"Pummaro... και μαξιλάρια των 37 δισ" πρωτοσέλιδα για να γελάμε... | ΔΝΤ και ακρίβεια "στα ψιλά" για να κλαίμε...

Γιάννης Κιάρης

Απίστευτα κι όμως Ελληνικά... (Θα λέγαμε, σχολιάζοντας μόνο την Ελληνική επικαιρότητα. Εάν και εφόσον όμως η "παράνοια" δεν είχε επιστρέψει σε παγκόσμιο επίπεδο και αν η Ελλάδα είτε με Σημίτη, είτε με Σαμαρά, είτε με Τσίπρα και Μητσοτάκη μέχρι σήμερα, αλλά και με όποιον άλλον Κασσελάκη, Ανδρουλάκη κλπ στο μέλλον... δεν ήταν μέλος ενός παγκόσμιου συστήματος με συγκεκριμένες δεσμεύσεις και εξαρτήσεις).

Κι ενώ λοιπόν η Κασσελακειάδα (βοηθούντων πάντα των "συστημικών" ΜΜΕ συνεχίζεται με πιο πολύ σασπένς σε καθημερινά επεισόδια μέχρι τελικής διαλύσεως...) με πολιτική επιθεώρηση τύπου "pummaro... και μαξιλάρια των 37 δισ", για κάποιους "άθλος" και για άλλους "αθλιότητα", λες και αυτά τα χρήματα μαζεύτηκαν από κάποια παραγωγική διαδικασία και δεν ήταν χρήματα που στέρησαν από τους ταλαίπωρους συνταξιούχους, μισθωτούς και μικρομεσαίους οι εκάστοτε Κατρούγκαλοι και Φωτίου (θυμάστε τη δήλωσή του με το μπαράζ αντιδράσεων που απεσύρθη άρον άρον μαζί με τον ίδιο, τον "εξαφάνισαν" πριν τις εκλογές Μαΐου)  και όλα τα υπόλοιπα συναφή περνάνε στα "ψιλά" τα... άσχημα προμηνύματα.

Όπως, ας πούμε το ΔΝΤ το οποίο κάνει δυναμική επανεμφάνιση στο εσωτερικό της ελληνικής οικονομίας (και κοινωνίας) στο κείμενο των συμπερασμάτων του τονίζοντας ότι δεν πρέπει να υπάρξουν αυξήσεις σε συντάξεις και μισθούς στον δημόσιο τομέα, αλλά αντίθετα αυξήσεις σε κρίσιμους τομείς, όπως οι τιμές των καυσίμων!

Και νέα "αστέρια" τύπου Σκρέκα προαναγγέλλουν ότι: «Θα καταργηθούν λέει οι προσφορές και τα προϊόντα “1+1” στα σούπερ μάρκετ για να μην μπερδεύεστε»!

Με το σκεπτικό ότι "Αυτή η πρακτική των σούπερ μάρκετ έχει ως αποτέλεσμα ο πολίτης καταναλωτής να στοκάρει με προϊόντα. Αντί να πάρει ένα σαμπουάν που χρειάζεται, αναγκάζεται να πάρει 1+1 για να το πάρει σε προσφορά ενώ χρειάζεται μόνο ένα. Τελικά αυτό δεν βοηθάει στο να έχουμε μία σταθερά χαμηλή τιμή στα προϊόντα. Να υπάρχει μία μόνιμα χαμηλή τιμή στα προϊόντα. Αυτό λέγεται every day low price στο εξωτερικό και θέλουμε να το εφαρμόσουμε στην Ελλάδα, μέσω μίας νέα μεταρρύθμισης που θα έρθει από το υπουργείο Ανάπτυξης».

Και ολοκληρώνοντας αποκάλυψε ότι η εν λόγω ρύθμιση θα εφαρμοστεί το πρώτο τρίμηνο του 2024 έτσι ώστε να μπει ένα φρένο «στις εκατοντάδες προωθητικές εκπτώσεις στα σούπερ μάρκετ που έχουν ως αποτέλεσμα να μπερδεύουν τον καταναλωτή».

Τώρα αν αυτά τα 1+1 ήταν η μέχρι σήμερα λύση οικονομικής ανάγκης για πολλά νοικοκυριά και πως τα περί low price και μάλιστα every day στην Ελλάδα που από την εφαρμογή του ευρώ μέχρι σήμερα όλα τα προϊόντα έχουν πάρει μόνο την ανιούσα (δεν πα να πέφτει ο πληθωρισμός κλπ), θα το δείξει και πάλι... η νεκροψία.

Τρέλα...

Προς το παρόν οι αναλυτές και τα μεγάλα ΜΜΕ δεν ασχολούνται και τόσο με αυτά τα ευτελή οικονομικά των νοικοκυριών αλλά είτε σπάνε πλάκα, είτε ψάχνουν να βρουν τον γρίφο με την επιθεώρηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Αν ανατρέξετε σε παλαιότερα άρθρα είχαμε γράψει όχι προφητικά, αλλά νομοτελειακά ότι "πρώτοι οι αριστεροί θα φύγουν από τον ΣΥΡΙΖΑ", κι αυτό γίνεται σε δόσεις όλα αυτά τα χρόνια.

Ο Κασσελάκης απλά είναι η φάρσα μετά την τραγωδία (που έλεγε κι ο Μαρξ) οι διαμαρτυρόμενοι κάθε είδους και απόχρωσης αλληλοκατηγορούνται ως οι χειρότεροι εχθροί «βοναπαρτισμός", "Τραμπισμός αλά ελληνικά", "Μουσολινική έμπνευση", "πέμπτη φάλαγγα", "εναλλακτική ακροδεξιά» όπως η καημένη Αχτσιόγλου με τον Χαρίτση που αναγκάζονται να μείνουν προς ώρας με βαριά καρδιά. Ελπίζοντας σε ένα θαύμα ώστε να αναστήσουν την Αριστερά υπό τη νέα ... «ακροδεξιά» ηγεσία.

Ο απίστευτος (σε όλα) Κασσελάκης δηλώνει όλο συνέπεια (υπάρχει μια λαϊκή παροιμία, αλλά χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει) ότι "θα συνεχίσει το έργο του Τσίπρα" αλλά σε κάθε ευκαιρία βγάζει σκάρτες και γελοιοποιεί τις επιλογές του.

Ο δε μέγας οικονομολόγος της "Αριστεράς" Τσακαλώτος, ισχυρίζεται όλο υπερηφάνεια, ότι την τετραετία του ΣΥΡΙΖΑ "έγινε αναδιανεμητική φορολογία, στηρίχθηκε το κοινωνικό κράτος και το εργατικό κίνημα" αλλά στο τέλος χάσανε όχι για το Κατρουγκαλοπετσόκομμα των συνταξιούχων και την άγρια φορολογία μικρομεσαίων (θυμάστε που έριχνε στα 5000 την μεσαία τάξη η ανεκδιήγητη Φωτίου; για να μην ακουμπήσουν όλους αυτούς που δεν πλήρωναν τα χρέη τους (νόμος Κατσέλη). Πετσοκόβοντας όλους τους συνεπείς -τα συνήθη υποζύγια- που πλήρωναν 40 χρόνια εισφορές).

Όλοι τώρα ψάχνουν να βρουν και να αναλύσουν αν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε συνασπίσει ένα μεγάλο αριθμό αριστερών ομάδων που δείχνουν να απέχουν μεταξύ τους έτη φωτός. Δεν είναι κατανοητό, σε τι διαφέρουν ιδεολογικά ή πολιτικά, ίσως ο μόνος λόγος διαφωνίας είναι ότι όλοι θέλουν να είναι αρχηγοί στο δικό τους μικρό μαγαζάκι.

Κι όμως αυτή η "τρέλα" -όσο και να το αναλύουν εφήμερα- είναι κατάλοιπο του "ελληνικού διχασμού" της κομματοκρατίας (από την εποχή του Αγγλικού, Ρωσικού, Γαλλικού).

Και μην νομίζετε ότι δεν υπάρχει στους υπόλοιπους χώρους που συγκυριακά και για λόγους συμφέροντος δείχνουν να παραμένουν "ενωμένοι". Δείτε για παράδειγμα πόσα κόμματα δεξιάς ή κεντρώας απόχρωσης υπάρχουν και πόσες διαφοροποιήσεις όταν έχουν εσωκομματικές εκλογές ή εσωκομματικές κρίσεις και κονταροχτυπιούνται. Και η ΝΔ τα πέρασε με Μητσοτάκη, Άδωνι και Σία. Και το ΠΑΣΟΚ με ΓΑΠ, Λοβέρδο κλπ. 

Πόσο πέφτουν μέσα τελικά οι "θεωρίες συνωμοσίας" (και ποιους βολεύει να τις βαφτίζουν έτσι; Θα το μάθουμε πάντα μερικά χρόνια μετά. Διαβάστε και λίγο Κίσινγκερ).

Αν ο Stefano δεν είναι "φυτευτός" από τους αμερικάνους που κάποιοι το θεωρούν υποτιμητικά και καλά "θεωρίες συνωμοσίας" (λες και η συνωμοσία είναι άγνωστη παρά τις τόσες αποκαλύψεις από την πρόσφατη παγκόσμια ιστορία που διαρκώς έρχονται στην επιφάνεια καμιά δεκαριά-εικοσαριά χρόνια μετά... στην μέχρι σήμερα εφαρμοσμένη πολιτική... των Διεθνών ταμείων, οργανισμών υγείας, προσφύγων, λεσχών Μπίλντεμεργκ  και πάει λέγοντας), τελικά -όσο και να μην του το ‘χαμε- είναι ένας πανέξυπνος επιχειρηματίας... που τα έβαλε και νίκησε ανίκανους χαρτογιακάδες της "καθιστικής" αριστεράς τύπου Φίλη και Σία (;).

Τώρα, αν το ΠΑΣΟΚ που με την διαρκή δημοσκοπική κατρακύλα του ΣΥΡΙΖΑ καταφέρει να πάρει τα πάνω του ώστε να έχει η ΝΔ την πραγματική αντιπολίτευση που έχει ανάγκη ο τόπος, δεν είναι μόνο θέμα τοπικό (στα Δωδεκάνησα ήδη ο Νικητιάδης, ο μακαρίτης ο Φώτης και οι υπόλοιποι το είχαν καταφέρει από το Μάιο), αλλά κεντρικό, της ηγεσίας του.

(Ένα σχετικό σχόλιο στο διαδίκτυο που λέει πολλά: Το 2021 ο Λοβέρδος διεκδίκησε την Προεδρία του ΚΙΝΑΛ, που ξανά έγινε ΠΑΣΟΚ. Η ΝΔ του Μητσοτάκη, «αντίπαλο» κόμμα,  έστειλε μαζικά τα στελέχη της για να τον ψηφίσουν. Εκ των υστέρων, αποδείχθηκε ότι εκείνο το διάστημα η ΕΥΠ με προϊστάμενο τον Μητσοτάκη παρακολουθούσε τουλάχιστον τον Ανδρουλάκη και η παρακολούθηση σταμάτησε αμέσως μετά την λήξη της εκλογικής διαδικασίας. Ο Λοβέρδος στις εθνικές εκλογές του 2023 δεν εκλέχθηκε Βουλευτής και έφυγε από το ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ χωρίς να γνωστοποιήσει τους λόγους της αποχώρησης. Χειραγώγηση; Υπονόμευση της ανεξάρτητης και αυτόνομης πορείας των κομμάτων; Στρέβλωση του πολιτικού πλουραλισμού; Χαρακτηριστικά της πολιτικής ανωμαλίας των κυρίαρχων καθεστώτων; Πολιτική ομηρεία; Ο καιρός θα δείξει...).