Βλέποντας για πρώτη φορά την φωτογραφία των μελών του Συνδέσμου Εθελοντών Παλαιών Πολεμιστών Κω (Σ.Π.Π.Κ.) της 7ης Μαρτίου 1986, μετά την παρέλαση, στα σκαλοπάτια του υπερυψωμένου ελεύθερου χώρου στην περιοχή της αρχής της Λεωφόρου των Φοινίκων, το βλέμμα κεντράρει στην αυστηρή, ψηλόλιγνη, ευθυτενή και αθλητική μορφή που κρατά την Ελληνική σημαία.

---‘’Δεσπόζετε στην φωτογραφία κ. Τριπολίτη’’ του λέμε.

---‘’Οι ποιο ηρωικές, οι ποιο άξιες μορφές, οι  ποιο σπουδαίοι συμμαχητές μας, λείπουν από την φωτογραφία!  Έπεσαν στον βωμό στον αγώνα για την Ελευθερία και την Δημοκρατία στον τόπο μας’’,   απήντησε.  Βλέποντας σήμερα την ίδια αυτή φωτογραφία ξέρουμε πως για το νησί μας, έφυγε μια ολόκληρη εποχή. Οι άνθρωποι είναι η εποχή τους. Στην κηδεία του τελευταίου εν ζωή των Κώων Πολεμιστών, του Δημήτρη Τριπολίτη ο Μητροπολίτης Αγκύρας μίλησε για την εθνική προσφορά της οικογένειας Τριπολίτη. Ο πρόεδρος του  Σ.Π.Π.Κ. αναφέρθηκε στην πολύχρονη συμμετοχή του νεκρού στους εθνικούς   αγώνες της περιόδου 1940-50 και τον αγώνα της επιβίωσης των μετέπειτα χρόνων. Η προσωπική ζωή  του Δημήτρη Τριπολίτη είναι η συμπύκνωση των γεγονότων  του 20ου αιώνα, που με ένα τρόπο επεκτάθηκε και στον 21ο αι. Ιταλοκρατία, Γερμανική κατοχή, αντιφασιστικός αγώνας, εμφύλιος πόλεμος, Δεκεμβριανά, Αγγλική κυριαρχία, Ελληνική υποτελής αυταρχική και ξενόδουλη δημοκρατία που καταπίεζε, δίωκε, και έδιωχνε τις Λαϊκές μάζες  στην ‘’ευλογία''  μετανάστευση.  Αυστραλία, Βελγικό Κογκό στην Αφρική και τελικά επιστροφή στην ‘’προσφιλή πατρίδα’’ για τις σπουδές στα Ελληνικά Πανεπιστήμια, των παιδιών.   

Η απαρίθμηση των πλούσιων γεγονότων της ζωής του, δεν μπορούν να εκφράσουν την πυκνότητα  και το ειδικό βάρος της πολυκύμαντης δράσης του. Από τις συζητήσεις μας: ‘’ Το 1944 με τα Δεκεμβριανά ήμασταν στην Αθήνα. Η μονάδα μου είχε σταθεί στο πλευρό των Άγγλων και των ‘’Εθνικών δυνάμεων’’  ενάντια στο ΕΑΜ. Αρνήθηκα να πάρω μέρος στις μάχες του εμφύλιου. Η πατρίδα μας, η Δωδεκάνησος ήταν υπό κατοχή. Μπήκαμε στον αγώνα 15 χρονών για την Απελευθέρωση και την Ένωση με την Πατρίδα. Ο εμφύλιος δεν βοηθούσε τις εθνικές επιδιώξεις μας. Ήταν για μένα προφανής επιδίωξη του Αγγλικού Ιμπέριουμ’’. ‘’Σαν Ιταλός πολίτης επέστρεψα στην Κω όπου ξεκινήσαμε την τελευταία φάση του αγώνα για την απαλλαγή από την Βρετανική κατοχή και την Ένωση’’. Πολλά γεγονότα αντίστασης και ανυπακοής. Όλα με εθνική σημασία και πολιτική επεκταση. Ποιο πολλές ερωτήσεις μετά τις απαντήσεις καθώς οι ορίζοντες των γεγονότων διευρύνονται και τα ερωτήματα επεκτείνονται. Σπουδαίος ομιλητής, ωραίος αφηγητής, έτσι όπως το κατορθώνουν λογοτέχνες που περιγράφουν γεγονότα που αντιστοιχούν σε προσωπικά βιώματα. Σαν σε ζωντανό ημερολόγιο τα γεγονότα προσδιορίζονται με πρόσωπα, ημερομηνίες,  καταστάσεις, συμπεράσματα. Όλα καλά ταξινομημένα όλα στο μυαλό του! Μνήμη απίστευτη!  Ικανότητα οργάνωσης λόγου και σκέψεων που μας ξεπέρνα. Μας μιλά και μας ταξιδεύει στον κόσμο και τον χρόνο με λεπτομέρειες που εκπλήσουν! Θεέ μου! Πως μπορεί να χαθεί μια τέτοια πηγή πλούτου; Έχει φροντίσει όμως και την δημιουργία του προσωπικού του έντυπου αρχείου γιατί έχει επίγνωση του ιστορικού του ρόλου στην τοπική κοινωνία. Από το 1974 φροντίζει για το αρχειακό υλικό του Συνδέσμου Εθελοντών Παλαιών Πολεμιστών Κω.

Καθώς το φέρετρο τυλιγμένο με την Ελληνική σημαία βγαίνει από τον μικρό Ναό της Έγερσης του Λαζάρου του παλαιού κοιμητηρίου της πόλεως Κω, οι λίγοι παρευρισκόμενοι ψέλνουμε τον Εθνικό Ύμνο και καθώς η πομπή οδεύει στην τελευταία κατοικία, ένα σμήνος πουλιών πέρασε πάνω μας, σκιάζοντας τον χώρο προκαλώντας ερωτηματικά. Ήταν, είμαι σίγουρος, οι συμπολεμιστές του, οι συναγωνιστές του, οι φίλοι και οι συνεργάτες του, αλλά και οι ψυχές και η σκέψη των απόντων Κώων πολιτών που δεν μπόρεσαν λόγω της περιόδου να του βροντοφωνάξουν: ΑΘΑΝΑΤΟΣ! ΑΘΑΝΑΤΟΣ! ΑΘΑΝΑΤΟΣ! Προς στιγμή  βλέπω την εικόνα της πάνδημης κηδείας του τελευταίου Εθελοντή Παλαιού Πολεμιστή της Κω, στον φυσικό της χώρο, στον Μητροπολιτικό Ναό του Α. Νικολάου! Εκεί που εκκλησιάζονταν, εκεί που υπηρέτησε! Βλέπω την τελική πράξη μιας υπέροχης ψυχής του νησιού μας! Δεν μπόρεσα να συγκρατήσω το δάκρυ μου με το σκίρτημα της καρδιάς μου! ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΣΟΥ ΑΔΕΛΦΕ ΔΗΜΗΤΡΗ!

Οκτώβριος 2010, στην γιορτή του, βρισκόμαστε όλοι γύρω του συζητώντας τα τοπικά και τα τρέχοντα.  Το πρόβλημα της χρεοκοπίας της χώρας μας κυριαρχεί. Η ομήγυρης είμαστε χωρισμένοι σε αυτούς που πιστεύουν στον συμβιβασμό με τους ισχυρούς της Ε.Ε. και στους άλλους που πιστεύουν στην απόρριψη του καταναγκασμού και την αλλαγή πλεύσης. ‘’Είναι απαράδεκτη η χρεοκοπία της χώρας μας σε καιρό ειρήνης. Αυτοί που θα διαπραγματευτούν μια λύση δεν μπορεί να είναι αυτοί που μας έφεραν εδώ’’ μας λέει. Στα λόγια το διαβάζουμε  το αντιστασιακό του πνεύμα που τον οδηγεί να συμμετέχει στα γεγονότα του 21ου αι. με την ιδία ζωντάνια και την ίδια ασυμβίβαστη λογική για την Ελευθέρια και την Πατρίδα. (πρόσφατη δήλωση Ρ. Πρόντι ’’ μεγάλο ιστορικό λάθος η στάση της Ευρώπης σε βαρος της Ελλάδας το 2010)

Το 2014 η Συμπαράταξη Ελπίδας για δεύτερη φορά στην πολιτική της διαδρομή βρέθηκε στην

θέση της αδυναμίας σχηματισμού εκλογικού συνδυασμού, στην προσπάθεια να εκφράσει μια ιδιαίτερη τοπική πολιτική πρόταση που είχε σχέση με την οικολογία και την αριστερά.  Όπως έγινε και το 2006 στην πρώτη ανυπέρβλητη εκλογική δυσκολία μας,  ο Δ. Τριπολίτης μου είπε: ‘’είμαι στην διάθεση σου’’!

--- Δεν έχουμε το δικαίωμα να σας εμπλέκουμε στις μικρότητες της τοπικής πολιτικής αντιπαράθεσης. Αν η Σ.Ε. εξέφρασε κάτι χρήσιμο για το νησί μας, οφείλετε και σε σας!

--- Δεν σας στήριξα τυχαία! μας διέκοψε.

--- κ. Δημήτρη για μας, είσαστε εθνικό-πατριωτικό-δημοκρατικό τοπικό σύμβολο!

--- Μεγάλα λόγια! Φροντίστε να δοθεί ένας δημοτικός χώρος για να στεγαστεί το αρχείο του Συνδέσμου Εθελοντών Παλαιών Πολεμιστών Κω! Μας ζήτησε όταν ‘’ήμασταν στα πράγματα’’. Δεν τα καταφέραμε! Η μια υπόσχεση διαδέχονταν την άλλη με την πίκρα της ‘’κοροϊδίας’’ να πληγώνει τον πρόεδρο του Σ.Π.Π.Κ.  

Η νυν δημοτική αρχή μας, πρέπει να βρει τρόπο εξόφλησης της συλλογικής μας οφειλής! Να αναδεχθεί πιο ευαίσθητη και πιο σύγχρονη από τις προηγούμενες που μετέφεραν από δωμάτιο σε δωμάτιο και από χρόνο σε χρόνο το αρχείο του Συνδέσμου Εθελοντών Παλαιών Πολεμιστών. Και αυτό να είναι η αρχή για την δημιουργία του μουσείου-κέντρου της σύγχρονης ιστορίας της Κω.