Καλήν ημέραν άρχοντες... Προσοχή στον συσσωρευμένο θυμό, την οργή, τις αδικίες!

Γιάννης Κιάρης

Με μια λοξή ματιά στις ειδήσεις για τα... έργα και τους στόχους μέσα στο 2025 που πέρασαν λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα από την κυβέρνηση και την περιφέρεια (που πάνε "πακέτο" και "συμφέρουν" η μια την άλλη) και μόλις λίγες ώρες πριν τα Χριστούγεννα στο δήμο Κω (που ως γνωστόν βγήκε από το "πακέτο" ως "κακό παιδί" με το καπρίτσιο για τα σκουπίδια της Καλύμνου) το τεχνικό πρόγραμμα (ενώ λίγες ώρες πριν τον νέο χρόνο αναμένεται να περάσει ο προϋπολογισμός), βλέπει κανείς τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.

Με μειωμένο κατά 3 εκατομμύρια ο υπερ-τουριστικός μας δήμος, με τα χωριά να συνεχίζουν να νιώθουν "ξεχασμένα και παραμελημένα" και μια, ευτυχώς, πιο φωτεινή πόλη που φάνηκε να "έσωσε" την παρτίδα χάρη στη φαντασία, την δημιουργική τρέλα, την πρωτοβουλία και τον εθελοντισμό κάποιων "ρομαντικών" (που τ' ακούνε κι από πάνω...)

Οι συμπολιτευόμενοι (και στα τρία επίπεδα) ζώντας οι ίδιοι σε... νιρβάνα από την καλοπέραση, τα "μεγαλεία" και τις επικοινωνιακές 'τζιριτζάντζουλες' προσπαθούν να παρουσιάσουν αν όχι το μαύρο-άσπρο, τουλάχιστον μια πραγματικότητα πολύ κατώτερη των προσδοκιών όλων αυτών που τους ψήφισαν (με πολύ πιο πάνω από την "αξία" τους, ποσοστά).

Οι αντιπολιτευόμενοι πάλι, απλώς κάνοντας τη δουλειά τους είτε θα προσπαθήσουν να τα μηδενίζουν βάζοντας... οδοστρωτήρα, είτε φωτίζοντας μόνο τα αρνητικά τους.

Εξάλλου αυτός είναι σε τελική ανάλυση και ο θεσμικός ρόλος τους, μαζί με ουσιαστικές αντιπροτάσεις,  ώστε να υπάρξει πίεση για βελτίωση.

Το μόνο που δεν διαφαίνεται προς το παρόν, ούτε δημοσκοπικά, ούτε πολύ περισσότερο σε επίπεδο κοινωνίας είναι μια αξιόπιστη εναλλακτική λύση και στα τρία επίπεδα.

Εντάξει, για να είμαστε ακριβείς για τον δήμο συζητιέται και "ψήνεται" μια λύση - εδώ και καιρό θα λέγαμε - αρκεί να πει ο ίδιος ο επικεφαλής που είναι πρόσωπο κοινής αποδοχής και δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, το τελικό "ναι" που για διάφορους λόγους το τρέναρε μέχρι τώρα

Αρκεί να επιλέξει εξαρχής μια καθαρά Αυτοδιοικητική γραμμή. Βάζοντας πρώτα και πάνω απ' όλους και απ΄ όλα, την Κω.

Και να πλαισιωθεί από υποψήφιους και στελέχη κατά το δυνατόν από όλο το πολιτικό φάσμα. Ώστε, να μην παραμείνει στους στενούς δεσμούς που έτσι κι αλλιώς έχει από μια κυβέρνηση η οποία έχει έντονη λαϊκή δυσαρέσκεια (φάνηκε και στην Κω με τα ποσοστά των Ευρωεκλογών όπως και στην συνέχεια με την επανασυσπείρωση του ΠΑΣΟΚ και το απρόσμενο "δώρο" παραχώρησης της αξιωματικής αντιπολίτευσης,

που του ‘κανε η διάλυση και ο πολιτικός ορυμαγδός του πρώην ΣΥΡΙΖΑ και νυν τρέχα γύρευε... σχηματισμών).

Αισθήματα θυμού και αδικίας σε μεγάλο τμήμα των πολιτών

Κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει (ακόμα και οι φιλοκυβερνητικοί αρθρογράφοι) τα αισθήματα θυμού και αδικίας που επικρατούν σε ένα μεγάλο μέρος των πολιτών. Τα αισθήματα αυτά μπορεί να βγουν ανά πάσα στιγμή στην επιφάνεια και να γίνουν οργή, μίσος ή παραλογισμός.

Το ζήσαμε και πριν δέκα χρόνια μετά την πρώτη κρίση.

Και τότε όσο και αν προσπαθήσει όλος ο επικοινωνιακά πληρωμένος και καλά φιλοκυβερνητικά πληρωμένος μηχανισμός των "προπαγανδιστικών" να τους παρουσιάσει ως λαϊκιστές, ηλίθιους ή «ψεκασμένους».

Δεν παύει να είναι όχι απλώς ψηφοφόροι, όσο κυρίως οργισμένοι ψηφοφόροι (ας ρίξουν -και σίγουρα έχουν ρίξει- μια ματιά σε κεντρική Ευρώπη, Γερμανία, Γαλλία κ.α.). Ψηφοφόροι που θέλουν να καλυτερέψουν οι συνθήκες της ζωής τους. Και τιμωρούν εκδικητικά όσους  δεν βλέπουν τα προβλήματά τους.

Μπορεί να τους "γράφουν", αλλά τα χρονόμετρα μετράνε αντίστροφα

Πρόσφατη έρευνα του ΙΟΒΕ κατέδειξε ότι πάνω από το 60% των νοικοκυριών μόλις τα βγάζουν πέρα. Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Ανάπτυξης, ο πληθωρισμός στην αγορά των τροφίμων αυξήθηκε κατά 26% την τελευταία τριετία. Τα ενοίκια κατά 35% από το 2019.

Διαδοχικές δημοσκοπήσεις παράλληλα εμφανίζουν πάνω από το 40% των νοικοκυριών να υποφέρουν και να έχουν διαθέσιμα χρήματα μόλις για τις τρεις από τις τέσσερις εβδομάδες του μήνα. Σε παλαιότερες εποχές φτωχοί ήταν κυρίως οι άνεργοι.

Στις σημερινές συνθήκες υπάρχουν οι νεόπτωχοι, άτομα δηλαδή που έχουν μεν εργασία, αλλά η εργασία αυτή είναι σε τέτοιον βαθμό υποαμειβόμενη που δεν καλύπτει βασικές ανάγκες διαβίωσης, από τη στέγαση έως τη διατροφή και την πληρωμή των λογαριασμών κοινής ωφέλειας, αυτασφάλιση κλπ.

Η δε ακρίβεια τους συνθλίβει

Ένα απλό παράδειγμα που είναι πιο κοντά σε μας,  η τιμή του ελαιολάδου που ήταν limit up, έπεσε στο παράγωγο κατά 40% το τελευταίο διάστημα.

Πόσο μειώθηκε στα ράφια των σούπερ μάρκετ; Ως 5% με 10% το πολύ!

Απόδειξη ότι η περίφημη ''ακρίβεια Μητσοτάκη'' ήρθε για να μείνει.

Άλλωστε, γιατί να ρίξουν τις τιμές; Tι θα τους κάνει η κυβέρνηση; Τίποτα.

Και όλα αυτά υπό συνθήκες υπερ-τουρισμού και 'ευημερίας' και αν ο μη γένοιτο (και είναι ευχή ΟΛΩΝ για το 2025 η επί γης Ειρήνη!) επεκταθούν οι πόλεμοι και οι περιφερειακές ή διεθνείς συγκρούσεις, τότε "μαύρη μας μοίρα".

Προς το παρόν κρατάμε την Ελπίδα και το Αισιόδοξο σενάριο και ας παραμένουμε με τη γκρίνια της "αισχροκέρδειας" των καρτέλ.