Άνοιξη 2016! Το καλοκαίρι έφτασε! Η φύση μαγεύει! Ο πρωινός φωτεινός ήλιος αναβαίνει τον θαλάσσιο ορίζοντα, ο Κεραμικός κόλπος ακίνητος, λευκός, σαν λίμνη ή σαν πλωτός ποταμός ανάμεσα σα εμάς και με την χερσόνησο της Αλικαρνασσού και της Καρίας. Ιστιοφόρα τουριστικά πλοία με ανεβασμένα τα πανιά τους ταξιδεύουν είτε προς το νησί μας ή είτε στα γειτονικά μικρασιατικά παράλια. Περπατώντας από τον δυτικό βραχίονα της μπούκας του λιμανιού προς το ανατολικό, καθημερινή διαδρομή, βρισκόμαστε αντιμέτωποι στην κακή στατικότατα της κατάστασης του παράλιου δημοτικού χώρου. Καμία ανανέωση, καμία προσπάθεια συμμαζέματος, καμία εικόνα φροντίδας στην λεπτομέρεια που να παραπέμπει σε μια προσπάθεια αλλαγής. Δύσκολες εποχές. Δύσκολο καλοκαίρι. Άραγε τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν; Ή μήπως όλα πρέπει να αφεθούν πια, στην δημιουργικότητα της φύσης και την απαράμιλλη ικανότητα της να αναπληρώνει την ανθρώπινη αδυναμία;
Οι ελπιδοφόρες εικόνες δεν λείπουν διασκεδάζοντας απογοητευτικές σκέψεις. H γνωστή θαλαμηγός ‘’LADI DI’’ που κάθε καλοκαίρι βλέπουμε στο ανατολικό τμήμα του λιμανιού που εκμεταλλεύεται η ΜΑΡΙΝΑ, ‘’πρώτο ταξίδι έπιασε ναύλο για την Κω..’’ είναι δεμένη σήμερα, Κυριακή, στο κέντρο του λιμανιού μας! Στο ανοικτό της σαλόνι ομάδα 10 ατόμων παίρνει το πρωινό της κουβεντιάζοντας. Στην αυθόρμητη καλημέρα και στο καλωσόρισμα, μας προσκαλούν για καφέ! Μια οικογένεια Άγγλων και μια Τούρκων εκμεταλλευόμενοι την παλιά, για πολλούς ξεχασμένη συνηθείας των Άγγλων να γιορτάζουν την μέρα του Α. Γεωργίου, 23 Απρίλη, έχουν ξεκινήσει ένα ταξίδι γνωριμίας με τα νησιά και τα μικρασιατικά παραλία από Πετρούμι μέχρι Σμύρνη αυτή την βδομάδα. Θέμα συζήτησης: η ομορφιά της εποχής, της περιοχής, η κατάσταση στην Ευρώπη, την Ελλάδα, την Τουρκία, την Μέση Ανατολή. Η ευθύνη μας για το τοπικό περιβάλλον φιλοξενίας από ευγένεια παρακάμπτεται από τον σχολιασμό. Το ειδικό πρόβλημα μας περιβάλλει αλλά όλοι περιορίζονται σε σχολιασμούς της γενικότητας. Όμως η αλήθεια δεν κρύβεται: Ανατολικά του LADI DI είναι 2 σαράβαλα πλοία μεταφοράς προσφύγων από το καλοκαίρι του 2015. Η ακινησία τους και η όλη εμφάνιση τους παραπέμπει στις εικόνες εγκατάλειψης, με μνήμες προσφυγικών διαδικασιών που εμείς θέλουμε να αποφεύγουμε (ως τρίτος τουριστικός προορισμός και συν Θεώ τόπος) και εκείνοι στο διάστημα των διακοπών τους θα ήθελαν να μην τους συντροφεύουν. Δυτικά του LADI DI είναι δεμένο ένα πολεμικό πλοίο! Χρόνια τώρα δεν έχουμε καταλάβει ποια είναι η αναγκαιότητα κατακαλόκαιρο αυτό το πλοίο να παρκάρει δίπλα στα τουριστικά σκάφη! Θέλει να τονίσει το εθνικό αίσθημα ασφάλειας; Μπορεί για μας να το κάνει όλο τον χειμώνα! Στους επισκέπτες αρμόζουν εικόνες μιας γαλήνιας και ειρηνικής ζωής, με ψαροκάικα και σκάφη αναψυχής παρά όψεις σιδηρόφρακτων πλοίων με κανόνια και μυδραλιοβόλα. Έξω από το πολεμικό πλοίο τα πλαστικά κάγκελα περίφραξης του, η αναποδογυρισμένη βάρκα τροφοδοσιών, βαρέλια καυσίμων, η δορυφορική του κεραία, τα λιμνάζοντα νερά από τις απώλειες τροφοδοσίας νερού και ναύτες με τις στολές τους. Εικόνα μια παράξενης τοπικής πρακτικής συνύπαρξης τουρισμού και πολεμικών τεχνών που άλλου αποφεύγεται. Απέναντι μας όλα τα ‘’μαγαζιά’’ είναι κλειστά. Εικόνα τόπου παροχής υπηρεσιών τουρισμού ‘’αλα καρτ’’! Ας ζούμε σε περίοδο εθνικής υποτέλειας, κοινωνικής κρίσης, οικονομικής απραξίας. Μας ρωτούν για το Δημαρχείο. Την ιστορία και την αρχιτεκτονική του και καταλήγουν στο ερώτημα γιατί δεν υπάρχει πινακίδα που να πληροφορεί ποιες δημοτικές υπηρεσίας φιλοξενεί. Έχουμε δικαιολογία: Οι μονίμως κλειστές πόρτες του δυτικού τμήματος του Δημαρχείου που φιλοξενεί το Τελωνείο σύντομα, λέμε, θα παραχωρηθούν στον Δήμο (το τελωνείο θα φιλοξενηθεί στο Λιμεναρχείο ή στο Τέρμιναλ του Λιμανιού), το κτήριο θα ανακαινιστεί και η περιοχή θα ζωντανέψει, είπαμε (χωρίς να το πιστεύουμε! Ήτοι: κοροϊδεύοντας).
Το καλοκαίρι ως τουριστική και εργασιακή περίοδος άρχισε και καθημερινά παρατηρούμε την απουσία ενός lifting, ελληνιστί συμμαζέματος: πλάκες σπασμένες στο δάπεδο, άλλη μια βάρκα αναποδογυρισμένη πιο πέρα κι άλλοι πλαστικοί κουβάδες και σχοινιά καραβιών αφημένα, σκουριασμένες σιδερένιες επιφάνειες των φωτιστικών, των καθισμάτων και των δοχείων απορριμμάτων! Το σπασμένο και επικίνδυνο για εδώ και 2 χρόνια αλουμινένιο πίλαρ τροφοδοσίας σκαφών ακριβώς μπροστά στο Δημαρχείο, περισφιγμένο από ένα κομμένο ηλεκτρολογικό καλώδιο. Ο ξηρός εδώ και 6 μήνες φοίνικας πριν την έναρξη της λεωφόρου των φοινίκων! Ποιο πέρα οι γέφυρες οπλισμένου σκυροδέματος που συνδέουν τον πεζόδρομο του Κάστρου με τον νεώτερο πεζόδρομο επί πασσάλων, έχουν υποστεί τεράστια διάβρωση οπλισμού από την χρόνια απουσία συντήρησης. Ευτυχώς τα παρτέρια είναι καθαρά και αυτό οφείλεται στον εθελοντισμό. Ο Αντώνης ζήτησε φυτά και λουλούδια να τα φυτέψει. Στο μυαλό μας είναι οι αντίστοιχες αρτινές στο Πετρουμι με τις οποίες ασχολούνται συνεχώς 2 δημοτικοί υπάλληλοι με υψηλό αισθητικό αποτέλεσμα. Η ‘’πολύ φιλότιμη και παραγωγική’’ συνάδελφος στο δημοτικό συμβούλιο Π. Κιαπόκα μας εξομολογήθηκε ότι λόγω έλλειψης προσωπικού Δημοτικός μας ανθόκηπος δεν μπορεί πλέον να παράγει τα αναγκαία λουλούδια και φυτά και αναμένεται το αποτέλεσμα σχετικού διαγωνισμού.
Όλα αυτά δεν λέγονται για να εκθέσουν. Είναι για να θέσουν ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα που αντικειμενικά υπάρχει: τα προβλήματα έλλειψης συντήρησης και εκσυγχρονισμού της πόλης και που δεν οφείλονται στην αδιαφορία υπηρεσιών και πολιτικών αρμοδίων. Η διαπιστωμένη υστέρηση πρέπει να λυθεί μέσω διαδικασιών που παρακάμπτουν προβλήματα και διαδικασίες κωλυσιεργείς. Οι επιχειρήσεις του Δήμου κινούνται πιο εύκολα μέσα στον κλοιό των μνημονικών ελέγχων και περιορισμών. Το Λιμενικό Ταμείο για παράδειγμα θα μπορούσε μαζί με την καθαριότητα του λιμανιού που έδωσε σε ιδιώτη να έχει δώσει στον ίδιο ή σε κάποιον άλλο και το πράσινο και την καθαριότητα της αμμώδους παραλίας σε όλο το μέτωπο. Μια άλλη επιχείρηση όπως η ΜΑΡΙΝΑ για παράδειγμα θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει ως έργο συντήρησης όλο τα τμήμα του λιμανιού δίπλα στο Κάστρο. Σε κάθε περίπτωση μικρές αναθέσεις έργου σε άτομα μπορεί να προχωρήσουν μέσω πρόχειρων διαγωνισμών.
Σήμερα Δεύτερα το LADI DI έλειπε από το λιμάνι. Στο κινητό μας είχαμε ένα μήνυμα: ‘’…ελπίζουμε η επομένη προσέγγιση στην Κω να μην βρεθούμε ανάμεσα στο πολεμικό και το μεταναστευτικό πλοίο! Αλλά στην συνήθη θέση μας, που βρίσκεται εκεί όπου 2 ακόμη σκάφη της προσφυγικής διαδρομής του 2015 στέκουν σε μια απροσδιόριστη θανάσιμη αναμονή!’’. Αυτά γίνονται όταν είμαστε εκτεθειμένοι στην παγκόσμια τουριστική αγορά
Ν. Μυλωνάς
