Στην αρχή του αφιερώματος αναφέρεται πως στη νεολιθική εποχή φθάνουν οι μαρτυρίες για την Αθήνα, η οποία κατοικείται συνεχώς εδώ και 7.500 χρόνια, αποτελώντας λίκνο της Ευρώπης, ενώ έχει πάρει το όνομά της από τη θεά Αθηνά, έπειτα από διαμάχη με το θεό Ποσειδώνα, για το οποίο και υπενθυμίζεται ο σχετικός μύθος.
Στη συνέχεια παρατίθενται ιστορικά στοιχεία για την ανέγερση το 1300 π.Χ. ενός μυκηναϊκού ανακτόρου στην Ακρόπολη με τείχος στον περίγυρο και εννέα πύλες, για την εποχή της Αττικής Δημοκρατίας τον πέμπτο π.Χ. αιώνα - ανέγερση Παρθενώνα και των άλλων μνημείων - που υπήρξε κορυφαία σε ότι αφορά την πολιτιστική και πολιτική επιρροή της πόλης, η οποία παρέμεινε κέντρο της διανόησης, ακόμη και όταν το 86 π.Χ. την κατέλαβαν οι Ρωμαίοι και οικειοποιήθηκαν τον ελληνικό πολιτισμό.
Απαριθμούνται οι κατακτητές, Φράγκοι, Καταλανοί, Φιορεντίνοι, Τούρκοι, Βενετσιάνοι και κατόπιν η κατάληψη το 1456 από τους Οθωμανούς που μετέτρεψαν τον Παρθενώνα σε τζαμί και το Ερέχθειο σε χαρέμι, για να χάσει η πόλη τη σημασία της και να αριθμεί το 1834 μόλις 4.000 κατοίκους.
Όπως σημειώνεται στο αφιέρωμα, μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους η Αθήνα αρχίζει και αναπτύσσεται ραγδαία με την ίδρυση της σύγχρονης Ελλάδας φθάνοντας τα σημερινά τέσσερα εκατομμύρια κατοίκων που οικοδόμησαν μια σύγχρονη πόλη χωρίς να πειράξουν τα ιστορικά σημεία της και έτσι αντίστοιχα ετερογενής είναι η εικόνα της με μνημεία που αποτελούν μαρτυρίες από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Περιγράφονται κατόπιν τα αξιοθέατα της πόλης για τον επισκέπτη της, από την Ακρόπολη με τον Παρθενώνα, το Ερέχθειο και το Ναό της Νίκης, μέχρι την Αγορά και την περιοχή που περιβάλλει την Ακρόπολη και είναι γεμάτη από τουρίστες, ενώ τονίζεται πως πρόκειται για μια σύγχρονη Αθήνα που δεν βρίσκεται μπροστά σε ένα αρχαίο σκηνικό, αλλά που «ζει με και από την Αρχαιότητα», και ένας τέτοιος συνδυασμός εκτός από την Αθήνα υπάρχει ίσως μόνον στη Ρώμη.
Στο αφιέρωμα επισημαίνεται ότι στη Ρώμη τα μνημεία θυμίζουν τη μεγαλομανία των αυτοκρατόρων, ενώ στην Αθήνα υπάρχουν κυρίως οι εντυπωσιακές μαρτυρίες του πρώτου δημοκρατικού κράτους στην ιστορία και εδώ ακριβώς οικοδομήθηκαν και έγιναν οι συλλογισμοί για όλα αυτά που αργότερα αντέγραψαν, βελτίωσαν τεχνικά, αλλά και που τελικά εξευτέλισαν και απαξίωσαν οι Ρωμαίοι - για παράδειγμα με τα θέατρα για τους αγώνες των μονομάχων ή τους ναούς λατρείας των αυτοκρατόρων - όπως αναφέρεται και σε πρόσφατο νέο τουριστικό οδηγό για την Αθήνα.
