Με λίγα λόγια, αυτό που λέμε παράδοση – παραλαβή. Δηλαδή, από τη μια πλευρά μια περιγραφή της κατάστασης της υπηρεσίας που ηγείτο ο καθείς ως πολιτικός προϊστάμενος όπως λ.χ. τα οικονομικά της στοιχεία, το έργο της και τον προγραμματισμό της και από την άλλη πλευρά μια πρώτη εκτίμηση και ίσως κάποια σχέδια, έστω και θεωρητικά.
Αυτό και έγινε. Οι δημότες, λοιπόν, είμαστε ενήμεροι για την κατάσταση του δήμου μας. Έχουμε μια πλήρη εικόνα του και κυρίως, ένα άλλο επίπεδο συνεργασίας μεταξύ αιρετών – πολιτών και συνδιαμόρφωσης αποφάσεων!!!
Από τον άλλο βαθμό αυτοδιοίκησης, αυτόν του επαρχείου, ακολουθήθηκε ακριβώς η ίδια διαδικασία της παράδοσης παραλαβής.
Βέβαια, οφείλουμε να υπενθυμίσουμε πως, σε αυτή την περίπτωση, οι όροι «παράδοση» και «παραλαβή» δεν έχουν ιδιαίτερο νόημα μιας και τα επαρχεία, όπου αυτά υπάρχουν, είναι απονευρωμένα, δίχως δύναμη, δίχως «φωνή», επί της ουσίας κατηργημένα. Η «τροφή», δηλαδή τα έργα, «μαγειρεύονται» από την πολιτική ηγεσία της περιφέρειας. Αυτό είχε αποφασίσει ο κυβερνητικός νομοθέτης. Να «στήσει» 13 περιφέρειες – κράτη έτσι ώστε να ελέγχει πλήρως το «τοπίο».
Κι όμως. Οι δικοί μας περιφερειακοί - επαρχιακοί σύμβουλοι έκαναν το βήμα. Οι πρώην «παρέδωσαν», ήτοι, έκαναν απολογισμό του έργου της περιφέρειας, δηλαδή, το κυβερνητικοευρωπαϊκό (αυτό κάνουν οι περιφέρειες. Διαχειρίζονται ευρωπαϊκά κονδύλια, τα οποία διανέμουν κατά την κρίση τους) και οι νυν «παρέλαβαν», αλλά με μια διαφορά. Μας δήλωσαν ότι, εφεξής θα έχουν λόγο. Θα απαιτούν για την επαρχία μας και το κυριότερο, έστω και ατύπως θα συνεδριάζουν και θα μας ενημερώνουν για τις «κινήσεις» τους. Δηλαδή, ποιες προτάσεις θα καταθέτουν στο περιφερειακό συμβούλιο που σημαίνει πως δεν θα ακολουθούν πιστά αποφάσεις άλλων όπως γινόταν μέχρι σήμερα.
Από δω και πέρα, λοιπόν, θα επικρατήσει η διαφάνεια, η συνεργασία, η συναπόφαση. Ένας για όλους και όλοι για έναν!!!».
Τέλος το παραμύθι. Επιστροφή στην πραγματικότητα. Παράδοση – παραλαβή δεν υπήρξε. Οπότε, ενημέρωση, διαφάνεια, συνεργασία, συναπόφαση και λοιπά «ρομαντικά», τα ξεχνάμε. Μια από τα ίδια. Να ελπίζουμε όχι χειρότερα;;
Υ.Γ.: Θα κάνουμε ένα μικρό σχόλιο για την υπόθεση «λακκούβα», όχι γι αυτό καθαυτό το θέμα, διότι ήδη έχουμε πάρει θέση, αλλά για τη δήλωση της επάρχου Κωνσταντίνας Σβύνου ότι «δεν μπορεί να είναι τυχαίο» και πως «όταν κάνουμε μια καλή πράξη, είτε σωστή είναι είτε λάθος, δεν έχουμε μαζί μας φωτογράφο για να την απαθανατίσει».
Θεωρούμε ατυχή τη δήλωσή της. Αντιλαμβανόμαστε και εν μέρει κατανοούμε ότι, με το «καλημέρα» δεν μπορεί να έρθει σε αντιπαράθεση με τον περιφερειάρχη. Άλλωστε, ουδεμία ευθύνη φέρει (προς το παρόν) για την κατάσταση του οδικού δικτύου, τις ευθύνες της περιφέρειας και προφανώς του εργολάβου, οπότε περιττή η «συμπαράσταση».
Όμως, ακόμα κι εάν δεν ήταν σε θέση να διαχειριστεί το περιστατικό, θεωρούμε πως μπορούσε να το αντιμετωπίσει διακριτικά. Το να κατηγορεί ρεπόρτερ επειδή έκανε τη δουλειά του και να υιοθετεί απόψεις τρίτων, ακόμα κι εάν αυτός ο τρίτος είναι ο ίδιος ο περιφερειάρχης, χωρίς ιδίαν αντίληψη, είναι ιδιαίτερα σοβαρό.
Το λογικό και το συνετό, κατά την άποψή μας, θα ήταν να μην πάρει θέση αφού μόλις ανέλαβε και δεν γνωρίζει το τί και πώς. Αφού ενημερωνόταν από τους ίδιους και τους αστυνομικούς, τον εργολάβο και τους κατοίκους της περιοχής, τότε είχε θέση μια δήλωση, η οποία σαφώς και θα κρινόταν, όπως κρίθηκε η ανωτέρω.
Παρά ταύτα, πάντα θα ελπίζουμε το καλύτερο για τον τόπο μας.
