Τι ειπώθηκε:
Δημοσιογράφος: Κύριε Αβρίθη ξεκινώ από σας και θέλω να καταλάβω το εξής: Προτείνετε στον υπουργό να επιστρατεύσει τους γιατρούς; Αυτό κατάλαβα;
Αβρίθης: Προτείνω στον κύριο υπουργό, κύριε Ζαχαρέ, επιτέλους να ξεκινήσει μια όποια διαδικασία είναι αυτή, προκειμένου αυτό το νοσοκομείο που υπολειτουργεί, που λειτουργεί με τεράστιες δυσκολίες.
Δημοσιογράφος: Μάλλον δεν έγινε κατανοητή η ερώτησή μου γιατί μου είπατε κάτι άλλο. Του προτείνεται να επιστρατεύσει γιατρούς;
Αβρίθης: Δεν μας ζητήθηκε, δεν μας έκανε πρόταση ο κύριος υπουργός να επιστρατεύσει γιατρούς. Ο κύριος υπουργός είπε ότι, εγώ θα λάβω μέτρα. Τα όποια μέτρα λάβει, σ’ αυτά τα μέτρα, δηλώνω και το αυτό δήλωσα, ότι είμαστε μαζί του για ένα πολύ απλό λόγο.
Δημοσιογράφος: Ακόμα και στην επιστράτευση; Θα μου το πείτε το λόγο. Ακόμα και στην επιστράτευση.
Αβρίθης: Βεβαίως, βεβαίως, βεβαίως, ναι.
Δημοσιογράφος: Το λόγο δεν χρειάζεται να μου το πείτε, είναι κατανοητός κύριε Αβρίθη. Το νοσοκομείο πρέπει να έχει γιατρούς, δεν το συζητάμε. Είναι προφανές αυτό που λέτε. Κύριε Εξαδάκτυλε, ακούτε τι λένε οι άνθρωποι. Θα το χαρακτήριζα, με κίνδυνο να γίνω εντελώς ξύλινος, κραυγή αγωνίας από τους κατοίκους της Κω, αλλά κάπως έτσι είναι. Αν δεν έχουν γιατρό οι άνθρωποι, τι να κάνουν; Τι απαντάτε σε αυτούς τους ανθρώπους;
Εξαδάκτυλος: Σε καλό δρόμο βρίσκονται για να μη θέλει να γίνει κανείς παθολόγος στη χώρα μας σε λίγο. Δεν λύνονται έτσι τα προβλήματα, με συγχωρείτε πάρα πολύ, ούτε με απειλές γιατί και πέρσι είχε το ίδιο πρόβλημα η Κως το οποίο λύθηκε, αλλά δεν προηγήθηκαν οι απειλές των προσκλήσεων, ακολούθησαν οι προσκλήσεις, ούτε με απειλές, ούτε ένα λαϊκισμό, ούτε ενεργοποιώντας τα αντανακλαστικά της κοινωνίας. Γιατί ξέρετε, θα βρεθούμε σε ένα σημείο όπου κανένας νέος συνάδελφος δεν θα επιλέγει την Παθολογία που ούτως ή άλλως είναι μια δύσκολη ειδικότητα και δεν πολυεπιλέγεται και τότε θα λέμε απλώς, δεν έχουμε. Όπως και τώρα είμαστε περίπου εκεί.
Δημοσιογράφος: Θέλω να σας ρωτήσω κάτι και θέλω να είναι πολύ σαφές το ερώτημα, ελπίζω να μην παρερμηνευθεί. Από ότι καταλαβαίνω υπάρχει, όταν λέμε άμεση εννοούμε άμεση, καλό θα ήταν αύριο να υπάρχουν γιατροί εκεί. Κάνω λάθος κύριε Αβρίθη;
Εξαδάκτυλος: Κάνετε λάθος κύριε Ζαχαρέ και θα σας πω εγώ γιατί κάνετε λάθος.
Δημοσιογράφος: Τον κύριο Αβρίθη ρωτάω.
Εξαδάκτυλος: Ναι, αλλά επιτρέψτε μου να σας απαντήσω εγώ για να μην ξεφύγει η κουβέντα, γιατί ήδη έχουμε τέτοιο κίνδυνο. Είναι πρόβλημα, δεν είναι άμεσο, είναι
πρόβλημα το οποίο υπάρχει εδώ και χρόνια, υπήρχε και πέρσι. Δεν προέκυψε χθες.
Δημοσιογράφος: Κύριε Εξαδάκτυλε επιτρέψτε μου, παρερμηνεύσατε, δεν ξέρω αν το κάνετε σκόπιμα αυτό που είπα.
Εξαδάκτυλος: Όχι, καθόλου.
Δημοσιογράφος: Ωραία, αφού δεν το κάνατε σκόπιμα, αφήστε με να συντονίσω την κουβέντα. Λέω λοιπόν το εξής: Δεν είπα ποτέ αν προέκυψε χθες ή προχθές, παραπροχθές. Προφανώς υπάρχει από πάντα αυτό το πρόβλημα (εδώ προέκυψε μια μικροκόντρα, αλλά έκλεισε και συνέχισε ο δημοσιογράφος). Λέω, το εξής: Υπάρχει ανάγκη άμεση, από πάντα υπήρχε, αλλά υπάρχει ανάγκη άμεση να πάνε γιατροί εκεί, άμεση. Και θέλω να ρωτήσω εσάς, υπάρχει κάποιος τρόπος που να είναι εγκεκριμένος και από την επιστήμη σας και από το συνδικαλιστικό σας όργανο και να είναι και υλοποιήσιμος ώστε δε λέω αύριο που είναι Παρασκευή, αλλά ξέρω ‘γω, 1η Αυγούστου να υπάρχουν γιατροί εκεί. Υπάρχει κάποιος τέτοιος τρόπος;
Εξαδάκτυλος: Κύριε Ζαχαρέ, το θέμα αυτό εμείς το θίξαμε από τον Ιανουάριο του 2024. Και από τον Ιανουάριο του 2024 δεν έχουμε λάβει καμία απάντηση από κανέναν.
Δημοσιογράφος: Εξαιρετικά κακό. Κακώς που δεν έχετε πάρει απάντηση, κακώς. Αλλά το ερώτημά μου είναι το εξής: Μπορούμε να βρούμε έναν τρόπο ώστε 1η Αυγούστου να έχουμε γιατρούς εκεί;
Εξαδάκτυλος: Μόνο αν θελήσουν να πάνε, δεν υπάρχει άλλος τρόπος.
Δημοσιογράφος: Κι αν δεν θελήσουν, τι πρέπει να γίνει;
Εξαδάκτυλος: Αν δεν θελήσουν, πρέπει αυτά τα οποία τους προσφέρονται να αλλάξουν για να θελήσουμε. Και για αυτό και πήραμε την απόφαση, την πήραμε εμείς χθες μια που δεν αποφασίζει κανένας άλλος να κάνει αυτό το πολύ λογικό πού κάνει οποιοσδήποτε ζητά κάπου εργαζομένους και δεν τους βρίσκει, του αλλάζει τους όρους, διότι το ότι σας φώναξα 11 φορές με τους ίδιους όρους και δεν ήρθατε, με συγχωρείτε πάρα πολύ σε ελεύθερη κοινωνία ζούμε, δεν ζούμε στη Σοβιετία, συγγνώμη, συγγνώμη, αλλάξαμε τους όρους εμείς. Τι να κάνουμε τώρα; Το κάνουμε εμείς γιατί έτσι καταλάβαμε ότι πρέπει να κάνουμε; Κανένας άλλος δεν το κατάλαβε ότι πρέπει να αλλάξουμε οι όροι για να προσελκυστούν κάποιοι άνθρωποι. Το κάναμε εμείς, να δούμε τι θα αποδώσει γιατί είμαστε και 18 Ιουλίου. Η 18 Ιουλίου είναι ένα εξάμηνο μετά από τότε που εμείς ζητήσαμε να συζητηθεί το θέμα και είναι ένας χρόνος και 18 ημέρες μετά από την πρόβλεψη του νόμου του 2022 που θα άλλαζε το κίνητρο του αγόνου, που είναι το μοναδικό κίνητρο που υπάρχει για να πάνε γιατροί στην Κω σε μόνιμη βάση, 12 μήνες το χρόνο, όχι μόνο 2 μήνες.
Δημοσιογράφος: έρχομαι στον κύριο Αβρίθη. Σας καλύπτει αυτό που μόλις είπε ο κύριος Εξαδάκτυλος;
Αβρίθης: Δεν καλύπτει το πρόβλημα κύριε Ζαχαρέ. Δεν είναι τωρινό, ούτε του ’24, ούτε του ’23, είναι 20 χρόνια. Υπάρχει θέμα και υπάρχει το εξής ζήτημα, το οποίο το ανέφερα και αναφέρω. Έχει μια μοναδικότητα το νοσοκομείο της Κω και αυτό πρέπει να γίνει αντιληπτό.
Δημοσιογράφος: Να θυμίσω ότι είναι το νησί του Ιπποκράτη. Θα έπρεπε κανονικά εκεί όχι να υπάρχουν γιατροί, αλλά να παρακαλάνε γιατροί να πάνε.
Αβρίθης: Λυπάμαι και ακριβώς αυτό είναι που με κάνει και αγανακτώ όμως. Προσέξτε ποια είναι η ιδιαιτερότητα. Στη Ρόδο, που είναι ένα τουριστικό νησί με πολύ τουρισμό, ο ιδιωτικός τομέας, οι ιδιωτικοί ιατροί έχουν και ένα νοσοκομείο, υπάρχει το νοσοκομείο της Euromedica …
Δημοσιογράφος: Να σας πω κύριε Αβρίθη, μη μου απλώνετε την κουβέντα. Σας ρώτησα αν είστε ικανοποιημένοι από αυτό που μόλις περιέγραψε ο κύριος Εξαδάκτυλος.
Αβρίθης: Είμαστε ικανοποιημένοι, θα το πω υπό την εξής έννοια, εντός εισαγωγικών, από την ώρα που δεν έχεις τίποτα καλό είναι και το κάτι.
Δημοσιογράφος: Άρα, προτιμάτε την επιστράτευση παρά το τίποτα. Είναι πολύ κατανοητό, κατανοητότατο. Σας ευχαριστώ και τους δύο κύριοι.
Αβρίθης: Αλλά αυτό δεν μπορεί να λέγεται λύση.
Εξαδάκτυλος: Με συγχωρείτε πολύ, αλλά δεν ξέρει γιατί μιλάει ο συνομιλητής μου. Με συγχωρείτε. Δεν γνωρίζει ο συνομιλητής του γιατί μιλάει. Λυπάμαι που το λέω.
Δημοσιογράφος: Γιατί το λέτε αυτό; είναι λίγο προσβλητικό αυτό.
Εξαδάκτυλος: Είναι απολύτως αληθές και το υποστηρίζω διότι είναι τελείως διαφορετικό πράγμα η κλινική ιατρική και η ιατρική του νοσοκομείου και οι απαιτήσεις που έχεις από κάποιον ο οποίος είναι μέσα στο νοσοκομείο και είναι ο τελικός αποδέκτης ασθενούς και είναι τελείως διαφορετικό πράγμα η δουλειά που κάνει ένας γιατρός σε ένα ιατρείο.
Δημοσιογράφος: Και είναι προτιμότερο να μην έχεις κανέναν γιατρό ή ο γιατρός που τέλος πάντων, κάπως καλύπτει λιγότερο τις ανάγκες;
Εξαδάκτυλος: Ο κατάλληλος γιατρός κύριε Ζαχαρέ, δεν ψάχνουμε μια άσπρη μπλούζα, ψάχνουμε τον κατάλληλο γιατρό και γι αυτό ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος αποτάθηκε στους συναδέλφους που τελειώσανε τους τελευταίους 18 μήνες την ειδικότητά τους, που είναι εξοικειωμένοι με το χώρο του νοσοκομείου, που ενδεχομένως θα τους επιτρέπουν οι επαγγελματικές του υποχρεώσεις να έρθουνε, εκεί που δεν αποτάθηκε κανένας 6 μήνες τώρα που μας κουνάν το δάχτυλο εδώ και 15 μέρες. Εκεί αποταθήκαμε εμείς, διότι πρέπει να γνωρίζεις ποιο είναι το πρόβλημα και να προσπαθήσεις να το λύσεις. Και η ιατρική είναι πολύ σοβαρό θέμα για να το προσεγγίζουμε έτσι.
Δημοσιογράφος: Ελπίζω να βοηθήσετε όλοι και η τοπική αυτοδιοίκηση και ο ιατρικός σύλλογος και κυρίως το υπουργείο που έχει το μαχαίρι και το πεπόνι να κάνει κάτι γιατί οι άνθρωποι αυτοί δεν γίνεται να είναι χωρίς γιατρούς.
