Συγκεκριμένα, το μόλις δύο εβδομάδων κοριτσάκι γεννήθηκε με μια γενετική δυσμορφία στο πρόσωπό της, το οποίο θυμίζει τις ρυτίδες που μπορεί να έχει μια γυναίκα στην ηλικία των 60 ετών. Το κοριτσάκι, το οποίο γεννήθηκε πρόωρα στον 7ο μήνα, σόκαρε τους γονείς της, οι οποίοι δεν ήθελαν να έχουν καμία σχέση μαζί της.
Για καλή της τύχη, ο 50χρονος παππούς της, Dilip Dode, τη λυπήθηκε και επί δύο εβδομάδες την πρόσεχε και την τάιζε με γάλα κατσίκας, το οποίο της το έδινε στο στόμα με κουτάλι, μέχρι να μπορέσει να τη μεταφέρει στο κοντινότερο νοσοκομείο στη Maharashtra, στη δυτική Ινδία, όπου και οι γιατροί υπολόγισαν το βάρος της μόλις στα 800 γραμμάρια.
Σύμφωνα, δε, με τους παιδιάτρους, η περίεργη υφή του δέρματός της οφείλεται κατά πάσα πιθανότατα σε ενδομήτρια καθυστέρηση ανάπτυξης (IUGR), σε συνδυασμό με μια χρωμοσωμική ανωμαλία.
Η μητέρα της, η 25χρονη Mamata Dode, αρνούνταν επιμόνως να ταΐσει τη μικρή της, ενώ τα ινδικά μέσα ενημέρωσης την καταγγέλλουν πως δεν έχει επισκεφθεί ούτε μία φορά το παιδί της στο νοσοκομείο, κάτι που δεν έκανε ούτε και ο –επίσης 25 ετών– πατέρας, Ajay Dode.
Το παιδί σώθηκε χάρη στην αποφασιστικότητα του φτωχού εργάτη παππού της, ο οποίος διένυσε 138 χιλιόμετρα προκειμένου να τη μεταφέρει στο νοσοκομείο. «Είμαι ευγνώμων στο νοσοκομείο που παρείχε δωρεάν ιατρική φροντίδα στην εγγονή μου. Είναι πραγματικά αποκαρδιωτικό το ότι ακόμα και οι γονείς της την απέρριψαν, αλλά εγώ θα κάνω το παν για να τη σώσω», δήλωσε.
Παράλληλα, κατήγγειλε ότι όταν η νύφη του είδε για πρώτη φορά την κόρη της, τρόμαξε και δεν την ήθελε, γιατί θα τη σχολίαζαν στο χωριό, ενώ όταν και οι συγγενείς τους έσπευδαν στο σπίτι του για να δουν το κοριτσάκι, «το έβαζαν στα πόδια φοβισμένοι». «Κανένας τους δεν κράτησε αγκαλιά το μωρό, επειδή νόμιζαν ότι θα κολλήσουν την αρρώστια. Ακόμα και ο γιος μου και η νύφη μου αρνήθηκαν να τη δεχθούν, επειδή ντρέπονταν που τη γέννησαν. Αλλά ήξερα ότι δεν έφταιγε αυτή, έτσι ξεκίνησα να τη φροντίζω», δήλωσε χαρακτηριστικά ο παππούς.
«Η μόνη μου ελπίδα είναι να γίνει καλά και να έχει μια φυσιολογική ζωή. Θα προσπαθήσω να πείσω τους γονείς της να τη δεχθούν, αλλά αν αυτοί εξακολουθήσουν να αρνούνται, θα τη μεγαλώσω μόνος μου. Δεν φταίει αυτή που γεννήθηκε διαφορετική και δεν θα την πετάξω εξαιτίας αυτής της ασθένειας», τόνισε.
