Τελικά μόνο ο χρόνος αλλάζει, ούτε οι συνήθειες δηλαδή η νοοτροπία μας (που έγραφε με νόημα στο προηγούμενο πρωτοσέλιδο ο "Σ") και το βασικότερο, ούτε τα προβλήματα...

"Σαν να μην πέρασε μια μέρα" ... από τις προηγούμενες κινητοποιήσεις των αγροτών (άλλη μια ντουφεκιά στον αέρα, αλλά από το τίποτα κάτι είναι κι αυτή) ....από τα θέματα του οδικού δικτύου και των επιβαρυμένων υποδομών του νησιού... και πολύ περισσότερο του νοσοκομείου και της υγείας.

Πριν ένα μήνα γράφαμε άλλαξε ο χρόνος, τώρα πλησιάσει η σεζόν, τον επόμενο (καλώς εχόντων των πραγμάτων) θα ανοίξει κι εμείς είμαστε στα ίδια.

Εκδηλώσεις, φωτογραφήσεις καθημερινά (προσώπων όχι έργων, μην ξεχνιόμαστε), συναντήσεις, εξαγγελίες κατά καιρούς και αποτέλεσμα μηδενικό έως ελάχιστο.

Έβγαλε τις προάλλες φωτογραφία την κίτρινη πινακίδα "προσοχή έργα" στο δρόμο ο αγαπητός και ενεργός συμπολίτης μας στρατηγός κ. Κίτσης και "κάναμε όλοι το σταυρό μας",  για το ότι πράγματι "ενεργοποιήθηκαν" όπως σχολίαζε χαρακτηριστικά.

Και όμως στο ότι προχωράμε όπως προχωράμε μέχρι να γίνει κάτι συνταρακτικό που θα μας ταρακουνήσει,  οφείλεται μέχρι τώρα "στην καλή μας τύχη" (που κι αυτή είναι το καλλιτεχνικό όνομα... άνωθεν) και μόνο.

Φταίει που δεν "ξεσηκωνόμαστε" όπως δηλώνει η φίλη Κική; (Πάντως  πανελλαδικά και πανευρωπαϊκά κλιμακώνουν τις κινητοποιήσεις τους οι αγρότες: Και θα αποτελέσει οδοδείκτη η όποια έκβαση. Κλείνουν δρόμους και τελωνεία. Ετοιμάζουν “απόβαση” στην Αθήνα με τα τρακτέρ τους, όπου θα πραγματοποιήσουν συλλαλητήριο την ερχόμενη εβδομάδα, αν και όπως τους λένε από την κυβέρνηση "λεφτόδεντρα δεν υπάρχουν" για να δοθούν 50-100 ή 200 ψωροεκατομμύρια ευρώ στους αγρότες  αλλά καθ ομολογία του πρωθυπουργού βρέθηκαν πέρυσι 6 δις για εισαγωγή φυσικού αερίου ενώ πριν δίναμε 1 δις τον χρόνο στους αμερικανούς και τους καταριανούς κόντρα στον Πούτιν. Όπως και το... πρωτότυπο "με κλειστούς δρόμους δεν κάνουμε διάλογο". Αμέ. Μετά ακολουθεί το έργο που παίζεται και μετά από κάθε εθνικές ή τοπικές εκλογές "Μην είδατε τον Παναή"...)

Σίγουρα. Μας έχουν "παθητικοποιήσει" (ως κοινωνίες και ως πολίτες) σε βαθμό που δεν πάει άλλο (μέχρι και διά νόμου), σε λίγο θα ψάχνουμε "ενεργητικούς" με το μακαρόνι...

Όμως και οι "ντουφεκιές στον αέρα" που είναι όλες οι σημερινές κινητοποιήσεις - διαμαρτυρίες (τα είδαμε και με όλα τα προηγούμενα "Παγκωακά συλλαλητήρια" αποδείχτηκαν τελικά μια τρύπα στο νερό.

Πρώτα πρώτα γιατί δεν είχαν ποτέ, ούτε συνέχεια, ούτε συνέπεια (κλιμάκωση, συντονισμό, ομοψυχία). Είμαστε ή κατάφεραν να να μας έχουν κάνει όλους, δίψυχους.

Και έτσι και γιουβέτσι. "Και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ*" (τώρα που τους αναφέραμε: 1) είμαστε μάρτυρες διαμαρτυριών κατοίκων στο Πυλί σε μια σύγκρουση μεταναστών στον κεντρικό δρόμο, λέγοντας ότι φοβόμαστε και "δεν γράφουμε κάτι για αυτά..." Ενώ οι ίδιοι με τις επιλογές τους -όπως τους απαντήσαμε σε έντονο ύφος- ήταν όπως τα γράφουμε στον τίτλο... 2) ο Δήμαρχος ανακοίνωσε ότι είχε συνάντηση με το νέο αστυνομικό διευθυντή θέτοντας και το θέμα του Πυλιού μαζί με το κυκλοφοριακό και τη στάθμευση... Ακριβώς, "σαν να μην πέρασε μια μέρα").

Σε αυτό το πλαίσιο δυστυχώς κινούμαστε ως λαός και ως τοπική κοινωνία. Αν δεν αντιδράσουμε όπως οι αγρότες σε πανελλαδική αλλά και πανευρωπαϊκή κλίμακα τώρα στο "έξωθεν" και "άνωθεν" επιβαλλόμενο "παιχνίδι" κάποια στιγμή θα βρεθούμε όλοι ως "πρόβατα επί σφαγή" χωρίς να το καταλάβουμε.

Χαρακτηριστική η δήλωση στα κανάλια κινητοποιούμενου αγρότη, ο οποίος μάλιστα δεν έκρυψε ότι στις εκλογές συντάχθηκε με το 41%: "Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν δίνει καμία σημασία στους πολίτες της Ευρώπης. Πόσο δε μάλλον στους αγρότες της γηραιάς Ηπείρου. Η Ευρώπη στριμωγμένη στα σχοινιά από τις ΗΠΑ, δίνει σημασία μόνο στην ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, στους γκέι και τους παράνομους μετανάστες. Αυτή η Ευρώπη είναι καταδικασμένη στο τέλμα και τελικά στην διάλυση". Δηλαδή σκέτη τρέλα.

*Κατά το Καφαβικό:
«Είπεν ο Μυρτίας, Σύρος σπουδαστής στην Αλεξάνδρεια, ...εν μέρει εθνικός κι εν μέρει χριστιανίζων:».

Με αυτή την φράση, που έχει καταδικαστεί στη συνείδηση του λαού και παραπέμπει σε άλλες εποχές, καταγγέλλουμε την καιροσκοπική / σπεκουλαδόρικη στάση αυτού που την εφαρμόζει, αν και στην πραγματικότητα αποφεύγουμε να πάρουμε κι εμείς σαφή θέση. Ωστόσο αυτός που την μεταχειρίζεται, με τον ανάλογο μάλιστα στόμφο, δημιουργεί την εντύπωση ότι έχει βαθιά γνώση και συγκεκριμένη άποψη επί του θέματος. Συνήθως δεν διευκρινίζουμε ποιος είναι ο «αστυφύλαξ» και ποιος ο «χωροφύλαξ», ώστε κατόπιν εορτής να πέφτουμε πάντα «μέσα»

Zogas_dimitris