Ο Νίκος Μουτσινάς, είναι παρουσιαστής, ηθοποιός και σκηνοθέτης, είναι ταλαντούχος και δραστήριος, ενώ ξεχωρίζει, αναμφίβολα, για την ενέργειά του, αλλά και την ετοιμολογία του. Μερικές φορές είναι «απελπιστικά» ειλικρινής, αλλά τον… σώζει το μοναδικό του χιούμορ, χαρακτηριστικό ενός ευφυούς ανθρώπου.  

Όλα αυτά τα «χαρακτηριστικά», διακρίνονται και μέσα από τη συνέντευξη που παραχώρησε στον «Σ».

Ερ: Κύριε Μουστινά, αγαπητέ Νίκο, ξεκίνησες την περιοδεία 30 Ιουνίου, αρκετές μέχρι σήμερα οι παραστάσεις. Τι έχεις εισπράξει από τον κόσμο.

Ν. Μ.: Η ανάγκη για επαφή με τον κόσμο πάντα εκπληρώνεται με μια περιοδεία. Το είχα ζήσει και με τα «Βαφτίσια». Δηλαδή, όλο αυτό που συμβαίνει που δεν το καταλαβαίνεις μέσα από την τηλεόραση, ξαφνικά παίρνει σάρκα και οστά. Ξαφνικά βλέπεις να έρχεται κόσμος να δει την παράσταση, να σε δει από κοντά, να βγεις φωτογραφία, να μιλήσετε. Είναι πολύ ωραία η επαφή, είναι πολύ μεγάλη η ενέργεια που παίρνουμε. Και επειδή πηγαίνει πολύ καλά και η παράσταση και έρχονται και γελάνε και περνάμε κι εμείς καλά, είμαστε χαρούμενοι που ο κόπος έχει αντίκρισμα και αποτέλεσμα. Είναι μαγικό! Φορτίζω μπαταρίες. Φορτίζω από αυτούς, φορτίζω.

Ερ: Μα το χειροκρότημα και η αποδοχή του κόσμου είναι η τροφή του καλλιτέχνη

Ν. Μ.: Είναι αλήθεια πάντως αυτό, όσο και αν ακούγεται ρομαντικό, είναι πραγματικά τόσο αλήθεια. Εγώ πάντα λέω «παιδιά σα να ψηλώσαμε λίγο σήμερα». Γελάγανε πολλοί από κάτω, αλλά εγώ αισθάνομαι ότι λίγο σηκώθηκα, είναι πολύ ωραίο.

Ερ: Περίπου 50 παραστάσεις, σε δύο μήνες!!! Είναι εξαντλητικό. Σχεδόν κάθε μέρα και σε άλλη πόλη!!! Πώς το αποφάσισες αυτό.

Ν. Μ.: Νομίζω ότι δεν κατάλαβα τι αποφάσισα. Έχω αυτήν την αίσθηση. Δεν κάνω κάθε χρόνο περιοδεία. Άμα κάνεις περιοδεία ή θα κάνεις ή δεν θα κάνεις. Το να πάμε να κάνουμε 25 παραστάσεις, δεν είμαστε κρατικός οργανισμός που δεν τον ενδιαφέρει κιόλας. Πρέπει να βγουν τα λεφτά του παραγωγού… δηλαδή σκέφτομαι και άλλα τέτοια πράγματα. Τον θέλω τον παραγωγό να μου βάλει κι άλλα λεφτά, να κάνω κι άλλη παράσταση. Άρα το σκέφτομαι συνολικά. Και επίσης είναι ωραίο να την κάνεις τη βόλτα σου και άμα είναι και ωραία η παρέα, πραγματικά νομίζεις λίγο ότι είσαι διακοπές. Δε μιλάμε για τη σωματική κούραση, είναι αυτονόητη και δεν παλεύεται. Αλλά ψυχολογικά βοηθιέσαι πολύ.

Ερ: Θέλουμε να σε γνωρίσουμε λίγο περισσότερο. Για να μην το γενικεύω μες μου δύο καλά και δύο κακά στοιχεία του χαρακτήρα σου. Σε εισαγωγικά τα κακά.

Ν. Μ.: Όχι καθόλου εισαγωγικά. Τα άσχημα στοιχεία είναι αυτά που φωτίζουν πιο πολύ τα καλά. Αν δεν υπήρχαν θα ήταν μια μετριότητα. Λίγο καλός, λίγο κακός, λίγο αλήθεια, λίγο ψέμα. Λίγο, λίγο, μιλάμε για έναν μέτριο μπουφέ. Καλά στοιχεία είναι ότι (παύση), δυσκολεύομαι όπως είδες… είμαι δουλευταράς και είμαι αρκετά ειλικρινής. Το προσπαθώ, δηλαδή το έχω στο μυαλό μου. Θέλω να είμαι ειλικρινής, απλά δεν είναι πάντα έτοιμος ο άλλος να ακούσει μια αλήθεια, όπως δεν είμαι κι εγώ. Το να πει κάποιος μια αλήθεια, δεν έχει να κάνει αν θα το αποφασίσει ο ίδιος, πρέπει να τσεκάρει αν είμαι εγώ έτοιμος να μου το πει. Και σε κακά στοιχεία, είμαι πολύ μα πάρα πολύ απαιτητικός στη δουλειά μου.

Ερ: Τελειομανής δηλαδή;

Ν. Μ.: Ναι, είμαι τελειομανής. Για την παράσταση, ήθελα να γίνει ωραία παραγωγή, είναι ωραία κουστούμια, ωραία τα σκηνικά… Θέλω να έρθει ο κόσμος και να περάσει καλά και να πει, «μας σεβαστήκανε ρε παιδί μου, δεν ήρθαν να κάνουν αρπαχτή».

Ερ: Αυτό δεν είναι και κακό στοιχείο.

Ν. Μ.: Όχι είναι καλό, απλά θέλω να σου πω ότι είμαι απαιτητικός πάρα πολύ και αυτό για τον παραγωγό μου μπορεί να είναι κακό, κατάλαβες τι εννοώ; Θα μου πει «κάτσε ρε Νίκο, περιοδεία είναι». Όχι, θα τα κάνουμε όλα πολύ σωστά. Θέλω να σέβομαι τον άλλο που ξεκινάει από το σπίτι του να έρθει να πληρώσει για να με δει έμενα να κάνω το όνειρό μου. Έχει σημασία.

Ερ: Αυτός ο τρόπος σκέψης και τελικά πράξης, τιμάει εμάς τους θεατές

Ν. Μ.: Κι εμένα με τιμάει το ότι κάποιος από το σπίτι του αποφασίζει να έρθει να με δει, να αφήσει τη βολή του για να έρθει να δει τα παιδιά του «Κοκομπλόκο». Είναι μεγάλη τιμή. Πολύ μεγάλη τιμή.

Ερ: Αν και νέος ηλικιακά, έχεις καταγράψει στο βιογραφικό σου αρκετές επιτυχίες και μάλιστα όχι μόνο σε έναν τομέα. Είσαι ηθοποιός, συγγραφέας, παρουσιαστής, κάνεις θέατρο και τηλεόραση. Ο κινηματογράφος μιλάει στην καρδιά σου;

Ν. Μ.: Ο κινηματογράφος μιλάει στην καρδιά μου, αλλά δεν μιλάνε αυτοί που κάνουν κινηματογράφο... Γενικά, έχω λίγο κάποιο θέμα. Εννοώ δεν μπορώ να κυνηγάω. Θέλω να κάνω κινηματογράφο, αλλά δεν τον αποθεώνω στον εγκέφαλό μου αφού δεν μου κάθεται για να μου γίνει ξαφνικά απωθημένο. Προσπαθώ να αποφύγω τα απωθημένα. Θέλω πάρα πολύ να κάνω κινηματογράφο και να παίξω και να κάνω εγώ ταινία. Θα ήθελα πάρα πολύ. Δε θέλω ξαφνικά να μου γίνει απωθημένο, οπότε το αφήνω κι άμα καθίσει έκατσε, αν δεν καθίσει δεν πειράζει, μια χαρά.

Ερ: Θα μπορούσες να γράψεις ένα σενάριο για κινηματογράφο;

Ν. Μ.:  Νομίζω πως ναι. Νομίζω. Δεν έχω ακριβώς την τεχνογνωσία, αλλά φαντάζομαι με μια δυο συμβουλές και ένα μικρό πιλοτάρισμα, νομίζω ότι θα μπορούσα. Έχω αυτήν την αίσθηση, δεν ξέρω, δεν το έχω δοκιμάσει. Αλλά ούτε ότι μπορούσα να γράψω θεατρικό ήξερα μέχρι να γράψω.

Ερ: Τι είναι αυτό που σε εμπνέει για τη συγγραφή ενός έργου;

Ν. Μ.: Με εμπνέει το οτιδήποτε. Μπορεί να δω ένα παιδάκι να λέει κάτι στη μαμά του και να πω, α, δες αυτή τη σκηνή και να φανταστώ κάτι. Μ’ αρέσει να αφήνω τη φαντασία μου να κάνει βόλτα, δεν θέλω να την περιορίζω.

Ερ: Ποια είναι τα σχέδιά σου για το χειμώνα και τηλεοπτικά και θεατρικά;

Ν.Μ.: Τηλεοπτικά, θα είμαστε μαζί με τη Μαρία (Ηλιάκη) και άλλους - οι οποίοι αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε συζητήσεις γι’ αυτό δεν μπορώ να τους αναφέρω -  στην απογευματινή ζώνη του ALPHA 4 με 6 κάθε μέρα, Δευτέρα με Παρασκευή. Ξαναγυρνάμε στο σπίτι… Θεατρικά, θα ανεβάσω το καινούργιο έργο που έχω γράψει και λέγεται «Οι από πάνω», στο θέατρο Πειραιώς, με τον Κρατερό Κατσούλη, την Ματίνα Νικολάου, την Μαρία Κατσανδρή και τον Πρόδρομο Σημίτη κι άλλες δύο ηθοποιούς που είμαστε σε συζητήσεις. Είναι μια αστυνομική φαρσοκωμωδία και θ’ ανέβει προς τα τέλη Οκτώβρη.

Ερ: Τι έχεις να πεις στους αναγνώστες μας για το «Κόκο… Μπλόκο» που θα δούμε τη Δευτέρα 18 Ιουλίου στο Μεσαιωνικό Κάστρο;

Ν.Μ.: Τους υποσχόμαστε όλοι πάρα πολύ γέλιο. Όλο το έργο είναι μια τρέλα, η παρεξήγηση διαδέχεται η μία την άλλη, χάνει η μάνα το παιδί… Είναι όλοι πολύ ωραίοι ηθοποιοί, είναι και κωμικοί που σημαίνει ότι γνωρίζουν το αντικείμενο. Εμείς διασκεδάζουμε πάρα πολύ και μέχρι στιγμής διασκεδάζει πάρα πολύ και ο κόσμος. Είναι τέλειο!!!