου γράμματα» (1981) και στη θεατρική δημιουργία «Το Μεγάλο μας Τσίρκο» (1973). Στο θέατρο έχει ερμηνεύσει μεγάλους ρόλους του κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου όπως:
Ο «Αγαμέμνων» στην «Ορέστεια» του Αισχύλου με τη Μελίνα Μερκούρη σε σκηνοθεσία Κ.Κουν (Επιδαύρια 1980)
Ο «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή, σκην. Σπ. Ευαγγελάτου (Επιδαύρια 2005)
Ο «Αίαντας» του Σοφοκλή, Εθνικό Θέατρο, σκην. Ν.Χαραλάμπους (Επιδαύρια 1983)
Ο «Βασιλιάς Δαρείος» στου «Πέρσες» του Αισχύλου. Θέατρο Τέχνης Κ.Κουν (Επιδαύρια 2000)
Ο «Βασιλιάς Κλαύδιος» στον «Άμλετ» του Σαίξπηρ, σκην. Σπ. Ευαγγελάτου
Ο «Προμηθέας Δεσμώτης» του Αισχύλου, σκην. του ιδίου, (Ηρώδειο 2008)
Ο «Οθέλος» του Σαίξπηρ, σκην. Ν. Αρμάο, Θέατρο Τσίλερ
Ο «Πρόσπερος» στην «Τρικυμία» του Σαιξπηρ, σκην. Σπ. Ευαγγελάτου
Ο «Γιατρός Ντορν» στον «Γλάρο» του Τσέχωφ, Εθνικό Θέατρο, σκην. Ζυλ Ντασέν