Θα αναφερθούμε σε θέματα με τα οποία έχουμε ασχοληθεί και εκτιμούμε πως, άπαντες συμφωνούμε ότι είναι υπαρκτά και δυστυχώς, διαχρονικά.
Ποιος δεν θα συμφωνήσει ότι, το σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια είναι εξοντωτικό για όλη την οικογένεια;
Ποιος δεν θα συμφωνήσει ότι, για να φτάσει ένας μαθητής στην αίθουσα εξετάσεων, έχει προηγηθεί ένας Γολγοθάς για τον ίδιο και την οικογένειά του;
Ποιος δεν θα συμφωνήσει ότι, από τις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου (δυστυχώς ακόμα και από το Δημοτικό…), η οικογένεια επωμίζεται ένα δυσβάσταχτο κόστος για τη λεγόμενη «παραπαιδεία»;
Ακούμε αρκετές φορές ότι, ευθύνεται ο δάσκαλος ή ο καθηγητής διότι «δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους». Είναι άραγε αυτός ο λόγος που μας οδηγεί στα «ιδιαίτερα μαθήματα;».
Φαντάζει τουλάχιστον ανόητος αυτός ο ισχυρισμός.
Δεν θα διαφωνήσουμε ότι, στον κλάδο των εκπαιδευτικών υπάρχουν και ακατάλληλοι άνθρωποι που λανθασμένα επέλεξαν ως επάγγελμα τη διδασκαλία.
Άλλωστε, αυτό συμβαίνει σε κάθε επαγγελματικό κλάδο. Ξεκινάμε από τον δικό μας, τον δημοσιογραφικό, για να συνεχίσουμε με γιατρούς, δικηγόρους, μηχανικούς, τεχνίτες διαφόρων ειδικοτήτων κ.λ.π.
Οπότε, αυτός ο ισχυρισμός καταρρίπτεται. Δεν είναι δυνατόν να υποστηρίζεται ως δικαιολογία για την αποτυχία της εκπαίδευσης.
Και το εκπαιδευτικό σύστημα είναι αποτυχημένο.
Τυχαία; Σαφώς όχι.
Δημόσιο δωρεάν σχολείο ουδέποτε υπήρξε. Μπορεί να μην πληρώνει δίδακτρα ο κάθε γονιός, πληρώνει όμως τα φροντιστήρια και μάλιστα πολύ αδρά!!!
Σε ποιον πολιτισμένο κόσμος συμβαίνει αυτό;
Αρέσκονται οι κυβερνήσεις μας όταν λαμβάνουν μία απόφαση για ένα Χ, Ψ ζήτημα, προκειμένου να την αιτιολογήσουν να φέρνουν ως παράδειγμα άλλες χώρες που την εφαρμόζουν. Όμως, ουδέποτε πήραν απόφαση να εφαρμόσουν ένα εκπαιδευτικό σύστημα ανθρώπινο, αξιοπρεπές και αποτελεσματικό, όπως γίνεται άλλου.
Γιατί;
Διότι, με το υφιστάμενο σύστημα στηρίζεται μια ολόκληρη βιομηχανία!!! Εκατοντάδες ιδιωτικές εκπαιδευτικές επιχειρήσεις με χιλιάδες εργαζόμενους.
Βιομηχανία, λοιπόν, η εκπαίδευση.
Αυτός είναι ένας ακόμα σοβαρός λόγος που δεν χτίζονται νέα σχολεία, παρά το αυταπόδεικτο γεγονός (πλεονασμός, αλλά θέλουμε να τονίσουμε την κατάντιά μας…) ότι είναι ανεπαρκείς οι υφιστάμενες κτιριακές υποδομές. Και δεν φτάνει αυτό. Πολλές από αυτές είναι και ακατάλληλες.
Τέτοια παραδείγματα έχουμε και στο νησί μας με πρώτο και καλύτερο το 3ο Γυμνάσιο.
Τι να πούμε δε και για δεκάδες παιδιά που φοιτούν σε αίθουσες προκάτ οι οποίες χρόνο με το χρόνο πολλαπλασιάζονται…
Η Β’ ΕΛΜΕ αναφέρεται και στα παιδιά ειδικής αγωγής. Ένα θέμα που μας έχει απασχολήσει επί μακρόν και δυστυχώς θα συνεχίσει.
Όπως έχουμε ξαναγράψει, είναι ντροπή για έναν τόπο να μην σέβεται τα παιδιά του.
Αυτά τα παιδιά που οι εκπρόσωποί μας στην πολιτική σκηνή – κεντρική και τοπική - τα αποκαλούσαν και συνεχίζουν να τα αποκαλούν με περίσσιο ομολογουμένως θράσος «το μέλλος της χώρας, το μέλλον του τόπου».
Παράλληλα δε, διαρρηγνύουν α ιμάτιά τους όταν η παιδική και νεανική «παραβατικότητα» έχει πάρει την ανιούσα!!!
Δυστυχώς, για να καταλήξουμε, η κατάσταση αυτή θα διαιωνίζεται όσο εμείς οι γονείς (και όχι μόνο, διότι το θέμα της εκπαίδευσης όντας ξεκάθαρα κοινωνικό ζήτημα, αφορά σε ολόκληρη την κοινωνία) δεν αντιδρούμε και περιμένουμε τον «από μηχανής θεό» να λύσει τα προβλήματά μας.
Από μηχανής θεοί δεν υπάρχουν. Υπάρχουν ανίκανοι πολιτικοί; Ακατάλληλοι; Αδιάφοροι; Ανάλγητοι; Άλλο τι;
Διαλέξτε την κατηγορία. Πάντως για ευαίσθητους και τηρητές του Συντάγματος, δεν τους λες…
Σημείωση:
Στο Σύνταγμα αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι, «όλοι οι Έλληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες της, στα κρατικά εκπαιδευτήρια…».
Αυτό δεν συμβιβάζεται με την ταυτόχρονη φροντιστηριακή εκπαίδευση. Με λίγα λόγια, έχουν κάνει κουρελόχαρτο και το Σύνταγμα.
ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
