Μία εξόχως ενδιαφέρουσα και συγκινητική συνέντευξη - ιδιαίτερα για προβληματισμό απάντων ημών - παραχώρησαν στον «Σ» τρία μέλη του διοικητικού συμβουλίου του Συλλόγου Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων Παιδιών με Ειδικές Ανάγκες Νήσου Κω, «ο Σωτήρ». Πρόκειται για την πρόεδρο Μαρία Φρατζή, τη γραμματέα Μαρία Χατζηγιακουμή και την ταμία Κική Λήμνου.
Είναι η δεύτερη φορά, μετά από πρόσφατη εκδήλωση, που τα μέλη του Συλλόγου αναφέρονται στην υφιστάμενη κατάσταση των δομών Ειδικής αγωγής στην Κω, στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, στις ελλείψεις τους, καθώς και στα σχέδια του Συλλόγου, τόσο τα άμεσα όσο και τα μεσοπρόθεσμα.
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Ερ: Κατ’ αρχάς, για ενημέρωση όσων δεν γνωρίζουν, πείτε μας, πόσες δομές έχουμε στο νησί για παιδιά με ειδικές ανάγκες;
Μ.Φ: Αυτή την ώρα υπάρχουν τέσσερις: Ειδικό Νηπιαγωγείο, Ειδικό Δημοτικό, το Ειδικά Εργαστήρια Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΕΕΕΕΚ), που υπάγονται στο υπουργείο Παιδείας και το «Σβουρένειο» ΚΔΑΠ – ΜΕΑ Δήμου Κω (Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης), που υπάγεται στο υπουργείο Εργασίας.
Ερ: Ας ξεκινήσουμε από τις δημόσιες δομές. Πείτε μας, πόσα παιδιά φοιτούν σε κάθε δομή;
Μ. Χ: Στο Νηπιαγωγείο φοιτούν 3 παιδιά, στο Ειδικό Δημοτικό 13 παιδιά και στα Ειδικά Εργαστήρια 15 παιδιά.
Ερ: Και στο ΚΔΑΠ – ΜΕΑ;
Μ. Χ.: Το ΚΔΑΠ – ΜΕΑ δεν είναι σχολείο, απασχολεί δημιουργικά τα παιδιά.
Κ.Λ.: Το ΚΔΑΠ – ΜΕΑ χρηματοδοτείται από το ίδιο πρόγραμμα ΕΣΠΑ που χρηματοδοτούνται και οι Παιδικοί – Βρεφονηπιακοί Σταθμοί του Δήμου, με περίπου 5.200 ευρώ το χρόνο ανά παιδί.
Μ.Φ.: Στο ΚΔΑΠ – ΜΕΑ είναι φέτος εγγεγραμμένα 24 παιδιά και άτομα με αναπηρίες, από τα 25 που μπορεί να απασχολήσει. Θα ήθελα να σημειώσω ότι ο Σύλλογος υποστηρίζει τις δράσεις του, όπως ταξίδια των παιδιών για αγώνες, καλλιτεχνικές δραστηριότητες, υλικά για τα εργαστήρια. Θα θέλαμε όμως καλύτερη συνεργασία και επικοινωνία, ειδικά όταν υπάρχουν διάφορες δυσκολίες.
Ερ: Το ωράριο του ΚΔΑΠ – ΜΕΑ είναι αυτό που ορίζει η νομοθεσία;
Μ.Φ.: Ανά την Ελλάδα, όλα τα ΚΔΑΠ – ΜΕΑ έχουν ακριβώς το ίδιο καταστατικό λειτουργίας. Αυτό το συναντήσαμε πρόπερσι σαν δυσκολία, όταν εγκρίθηκαν 28 αιτήσεις γονιών ενώ οι θέσεις ήταν αυστηρά 25. Το καταστατικό δεν μπορεί να παρεκκλίνει, τηρείται κατά γράμμα. Το τυπικό ωράριο λειτουργίας της δομής είναι 7 το πρωί με 3 το μεσημέρι, αλλά στο Σβουρένειο τα παιδιά ασχολούνται πολύ λιγότερες ώρες. Σοβαρό θέμα είναι και η μετακίνηση των παιδιών, πολλά από τα οποία ζουν στα χωριά. Δηλαδή, υπάρχει λεωφορείο, αλλά τη φετινή χρονιά έχει λείψει πολλές εβδομάδες λόγω βλαβών.
Μ.Χ: Το θέμα ξεκίνησε από πέρσι, αλλά φέτος είναι πιο έντονο και δημιουργεί προβλήματα στις οικογένειες.
Μ.Φ: Είναι πολύπλοκο το θέμα. Ένα χαρακτηριστικό του Σβουρένειου ΚΔΑΠ ΜΕΑ είναι ότι φοιτούν σε αυτό και άτομα μεγάλης ηλικίας, πάνω από 40 χρόνων, διότι δεν έχουν άλλες δυνατότητες. Είναι καταχρηστικό και το γνωρίζουμε, αλλά δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις, και είναι δύσκολο για ένα άτομο που έχει περάσει αρκετά χρόνια σε δομές να γυρίσει στο σπίτι, χωρίς απασχόληση. Είναι μεγάλο πισωγύρισμα στη ζωή του.
Ερ: Τι θα έπρεπε να γίνει για τα άτομα αυτά;
Μ.Φ.: Να έχουν πρόσβαση σε απασχόληση. Τα περισσότερα άτομα με αναπηρία μπορούν να εργαστούν, ειδικά εάν έχουν φοιτήσει σε ειδικές δομές και έχουν βοηθηθεί να καλλιεργήσουν τις ικανότητές τους. Υπάρχουν διάφορες μορφές, όπως η υποστηριζόμενη εργασία, με ατομικά προγράμματα για θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, και με ανάλογη εκπαίδευση και προσαρμογή του περιβάλλοντος εργασίας. Άλλη επιλογή είναι τα προστατευμένα εργαστήρια που συνήθως απασχολούν ομάδες ΑΜΕΑ, λ.χ. άτομα με σοβαρές νοητικές δυσκολίες.
Μ.Χ.: Στην Αθήνα, επισκέφθηκα την ΕΣΤΙΑ. Απασχολεί καθημερινά περίπου 100 παιδιά και έχει διάφορα εργαστήρια με παραδοσιακές τέχνες, όπως ζυμαρικά, κεραμικά, υφαντουργία, πλέξιμο, κ.ά. Έχουν και τμήμα πληροφορικής. Μάλιστα, υπάρχει τμήμα που τα ίδια τα παιδιά κρατούν το αρχείο της δομής. Και βέβαια, σε κάθε τμήμα υπάρχει και εκπαιδευτικός που επιβλέπει τα παιδιά τα οποία μεταφέρονται με ειδικό λεωφορείο. Κάποια δε από αυτά διαμένουν στα σπίτια υποστηριζόμενης διαβίωσης.
Μ.Φ.: Το Εργαστήρι της Θεοτόκου (Αττική), που λειτουργεί από τη δεκαετία του ’60 είναι επίσης ενδιαφέρον παράδειγμα. Εκτός των ομαδικών εργαστηρίων, υλοποιεί και προγράμματα υποστηριζόμενης εργασίας. Επιμένουμε στη σπουδαιότητα της εργασίας, τόσο για την οικονομική πλευρά όσο και για την κοινωνικοποίηση του ατόμου: ενισχύει το αίσθημα εαυτού, ότι είναι ικανό, χρήσιμο, ότι αποδίδει σε κάτι για το οποίο συνεργάζεται και αμείβεται. Ανάλογα, ως προς τη διαβίωση, έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στην Αμυμώνη (Πανελλήνιος Σύλλογος Γονέων, Κηδεμόνων & Φίλων Ατόμων με Προβλήματα Όρασης & Πρόσθετες Αναπηρίες). Ξεκίνησε σαν σωματείο γονιών και παρέχει πλέον εκπαίδευση από τον παιδικό σταθμό, όπου οι ειδικοί εργάζονται και με την οικογένεια, ως και την ενήλικη ζωή και την υποστηριζόμενη διαβίωση.
Ερ: Οικονομικά πως ανταπεξέρχονται;
Μ.Φ.: Οι περισσότεροι ανάλογοι οργανισμοί συνδυάζουν πόρους από δωρεές, προγράμματα, κρατικές επιδοτήσεις. Γενικά, χρειάζεται συντονισμός και επίπονη, πολυετή δουλειά.
Ερ: Ας επιστρέψουμε στα δικά μας. Υπάρχουν στο νησί μας παιδιά με ειδικές ανάγκες εκτός δομών;
Μ.Χ.: Υπάρχουν παιδιά που είναι στο σπίτι τους και δεν έχουν πάει ποτέ στην εκπαίδευση, γιατί μέχρι τώρα πίστευαν ότι η δημόσια εκπαίδευση δεν είναι υποχρεωτική. Είναι όμως υποχρεωτική. Δεν επιτρέπεται τα παιδιά να μένουν στο σπίτι.
Ερ: Για πιο λόγο συμβαίνει αυτό;
Μ.Χ.: Δεν είναι ενημερωμένοι οι γονείς.
Μ.Φ.: Κάποιες φορές είναι και συναισθηματικά πολύ φορτισμένοι.
Κ.Λ.: Κάπου στη μέση είναι η αλήθεια.
Μ.Φ.: Υπάρχουν παιδιά και άτομα που φοίτησαν για χρόνια σε δομές, πήραν ό,τι είχαν να πάρουν κι οι γονείς τους βρήκαν άλλες λύσεις ή έκριναν πως δε χρειάζεται να συνεχίσουν.
Μ.Χ.: Ίσα ίσα που όσο μεγαλώνει ο γονέας θέλει περισσότερη βοήθεια. Όσο περισσότερο απασχολείται ένα παιδί και είναι σε σωστές δομές με σωστή απασχόληση, ο γονιός είναι πιο ξεκούραστος.
Ερ: Ας πάρουμε μια – μία τις δομές της Κω, για να δούμε σε ποια κατάσταση βρίσκονται και ποιες ελλείψεις έχουν.
Μ.Φ.: Για το ΚΔΑΠ – ΜΕΑ βασικά ζητήματα είναι το λεωφορείο και το ωράριο.
Μ.Χ.: Στη γενική μας συνέλευση ζητήσαμε να δρομολογηθεί ένα νέο λεωφορείο και τουλάχιστον αυτή τη φορά να είναι με προδιαγραφές ΑΜΕΑ, γιατί αυτό που υπάρχει δεν έχει. Είναι θλιβερό να παλεύουμε για τα αυτονόητα. Υπάρχουν παιδιά με καροτσάκι, τα οποία δεν τα παίρνουν μαζί σε εκδηλώσεις…
Κ.Λ.: Υπάρχουν κι άλλα παιδιά που θέλουν να πάνε στο ΚΔΑΠ – ΜΕΑ, αλλά είναι ανασταλτικός παράγοντας το ό,τι είναι στο καρότσι. Οφείλεις να έχεις ένα λεωφορείο με προδιαγραφές ΑΜΕΑ, γιατί εκτός του ότι είναι επικίνδυνο να σηκώνεις το παιδί στα χέρια, δεν επιτρέπεται, είναι και ασέβεια προς το πρόσωπό του.
Μ.Φ.: Θα ήταν καλό επίσης να γίνονται περισσότερες δραστηριότητες. Και θα θέλαμε καλύτερη συνεργασία, συνολικά. Για παράδειγμα, ζητήσαμε πριν τρία χρόνια να παραχωρείται στο Σύλλογο ένας χώρος του Σβουρένειου για δυο απογεύματα την εβδομάδα, ώστε να υλοποιήσουμε δημιουργικά προγράμματα με εθελοντές και ειδικούς για παιδιά και άτομα με αναπηρίες που δεν συμμετέχουν στο ΚΔΑΠ ΜΕΑ, αλλά δεν προχώρησε.
Κ.Λ.: Το κτίριο και οι αίθουσες του ΚΔΑΠ είναι εντάξει. Όμως, οι προαύλειοι χώροι του είναι ακατάλληλοι για ΑΜΕΑ με αποτέλεσμα τα παιδιά να μην προαυλίζονται.
Μ.Χ.: Λείπουν στέγαστρα και η αυλή είναι στρωμένη με χαλίκι…
Ερ: Ας πάμε στο Ειδικό Νηπιαγωγείο, τα εγκαίνια του οποίου έγιναν προ ημερών. Ποια είναι η κατάστασή του;
Μ.Χ.: Είμαστε ευχαριστημένοι που άνοιξε η δομή. Είναι μια αίθουσα που φιλοξενεί τρία παιδιά - του χρόνου θα έχουμε άλλο ένα από την Καρδάμαινα – με δύο άτομα προσωπικό, την διευθύντρια και ένα άτομο βοηθητικό προσωπικό. Το λυπηρό της υπόθεσης είναι ότι υπάρχει μόνο μια αίθουσα και μόνο μια τουαλέτα για προσωπικό και παιδιά, όπως επίσης δεν υπάρχει γραφείο εκπαιδευτικών. Υστερεί δε και σε εκπαιδευτικό υλικό. Έχουμε όμως στέγαστρα και ο αύλειος χώρος είναι ο σωστός. Του χρόνου θα χρειαστούμε και δεύτερη αίθουσα και τουαλέτα για τους εκπαιδευτικούς.
Ερ: Ειδικό Δημοτικό σχολείο στο Πλατάνι. Ποια τα προβλήματά του;
Μ.Φ.: Έλλειψη στεγάστρου, ακατάλληλος αύλειος χώρος. Επίσης η κουζίνα, όπου κανονικά τα παιδιά μπορούν να ετοιμάσουν το πρωινό τους αλλά και να διδαχτούν την αυτοεξυπηρέτηση, εδώ είναι δύσκολο καθώς χρησιμοποιείται και από τα παιδιά που φοιτούν στα Ειδικά Εργαστήρια.
Μ.Χ.: Εκτός αυτού, οι τουαλέτες βρίσκονται σε εξωτερικό χώρο και είναι επίσης κοινές για Ειδικό δημοτικό και τα Ειδικά Εργαστήρια, δηλαδή, για 28 παιδιά (13 και 15 αντίστοιχα). Έχουμε ζητήσει από την πρώτη ημέρα να κατασκευαστεί ένας διάδρομος που να συνδέει τις αίθουσες με τις τουαλέτες, αλλά ακόμα δεν έχει γίνει. Για να κατανοήσετε το πρόβλημα σκεφτείτε ότι όταν βρέχει χρειάζονται δύο εκπαιδευτικοί για να μεταφέρουν ένα παιδί στην τουαλέτα. Ο ένας κρατάει την ομπρέλα και ο άλλος σπρώχνει το καρότσι ή κρατάει το παιδί.
Κ.Λ.: Υπάρχουν ελλείψεις σε εκπαιδευτικό υλικό, σε κατάλληλα θρανία και καρέκλες. Χρειάζονται επίσης βελτιώσεις στο κτίριο όπου υπάρχουν σκαλάκια και οι αίθουσες δεν επαρκούν για να δουλέψουν σωστά οι εκπαιδευτικοί με τα παιδιά. Επιπλέον, οι ειδικότητες που απαιτούνται είναι: φυσιοθεραπεία, γυμναστική, εργοθεραπεία, μουσική, λογοθεραπεία, ενώ χρειάζονται και ειδικοί παιδαγωγοί οι οποίοι θα έχουν καταμερισμένα τα παιδιά ανά πάθηση και ηλικία. Δεν επαρκούν όμως οι αίθουσες. Αυτό που χρειαζόμαστε ουσιαστικά είναι ένα άλλο εκπαιδευτήριο. Το πλάνο ήταν να καταφέρει το σχολείο αυτό να λειτουργήσει σαν ολοήμερο. Για να λειτουργήσει όμως με αυτό τον τρόπο χρειάζεται και δική του κουζίνα – χώρο εστίασης και ησυχαστήριο. Το σημερινό του ωράριο είναι 8:15 – 12:15. Δεν θα μιλήσω για την έλλειψη υπολογιστών καθώς εδώ λείπουν τα βασικά… Στην ουσία, λείπει το ασφαλές περιβάλλον.
Μ.Χ.: Να σημειώσω ότι υπάρχουν παιδιά που χρησιμοποιούν καρότσι. Το κτίριο όμως δεν είναι κατασκευασμένο γι’ αυτό το σκοπό, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται προβλήματα καθώς, εκτός των άλλων, οι αίθουσες είναι πολύ μικρές.
Μ.Φ.: Δε μπορεί να είναι μόνιμη λύση το να τοποθετηθεί άλλη μια λυόμενη αίθουσα, όπως σχεδιάζεται, που θα καταργήσει την αυλή. Χρειάζεται εξ αρχής οργάνωση ενός χώρου κατάλληλα διαμορφωμένου για ειδικό σχολείο.
Ερ: Να ολοκληρώσουμε με τα Ειδικά Εργαστήρια Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης.
Μ.Χ.: Πριν αναφερθούμε σε αυτό θα ήθελα να παρατηρήσω ότι σε όλες τις δομές λείπει ένα βασικό μάθημα, η εργοθεραπεία. Δεν έρχονται εργοθεραπευτές να εργαστούν στην Κω και δεν γνωρίζουμε το γιατί. Τα Ειδικά Εργαστήριο είναι τα πλέον στελεχωμένα στη νησιωτική Ελλάδα. Παρ’ όλα αυτά, μας λείπει φυσιοθεραπευτής (έφυγε η προηγούμενη λόγω εγκυμοσύνης), εργοθεραπευτής και μουσικός. Για την έλλειψη αιθουσών θα ήθελα να πω ότι μία αίθουσα του κτιρίου χρησιμοποιείται από το ΒΑΚΟΥΦ σαν αποθηκευτικός χώρος. Κάναμε πρόταση στον πρόεδρο των σχολικών επιτροπών να βρεθεί ένας άλλος χώρος για τη μεταφορά του υλικού και η συγκεκριμένη αίθουσα να χωριστεί στη μέση, ώστε για να γίνεται και η λογοθεραπεία. Η πρότασή μας έγινε δεκτή από τον πρόεδρο του ΒΑΚΟΥΦ. Επίσης υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή.
Μ.Φ.: Να σημειώσουμε ακόμα ότι στην Ειδική αγωγή δε γίνεται να εργάζονται κυρίως αναπληρωτές εκπαιδευτικοί. Αυτό δυσκολεύει ιδιαίτερα ορισμένα παιδιά με αναπηρίες που χρειάζονται πολύ χρόνο για να δεθούν, να επικοινωνήσουν και να συνεργαστούν με τους δασκάλους τους.
Ερ: Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε πως, στην ουσία ναι μεν έχουμε δομές, αλλά υπολειτουργούν, με ευθύνες του κράτους, αλλά και του Δήμου.
Μ.Χ.: Είναι λυπηρό το γεγονός πως το θέμα για τις δομές των Ειδικών σχολείων δεν έχει συζητηθεί ποτέ στο Δημοτικό Συμβούλιο. Το θέμα δεν είναι να πουν εάν ένα κτίριο είναι ακατάλληλο, κάτι που γνωρίζουν όλοι, αλλά να μας πουν ποιο είναι το κατάλληλο. Όσο για εκείνους που μας κατηγορούν επειδή δεχτήκαμε τη στέγαση στο συγκεκριμένο κτίριο, θα ήθελα να θυμίσω ότι βρισκόμασταν στο παρά πέντε. Εάν δεν έμπαιναν οι εκπαιδευτικοί στο σχολείο, θα καταργείτο η δομή και το υπουργείο θα ακύρωνε τους διορισμούς των εκπαιδευτικών και το ΦΕΚ καθώς υπήρχε καθυστέρηση πέντε χρόνων, από το 2012 έως το 2017.
Ερ: Τα προβλήματα που μας αναφέρατε είναι τεράστια. Και ρωτώ, υπάρχουν προδιαγραφές για το πώς πρέπει να είναι φτιαγμένες τέτοιου είδους δομές, εάν είναι λειτουργικές; Και εάν ναι, ποιος ελέγχει εάν τις πληρούν;
Κ.Λ.: Τις ελέγχει η σχολική επιτροπή του Δήμου. Επειδή με έχει πονέσει πολύ αυτή η ιστορία και το έψαξα, υπάρχει νόμος, αλλά είναι εντελώς γενικευμένος, δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που να προσδιορίζει χαρακτηριστικά του χώρου. Δυστυχώς, εν έτει 2019, ασχολούμαστε με τα αυτονόητα, ότι λ.χ. ένα σχολείο για παιδιά ΑΜΕΑ δεν πρέπει να έχει σκαλιά, δεν πρέπει να έχει γωνίες, ανισόπεδα.
Μ.Φ.: Η νομοθεσία για την αναπηρία έχει προβλήματα και καθυστερήσεις, είναι χαρακτηριστικό ότι η Διακήρυξη του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες που υπογράφηκε το 2007 στη Νέα Υόρκη επικυρώθηκε στην Ελλάδα μόλις το 2017. Η λογική της είναι να διευκολύνει την ένταξη των ατόμων με αναπηρία, κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά. Αναγνωρίζει έτσι έμμεσα τον αποκλεισμό τους.
Ερ: Ας έρθουμε στα σχέδια του Συλλόγου σας.
Μ.Φ.: Άμεσα θα προχωρήσουμε στην τροποποίηση του καταστατικού που θα επιτρέψει την πραγματοποίηση των σκοπών μας. Οι σκοποί, τα σχέδια που έχουμε είναι δύο:1) υποστηριζόμενη και ημιαυτόνομη διαβίωση και 2) ένταξη μέσα από την απασχόληση. Πολλές δομές που φιλοξενούν άτομα με αναπηρίες, σε όλη την Ελλάδα και όλο τον κόσμο, φτιάχτηκαν από γονείς, προέκυψαν από την ανάγκη τους να δημιουργήσουν για τα παιδιά τους ένα χώρο όπου θα ζουν με χαρά, σε ένα ασφαλές και αξιοπρεπές πλαίσιο.
Μ.Χ.: Βγήκε σχετικό ΦΕΚ βελτιωμένο και αυτή που το κατοχύρωσε είναι η κα Προκοπάκη η οποία κατάγεται από την Κάλυμνο.
Μ.Φ.: Είναι δύσκολο, μακρόπνοο αλλά πραγματοποιήσιμο σχέδιο. Χρειάζονται σοβαρές συνεργασίες και δουλειά.
Ερ: Άρα, ο στόχος σας είναι;
Μ.Χ.: Στόχος μας είναι το αύριο των παιδιών. Φεύγει ο γονιός ή δεν μπορεί για κάποιο λόγο να τα εξυπηρετήσει… Εμείς που είμαστε γονείς παιδιών ΑΜΕΑ, ξυπνάμε και κοιμόμαστε με αυτή την αγωνία. Τι θα γίνει το παιδί.
Μ.Φ.: Δεύτερος στόχος είναι η απασχόληση των ατόμων με αναπηρίες. Η εμπειρία δείχνει ότι συχνά ευδοκιμούν οι συνεταιρισμοί, λ.χ. στη Λέρο υπάρχει παραγωγή μελιού από πρώην ασθενείς του ψυχιατρείου, στην Αθήνα ορισμένα καφέ απασχολούν κυρίως άτομα με αναπηρίες, αλλού λειτουργούν μικρές μονάδες παραγωγής.
Ερ: Στην Κω υπάρχουν τέτοια άτομα τα οποία μπορούν να «απορροφηθούν» από την επιχειρηματικότητα ή να συνεταιριστούν;
Μ.Φ.: Βεβαίως και υπάρχουν. Και μέσα στις δομές και εκτός αυτών.
Κ.Λ.: Θεωρώ ότι οι τοπικές μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις είναι πιο εύκολο να απορροφήσουν και να συνεργαστούν με ΑΜΕΑ. Ένας άλλος βασικός μας στόχος για να γίνουν όλα όσα θέλουμε, είναι η επικοινωνία και η προβολή αυτών που έχουμε σκεφτεί γιατί ο κόσμος δεν τα γνωρίζει. Για το λόγο αυτό ξεκινάμε και την ιστοσελίδα του Συλλόγου: www.sotir.kos.gr. Η λογική του site είναι η ενημέρωση για τη νομοθεσία, τα επιδόματα, τα δικαιώματα, ιατρικά σύνδρομα και ό,τι άλλο μπορούμε, για να στηρίξουμε τις οικογένειες. αλλά και για να ενημερώσουμε όποιον δεν γνωρίζει το τι σημαίνει αναπηρία. Μας ενδιαφέρει κυρίως η προσέγγιση του γονέα, για να γνωρίσει το τι μπορούμε να κάνουμε για το σήμερα και για το μέλλον. Για να νοιώθει την ασφάλεια ότι υπάρχουν άτομα που περνάνε το ίδιο με αυτόν, να μην νοιώθει μόνος.
Μ.Φ.: Είναι ίσως το σημαντικότερο μήνυμα αυτή την ώρα, το κάλεσμα σε συνάντηση, σε διάλογο. Οι γονείς μπορούν να πάρουν βοήθεια ώστε να στηρίξουν καλύτερα τα παιδιά τους. Μπορούν, και οφείλουν, να διεκδικήσουν τα δικαιώματά του σε υγεία, εκπαίδευση, απασχόληση, διαβίωση. Δικαιούνται να ονειρεύονται ένα φωτεινό μέλλον για τα παιδιά τους. Και ο καλύτερος τρόπος είναι μέσα από τη συλλογικότητα και την κοινή δράση. Θα οργανώσουμε σύντομα τακτικές συναντήσεις με γονείς ΑΜΕΑ. Χρειαζόμαστε για αυτό το λόγο μια βάση, και σαν μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου θέτουμε το αίτημα για ενοικίαση ενός μικρού χώρου κοντά στην πόλη, με εύκολη πρόσβαση και πολύ χαμηλό ενοίκιο. Άλλωστε το site δημιουργήθηκε και για αυτό το λόγο, για να μαζέψουμε χρήματα για το Σύλλογο. Πιστεύω ότι υπάρχουν άνθρωποι που επιθυμούν να προσφέρουν, αρκεί καταλάβουν ότι προσπαθούμε σοβαρά για τους παραπάνω σκοπούς.
Καταλήγοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά όλους όσους συμμετείχαν στην εκδήλωση της 24ης Μαρτίου 2019, δηλαδή γονείς, εκπαιδευτικούς και φίλους του Συλλόγου μας. Επίσης ευχαριστώ θερμά τους χορηγούς: κ. Πουλιού για τη φιλοξενία στο ξενοδοχείο Kos Junior, κ. Αποσπερίτη για τη βασιλόπιτα, κ. Ρεΐση για το γούρι, κ. Μαστρογιώργη και κ. Μπαλαλή για τις προσκλήσεις.
Σημείωση:
Εκτός των ανωτέρω, στο Δ.Σ. του συλλόγου συμμετέχουν ο Παναγιώτης Γκότοβος, ως αντιπρόεδρος και ο Γιώργος Βενέρης ως μέλος.
Ιστοσελίδα: www.sotir.kos.gr
Στοιχεία επικοινωνίας
E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Φρατζή Μαρία: 6986257775
Χατζηγιακουμή Μαρία: 6906629392
Λήμνου Κυριακή: 6975124908
