Μια εκ βαθέων συνέντευξη παραχώρησε στον «Σ» ο επί 26 συναπτά έτη Διευθυντής της Παθολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου Κω (από το 19996 χωρίς καμία διακοπή) Νίκος Μαυροειδής, ο οποίος παραιτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2021.
Απαντάει στο γιατί επέλεξε την ιατρική καθώς και για τα όνειρά του όταν ήταν φοιτητής. «Όλοι είχαμε ένα όνειρο να μπούμε σε κάποιο νοσοκομείο που θα μπορούσαμε να αποδώσουμε το μέγιστο των γνώσεών μας και των δεξιοτήτων μας, γιατί πιστεύω ότι μόνο στο νοσοκομείο μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο, δηλαδή, το να μπορούμε να αποδώσουμε στο μέγιστο των δυνατοτήτων μας και όσοι μπορέσαμε το κατορθώσαμε» λέει χαρακτηριστικά.
Αναφορικά με την παραίτησή του, ξεκαθαρίζει για ακόμα μια φορά πως, ο κύριος λόγος δεν ήταν η συνταξιοδότησή του, αφού συνεχίζει να εργάζεται κανονικά, αλλά η κακή κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει το νοσοκομείο και το γεγονός πως δεν διαβλέπει προοπτική βελτίωσής του. «Το νοσοκομείο ποτέ δεν έλυσε τα προβλήματά του. Εκεί που κάποιο λυνόταν αναδυόταν ένα άλλο ισοδύναμης βαρύτητας. Συνέχεια υπήρχαν σημαντικά προβλήματα» δηλώνει.
Ο κ. Μαυροειδής, απαντά και στο γιατί δεν έρχονται γιατροί στο νοσοκομείο μας, ένα διαχρονικό μέγα ζήτημα, λέγοντας πως «ποτέ δεν υπήρχε μια γενναία απόφαση από τις διοικήσεις, όχι μόνο τις τοπικές αλλά όλη τη διοικητική αλυσίδα, δηλαδή, τοπικές διοικήσεις, περιφέρεια, υπουργείο» εξηγώντας πως, δεν ακολουθείται η νομοθεσία η οποία προσφέρει δελεαστικά και ανώτερα κίνητρα στους γιατρούς, με κύρια ευθύνη της 2ης ΥΠΕ και του υπουργείου Υγείας. Χαρακτηρίζει δε, «περιστασιακές» τις κινήσεις τις τοπικής αυτοδιοίκησης να προσφέρουν οικονομική στήριξη σε κάποιους γιατρούς. «Είναι κάτι το οποίο θα σβήσει, είναι σαν πυροτέχνημα» τονίζει, αναφερόμενος παράλληλα και στον δικαστικό αγώνα γιατρών, μέσω του οποίου διεκδικούν εφημερίες που τους χρωστά το νοσοκομείο από το 2011!!
Εκφράζει την άποψη και για το νέο νοσοκομείο λέγοντας πως, με βάση την μέχρι σήμερα εμπειρία, για να πραγματοποιηθεί αυτό το χρόνιο αίτημα χρειάζεται μια 10ετία. Όσον αφορά στην αξιοποίηση του κτιρίου του πρώην ΙΚΑ και του Κέντρου Υγείας Αντιμάχειας, εκτιμά πως στο ΙΚΑ θα μπορούσε να μεταφερθεί εκεί όλο το Κέντρο Υγείας του νοσοκομείου και να γίνει ένα Κέντρο Υγείας αστικού τύπου, όπως και τα εμβολιαστικά κέντρα, εκφράζοντας την άποψη πως «ένα κενό κτίριο όπως το ΙΚΑ και ένα κενό κτίριο όπως το Κέντρο Υγείας Αντιμάχειας, θα είναι πάντα μια πρόκληση αξιοποίησής τους».
Μας ενημερώνει πως, όλα αυτά τα χρόνια γινόντουσαν περίπου 600 – 700 συνεδρίες (χημειοθεραπείες) το χρόνο και αφορούσαν περίπου 70 άτομα, τονίζοντας πως και μετά την αποχώρησή του, με προσπάθειες και της κας Καρανίκα και της κας Κιουρτσίδου που έχει παραμείνει στην Παθολογική Κλινική, έχουν αρχίσει να γίνονται κάποιες συνεδρίες και οι ανοσοθεραπείες διατηρούνται όπως ήταν. «Δεν έχει επέλθει, δηλαδή, η πλήρης καταστροφή όπως έτσι ίσως ακούγεται. Κι εγώ, όταν θα έχω όλες τις άδειες λειτουργίας μου, θα μπορέσω να βοηθήσω όλη αυτή την κατάσταση, αν και οι εργασιακές σχέσεις με το νοσοκομείο είναι λίγο δύσκολες να επαναλειτουργήσουν, εγώ θα δω τι μπορώ να κάνω» καταλήγει.
Να σημειώσουμε πως, το ιδιωτικό ιατρείο του κ. Μαυροειδή αναμένεται να είναι έτοιμο και να ξεκινήσει τη λειτουργία του μέχρι το τέλος του μήνα.
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Ερ: Κύριε Μαυροειδή, κατ’ αρχάς πείτε μου, γιατί επιλέξατε την ιατρική;
Ν.Μ.: Ήταν μια επιλογή η οποία έγινε πριν περίπου 40 χρόνια όταν ήμουν μαθητής ακόμα. Η ιατρική ήταν ένα πάντα δελεαστικό πεδίο για όσους μπορούσαν να την προσεγγίσουν. Εννοώ για όσους ήταν καλοί μαθητές και είχαν μια τάση να γίνουν γιατροί. Μου άρεσε σαν αντικείμενο κι έτσι το επέλεξα.
Ερ: Όταν μπήκατε στο πανεπιστήμιο ή τα πρώτα χρόνια σας σαν νέος γιατρός, ποια όνειρα κάνατε;
Ν.Μ.: Σαν φοιτητές, πάντα μας δελέαζε το κύρος που είχαν οι καθηγητές μας, το πόσο σεβαστά άτομα ήταν και το πόσο μαγευόμασταν από τις γνώσεις τους κι από τον τρόπο αντιμετώπιζαν πράγματα τα οποία μοιάζαν τότε για εμάς απρόσιτα. Υπήρχε μια φιλοδοξία να φτάσουμε κι εμείς σε ένα επίπεδο τέτοιο. Να το προσεγγίσουμε όσο μπορούμε. Σαν φοιτητής ήμουνα σε καιρούς με μαθητικούς και φοιτητικούς αγώνες, τους οποίους συνδυάζαμε και με τις γνώσεις μας και με την τρέχουσα αλλά και την επόμενη συμπεριφορά μας. Όλοι είχαμε ένα όνειρο να μπούμε σε κάποιο νοσοκομείο που θα μπορούσαμε να αποδώσουμε το μέγιστο των γνώσεών μας και των δεξιοτήτων μας, γιατί πιστεύω ότι μόνο στο νοσοκομείο μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο, δηλαδή, το να μπορούμε να αποδώσουμε στο μέγιστο των δυνατοτήτων μας και όσοι μπορέσαμε το κατορθώσαμε. Τότε ήταν, ξέρετε, και περιζήτητες οι θέσεις στα νοσοκομεία, υπήρχε μεγάλος ανταγωνισμός για το ποιος θα μπορέσει να το καταφέρει. Δεν είχε απαξιωθεί τόσο όσο τώρα το σύστημα. Και οι απολαβές ήταν αρκετά καλές σε σχέση με τις συνθήκες της εποχής και ήταν και καινούργιο το Εθνικό Σύστημα Υγείας και πολλά υποσχόμενο.
Ερ: Πώς επιλέξατε το νοσοκομείο της Κω;
Ν.Μ.: Ήταν τόπος καταγωγής της μητέρας μου, οι εναλλακτικές λύσεις που είχα ήταν άλλα νοσοκομεία, κατά σύμπτωση σε προτεραιότητα βγήκε η θέση της Κω στην οποία διορίστηκα και αποφάσισα να μείνω εδώ.
Ερ: Και μείνατε επί 26 συναπτά έτη…
Ν.Μ.: 26 χρόνια στο νοσοκομείο Κω χωρίς καμία διακοπή. Από το 1996 μέχρι τον περασμένο Αύγουστο.
Ερ: Ας έρθουμε στα πιο «πρακτικά». Κύριε Μαυροειδή, υπήρξαν εποχές που το νοσοκομείο μας λειτουργούσε καλύτερα; Απ’ ότι θυμάμαι, δεχόταν αρκετούς ασθενείς και από άλλα νησιά.
Ν.Μ.: Και συνεχίζουν να έρχονται ακόμα. Κοιτάξτε, το νοσοκομείο ποτέ δεν έλυσε τα προβλήματά του. Εκεί που κάποιο λυνόταν αναδυόταν ένα άλλο ισοδύναμης βαρύτητας. Δηλαδή, υπήρξαν κάποτε 3 Παθολόγοι και ήμασταν σε πολύ καλή ισορροπία, αλλά μας έλειπαν Καρδιολόγος και Παιδίατρος, οπότε είχαμε άλλες επιβαρύνσεις. Τώρα ήρθε ένας καινούργιος Καρδιολόγος ο οποίος έχει φέρει σε ισορροπία την Καρδιολογική Κλινική, είναι η αποχώρησή μου που έχει φέρει σε πρόβλημα την Παθολογική Κλινική, η Παιδιατρική δεν έχει ορθοποδήσει ποτέ… Συνέχεια υπήρχαν σημαντικά προβλήματα. Δεν θυμάμαι ποτέ το νοσοκομείο να έχει δουλέψει σε απόλυτη ισορροπία, εκτός από μικρά διαστήματα, πιθανότατα γύρω στο 2004. Να σας θυμίσω παλιότερα με τις μεγάλες ελλείψεις σε Γυναικολόγους, σε Χειρουργούς…
Ερ: Κι εσείς επί σειρά ετών ήσασταν μόνος σας.
Ν.Μ.: Η Παθολογική Κλινική ήταν πάντα από τις πιο δύσκολες σε ισορροπία Κλινικές. Έτσι πορευτήκαμε για 26 χρόνια.
Ερ: Κύριε Μαυροειδή, κατά την άποψή σας, τι φταίει και δεν έρχονται γιατροί στο νοσοκομείο μας.
Ν.Μ.: Ποτέ δεν υπήρχε μια γενναία απόφαση από τις διοικήσεις, όχι μόνο τις τοπικές αλλά όλη τη διοικητική αλυσίδα, δηλαδή, τοπικές διοικήσεις, περιφέρεια, υπουργείο. Τι εννοώ γενναία απόφαση. Εννοώ, να υπάρξει συνετή προκήρυξη όλων των κενών θέσεων, γρήγορες επαναπροκηρύξεις των θέσεων που μένουν άγονες και μάλιστα με τα κριτήρια που προβλέπονται ήδη από τη νομοθεσία τα οποία είναι πολύ ανώτερα από τα κίνητρα που αποφασίζονται κατά καιρούς, όπως τώρα τα 450 ευρώ τα οποία είναι πολύ ήπια μέτρα και φευγαλέα ίσως.
Ερ: Ποια κίνητρα προβλέπει η νομοθεσία;
Ν.Μ.: Προβλέπει, εάν μια θέση αποβεί άγονη, δηλαδή εάν δεν βρεθεί κανένας υποψήφιος στις άγονες περιοχές, γιατί η Κως είναι στις άγονες, να επαναπροκηρύσσεται στον επόμενο βαθμό. Δηλαδή, αυτή τη στιγμή, οι δύο θέσεις της Παθολογίας που έχουν αποβεί άγονες πολλές φορές, πρέπει να επαναπροκηρυχθούν στη θέση του Διευθυντή πια, συν την τρίτη που λείπει η οποία μπορεί να προκηρυχθεί στο βαθμό του Επιμελητή Β΄. Αυτό σημαίνει ότι, πρέπει να γίνει προκήρυξη τριών θέσεων με όλα αυτά τα προνόμια που προβλέπει η ίδια η νομοθεσία και δεν χρειάζονται ούτε πρωτοβουλίες της περιφέρειας, ούτε πρωτοβουλίες του δήμου εάν γίνει έτσι η προκήρυξη. Το μεγάλο επίσης δέλεαρ, είναι ότι, οι γιατροί που θα υπηρετήσουν σε άγονες περιοχές πέντε χρόνια, να μπορούν να μετατεθούν με τον βαθμό που έχουν σε ομοιόβαθμη κενή θέση οποιουδήποτε νοσοκομείου επιλέξουν, όπως έκαναν πριν από κάποια χρόνια δύο γιατροί του νοσοκομείου μας. Αυτά τα κριτήρια πρέπει να διαφημιστούν, να γίνουν γνωστά μαζί με τις προκηρύξεις ώστε οι ενδιαφερόμενοι να τα δουν και να ενδιαφερθούν πραγματικά να έρθουν εδώ. Υπάρχουν σοβαρά δελεαστικά νομοθετήματα τα οποία όμως πρέπει να διαφημιστούν και να ληφθεί η απόφαση να γίνουν αυτές οι προκηρύξεις. Ποτέ δεν έχει ληφθεί μια τέτοια απόφαση μαζικών προκηρύξεων με πρόσχημα την οικονομική επιβάρυνση που θα έχουν. Μα ποια οικονομική επιβάρυνση; Τόσα χρόνια με την έλλειψη γιατρών έχει κερδίσει πάρα πολλά χρήματα το κράτος ώστε να μπορεί να ανταπεξέλθει. Εάν δεν ρίξει λεφτά στην υγεία με διάφορους τρόπους, δεν πρόκειται να δούμε ούτε καλύτερο νοσοκομείο, ούτε καλύτερη περίθαλψη, ούτε καλύτερο δίκτυο ιατρικών υπηρεσιών.
Ερ: Με λίγα λόγια μου λέτε ότι, το ίδιο το κράτος που έχει νομοθετήσει, δεν εφαρμόζει τη νομοθεσία.
Ν.Μ.: Ακριβώς. Προβλέπονται τέσσερις Παθολόγων, τρεις θέσεις Καρδιολόγων, για τις οποίες ποτέ δεν έχουν γίνει οι αντίστοιχες μαζικές προκηρύξεις. Τις θέσεις αυτές, δεν τις έχω φτιάξει εγώ. Το ίδιο το υπουργείο Υγείας τις έχει φτιάξει με έγκριση του υπουργείου Οικονομικών. Υπάρχει έγκριση για όλα τα θέματα πριν γίνουν οι οργανισμοί των νοσοκομείων και οι οργανισμοί έχουν γίνει με όλες αυτές τις προϋποθέσεις.
Ερ: Και το εύλογο ερώτημα: Οι διοικήσεις των νοσοκομείων γιατί δεν εφαρμόζουν τη νομοθεσία κύριε Μαυροειδή;
Ν.Μ.: Πέρα από τις τοπικές διοικήσεις, πολλά πράγματα σκοντάφτουν στο επόμενο σκαλοπάτι, στην επόμενη διοικητική βαθμίδα, στη 2η ΥΠΕ και στο υπουργείο. Μερικές φορές που το έχει διεκδικήσει το νοσοκομείο, άλλοτε τα έχει καταφέρει άλλοτε όχι. Συνήθως όχι.
Ερ: Πώς σχολιάζετε τον τρόπο που έχει εμπλακεί η τοπική αυτοδιοίκηση, εν προκειμένω, ο δήμος και η περιφέρεια;
Ν.Μ.: Όλες αυτές είναι περιστασιακές κινήσεις που δεν μπορούν να μονιμοποιηθούν. Είναι κάτι το οποίο θα σβήσει, είναι σαν πυροτέχνημα. Δίνουν τώρα 450 ευρώ σε κάποιους καινούργιους γιατρούς ή σε κάποιους που έχουν προσφέρει τον τελευταίο καιρό. Εδώ υπάρχουν γιατροί που έχουν προσφέρει για μια ολόκληρη ζωή και δεν έχουν την παραμικρή απολαβή και όχι μόνο αυτό. Το ίδιο το νοσοκομείο μας χρωστάει εφημερίες από το 2011. Κινούμαστε συνέχεια δικαστικά και με πολλά έξοδα. Σε ένδειξη της ελάχιστης εκτίμησης για το έργο που έχουμε κάνει, θα έπρεπε τουλάχιστον να έχουμε πληρωθεί αυτές τις εφημερίες.
Ερ: Η δικαιολογία που δεν τις πληρώνεστε, ποια είναι;
Ν.Μ.: Δεν υπάρχουν χρήματα. Γι αυτό το νοσοκομείο θα μένει πάντα ανάπηρο και κουτσό.
Ερ: Από όλα αυτά που έχετε πει μέχρι τώρα, δεν διαφαίνεται προοπτική βελτίωσης του νοσοκομείου και γενικά των νοσοκομείων της χώρας.
Ν.Μ.: Με αυτόν τον ρυθμό, όχι. Και τώρα μαζί με την πανδημία, εμείς δεν έχουμε δει καμία ενίσχυση των κρίσιμων ειδικοτήτων στο νοσοκομείο μας.
Ερ: Και μέσα σε όλα αυτά, μιλάμε για νέο νοσοκομείο που ναι μεν το θέλουμε, αλλά δεν φαντάζει λίγο σαν κοροϊδία;
Ν.Μ.: Ναι, φαντάζει σαν κοροϊδία γιατί το ακούμε πολλά χρόνια και δεν έχει γίνει τίποτα. Ένα καινούργιο νοσοκομείο για να αρχίσει εκ του μηδενός, και είμαστε στο μηδέν ακόμα, θέλει μια δεκαετία, δηλαδή, γύρω στο 2030. Αυτό δείχνει η εμπειρία από προηγούμενα νοσοκομεία. Δεν είναι κοροϊδία το νέο νοσοκομείο, αλλά πρέπει κάποτε να αρχίσει για να το δούμε σε δέκα χρόνια.
Ερ: Έχουμε δύο καταπληκτικές δομές υγείας, το πρώην ΙΚΑ στο Πλατάνι και το λεγόμενο, αφού το έχουν υποβαθμίσει σε περιφερειακό ιατρείο, Κέντρο Υγείας στην Αντιμάχεια, τα οποία μένουν κενού περιεχομένου. Ποια εξήγηση μπορείτε να δώσετε;
Ν.Μ.: Υπάρχουν σαν κτίρια. Το Κέντρο Υγείας Αντιμάχειας ποτέ δεν είχε οργανισμό, οπότε δεν ξέρουμε τι γιατρούς προβλέπει. Το χτίσανε για Κέντρο Υγείας αλλά είναι ένα πολυδύναμο αγροτικό ιατρείο.
Ερ: Κύριε Μαυροειδή, σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στον «Σ» ο Διοικητής 2ης ΥΠΕ κ. Ροϊλός, μου είχε πει ότι συγκλονίστηκε όταν είδε αυτά τα δύο κτίρια και πως του ήρθε να βάλει τα κλάματα, κύρια για το Κ.Υ. Αντιμάχειας.
Ν.Μ.: Από την ίδρυσή του μέχρι τώρα όποιος έρχεται συγκινείται…
Ερ: Για το κτίριο του πρώην ΙΚΑ, το οποίο είναι σχεδόν άδειο, έχουν ακουστεί κατά καιρούς προτάσεις για μεταφορά υπηρεσιών του νοσοκομείου και του ΕΚΑΒ, το οποίο δεν έχει χώρο να στεγαστεί. Ποια η δική σας άποψη;
Ν.Μ.: Ως άδειο κτίριο με πολύ καλές υποδομές, μπορεί να αξιοποιηθεί για πολλούς λόγους, όπως π.χ. θα μπορούσε να μεταφερθεί εκεί όλο το Κέντρο Υγείας του νοσοκομείου και να γίνει ένα Κέντρο Υγείας αστικού τύπου για να αποσυμφορηθεί το νοσοκομείο. Θα μπορούσε να γίνουν εκεί τα εμβολιαστικά κέντρα τα οποία μέχρι σήμερα λειτουργούν με το ήδη υπάρχον προσωπικό του νοσοκομείου και ποιος ξέρει για πόσο καιρό ακόμα. Ένα κενό κτίριο όπως το ΙΚΑ και ένα κενό κτίριο όπως το Κέντρο Υγείας Αντιμάχειας, θα είναι πάντα μια πρόκληση αξιοποίησής τους.
Ερ: Ας έρθουμε στην υπόθεση με την παραίτησή σας από το νοσοκομείο. Κάποιοι υποστηρίζουν πως αιτία είναι η συνταξιοδότησή σας και όχι λόγω της κατάστασης στην οποία βρίσκεται. Σας παρακαλώ, ξεκαθαρίστε για μια ακόμα φορά τους λόγους της παραίτησή σας.
Ν.Μ.: Συνέτρεχαν κάποιοι λόγοι συνταξιοδοτικοί, παίρνω τη σύνταξη του δημοσίου, αλλά συνεχίζω να εργάζομαι κανονικά. Ο λόγος που έφυγα δεν ήταν οικονομικός. Με αυτά τα χρήματα του νοσοκομείου έχω ζήσει, έχει ζήσει και η οικογένειά μου, ούτε η σύνταξη αφού συνεχίζω να εργάζομαι, απλά ήταν μια καλή συγκυρία να ζητήσω τη σύνταξη που δικαιούμαι μέχρι τώρα. Οι λόγοι, λοιπόν, ήταν τρεις. Ο πρώτος ήταν η κακή κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει το νοσοκομείο, ο δεύτερος ότι δεν διαβλέπω προοπτική βελτίωσης και ο τρίτος ότι, όπως σας είπα, συνέτρεχαν κάποιοι βολικοί συνταξιοδοτικοί παράγοντες, ώστε να πάρω ένα ποσό σύνταξης. Δεν είναι το κύριο η συνταξιοδότηση.
Ερ: Πόσους καρκινοπαθείς κουράρατε όλα αυτά τα χρόνια;
Ν.Μ.: Γινόντουσαν περίπου 600 – 700 συνεδρίες (χημειοθεραπείες) το χρόνο και αφορούσαν περίπου 70 άτομα. Με την αποχώρησή μου, μη νομίζετε ότι σταμάτησαν όλα. Ίσως είναι ένα μικρό κενό μέχρι να αναδιοργανωθούν οι υπηρεσίες. Ήδη, με προσπάθειες και της κας Καρανίκα και της κας Κιουρτσίδου που έχει παραμείνει στην Παθολογική Κλινική και αντέχει ακόμα και της εύχομαι να αντέξει πολύ γιατί είναι δύσκολα τα πράγματα, έχουν αρχίσει να γίνονται κάποιες συνεδρίες και οι ανοσοθεραπείες διατηρούνται όπως ήταν. Δεν έχει επέλθει, δηλαδή, η πλήρης καταστροφή όπως έτσι ίσως ακούγεται. Κι εγώ, όταν θα έχω όλες τις άδειες λειτουργίας μου, θα μπορέσω να βοηθήσω όλη αυτή την κατάσταση, αν και οι εργασιακές σχέσεις με το νοσοκομείο είναι λίγο δύσκολες να επαναλειτουργήσουν, εγώ θα δω τι μπορώ να κάνω.
Ερ: Εσείς πάντως, προσφέρεστε.
Ν.Μ.: Έχω κάθε διάθεση να βοηθήσω τους ασθενείς.
Ερ: Μιας και αναφερθήκατε στην κα Καρανίκα, σε συνέντευξή στην εφημερίδα μας, ανέφερε μεταξύ άλλων πως, καλπάζει ο καρκίνος. Η ιατρική κοινότητα γνωρίζει πού οφείλεται αυτό;
Ν.Μ.: Δεν είναι φαινόμενο της Κω ο καρκίνος, αλλά είναι παγκόσμιο φαινόμενο εδώ και τουλάχιστον μια 20ετία ότι, ο καρκίνος έχει αλλάξει και ως προς τη συχνότητα και ως προς τις ηλικίες που προσβάλει. Όλα αυτά αποδίδονται κυρίως στον τρόπο ζωής και στα αυξημένα επίπεδα κοσμικής ακτινοβολίας που δεχόμαστε, όπως κινητά, ραδιενέργεια, πυρηνικά ατυχήματα, συσκευές με ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που τη δεχόμαστε συνέχεια, για τα οποία δεν έχει πιστοποιηθεί ένα προς ένα, αλλά συνάγεται ότι εκεί είναι η αιτία.
Ερ: Θέλω να κλείσουμε τη συνέντευξή μας, για την οποία σας ευχαριστώ πάρα πολύ, με τα σχέδιά σας. Γνωρίζω ήδη ότι, έχετε επιλέξει χώρο για το ιατρείο σας. Πότε θα ξεκινήσει η λειτουργία του;
Ν.Μ.: Πιστεύω μέχρι το τέλος του μήνα να είναι έτοιμο. Είμαι πιστοποιημένος στον ΕΟΠΥ, αλλά προς το παρόν δεν είμαι συμβεβλημένος.
ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
