Διαβάζουμε: «… η αύξηση των αφίξεων έχει επιτευχθεί κυρίως λόγω των εκπτώσεων και των ειδικών πακέτων που έχουν προσφέρει οι τουριστικές επιχειρήσεις, ώστε να κερδίσουν μερίδιο από τους ταξιδιώτες «τελευταίας στιγμής». Επιπρόσθετα, το ρεύμα «τελευταίας στιγμής» στις αφίξεις Σεπτεμβρίου, ενισχύθηκε εκτάκτως, από το γεγονός ότι βασικοί ανταγωνιστικοί προορισμοί αντιμετώπισαν σημαντική υποχώρηση της ζήτησης, ενώ παράλληλα, άλλοι ανταγωνιστές μας, ήταν ήδη πλήρεις και ως εκ τούτου και πολύ πιο ακριβοί στην όποια εναπομείνουσα διαθεσιμότητα, το συγκεκριμένο διάστημα».
Διαβάζουμε επίσης: «Την ώρα, ωστόσο, που οι αφίξεις του τουρισμού δείχνουν πως θα επιτύχουν νέο ιστορικό υψηλό επίπεδο και τα φορολογικά έσοδα αυξάνονται λόγω και του διπλασιασμού του ΦΠΑ τουριστικού πακέτου, οι τουριστικές επιχειρήσεις πρέπει να διαχειριστούν μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα. Η συντριπτική πλειονότητα αυτών, οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στη καταγραφή ζημιών, για μία ακόμη χρονιά, αφού τόσο οι μειωμένες τιμές όσο και η υπερφορολόγηση του τομέα υποβαθμίζουν την ανταγωνιστικότητα και υποσκάπτουν τη βιωσιμότητα τους».
Τι συμπέρασμα μπορεί να βγάλει ένας άνθρωπος που για πρώτη φορά ασχολείται με το… άθλημα; Μα πολύ απλά ότι, για το χάλι της ψωροκώσταινας, φταίνε μόνο οι φόροι. Για δε το σώσιμό της και μάλιστα την τελευταία στιγμή, να ‘ναι καλά τα προβλήματα των γειτόνων ή η ακρίβεια των παραπέρα.
Όποιος όμως, δεν τα διαβάζει για πρώτη φορά, θα σιχαθεί τον ίδιο του τον εαυτό. Τα ίδια και τα ίδια. Άλλες φορές λίγο καλύτερα, άλλες, όπως φέτος, χειρότερα. Με λίγα λόγια, στο ίδιο έργο θεατές επί μακρόν…
Μη φανταστείς αγαπημένε μου αναγνώστη ότι, νοιώθω ευτυχής που τα ξαναγράφω για πολλοστή φορά. Το αντίθετο. Νοιώθω χάλια. Γι’ αυτό ξεκίνησα την κουβεντούλα μας λέγοντάς σου «δεν βάζουμε μυαλό».
Τι κάνει το τωρινό υπουργείο τουρισμού; Ότι έκαναν και τα προηγούμενα. Τι κάνει ο δήμος μας; Σχεδόν ότι έκαναν και οι προηγούμενοι, για να μην σου πω λιγότερα… Κι όμως, ξοδεύουν τα χρήματά μας γι’ αυτό. Ο δήμος λ.χ. ξόδεψε μέχρι τον Αύγουστο 300.000 ευρώ!!! Πού τα ξόδεψε; Θα το δούμε στον απολογισμό της χρονιάς και τότε θα το σχολιάσουμε. Πάντως, είναι πολλά τα λεφτά. Αν προσθέσεις και αυτά που ξόδεψε η περιφέρεια αλλά και από μοναχοί τους οι φορείς (είτε σε χρήμα, είτε σε είδος), τρελαίνεσαι. Πού πήγαν αυτά τα λεφτά; Ξέρεις. Σε εκθέσεις, συνέδρια, μελέτες, φιλοξενίες… Εκεί δηλαδή που δίνονταν ανέκαθεν. Και όταν η συνταγή αποτυχαίνει, σου πετάνε ένα «ο τουρισμός είναι ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο και ρευστό περιβάλλον» και καθαρίζουν... (Αυτό μοιάζει και ολίγον μαζοχιστικό. Το να στηρίζεις τη ζωή σου και το μέλλον σου σε κάτι «ρευστό», δεν είναι και τόσο νορμάλ…).
Δεν είμαστε ειδικοί, ούτε ‘συ ούτε ‘γω. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν διαθέτουμε τον κοινό νου… Και αυτός λέει πως, οι «ειδικοί» μάς λένε τη μισή αλήθεια, άρα, ψέματα. Το διαχρονικό ερώτημα «πού πάνε τα λεφτά;», όχι αυτά που ξοδεύουμε, αλλά αυτά που φέρνει ο τουρισμός, παραμένει αναπάντητο. Επισήμως, διότι ανεπισήμως γνωρίζουμε. Πάντως, στην τοπική αγορά και στους εργαζόμενους, δεν πάνε…
