Επιγραμματικά, καταλυτικό ρόλο στην διαμόρφωση της ετυμηγορίας του εκλογικού σώματος έπαιξε η αγανάκτηση για την οικονομική  κατάσταση της Χώρας, η ατιμωρησία των υπεύθυνων  που άσκησαν εξουσία τα προηγούμενα χρόνια, η βάναυση για τα χαμηλά εισοδήματα  φόρο επιδρομή, η υποβάθμιση του Δημοσίου χαρακτήρα των δομών υγείας, η εξαθλίωση των εργαζομένων και  το κλείσιμο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Εστιάζοντας καταρχήν στο ζήτημα της συνεχώς αυξανόμενης ανεργίας, και της θλιβερής κατάληξης  των μικρών επιχειρήσεων τα  προηγούμενα χρόνια, ας δούμε πως μπορούμε να καταλήξουμε σε κάποια καταρχήν συμπεράσματα, πριν προχωρήσουμε στην διατύπωση προτάσεων .

• Ανεργία

Το πρόβλημα της ανεργίας και δη της μακροχρόνιας, γίνεται ολοένα και εντονότερο. Στηριζόμενοι στα  στοιχεία για την απασχόληση που δημοσίευσε η ΕΛ.ΣΤΑΤ. σύμφωνα με τα όποια το ποσοστό της ανεργίας εκτινάχτηκε στο 27.4 % με τον αριθμό των ανέργων πλησιάζει το 1.4 εκ. όταν το 2008 οι άνεργοι ήταν 370 χιλ.

Δηλαδή σε μια μόλις πενταετία  οι άνεργοι πολλαπλασιάστηκαν, φτάνοντας σε ασύλληπτα για την Ευρωπαϊκή και Παγκόσμια πραγματικότητα επίπεδα. Και αυτό, την ίδια στιγμή που οικονομικοί  παράγοντες εκδηλώνουν φόβους για περαιτέρω αύξηση της, με δεδομένη την βαθιά  ύφεση που προκάλεσαν τα μέτρα του μνημονίου.

Μια μεγάλη κατηγορία ανθρώπων που ζει σε συνθήκες ανέχειας και εξαθλίωσης είναι τα άτομα που διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχιας, δηλαδή «οι φτωχότεροι των φτωχών». Ως άτομα που βρίσκονται σε κατάσταση φτώχειας νοούνται τα άτομα που έχουν ετήσιο εισόδημα χαμηλότερο από το κατ’ έτος εκάστοτε εκτιμώμενο, όριο της φτώχειας στην Ελλάδα, όπως αυτό προσδιορίζεται από την Ελληνική Στατιστική αρχή.

Το ποσοστό φτώχειας στην Ελλάδα διαμορφώθηκε γύρω στο 21% ενώ στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης  στο 16%.

• Επιχειρήσεις

Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο σύμφωνα με Ετήσια Έκθεση της Κομισιόν για τις μικρές και Μεσαίες Επιχειρήσεις (SME Performance Review 2013/2014), τα μεγέθη του αριθμού των επιχειρήσεων, της προστιθέμενης άξιας που παράγουν και της απασχόλησης, είναι απογοητευτικά. Συγκεκριμένα, από τις 28 χώρες, μόνο 8 έχουν καταφέρει να ανακάμψουν σε επίπεδα πριν την κρίση του 2008, ενώ για την Ελλάδα τα στοιχεία της έρευνας δείχνουν ότι την περίοδο 2008-2013, ο αριθμός των μικρομεσαίων επιχειρήσεων μειώθηκε κατά 24%, η παραγόμενη προστιθέμενη αξία τους κατά 40% και η απασχόληση κατά 26,6%.

Από τα παραπάνω  τεκμηριώνεται η αποτυχία των πολιτικών που εφαρμόστηκαν τα προηγούμενα χρόνια στην Ελλάδα μέσω των δυο Προγραμμάτων  Οικονομικής προσαρμογής .

Ταυτόχρονα όμως, έχοντας ως νέο δεδομένο το πολιτικό σκηνικό που διαμορφώθηκε από το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών, και την διαφορετική φιλοσοφία προσέγγισης της υπόθεσης του Ελληνικού χρέους από τη νεοεκλεγείσα  Ελληνική κυβέρνηση, μπορούμε να αντιληφθούμε ότι η πολιτική οικονομικής ανάταξης που θα υιοθετηθεί το επόμενο διάστημα  θα έχει ως σημείο αναφοράς την περιφερειακή ανασυγκρότηση, και μέσω αυτής, την επαναδραστηριοποίηση του υγιούς παραγωγικού ιστού που τώρα βρίσκεται σε αδράνεια.

Νίκος Νασταχανιδης