Το θέμα που έχει αναδειχθεί αρκετές φορές τόσο από τη ΕΡΤ Νοτίου Αιγαίου όσο και από τον «Σ», είναι ιδιαιτέρως σοβαρό διότι, αφενός συνάνθρωποί μας –μη λαμβάνοντας τα δεδουλευμένα τους – έχουν πρόβλημα επιβίωσης, αφετέρου διότι καταδεικνύει την κυβερνητική αναλγησία και εν προκειμένω του υπουργείου Πολιτισμού.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του «Σ», συμβασιούχοι οι οποίοι έχουν προσληφθεί με σύμβαση ορισμένου χρόνου για συγκεκριμένο έργο, λ.χ. διάρκειας 8 μηνών, και έληξε η σύμβασή τους, έχουν πληρωθεί τους πρώτους 4 μήνες και τους οφείλονται οι άλλοι 4!!!
Υπάρχουν πλείστα όσα παραδείγματα και σε τοπικό επίπεδο, δυστυχώς.
Η εν λόγω υπηρεσία του υπουργείου Πολιτισμού λειτουργεί με ελάχιστους μόνιμους υπαλλήλους, προσλαμβάνοντας κατά καιρούς συμβασιούχους για 2 έως 8 μήνες, με αποτέλεσμα (εκτός της καθυστέρησης απόδοσης των δεδουλευμένων τους) να μειώνεται πλασματικά η ανεργία, συνάνθρωποι να εργάζονται για λίγους μήνες το χρόνο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ποιότητα ζωής τους, ενώ ταυτόχρονα υπάρχουν πλείστες όσες ανάγκες μιας και οι συντηρήσεις αρχαιολογικών χώρων, οι αποκαταστάσεις μνημείων και οι ανασκαφές είναι συνεχείς. Αυτό από μόνο του σημαίνει πως το εν λόγω υπουργείο χρειάζεται μόνιμους υπαλλήλους, και μάλιστα πολλούς, αφού υπάρχουν τόσες ανάγκες.
Και αυτό το «βιολί» συνεχίζεται επί σειρά ετών…
Το «τρελό» της υπόθεσης είναι το εξής: Στις εν λόγω συμβάσεις, μπαίνουν κοινωνικά κριτήρια για τις προσλήψεις. Δηλαδή, με την κατάθεση αίτησης ενός ανέργου, ενημερώνεται ότι, οι μήνες ανεργίας του μοριοδοτούνται. Αυτό σημαίνει ότι, ένας άνθρωπος ο οποίος είναι αρκετό καιρό άνεργος, παίρνει για αυτόν ακριβώς το λόγο μόρια στο πλαίσιο μιας «προσέγγισης» της ανεργίας. Όμως, ο τρόπος που διαχειρίζεται το κράτος το πρόβλημα στη συνέχεια, μοιάζει σαν ένα είδος «εκδίκησης» επειδή ο συμβασιούχος υπήρξε άνεργος. Προσλαμβάνεται, δεν πληρώνεται, και για τον συγκεκριμένο χρόνο δεν μπορεί να εργαστεί κάπου αλλού προκειμένου να επιβιώσει. Για να το κάνει αυτό, θα πρέπει να εργάζεται στο συγκεκριμένο έργο και ταυτόχρονα να βρει μια δεύτερη δουλειά (εάν βρει πάνω στο αντικείμενό του, ειδάλλως σε άσχετο…), δηλαδή, να εργάζεται από το πρωί έως το βράδυ γιατί το Δημόσιο δεν είναι συνεπές στις πληρωμές του!!!
Με λίγα λόγια, αυτό είναι που λέγεται «απλήρωτη εργασία στο δημόσιο».
Υπάρχουν όμως κι άλλες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν εργαζόμενοι του υπ. Πολιτισμού, αλλά και γενικότερα του Δημόσιου τομέα.
Για παράδειγμα, οι ανάγκες Δημόσιων υπηρεσιών (αρχαιολογία, σχολεία, νοσοκομείο, κ.λ.π.) καλύπτονται και από ανθρώπους εκτός Κω. Αυτό σημαίνει πως, εξαναγκάζονται, λόγω της δυσχερούς οικονομικής τους κατάστασης, να πληρώνουν τα μεταφορικά τους και ενοίκιο (εάν βρουν σπίτι για λίγους μήνες…), χωρίς να πληρώνονται.
Σε γνώση της εφημερίδας, υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που έληξε η σύμβασή τους και δεν είχαν τη δυνατότητα να επιστρέψουν στον τόπο τους γιατί ήταν απλήρωτοι!!!
Γι αυτό το λόγο, απορρίπτονται συμβάσεις με το δημόσιο διότι, είναι γνωστό πως, με τις υφιστάμενες συνθήκες, οι άνεργοι δεν θα μπορέσουν να καλύψουν τις ανάγκες τους. Καταρρίπτεται, λοιπόν, το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι, ανοίγονται θέσεις εργασίας αλλά δεν καλύπτονται, δεν υπάρχει ενδιαφέρον, βγαίνουν άγονες οι προκηρύξεις της…
Με λίγα λόγια, ο άνεργος πρέπει να έχει «κεφάλαιο» για να εργαστεί με σύμβαση!!!
Αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα του 2022, στη χώρα που «ηγείται στην τέταρτη βιομηχανική επανάσταση»!!!!
ΠΗΓΗ:ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
