Αρχικά ήταν να γίνει στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Νεότητας στο Στρασβούργο, αλλά λόγω των περιορισμών έγινε εξ ολοκλήρου διαδικτυακά. Ο τίτλος ήταν AI: How can Youth take part?. Ο σκοπός του σεμιναρίου ήταν, μεταξύ άλλων, η ανασκόπηση του ρόλου της Νεολαίας σε σχέση με την διαμόρφωση πολιτικών που σχετίζονται με την Τεχνητή Νοημοσύνη και την διασφάλιση των δημοκρατικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων των νέων στο πλαίσιο του διαλόγου για την Τεχνητή Νοημοσύνη. Στο σεμινάριο συμμετείχε, ο καθηγητής πληροφορικής και ρομποτικής Καΐσερλης Αλέξανδρος. Κατά την επίσκεψη μας στο γραφείο του συνομιλήσαμε με τον Αλέξανδρο Καΐσερλη , ο οποίος μας ενημέρωσε για τον σκοπό του σεμιναρίου, τι συζητήθηκε και ποια ήταν τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξαν οι συμμετέχοντες στο Σεμινάριο Τεχνητής Νοημοσύνης που διοργανώθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης.  Αλέξανδρος Καΐσερλης: «Πλέον, η Τεχνητή Νοημοσύνη υπάρχει παντού. Είναι στην καθημερινότητά μας, και ιδιαίτερα στην καθημερινότητα των νέων .Συμμετέχοντας στο σεμινάριο που διοργανώθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης, με τίτλο «AI: How can youth take part», «Τεχνητή Νοημοσύνη: Πως μπορούν οι νέοι να αναλάβουν ρόλο», είχαμε την ευκαιρία να ενημερωθούμε και παράλληλα να έχουμε ενεργό ρόλο με συζητήσεις, απόψεις, ιδέες και προτάσεις για το πώς μπορούμε να συμβάλουμε στην διαμόρφωση της διακήρυξηςπου αφορά το νομικό και εκπαιδευτικό πλαίσιο γύρω από την Τεχνητή Νοημοσύνη, στη διακυβέρνησή τουAI, στην εξέλιξή του και πως  θέμα που τους αφορά άμεσα, από την στιγμή που είναι ψηφιακοί γηγενείς. Πολίτες δηλαδή, που γεννήθηκαν και ζουν μέσα στην τεχνολογία, και που επηρεάζονται άμεσα από αυτήν. Η ταχεία ανάπτυξη των τεχνολογιών τεχνητής νοημοσύνης που καθοδηγείται από τον ιδιωτικό τομέα, αφήνει πολλούς ενδιαφερόμενους, ιδίως τους νέους και τους ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, να προσπαθούν να ανταπεξέλθουν με αυτές τις εξελίξεις στον ιδιωτικό τομέα και να προσπαθούν να έρθουν σε μια κοινή γραμμή με αυτές. Εδώ και 2 χρόνια, γίνονται ενέργειες από το συμβούλιο της Ευρώπης, από μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς αλλά και οργανώσεις νεολαίας πανευρωπαϊκά, μεταξύ άλλων, έτσι ώστε να γίνουν οι κατάλληλες συνέργειες προς την

κατεύθυνσή αυτή. Παράλληλα γίνεται μια προσπάθεια για την ενεργή συμμετοχή των νέων, και στην σωστή ενημέρωσή τους και η ενεργοποίηση των νέων, η σωστή ενημέρωση και η σωστή εκπαίδευση πάνω σε όλα τα θέματα που έχουν να κάνουν με την Τεχνητή Νοημοσύνη, τον ψηφιακό γραμματισμό και τον γραμματισμό στην Τεχνητή Νοημοσύνη, φαίνεται να είναι ένας παράγοντας κλειδί για το μέλλον. Η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν είναι αυτό που ίσως όλοι να έχουμε στο μυαλό μας, ένα ρομπότ δηλαδή που μιλάει σαν άνθρωπος, ή που έχει ως κύριο μέλημα του να καταστρέψει την ανθρωπότητα, όπως μπορεί να μας έχουν αφήσει να πιστεύουμε ταινίες επιστημονικής

φαντασίας. Επίσης, η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν είναι πλήρως αυτοματοποιημένη, αλλά πάντα υπάρχει κάποιο πρόσωπο πίσω από αυτήν. Αυτό που ορίζουμε ως Τεχνητή Νοημοσύνη είναι «ένα σύνολο επιστημών, θεωριών και τεχνικών των οποίων σκοπός είναι να αναπαραχθούν από μια μηχανή οι γνωστικές ικανότητες ενός ανθρώπου», σε όποιο βαθμό είναι δυνατό αυτό να γίνει. Οι τρέχουσες εξελίξεις στοχεύουν, για παράδειγμα, να είναι σε θέση να αναθέσουν σε μια μηχανή, πολύπλοκες εργασίες που είχαν προηγουμένως ανατεθεί σε έναν άνθρωπο, όπως για παράδειγμα ο διαχωρισμός φωτογραφιών, σε αυτές που απεικονίζουν μια γυναίκα και σε αυτές που απεικονίζουν έναν άνδρα, ή στην εύρεση του κατάλληλου υποψηφίου για μια θέση εργασίας. Αυτό που ξέρουμε για την τεχνολογία της Τεχνητής Νοημοσύνης, είναι ότι μπορεί να είναι μια δύναμη για καλό και για κακό. Αυτό που κυρίως μπορούμε να δούμε και να καταλάβουμε, είναι η επιρροή που μπορεί να έχει. Αλλά συνήθως δεν έχουμε τα αποδεικτικά στοιχεία για να δημιουργήσουμε μια καθαρή αναφορά, για το ποια είναι η πραγματική επιρροή της, από την στιγμή που οι ιδιωτικοί οργανισμοί κρατούν τα δεδομένα κρυφά. Γι’ αυτό μια από τις βασικές μας απαιτήσεις πρέπει να είναι η διαφάνεια που θέλουμε να υπάρχει στην εφαρμογή της και στον τρόπο λειτουργίας της από τους δημόσιους και κυρίως τους ιδιωτικούς φορείς. Και αυτό γιατί, από την στιγμή που η Τεχνητή Νοημοσύνη

εφαρμόζεται σε δημόσια και δημοκρατικά περιβάλλοντα, η ανάγκη να γνωρίζουμε τι συμβαίνει είναι προτεραιότητά μας. Επίσης η εφαρμογή δεν πρέπει να είναι μεροληπτική στα άτομα στα οποία εφαρμόζεται, αλλά δίκαιη με τρόπο ώστε να σέβεται την

πολυπολιτισμικότητα. Και τέλος, πρέπει να προστατεύεται η ιδιωτικότητά μας, από την στιγμή Μπου επεξεργάζεται τα προσωπικά μας δεδομένα. Υπάρχουν 5 βασικοί πυλώνες για το πώς μπορεί να γίνει αποτελεσματική η συμμετοχή των νέων. Πρώτα από όλα, είναι το δικαίωμά τους να συμμετέχουν σε αυτήν, ως το μεγαλύτερο ποσοστό πολιτών στον ψηφιακό κόσμο. Επίσης είναι σημαντικό να βρεθούν τα κατάλληλα μέσα έτσι ώστε να έχουν την δυνατότητα να συμμετέχουν, αλλά να καταλάβουν και οι ίδιοι τους λόγους για τους οποίους είναι απαραίτητη η συμμετοχή τους. Τέλος είναι σημαντικό να τους δοθούν οι κατάλληλες ευκαιρίες αλλά και η υποστήριξη που χρειάζεται, για να για γίνει η συμμετοχή τους πραγματικότητα. Για τον λόγο αυτό, μια δημιουργία συνεργιών, που προέρχεται από την ανάγκη για περισσότερη διατομεακή και πολυμερή συνεργασία μεταξύ όλων των ενδιαφερόμενων στο AI, των εκπαιδευτικών και των νέων, έτσι ώστε να διασφαλιστεί ότι η συνεργασία μεταξύ της νεολαίας και των ενδιαφερομένων στην διακυβέρνηση του AI να είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση, που εναρμονίζει την AI και τις πολιτικές της νεολαίας, δημιουργώντας διασυνδέσεις μεταξύ της τεχνητής νοημοσύνης και των προτεραιοτήτων της νεολαίας, σε όλες τις διαδικασίες, μπορεί και πρέπει να είναι η απάντηση. Μια κοινή παραδοχή, είναι ο ρόλος της εκπαίδευσης πάνω σε όλα τα παραπάνω θέματα. Ένα κοινό έδαφος, στο οποίο οδηγούμαστε είναι, η κατάλληλη εκπαίδευση σε θέματα που αφορούν την επιστήμη των υπολογιστών, και πιο συγκεκριμένα στην Τεχνητή Νοημοσύνη και στις ψηφιακές γνώσεις. Εκπαίδευση που δεν πρέπει να στοχεύει μόνο προς τους νέους, αλλά προς όλους τους ενδιαφερόμενους. Σε αυτούς που διδάσκουν σε όλες τις βαθμίδες σε παγκόσμιο, ευρωπαϊκό σε διεθνές αλλά και τοπικό επίπεδο. Και η εκπαίδευση δεν είναι μόνο

η μεταφορά γνώσης προς τον μαθητή, αλλά και η μεταφορά γνώσης προς εκπαιδευτικό από τον μαθητή, βασισμένη στις εμπειρίες του, τις υπάρχουσες γνώσεις του, τις κριτικές νοητικές ικανότητες και τις ικανότητες επίλυσης προβλημάτων, και που μπορούν να δώσουν λύσεις στα προβλήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε στον ψηφιακό κόσμο, όπου οι νέοι είναι οι, κατά πλειοψηφία, κύριοι πολίτες του, και αυτοί που τον γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα. Το ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη, έχει την δύναμη να καταλάβει θέσεις εργασίας δεν πρέπει να μας προκαλεί φόβο, αλλά κίνητρο έτσι ώστε να την γνωρίσουμε και να την καταλάβουμε καλύτερα, και ως επέκταση να μπορέσει να αποτελέσει το μέσο για ένα καλύτερο αποτέλεσμα, και όχι το μέσο για την αντικατάσταση του ανθρώπινου παράγοντα. Είναι ένα πεδίο το οποίο πλέον έχει να κάνει με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ηθικές αξίες που μας διακατέχουν,

και που αφορούν όλους μας, αλλά κυρίως τους νέους. Και γι’ αυτό οδηγούμαστε στην ανάγκη πλέον, να δημιουργηθούν οι βάσεις για να διαμορφωθούν πολιτικά, νομικά και εκπαιδευτικά πλαίσια έτσι ώστε να τα προστατεύσουμε».

 

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Στέργιος Θ. Χατζηστέργου