Παναγιώτης Αβρίθης, αντιδήμαρχος Τεχνικών Υπηρεσιών: «Έχουμε εγκληματήσει όλοι μας για το παλιό Οινοποιείο, η ευθύνη είναι όλων μας»
«Αρχές του 2022 θα υπογραφεί η σύμβαση με τον εργολάβο – Σε τρεις μήνες θα απομακρυνθεί ο αμίαντος»
Έστω και με χρονοκαθυστέρηση (από το 2001 που το Οινοποιείο έκλεισε οριστικά) το 2019 συντάχθηκε η μελέτη του για την απομάκρυνση του καρκινογόνου αμιάντου (επί θητείας Γιώργου Κυρίτση). Σήμερα, σχεδόν τρία χρόνια μετά, ο αμίαντος παραμένει στη θέση του, επιβαρύνοντας συνεχώς τη δημόσια υγεία.
Το θέμα επανέρχεται στη δημοσιότητα, μετά από σχετική αναφορά της επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Κικής Μακρή σε συνεδρίαση του δημοτικού μας συμβουλίου.
Ο «Σ» επικοινώνησε με τον αντιδήμαρχο Τεχνικών Υπηρεσιών Παναγιώτη Αβρίθη, προκειμένου να πληροφορηθεί εάν υπάρχει κάποια εξέλιξη στην υπόθεση και βεβαίως, γιατί έχει καθυστερήσει η απομάκρυνση του καρκινογόνου υλικού.
Να σημειώσουμε εδώ πως, στον προϋπολογισμό εξόδων για το 2022, στον σχετικό κωδικό προβλέπετε «απομάκρυνση στοιχείων αμιάντου από τον χώρο του παλιού Οινοποιείου (πράσινο ταμείο)», για το οποίο η δημοτική αρχή είχε προϋπολογίσει για το 2021 το ποσό των 95.000 ευρώ, δεν διέθεσε όμως ούτε σεντ, ενώ το 2022 έχει προϋπολογίσει 75.058, 42 ευρώ.
«Έχει βγει ο ανάδοχος του έργου. Αρχές του Ιανουαρίου θα περάσει η σύμβαση από την Οικονομική Επιτροπή και αμέσως μετά θα υπογραφεί με τον εργολάβο, η οποία προβλέπει την ολοκλήρωση του έργου, δηλαδή, την απομάκρυνση του αμιάντου, μέσα σε τρεις μήνες μετά την υπογραφή της» δήλωσε στον «Σ» ο αντιδήμαρχος. «Έχουμε εγκληματήσει όλοι μας για το παλιό Οινοποιείο, η ευθύνη είναι όλων μας» παραδέχθηκε χωρίς δισταγμό, αποδίδοντας πολιτικές ευθύνες σε όλες τις διοικήσεις του δήμου, συμπεριλαμβανομένης και της σημερινής, χωρίς να εξαιρεί ούτε τον εαυτό του.
Τέλος, μας κατέθεσε την προσωπική του άποψη για την αξιοποίηση του Οινοποιείου, περιγράφοντάς την σε γενικές γραμμές, ως εξής: «Το Οινοποιείο μπορεί να γίνει ένα Πολιτιστικό Πολύκεντρο που λείπει από την Κω και το έχει ανάγκη. Θα πρέπει να ανακατασκευαστεί στη λογική ενός βιομηχανικού κτιρίου αλλά με σύγχρονα μέσα (μικροφωνική εγκατάσταση, μηχανισμούς μεταγλωττισμού, κ.ά) αναδεικνύοντας την ιστορικότητά του, με χωρητικότητα 250-300 ανθρώπων, με διαμόρφωση του γύρω χώρου όπως έχουν όλα τα Μουσεία και με εκθετήριο για την ανάδειξη του πνεύματος του ιστορικού αυτού χώρου».
Ένα «μίνι» ιστορικό
Ας θυμηθούμε τι γράφαμε (εν περιλήψει, διότι είναι πολλά τα ρεπορτάζ…)) για την «ιστορία» του
Η «αμαρτωλή» ιστορία του παλιού Οινοποιείου
Η ερήμωσή του και οι κίνδυνοι από τον καρκινογόνο αμίαντο
Οι χωρίς αντίκρισμα δεσμεύσεις – Οι σημερινές υποσχέσεις
Δεν θα πάμε πολύ πίσω στο χρόνο, διότι, την ιστορία του Οινοποιείου την γνωρίζουμε λίγο πολύ όλοι. Θα ξεκινήσουμε από το 2008, όπου, η τότε δημοτική αρχή Γ. Κυρίτση ανέθεσε και παρέλαβε τη μελέτη αποτύπωσής του (ήταν η πρώτη ουσιαστική δράση), με στόχο, την αξιοποίησή του, η οποία όμως, δεν επετεύχθη. Τρία χρόνια μετά, τον Ιούλιο του 2011, ο τότε δήμαρχος Κ. Καΐσερλης εξαγγέλλει μέσα από τον χώρο του Οινοποιείου ότι, τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου θα ξεκινούσαν οι εργασίες συντήρησης των συγκεκριμένων κτιριακών εγκαταστάσεων, προκειμένου να αξιοποιηθούν, γιατί «βρίσκονται στο στόχαστρο των οικονομικά ισχυρών και μεγάλων επιχειρήσεων» όπως είχε δηλώσει χαρακτηριστικά. Την αξιοποίησή τους θα αναλάμβανε «συνεργατική», η οποία θα αξιοποιούσε και το ΑΒΙΚΩ και την πρώην «Βεγγέρα». Όσο για την αναβάθμιση της περιοχής, σύμφωνα με τις τότε δηλώσεις του δημάρχου, θα ολοκληρωνόταν Μάιο – Ιούνιο του 2012. Τέλος, είχε ζητήσει από τις υπηρεσίες του δήμου να επιμεληθούν άμεσα την καθαριότητα του χώρου καθώς και την προστασία του, αποκλείοντας τις διόδους πρόσβασης σε αυτόν. Έκτοτε, ουδείς ασχολήθηκε.
Να σημειώσουμε ότι, τον κ. Καΐσερλη συνόδευαν, ο τότε αντιδήμαρχος και σημερινός δήμαρχος Θ. Νικηταράς, ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Β. Δρόσος, οι αντιδήμαρχοι Γ. Μπαλαλής και Σταμάτης Πης, οι δημοτικοί σύμβουλοι Μ. Φάκκος, Γ. Πασσανικολάκης, Ι. Ρούφα, Μ. Μήτρου και από το τοπικό συμβούλιο Κω οι, Γ. Θεοφιλίδης και Δ. Τελλή.
Τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου, 2011, ο «Σ» κάνει ρεπορτάζ κάνοντας λόγο για «Οικολογική βόμβα» και «μέγα κίνδυνο για τη δημόσια υγεία», λόγω των μεγάλων ποσοτήτων αμιάντου που περιέχει το Οινοποιείο (ελενίτ, κ.α.).
Ωρολογιακή «βόμβα» το Οινοποιείο
Γράφαμε λοιπόν το 2011, ότι, ο χώρος του πρώην Οινοποιείου, είναι γεμάτος από αμίαντο και μάλιστα «παλαιάς κοπής», ο οποίος, ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες, διαχέεται στην ατμόσφαιρα της γύρω περιοχής. Σύμφωνα με το (τότε) ΥΠΕΚΑ, οι ευθύνες βαραίνουν όλους τους ιδιοκτήτες από το 2001 που εγκαταλείφθηκε το κτίριο (ΑΤΕ, Δήμος Κω). Για την επικινδυνότητα του αμιάντου, αρκεί να επαναλάβουμε ότι, η χρήση του έχει απαγορευτεί σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία που το έχει κατατάξει στην κατηγορία των επικίνδυνων υλικών που, σε περίπτωση εισπνοής ως λεπτή σκόνη , μπορεί να θέση σε κίνδυνο την υγεία. Έρευνες που έγιναν τα τελευταία 50 χρόνια, έχουν αποδείξει ότι, οι ίνες αμιάντου μπορεί να προκαλέσουν πολυάριθμες και συχνά θανατηφόρες παθήσεις στους πνεύμονες. Οι ίνες του αμίαντου διαθέτουν την ιδιότητα να επιπλέουν στο νερό και μπορούν να μεταφερθούν σχεδόν οπουδήποτε μέσω του αέρα, προκαλώντας σοβαρές οργανικές βλάβες σε όποιον τις εισπνεύσει.
Τέλος, η εισπνοή ινών αμιάντου από ζώα, προκαλεί επιπλοκές παρόμοιες με αυτές που προκαλούνται στους ανθρώπους.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση με νομοθεσία της απαγορεύει την χρήση όλων των ειδών αμιάντου από 01/01/2005 και συνιστά την σταδιακή απομάκρυνση του ήδη εγκατεστημένου αμίαντου. Ταυτόχρονα, έχει μεριμνήσει ώστε να υποδέχεται όλες τις αποξηλωμένες ποσότητες αμιαντούχων στοιχείων σε δικά της ΧΥΤΑ και χορηγεί αντίστοιχα πιστοποιητικά οριστικής διάθεσης από κρατικούς φορείς.
Αξίζει δε, ιδιαίτερης προσοχής το σημείο που αναφέρεται στην απομάκρυνση του αμίαντου, η οποία πρέπει να γίνεται μόνο από πιστοποιημένες και αδειοδοτημένες εταιρείες.
Επικίνδυνη και η απομάκρυνσή του
Σύμφωνα με την υπουργική απόφαση 8243/1113/91, η διαδικασία αφαίρεσης του αμιάντου από τα κτίρια είναι πολύ συγκεκριμένη, έτσι ώστε να διασφαλιστεί η δημόσια υγεία αλλά και η προστασία του περιβάλλοντος. Συγκεκριμένα, χρειάζεται να ζητηθεί έγκριση νια τις εργασίες από την αρμόδια νομαρχιακή υπηρεσία του ΥΠΕΚΑ, να κατατεθεί σχέδιο εργασιών και γραπτή εκτίμηση κινδύνου στην Επιθεώρηση Εργασίας και στο Τμήμα Περιβάλλοντος της Νομαρχίας, να εκδοθεί πιστοποιητικό τελικής διάθεσης των αποβλήτων από τον αρμόδιο φορέα το οποίο θα κοινοποιηθεί στην αρμόδια νομαρχία και στο ΥΠΕΚΑ, πιστοποιητικό πλήρους αφαίρεσης του αμιάντου από ανεξάρτητο φορέα και τέλος, να εκδοθεί σχετικό πιστοποιητικό το οποίο θα αναγράφει ότι, ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες.
Οι εργαζόμενοι που θα αναλάβουν τον καθαρισμό του χώρου και την απομάκρυνση του αμιάντου, θα πρέπει να φορούν στολές και μάσκες προστασίας, να διατηρούν τα επίπεδα της σκόνης πολύ χαμηλά, να μη χρησιμοποιούν ηλεκτρικά εργαλεία που αυξάνουν τα επίπεδα της σκόνης. Ταυτόχρονα, σε πολλές περιπτώσεις απαιτείται η εγκατάσταση πλαστικού περιβλήματος στον χώρο καθαρισμού με τη χρήση αντλιών υποπίεσης και ειδικών φίλτρων καθαρισμού του αέρος.
Η είσοδος και η έξοδος των εργατών στον περιβεβλημένο χώρο γίνεται μέσω μιας μονάδας απολύμανσης. Οι διαδικασίες αυτές παρέχουν ασφάλεια τόσο στους εργαζόμενους στον καθαρισμό του αμίαντου όσο και στους ευρισκόμενους στον περιβάλλοντα χώρο. Σε αντίθετη περίπτωση, η μόλυνση λαμβάνει τρομακτικές διαστάσεις και είναι προτιμότερο να μη γίνει καμία εργασία από το να γίνει με λάθος τρόπο.
Τέλος θα πρέπει να ληφθούν κατάλληλα μέτρα για την ασφαλή μεταφορά και ταφή των υλικών αυτών σε ειδικούς χώρους ταφής που δυστυχώς δεν υπάρχουν στην Ελλάδα αλλά μόνο στο εξωτερικό.
Σε επικοινωνία που είχαμε με το ΥΠΕΚΑ, μας ενημέρωσαν ότι, ο δήμος – ως ιδιοκτήτης του ακινήτου – θα πρέπει να απευθυνθεί στον Δημόκριτο ή σε οποιαδήποτε ιδιωτική εταιρεία διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων, προκειμένου να γίνει η απαραίτητη μελέτη και από εκεί και πέρα, να ακολουθήσει όλες τις προβλεπόμενες διαδικασίες απομάκρυνσης του αμιάντου.
Ενδεικτικές προτάσεις αξιοποίησης
Έχει κατατεθεί πλήθος προτάσεων για την αξιοποίηση αυτού του ιστορικού χώρου, τις οποίες όμως, καμία δημοτική αρχή δεν έχει λάβει υπόψη της. Μία από αυτές, εμπεριέχεται στην εργασία της αρχιτεκτόνισσας μηχανικού Ιουλίας Παπαευτυχίου, η οποία είχε παρουσιαστεί σε Ημερίδα των, ΤΕΕ, Μόνιμη Επιτροπή και ΕΒΕΔ πριν από λίγα χρόνια με θέμα: «Η προ-βιομηχανική και βιομηχανική κληρονομιά της Δωδεκανήσου – Η περίπτωση της Κω». Παράλληλα, προτάσεις είχε καταθέσει και η πάλαι ποτέ «Συμπαράταξη Ελπίδας», ο Ηλίας Καματερός, κ.ά.
Και συνεχίζουμε…
Τον Ιούλιο του 2013, γράφαμε: «Καταρρέει το Οινοποιείο και μαζί με αυτό, ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της Κω εξαφανίζεται!!! Το αρχείο του διασκορπισμένο στους πέντε ανέμους και η πέριξ περιοχή εξακολουθεί να απειλείται από τον αμίαντο…».
Η φωτιά στο παλιό Οινοποιείο
Ύβρις στην ιστορία μας και στον πολιτισμό μας - Κίνδυνος για την υγεία μας
Με αφορμή εκδήλωση πυρκαγιάς στο Οινοποιείο (25/3/2017), ο Κώστας Κογιόπουλος γράφει ένα εκπληκτικό άρθρο.
«Η βιομηχανική κληρονομιά της Κω είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο της νεότερης ιστορίας μας. Το εναπομείναν κτηριακό δυναμικό, οι παλιές βιομηχανικές ζώνες που πλέον έχουν ενταχθεί στον σύγχρονο αστικό ιστό πρέπει να προστατευθεί και να γίνει ένα δυναμικό κομμάτι της τοπικής οικονομίας.
Το Οινοποιείο ιδρύθηκε το 1928 ως παράρτημα της ιταλικής C.A.I.R. και ήταν η πρώτη εργοστασιακή μονάδα που έγινε ποτέ στην Κω. Από το 1991 το εργοστάσιο έπαψε να λειτουργεί και το 2001 έκλεισε εντελώς. Τότε η μονάδα ανήκε στην Αγροτική Τράπεζα. Αμέσως άρχισε ένας αγώνας από τον Δήμο και από φορείς και παράγοντες της τοπικής κοινωνίας, που έτρεξαν και αγωνίστηκαν ώστε το εργοστάσιο να μην πουληθεί, να μην πάει σε ξένια χέρια, να μην γίνει ένα άλλο τεράστιο ξενοδοχείο στην ήδη υποβαθμισμένη περιοχή των Λαϊκών, αλλά να περάσει στα χέρια του Κωακού λαού που ανήκει. Οι προσπάθειες όλων των Κώων απέδωσαν και το υπουργείο Πολιτισμού χαρακτήρισε το Οινοποιείο και την Α.ΒΙ.ΚΩ μνημεία βιομηχανικής κληρονομιάς μοναδικής αξίας για το νησιωτικό χώρο. Όμως ο αγώνας δεν σταμάτησε με έξυπνες και στοχευμένες παρεμβάσεις η κοινωνία της Κω και όλοι οι τοπικοί παράγοντες, αλλά και οι Κώοι στην Αθήνα (αξίζει να αναφερθεί ιδιαίτερα ο Α. Παυλίδης) πίεσαν και κατορθώσαμε να περάσουν τα βιομηχανικά κτήρια του νησιού που ανήκαν στην Αγροτική Τράπεζα στα χέρια μας. Αυτό βέβαια είναι καλό, αλλά ήταν μια πύρρειος νίκη, διότι το μεγαλύτερο τμήμα της Α.ΒΙ.ΚΩ, η νέα Α.ΒΙ.ΚΩ όπως ονομάζεται έμεινε στα χέρια της τράπεζας. Ήταν το τίμημα για να σωθούν τα άλλα δύο.
Έκτοτε όλα σταμάτησαν, λες και όλα λύθηκαν. Μόνο κάποιες χλιαρές και ανέξοδες δηλώσεις κατά καιρούς από παράγοντες και καταγραφή διαφόρων ποσών σε κωδικούς για να κλίνουν τους προϋπολογισμούς οι εκάστοτε δημοτικές Αρχές που ακολούθησαν.
Τα κτήρια, πλούσια σε πολύτιμα μηχανήματα από την εποχή της Ιταλοκρατίας, λεηλατήθηκαν. Οι τοίχοι γκρεμίστηκαν, τα αρχεία και τα έγραφα, πεταμένα και λερωμένα από ακαθαρσίες, στροβιλίζονται όταν φυσάει αέρας. Η χθεσινή φωτιά ήταν αποτέλεσμα της εγκατάλειψης. Νιώθω ντροπή και οργή κάθε φορά που αντικρίζω το κουφάρι του πάλαι ποτέ εργοστασίου, όπου η εγκατάλειψη και η βρωμιά βασιλεύει. Ο καρκινογόνος αμίαντος από την οροφή που κατέρρευσε μολύνει το περιβάλλον. Το παλιό Οινοποιείο, η Α.ΒΙ.ΚΩ, ακόμα και η Ανωτέρα, το παλιό Διοικητήριο είναι πια μόνο εστίες μόλυνσης στον ιστό της πόλης, το καλύτερο παράδειγμα στους κακοθελητές για να μας κατηγορήσουν ότι δεν αξίζουμε να μας παραχωρήσουν τίποτα. Σήμερα οι άλλοτε ζωντανοί χώροι κατάντησαν εφιάλτης και χώροι πονηρών συναθροίσεων. Και όλα αυτά στα πιο τουριστικά μέρη και παραλίες της πόλης μας.
Την περίοδο της κατοχής, οι Γερμανοί ως κατακτητές, με στολές και όπλα εγκαταστάθηκαν στους χώρους του εργοστασίου ... σε λίγο φοβάμαι ότι οι νέοι Γερμανοί με γραβάτες, χωρίς όπλα αυτή τη φορά θα το πάρουν τζάμπα, θυσία στο Υπερταμείο του Σόϊμπλε, χωρίς κανένας να ρωτήσει την κοινωνία της Κω, που θα την γράψουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.
Χθες μιλώντας με έναν φίλο μου για την πυρκαγιά μου είπε το εξής ανεκδιήγητο: τι σε νοιάζει, αφού οι Γερμανοί, θα τα πάρουν που θα τα πάρουν, ίσως πρέπει να τους παραδώσουμε καμένη γη! Δυστυχώς εκεί φθάσαμε, αυτή είναι η αντίστροφη λογική του απελπισμένου Νεοέλληνα στην οικονομική αποικία που ονομάζουν Griechenland. Τρέλα - τρέλα που έλεγε και ο Γιώργος Κωνσταντίνου στην ταινία «Ξύπνα Βασίλη».
Δεν ζούμε μόνο στη χώρα των Λωτοφάγων, αλλά και σε μια χρεοκοπημένη χώρα που τρώει τα παιδιά της. Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα! Σαν τους παλιούς ανατολίτες μοιρολάτρες, παρακολουθούμε σιωπηλοί λες και δεν μας αφορά τίποτε πια, αφού τίποτε πια δεν μας ανήκει. Δημόσιοι χώροι όταν εγκαταλείπονται, γίνονται δημόσιος κίνδυνος. Τις πταίει; Γιατί κανείς δεν ενδιαφέρεται; Ω του Ιπποκράτους χώρα… κάποιοι κακόβουλοι που θα αντικρύσουν αυτή την εικόνα θα σκεφθούν: Μετά τον Έλγιν, ήρθε ο Έλλην!! Δυστυχώς έτσι κατάντησε η σημερινή Ελλάδα.
Η χθεσινή φωτιά δεν ήταν τυχαία, ήταν αναμενόμενη, αποτέλεσμα της αδιαφορίας μας, ένας προαναγγελθείς θάνατος, η χαριστική βολή για το παλιό εργοστάσιο, μια πυρκαγιά που κατέστρεψε ό,τι είχε απομείνει απ’ αυτό, που με μεγάλες προσπάθειες των Κώων χαρακτηρίστηκε διατηρητέο μνημείο. Εμείς δεν σταθήκαμε άξιοι ούτε το αρχείο του να σώσουμε. Σήμερα το πρωί βγαίνουν ακόμα καπνοί, ο αέρας στην περιοχή μυρίζει απαίσια. Δεν οφείλεται μόνο στα αποκαΐδια, αλλά είναι σαν η ίδια η γη να αντιδρά. Αυτή η φωτιά είναι ίσως η συμβολική εικόνα της καμένης νεότερης ιστορίας μας. Το πρωί μετά τη φωτιά οι γύρω χώροι ήταν γεμάτοι με τις παλιές πολύχρωμες ετικέτες των κρασιών που στροβιλίζονταν στον αέρα, σαν να ήταν η τελευταία πνοή από το κουφάρι του πρώτου εργοστασίου στο νησί μας, για να μας θυμίζει ότι εδώ κάποτε υπήρξαν άνθρωποι που δούλευαν τις μηχανές, εδώ έφθαναν οι καρποί της Κωακής γης. Εδώ φτιάχνονταν τα περίφημα κρασιά Απελλής, Βερενίκη, Γλαύκος, ροζέ, ερυθρός οίνος, νέκταρ, η ρετσίνα Θεόκριτος, άξιοι απόγονοι και συνεχιστές των αρχαίων φημισμένων κρασιών της Κω αλμυρών ή μη, απαραίτητη συνοδεία σε κάθε τραπέζι του νησιού μας.
Αυτά όλα συμβολίζει το καμένο εργοστάσιο. Λυπάμαι που απολογούμαι σήμερα. Το κάνω με βαριά καρδιά για όλους που κουράστηκαν και μάτωσαν για να ζήσει και να παράγει το εργοστάσιο αυτό, στη μνήμη του πατέρα μου και των γονέων και παππούδων μας που δούλεψαν εκεί. Στη μνήμη των παλιών και προκομμένων που έφτιαξαν την Κω που εμείς χαιρόμαστε και … πληγώνουμε σήμερα. Όλα αυτά που είναι γύρω μας έχουμε υποχρέωση και καθήκον να τα προστατέψουμε, διότι δεν μας ανήκουν. Θα πρέπει κάποτε να τα παραδώσουμε στα παιδιά μας.
ΟΙ ΜΟΙΡΑΙΟΙ (Κ. Βάρναλης)
………………
– Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
– Φταίει ο Θεός που μας μισεί!
– Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
– Φταίει πρώτ’ απ’ όλα το κρασί!
Ποιος φταίει; ποιος φταίει;
Κανένα στόμα δεν το ’βρε και δεν το ’πε ακόμα.
Έτσι στη σκοτεινή ταβέρνα πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα, όπου μας εύρει, μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!».
Τα συμπεράσματα έκθεσης αυτοψίας για το Οινοποιείο
Στις 12/10/2018, επισκέπτεται το Οινοποιείο ο προϊστάμενος της Δ/νσης Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού Δωδ/σου της περιφέρειας Ν. Αιγαίου Πάνος Βενέρης, μένοντας έκπληκτος από την επικινδυνότητα του κτιρίου!!!
«Αυτό που διαπίστωσα είναι ότι και το Οινοποιείο έχει αμίαντο, μικρότερης ποσότητας από τη νέα ΑΒΙΚΩ, αλλά αυτό που σοκάρει είναι η μεγάλη επικινδυνότητά του» μας είχε δηλώσει ο κ. Βενέρης, επισημαίνοντας πως, παρά τους γκρεμισμένους τοίχους και την ετοιμόρροπη οροφή, είναι ανοιχτό, άρα, ο καθένας μπορεί να μπει, κυρίως παιδιά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, ενώ δίπλα υπάρχει και παρκινγκ…
«Θα κάνω έκθεση αυτοψίας και για το Οινοποιείο τόσο για την επικινδυνότητά του όσο και για την απομάκρυνση του αμιάντου. Θα απευθυνθώ και στην Πολεοδομία και στη Δ/νση Τεχνικών Έργων του δήμου» είπε, σημειώνοντας πως, πρώτο και κύριο μέτρο θα πρέπει να είναι η περίφραξη του χώρου.
Σημείωση: Τις πλάκες αμιάντου τις είχαν πάρει οι Τσιγγάνοι εδώ και χρόνια, για να τις χρησιμοποιήσουν ως υλικό για την κατασκευή των «σπιτιών» τους στην περιοχή του Αγίου Βασιλείου. Γνωρίζουν βέβαια την καρκινογόνο δράση τους, αλλά μη έχοντας άλλη επιλογή, τις χρησιμοποιούν…
Η έκθεση καταλήγει:
«Συμπερασματικά:
«Σε ελεύθερα προσβάσιμο χώρο σε οικιστική περιοχή εντός σχεδίου πόλεως Κω και δίπλα σε παραλία λουομένων, υπάρχουν οι εγκαταστάσεις του πρώην οινοποιείου Κω που είναι σε ερειπιώδη κατάσταση ενώ μεγάλο μέρος της ξύλινης στέγης με επιστέγαση κυματοειδών πλακών αμιαντοτσιμένου (τσιμεντοειδούς υλικού που εμπεριέχει αμίαντοι) έχει καταρρεύσει και βρίσκεται στο δάπεδο. Παράλληλα, στον περιβάλλοντα χώρο βρίσκεται μέρος της τοιχοποιίας που έχει καταρρεύσει ενώ υπάρχουν διάσπαρτα απορρίμματα.
Σύμφωνα με την ΚΥΑ 50910/2727/2003 (ΦΕΚ 1909/Β/2003) το σύνολο των δομικών στοιχείων που έχουν καταπέσει και βρίσκονται διάσπαρτα στο χώρο καθώς και τα απορρίμματα, συνιστούν στερεά απόβλητα ορισμένα εν των οποίων επικίνδυνα (οι πλάκες αμιαντοτσιμέντου που χρήζουν ειδικής διαχείρισης), τα οποία παραμένουν στο χώρο ανεξέλεγκτα, δίχως οποιαδήποτε διαχείριση, κατά παράβαση της ως άνω ΚΥΑ του Ν. 4042/2012 (ΦΕΚ 24Α/13-02-12) αρθ. 14 και 29, παρ. 1 όπως ισχύουν, του Π.Δ. 212/2006 αρ. 12 και της ΚΥΑ 8243/1113/91 αρθ 7.
Επιπρόσθετα, η συνολική εικόνα της εγκατάστασης έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής, στην ιστορική και πολιτιστική κληρονομικά και στις αισθητικές αξίες.
Ο συνδυασμός των ως αρνητικών παραμέτρων έχει σαν αποτέλεσμα την περιβαλλοντική υποβάθμιση τόσο του χώρου όσο και της ευρύτερης περιοχής, παράβαση για την οποία επιβάλλονται διοικητικές κυρώσεις».
Σε ερώτημα του «Σ» προς τον τότε αντιδήμαρχο Δ. Γερασκλή σχετικά με την έκθεση του κ. Βενέρη την οποία είχε παραλάβει ο δήμος, μας είχε απαντήσει:
«Η κατάσταση του παλιού Οινοποιείου και ο αμίαντος που υπάρχει στο χώρο του, είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα. Πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να περιφραχτεί ο χώρος για να μην έχει πρόσβαση κανένας και δεύτερον, να δούμε τι κάνουμε με την απομάκρυνση αυτών των υλικών». Εξήγησε πως, άμεσα, εντός του Νοεμβρίου, θα γίνει η περίφραξη, ενώ για την απομάκρυνση του αμιάντου, είναι ήδη σε επαφή με τις δυο εταιρείες που είναι αδειοδοτημένες για την απομάκρυνση επικινδύνων υλικών, όπως ο αμίαντος, «για να μας πουν πώς πρέπει να τον διαχειριστούμε και αμέσως μετά θα προχωρήσουμε σε ανάθεση για την απομάκρυνσή του». Εκτιμά πως, πολύ γρήγορα θα υπάρχει αποτέλεσμα με την απομάκρυνση του καρκινογόνου υλικού, χωρίς όμως να μπορεί να προσδιορίσει επακριβώς το χρόνο.
Αρχές Δεκεμβρίου του 2018, επανήλθαμε. «Η απομάκρυνση του καρκινογόνου υλικού από το παλιό Οινοποιείο θα έχει ολοκληρωθεί μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2019. Μέσα στον Γενάρη θα ολοκληρωθεί η περίφραξή του» μας είχε δηλώσει ο κ. Γερασκλής.
Επανερχόμαστε αρχές Φεβρουαρίου 2019: «Η περίφραξη έχει γίνει με σύρμα. Η μελέτη για την απομάκρυνση του αμιάντου είναι έτοιμη, με προϋπολογισμό 70.000 – 75.000 ευρώ. Πιστεύω ότι, μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου θα έχουμε ανάδοχο ο οποίος μέσα σε ένα 10ήμερο θα απομακρύνει τον αμίαντο» μας είχε δηλώσει ο κ. Γερασκλής.
Δεκέμβρης του 2020, πριν ακριβώς ένα χρόνο
Σε δελτίο τύπου ο δήμος Κω αναφέρει:
«Τη χρηματοδότηση δύο έργων μεγάλης σημασίας για την κοινωνία του νησιού μας, ενέκρινε το Πράσινο Ταμείο του Υ.Π.ΕΝ. μετά από πρόταση του Δήμου Κω που κατατέθηκε τον Ιούνιο του 2020, με το συνολικό ποσό χρηματοδότησης να ανέρχεται σε 246.099 ευρώ.
Πρόκειται για:
Α. το έργο περιβαλλοντικής αποκατάστασης του παλαιού Οινοποιείου στην Ακτή Ζουρούδη, με χρηματοδότηση 75.058,42 ευρώ για την απομάκρυνση των στοιχείων αμιάντου,
Β. τη δημιουργία στην Αντιμάχεια της πρώτης παιδικής χαράς για ΑΜΕΑ στο νησί μας, την αναβάθμιση τεσσάρων παιδικών χαρών στην πόλη της Κω: πλατεία Γ΄ Σεπτεμβρίου στην οδό Μακρυγιάννη, Πλατάνι, Παλαιό Ανθόκηπο και στην Ακτή Ζουρούδη, ώστε να δημιουργηθούν σύγχρονοι χώροι αναψυχής για τα μικρά παιδιά, που να πληρούν τους κανόνες ασφάλειας, με χρηματοδότηση ύψους 171.040,58 ευρώ.
Τα δύο έργα θα κοστίσουν συνολικά 311.482,76 ευρώ με τη συμμετοχή του Δήμου να ανέρχεται στις 65.383,76 ευρώ.
Για την αποκατάσταση του παλαιού Οινοποιείου έχει συνταχθεί μελέτη προκειμένου να αρθεί η επικινδυνότητα και η περιβαλλοντική υποβάθμιση της ευρύτερης περιοχής. Προβλέπεται η καθαίρεση των υπολειπόμενων τμημάτων της ξύλινης βιομηχανικής στέγης του Οινοποιείου που δεν έχουν ακόμη καταρρεύσει, ο διαχωρισμός, η συλλογή και η απομάκρυνση όλων των υλικών που περιέχουν αμίαντο. Η διαχείριση και τελική διάθεση των επικίνδυνων αποβλήτων θα γίνει στο εξωτερικό, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην περιβαλλοντική νομοθεσία, από εταιρείες πιστοποιημένες για ανάλογες εργασίες. Μετά τις εργασίες απορρύπανσης του χώρου, θα εξεταστούν από το Δήμο Κω προτάσεις για αξιοποίηση του ιδιαίτερου αυτού χώρου πολιτιστικής κληρονομίας.
Όσον αφορά στις παιδικές χαρές προβλέπεται η τοποθέτηση οργάνων και δαπέδων ασφαλείας, καθώς και όλες οι απαιτούμενες εργασίες ώστε οι χώροι που φιλοξενούν τις παιδικές χαρές να κρίνονται ασφαλείς και να τηρούν τους ισχύοντες κανονισμούς ασφαλείας».
Εν κατακλείδι
Πέρασαν περισσότερα από δέκα χρόνια από τότε που ο «Σ» αποκάλυψε (με τη βοήθεια συνειδητοποιημένων συμπολιτών μας) τους κινδύνους που κρύβει ο Οινοποιείο (καρκινογόνος αμίαντος) οι οποίοι αφορούν στη δημόσια υγεία και δεν έχει ανοίξει μύτη!!! Για την αξιοποίησή του, ούτε λόγος…
Οι ευθύνες αφορούν άπαντες, με πρώτους σαφώς, τους τοπικούς μας άρχοντες.
Έστω και τώρα, λοιπόν, ας ξεκινήσει ο καθαρισμός του χώρου. Όσο για την αξιοποίησή του, πλήθος οι σοβαρές προτάσεις…
Ελπίζουμε να μην αναγκαστούμε να επανέλθουμε.
Σημείωση:
Σε επόμενο φύλλο, θα δημοσιεύσουμε την λεπτομερή αποτύπωση του Οινοποιείου (όπως προαναφέραμε, παραδόθηκε το 2008) καταδεικνύοντας – δυστυχώς - την πλήρη εγκατάλειψή του όλα αυτά τα χρόνια, με αποτέλεσμα να «εξαφανιστούν» όλα τα μηχανήματά του και μαζί με αυτά ένα κομμάτι της βιομηχανικής ιστορίας του νησιού μας. Η δε σημερινή εικόνα του, προκαλεί πόνο αλλά και θυμό για την ανευθυνότητα των υπευθύνων αλλά και όλων ημών…
πηγή: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
