Ο χειρισμός και σε αυτό το κρίσιμο θέμα είναι τουλάχιστον... απογοητευτικός.
Καλούνται να πληρώσουν 14 άνθρωποι το “προπατορικό” αμάρτημα... Ή - κατά τη νυν Δημ. Αρχή - τα λάθη, την αδράνεια και τις παραλείψεις των προηγούμενων Διοικήσεων (ναι αλλά τότε έστω και μετ' εμποδίων πληρώνονταν...). Με άλλα λόγια, εμείς σηκώνουμε τα χέρια ψηλά. Αδυνατούμε να δώσουμε λύση (κλείνουμε το μέσο; Μας βαραίνει και μια τέτοια απόφαση) και... τα φορτώνουμε ΟΛΑ στους προηγούμενους.
Πάλι λάθος άνθρωποι πληρώνουν τις “εν πολλαίς αμαρτίαις...”
Το μόνο βέβαιο είναι ότι, ένας τέτοιος χειρισμός (συν η μετωπική σύγκρουση που άφησε να εξελιχθεί μεταξύ Δημάρχου και Διευθυντή του σταθμού στη συνάντηση που είχε με τους εργαζόμενους), το μόνο που καταφέρνει είναι να “μεταμορφώσει” και πάλι το προεκλογικό “άλλαξα” σε... “ξανά-άλλαξα”. Επιστρέφοντας, σε λογικές και καταστάσεις της πρώτης του τετραετίας, τις οποίες πλήρωσε αδρά ο Γ. Κυρίτσης. Όπως, πχ το αμίμητο “κόψτε το λαιμό σας...” που είπε στους τότε απλήρωτους εργαζόμενους της επίσης “εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσης” επιχείρησης του πρώην λατομείου (η οποία τον “στοίχειωνε” μέχρι και το πρόσφατο “άλλαξα” και τους “όρκους” μετανοίας, αφού οι άνθρωποι αυτοί ήταν κυριολεκτικά “αθώοι του αίματος τούτου...”).
Οι πρώτες καμπάνες αρχίζουν να βαράνε...
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Σημαίνουν ότι τα πρώτα καμπανάκια (για να μην πούμε καμπάνες) για τη νυν δημ. αρχή, αρχίζουν να βαράνε από παντού. Ανετοιμότητα νησιού – μέχρι και ο Πρόεδρος του Δ.Σ. Ν. Μυλωνάς διαχώρισε δημόσια τη θέση του, αδυναμία ύψωσης “δυνατής φωνής” του δήμου - όπως επίσης διατυμπάνιζε προεκλογικά - για θέματα που “πονάνε” το νησί: Νοσοκομείο, Αεροδρόμιο, μετανάστες στους δρόμους, λειτουργία και εμφάνιση πόλης-νησιού κλπ. Συν το τελευταίο: ο χειρισμός κρίσεων και καθαρά ανθρώπινων ζητημάτων, όπως, οι απλήρωτοι εργαζόμενοι.
Δήμαρχε μέμνησο των παθημάτων σου... (Όχι “ξανά - άλλαξα”)
Δηλαδή, έπρεπε - παρουσία Προέδρου και Αντιπροέδρου του ΔΗΡΑΣ - να “συγκρουστεί” και να θέσει σε διαθεσιμότητα ο ίδιος ο Δήμαρχος τον Διευθυντή του σταθμού; (Αφήνοντας λαβές για “προσωπικό ξεκαθάρισμα” - και λόγω Στέλλας - λογαριασμών... Και το Δ.Σ. τι ρόλο έχει; διακοσμητικό ή μαριονέτας;).
Πολύ φοβόμαστε ότι αν αρχίσει (και πάλι) πριν κλείσει καν τον πρώτο χρόνο δημαρχίας, να επιστρέφει σε λογικές και πρακτικές του (κακού) παρελθόντος να ανοίγει (αντί να επουλώνει) μέτωπα και να δημιουργεί αποστροφή, αντιπάθεια και απογοήτευση (σε δικούς του και μη), τότε, η κατάληξη στο τέλος της πενταετίας θα είναι μαθηματικά προδιαγεγραμμένη (όποιος ή όποιοι και να 'ναι ανθυποψήφιοι). Γιατί “απέναντι” θα είναι πάλι ο “κακός εαυτός”... Με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
*Σημειωτέον ότι, την πρώτη τετραετία έγινε ό,τι έγινε, παρότι ο δήμος περνούσε εποχή “παχιών αγελάδων”, πόσο μάλλον τώρα που είμαστε σε εποχή “ισχνών...” (με τα προβλήματα να “ξεφυτρώνουν” το ένα πίσω απ' το άλλο σαν τις εφτά πληγές του Φαραώ...)
Και ο... Θεός να βάλει το χέρι του.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ και καλή αφύπνιση σε όλους μας!
